FYI.

This story is over 5 years old.

Vice Blog

VOORMALIGE RINGTONEPRINS JELLE WALTMAN IS VAN DIE RINGTONE DIE OUDE MENSEN NIET KUNNEN HOREN

Zeven volle jaren van zijn leven besteedde Jelle Waltman aan het maken van ringtones. Totdat hij een aantal weken geleden het licht zag. Nu richt hij zich volledig op het produceren van zijn eigen muziek. Wij vroegen ons af of hij dat niet veel eerder had moeten doen en of hij kan leven met een verleden als schepper van de irritantste deuntjes in de geschiedenis van het hoorvermogen.

Vice: Hoe overleef je zeven jaar lang ringtones maken?
Jelle Waltman: Ik ben een muziekhoer. Het maakt me niet zoveel uit met wat voor muziek ik werk, als het maar muziek is.

Advertentie

Een ringtone valt natuurlijk niet in de categorie 'muziek'.
Maar je moet wel naar de muziek luisteren en uitpluizen om een ringtone te kunnen maken. Vroeger, toen er alleen nog polyfone ringtones bestonden, moesten we elke partij van een nummer uitzoeken om het te kunnen vertalen naar een ringtone. Tegenwoordig bestaan er bijna alleen nog maar realtones. Om zo'n ringtone te maken hoef je het daadwerkelijke liedje alleen maar te optimaliseren voor telefoongebruik. Je schroeft dan onder andere het volume iets op. Ringtones moeten net even wat harder doorkomen dan wanneer je het nummer op de radio zou horen. Het moet opvallen, anders hoor je je telefoon niet.

Net even wat harder en miljoentriljard keer irritanter, ja. Wat vind je er van dat je al die tijd meerdere landen hebt voorzien van het meest vervelende geluid op aarde? Eerlijk.
Het is gewoon je werk, hoewel ik liever niet tegen mensen vertelde wat ik deed. "Ik ben werkloos", klonk wat mij betreft beter. Bijna iedereen heeft namelijk een takkehekel aan ringtones. Ik kreeg vaak opmerkingen als "ben jij van die kikker?"

Oh lieve heer. Heb jij De Crazy Frog gemaakt?
Nee die gelukkig niet. Ik heb wel die belachelijk hoge toon 'die je leraar niet kan horen' nagemaakt. Dat is zo'n toon die je zogenaamd op latere leeftijd niet waar kunt nemen omdat je gehoor achteruit is gegaan. Ik hoorde hem helaas wel.

Heb je ook goede herinneringen aan je werk als ringtonemaker?
We maakten hilarische ringtones, zoals klassieke stukken waarbij de leadpartij door een kreunende vrouw werd ingekermd. Dat lieten we de dame die de lunch haalde doen. Of R&B versies van Sinterklaasliedjes. Eén van onze collega's kon toevallig erg goed zingen. Hij deed de lyrics, maar dan op zo'n lijzige zeurmanier. Dat waren leuke tijden. Je hart ligt bij het componeren van intelligente elektronische muziek. Druist het dan niet tegen je principes in om dag in dag uit voor je werk oppervlakkig geluid te verkrachten?
Ik heb best veel geleerd van het maken van ringtones. Je komt erachter hoe muziek in elkaar zit en hoe het wordt gemaakt, omdat je elke partij apart uitzoekt. Bovendien is het een uitdaging om met beperkte middelen een liedje na te maken, hoe stom het nummer ook is. De geluidschip in je telefoon kan namelijk maar 128 geluiden produceren. Je bent voor het maken van een ringtone dus afhankelijk van wat je met dat aantal kan. Die beperking maakt het interessant om iets te creëren dat op muziek lijkt.

Advertentie

Je hersenpan was aan het eind van de dag niet tot moes gegaard door het aanhoren van zoveel kutmuziek?
Soms wel. Ik luister zelf graag naar Vitalic of Deadmau5, maar de mensen die daarvan houden kopen meestal geen ringtones. Ik moest dus vaker dan me lief was Frans Bauer of Tiësto aanhoren. Ook het uitzoeken van zestig Italiaanse kinderliedjes was een afschuwelijk project. Ik verstond er niets van, de muziek was verre van boeiend en die kinderen zongen zo vals als hese varkentjes die langzaam geslacht worden.

Hoe weet je eigenlijk welke ringtones aanslaan?
De doelgroep is meestal te vinden in een club waar jij niet dood gevonden wilt worden. 'Breezersnuitjes', zo zou je ze ook wel kunnen noemen. Als je naar zo'n tent gaat, ben je gelijk op de hoogte.

Wat vinden zij leuk dan?
Top 40 muziek. We checkten wekelijks de hitlijsten. Van alle nummers maakten we een ringtone. De Dance Smash en de Alarmschijf kregen we stiekem eerder binnen.

En waar houden de jongens van?
Hoe simpeler, hoe beter. Boeren, scheten en kotsgeluiden doen het goed. We ontworpen ook ringtones van geluiden die dieren maken als ze sex hebben, met een krakend bed op de achtergrond.

Als mensen na het lezen van dit interview ook ringtonemaker willen worden, welke opleiding moeten ze dan volgen?
Ik heb zelf op het conservatorium gezeten, maar dat was ik na een jaar beu. Ik moest constant muziek naspelen van anderen. Maar dat is toch precies wat je al die jaren deed op je werk?
Klopt, maar op het conservatorium moest ik het ook nog instuderen. Dat hoefde met ringtones natuurlijk niet. Na het conservatorium heb ik de opleiding muziektechnologie op de Hogeschool voor de kunsten gedaan. Al mijn collega's, op één na, zaten in mijn klas.

Is het niet not-done om als muziektechnologiestudent ringtones te maken?
Een ringtone klinkt misschien kut, maar het is wel sound design. Soms maak je tonen na waar copyright op zit. In zo'n geval probeer je door toonhoogtes aan te passen, verschillende tonen over elkaar te plakken of vibraties aan te brengen het geluid na te maken, zodat het hetzelfde klinkt maar anders in elkaar zit. Dat is een uitdaging. Hoe kijk je terug op je ringtonecarrière?
Ik kan geen ringtone meer horen. Na zoveel jaar ben ik er wel klaar mee. Op dit moment richt ik me op het produceren van mijn eigen 80's elektropop. Ik heb ook wat dingen gedaan voor een vriend in Vietnam. Daar doen mijn mixjes het vrij goed.

TEKST EN FOTO'S DOOR MARIEKE DE BRA