Toen het internet nog in de kinderschoenen stond werd deze man stinkend rijk van pornoreclame

Tegenwoordig ziet iedereen spam van een kilometer afstand aankomen, en trappen we – althans de meesten van ons – niet meer in gehaaide teksten als "Hi, I'm Emma, Click Here To See My Wet Pussy." Maar toen het internet nog in de kinderschoenen stond, probeerden spammers en hackers al manieren te vinden om het internet te breken en geld te verdienen aan nietsvermoedende websurfers. Het internet was onontgonnen terrein, maar zo'n vijftien jaar geleden lukte het Marcel de Koning om op een geheel nieuwe en legale manier bakken met geld te verdienen: met pornospam.

De Zwollenaar begon met spammen en zette daarna zijn eigen dialerbedrijf op. Hij maakte gebruik van een dialersysteem, een programma dat de inbelinternetverbinding van de provider verbreekt en oppakt met een betaalde verbinding – opgezet door Marcel. Hij wist deze verbinding tot stand te brengen door met plaatjes van ronde borsten en weelderige pikken mensen porno te beloven.

We spraken Marcel over zijn succesvolle carrière als spammer en hacker, de wereld van de online spam en de bergen geld die hij als twintiger op zijn rekening had staan.

VICE: Hoi, Marcel. Waarom ben je begonnen met spammen?
Marcel de Koning: Ik ben een slimme jongen die uit een arm gezin komt. Ik ben van vier middelbare scholen afgestuurd – ik spijbelde veel. Uiteindelijk heb ik nooit mijn middelbare school afgemaakt. Ik voelde me een beetje gevangen in de maatschappij, en was ervan overtuigd dat geld me vrijheid zou geven. Dus toen een vriend van mij rond 1999 zei dat hij een manier wist om snel wat geld te verdienen, was ik meteen geïnteresseerd. Het was een piramidespel: je ontving een e-mail met daarin vier namen van mensen die je allemaal tien euro moest opsturen via de post. In ruil daarvoor kreeg je een brief met daarin marketingtips. Vervolgens kwam jouw naam in de mail te staan en kreeg jij geld toegestuurd. We kwamen al snel op het idee om zelf zoiets op te zetten.

Ik was heel handig met computers en was in mijn vrije tijd al veel bezig met onschuldige hackpraktijken. Er bestonden al een aantal programma's waarmee je andermans computer kon overnemen. We hadden een softwareprogramma dat automatisch het internet afging en emailadressen verzamelde - uiteindelijk hadden we er zo'n 35.000. We begonnen ons eigen piramidespel, maar in plaats van de namen van de gebruikers erin te zetten, verzonnen we gewoon namen en ging ieder tientje regelrecht naar ons.

Trapte al die 35.000 mensen daarin?
Nee. We kregen uiteindelijk "maar" iets van tweeduizend gulden in tientjes toegestuurd. Maar ik had daardoor wel de smaak te pakken, en ik wist dat er meer uit te halen viel. Ik was naast het piramidespel ook bezig met het hacken van ICQ, het populairste chatprogramma in die tijd – zie het als een voorloper van MSN Messenger. ICQ had zo'n dertig miljoen gebruikers wereldwijd en was ontzettend slecht beveiligd - hacken was tenslotte nog iets nieuws. Ik heb alle gebruikers gehackt en toen nagedacht over een manier om daar geld aan te verdienen. De beste manier bleek spammen.

Hoe ging dat dan in zijn werk?
Alle ICQ-gebruikers kregen een linkje van een onbekend persoon met bijvoorbeeld de tekst: "Hoi! Ik ben Maxime en ik heb zin om met je te chatten, wil je foto's van me zien?" Omdat mensen destijds veel minder bekend waren met spammen kwam het enigszinsovertuigend over. Ik stuurde ze vervolgens door naar een van de vele pornoreclamesites ( freepornbyemail.com bijvoorbeeld)) die ik zelf had gemaakt. Ik had bijvoorbeeld tien banners gemaakt met teksten als: "Vul hier je emailadres in en ontvang iedere dag gratis porno!" De meeste mensen schreven zich in op meerdere banners. Daar verdiende ik gigantisch veel geld mee: per persoon ontving ik één tot tien dollar via de sponsorprogramma's.

Een dollar per persoon? Dat moet best aangetikt hebben.
Ja, enorm! Stel je voor: een op de duizend mensen vult tien keer zijn emailadres in op een bereik van dertig miljoen. Dan hou je drie ton over. Wekelijks vielen cheques van meer dan tienduizend gulden op de mat. Als naïef jong wandelde ik met stapels cheques de bank binnen – ik werd behandeld als een koning. De manager nodigde me meerdere keren uit voor een gesprek; er werd enorm tegen me geslijmd. Achteraf besefte ik pas waarom: van de totale financiën is zo'n vijftien miljoen bruto via de ABN Amro gegaan.

Hoelang ging dit zo door?
Het is driekwart jaar goed gegaan, tot ICQ werd overgenomen door AOL. Eind 2000 wilden ze spam uitroeien en zetten ze tientallen programmeurs in om ICQ-spam tegen te gaan. Aangezien ik de grootste ICQ-spammer ter wereld was, ontstond er een kat-en-muisspel tussen de programmeurs en mij – ik verloor.

Later ging ik op zoek naar meer geld. Ik had door al mijn ervaring al een goed beeld van welke pornowebsites het meeste betaalden voor nieuwe bezoekers. Websites met een dialersysteem bleken het beste te werken. Een dialersysteem werd opgezet in de vorm van een plug-in. Je kreeg dan een pop-up te zien waarin stond dat je een plug-in moest downloaden om toegang te krijgen tot een bepaalde pornowebsite. Later ben ik een eigen dialerbedrijf gestart. Dat deed ik door white label dialersoftware van bestaande dialerbedrijven over te nemen, en koppelde deze met een eigen affiliate systeem en pornosite. Ik ontwierp de dialer als browser plugin die nodig was om een premium pornosite binnen te komen. De prijs per minuut stond er wel maar toch klikten veel mensen door zonder het echt te lezen. Ik schat dat minder dan de helft doorhad dat ze een flinke telefoon rekening opbouwden.

Marcel in zijn feesttijd (rond 2004) in de bruidssuite van het Kurhaus Hotel in Den Haag

En je familie en vrienden vonden dit prima?
Ja. Iedereen was trots op ons, zelfs onze ouders. We waren wellicht het grootste dialerbedrijf ter wereld en mijn compagnon en ik verdienden in onze beste tijd 3500 euro per dag per persoon. Dat geld trok ook weleens foute figuren aan, maar gelukkig niet veel – ik had al snel door waar ze op uit waren. Het was eerder moeilijk om vrienden mee te trekken in mijn feestleven. Ze voelden zich bezwaard om op mijn kosten te feesten.

Wat doet iemand van 22 met zoveel geld?
Wegfeesten. Ik was een feestende idioot. Iedere avond was ik ladderzat, en ik deed gewoon alles waar ik zin in had. Als de kroegen dichtgingen, pakte ik de taxi en reed ik door naar het buitenland. Ik bezocht half Europa in een taxi: Duitsland, Frankrijk, België en Zwitserland. Ik ben zelfs een keer in een dronken bui in een vliegtuig naar New York gestapt. Ik werd halverwege de reis met een gigantische kater wakker en had enorm spijt. In die tijd ging ik ook veel naar hoerenclubs, het maakte qua geld toch allemaal niks uit. Ik had de duurste Italiaanse meubels en een speakerset van in totaal dertigduizend euro.

En ik had een deltavlieger met een speciaal opgevoerd kartmotortje. Ik vroeg een boer in de omgeving van Breda en Zwolle of ik op zijn land mocht opstijgen en vloog vervolgens urenlang rondjes. Op een gegeven moment had ik hem per ongeluk verkeerd opgebouwd, waardoor ik bijna neerstortte en een jaar niet meer durfde te vliegen. Uiteindelijk heb ik 'm moeten verkopen.

Ging het daarna financieel mis?
Ja, na ongeveer twee jaar. Ik was jong en losgeslagen, en alleen maar bezig met genieten van het leven. Van mijn dialerpraktijken kwam niks meer terecht. Ik ben heel erg goed in mijn werk als ik enthousiast en gemotiveerd ben, maar als het werk een sleur wordt doe ik helemaal niks meer. Ik kreeg mezelf niet meer achter de computer. We zijn ook flink genaaid door een Amerikaans en een Engels bedrijf die ons bijna 700.000 euro schuldig waren – dat geld heb ik nooit meer teruggezien. De Russen hadden ons trouwens ook gehackt; ze wilden ons afpersen.

Dus de naaier wordt ook flink genaaid?
Ja, extreem. Iedereen fuckt iedereen. In de wereld van telecom, internet en porno kun je echt de schaduwkanten van het kapitalisme zien. Het gaat niet om de kwaliteit van producten of om de wet – het draait alleen maar om geld, geld, geld. 'Het is niet erg om de wet te overschrijden, zolang de boetes maar lager zijn dan je winst,' hoorde ik veel langskomen. Toen ik bezig was met mijn praktijken, besefte ik niet dat ik mensen tot over hun oren in de problemen kon brengen.

Heb je je nooit schuldig gevoeld?
Nee, helemaal niet. Het was ik tegen de wereld. Die online-advertentiewereld moedigt dat ook alleen maar aan met het credo "fuck de surfer". Het is zo onpersoonlijk. Pas later begon ik me schuldig te voelen. Ik dacht aan de mannen in armoedige landen die twee uur achter hun computer op een pornosite zaten en niet doorhadden dat ze bijna al hun geld kwijtraakten. Ik wil niet weten wat voor ellende dat heeft veroorzaakt.

Wat doe je nu?
Ik bekijk hoe onze hersenen omgaan met de tonale kant van muziek om tot een betere harmonieleer te komen en nieuwe kleuren beschikbaar te maken voor componisten. Ik heb mijn leven aardig gebeterd, hou me nu bezig met mijn werkelijke passies en brengen van wat goeds in de wereld. Ik kon het financieel nog een paar jaar uitzingen dankzij mijn buffer, maar ik leef inmiddels jaren van een uitkering. Ik kijk met plezier terug naar mijn wilde tijd maar ergens was het ook erg leeg. Ik leef nu gelukkiger, arm maar met een doel in mijn leven.

De naam van Marcel is om privacyredenen gefingeerd. Zijn echte naam is bekend bij de redactie.