Chinese voyeurs worden geil van meisjes die voor de camera meth gebruiken

Screenshot via het Chinees web forum nx123*

Het Noordoosten van China wordt overspoeld met Noord-Koreaanse meth. Maar door hard optreden van de overheid is de productie inmiddels verhuisd naar Chinese scheikundigen die zelf aan de slag gaan met ingrediënten die vooral uit eigen land komen.

Motherboard schreef al eerder over de toestand van meth in China en net als in Amerika zijn er tal van open ruimtes op het plattenland die geschikt zijn voor het opzetten van geïmproviseerde methlabs. In een arbeidsintensief land waar iedereen lange uren maakt en meerdere baantjes heeft, is meth voor sommigen precies de stimulans die ze helpt bij het maken van overuren.

Hoe zuiverder de meth, hoe chiquer. Neem een kijkje in een van de Chinese karaokebars en er is een kans dat je een ‘ice-skating’-pakketje krijgt aangeboden. Ice is een veelgebruikt synoniem voor meth in China, en ice-skating staat voor het daadwerkelijk gebruiken ervan. In sommige karaokebars zitten bordelen en omdat gebruikers overtuigd zijn dat meth hun seksuele opwinding en uithoudingsvermogen versterkt, is het geen verrassing dat de drugs zijn weg heeft gevonden in de escort- en entertainmentindustrie. Managers verdienen extra geld door mannen te laten betalen voor zogenaamd narcotisch voyeurisme, want wat blijkt: sommige van hen worden geil van het kijken naar jonge meisjes die meth gebruiken.

Hoewel de meth-karaokemeisjes van China aan ernstige gezondheidsrisico worden blootgesteld om geld te verdienen, worden ze daarvoor niet voldoende gecompenseerd. Jingjing komt uit een plattelandsdorpje in Jiangsu – een provincie aan de Chinese oostkust. Samen met veel andere Chinezen had ze de droom om in een grote stad te wonen. Na haar zeventiende verjaardag vertrok ze naar Shanghai waar een vriend uit haar geboortestad haar hielp aan een baan bij een massagesalon. Alleen het probleem was dat ze niet genoeg verdiende om haar rekeningen te betalen, dus nam ze een baantje als hostess in een nachtelijke karaokebar voor bijverdiensten. Het duurde niet lang voordat de manager ook haar pooier werd en haar inzette als ‘methmeisje’, en nadat ze eenmaal verslaafd was, was de karaokebar de enige plek waar ze haar meth kon halen. Iedere keer dat ze meth gebruikte met een klant, kreeg ze ¥350 (minder dan €45). Haar verslaving werd steeds heftiger waardoor ze meer geld nodig had dan ze voor haar huidige werk kreeg. Door online te zoeken vond ze een methdealer, en ze vertelde haar baas dat ze bereid was om seks te hebben met klanten voor extra geld.

In China is educatie over drugs erg minimaal. Het Ministerie van Propaganda produceert talrijke ‘Drugs zijn slecht’-advertenties, maar deze worden door het platteland net zo goed opgepikt als de slogans ‘Parkeren doe je op een beschaafde manier’ en ‘Eén kind is meer dan genoeg’. Het probleem is dat informatie over verdovende middelen vooral in de vorm van statistiek komt, bijvoorbeeld in aantallen arrestaties of de hoeveelheid in beslag genomen drugs. De schadelijke effecten van drugs zijn niet algemeen bekend.

Jingjing vertelde dat ze geen idee had wat meth met haar lichaam kon doen, omdat ze dit niet van haar ouders of leraren had geleerd. Vragen over drugs werden beantwoord met: ‘Je moet geen vragen stellen over slechte dingen’. Ze wist niet dat zodra de euforie van de high verdween, ze niet in staat zou zijn om te slapen of te eten. Haar baas zorgde ervoor dat ze er verzorgd uit bleef zien, maar ze viel veel af. Ze was altijd moe en de enige reden om op het werk te verschijnen was voor het onderhouden van haar verslaving.

Jingjing zei dat ze uiteindelijk werd ontslagen, omdat ze er niet knap genoeg uit zou zien. Ook al was haar baas degene die haar aan de meth had geholpen, hij had geen begrip voor haar gewichtverlies of haar steeds toenemende, onverzorgde uiterlijk. ‘Welke man wil jou nou nog?’, beet hij haar toe.

Te beschaamd om in haar uitgehongerde staat terug te keren naar huis, begon ze te werken als camgirl om rond te komen. Ze ontmoette mannen online, om via de webcam meth met hen te gebruiken.

Screenshot via een nieuwsbericht op v.youku.com 

In juli ging een Chinese journalist undercover (link in het Chinees) en slaagde erin om wat foto’s te maken van werkende karaoke-methmeisjes in Xi'an, de stad die het begin van de zijderoute markeert.

Chinese autoriteiten hebben hardhandig opgetreden en op veel verschillende plekken voorraden meth in beslag genomen. In januari hebben drieduizend agenten in een dorpje in Zuidoost-China met verschillende invallen beslag weten te leggen op meer dan drie ton meth. Ook vorige maand was het weer raak nadat er in China twee Zuid-Koreanen werden geëxecuteerd die Noord-Koreaanse meth China hadden binnen gesmokkeld, met het doel om het mee te nemen naar hun eigen land. China is steeds strenger wat betreft welke synthetische verdovende middelen het land in mogen - tot grote ergernis van Noord-Korea.

Jingjing werd ook opgepakt. In mijn pogingen om het contact met haar te herstellen kwam ik erachter de ze was gearresteerd door de Chinese politie tijdens een geheime operatie. Een van Jingjings oud-collega’s van de karaokebar vertelde me dat een agent deed alsof hij een klant was, en hij vroeg haar om meth te gebruiken voor de webcam. Vervolgens vroeg hij of ze met hem wilde afspreken in een hotel voor seksuele diensten. Toen ze daar verscheen werd ze direct gearresteerd.

Ik belde met een agent uit Shanghai en die zei het volgende: ‘We kunnen over het incident praten, maar als het inderdaad zo is dat ze ice heeft gebruikt, dan is ze een crimineel, en we kunnen niet praten over criminelen.’ De agent was niet in staat om te bevestigen of Jingjing daadwerkelijk werd beschuldigd van een misdaad.

Er is geen twijfel mogelijk over het feit dat meth levens verwoest, maar de Chinezen zijn extreem veroordelend over drugsverslaving waardoor de straffen voor gebruikers die worden betrapt met drugs erg zwaar zijn. Op papier heeft China haar ‘hervorming door middel van arbeid’-programma’s vorig jaar afgeschaft, maar in de praktijk zijn die werkkampen omgebouwd tot gedwongen afkickcentra waar de gevangenen onbetaald fabriekswerk moeten verrichten en opgesloten worden zonder enig proces; een regeling die voorheen alleen gold voor degene die werden gearresteerd om politiek of religieuze redenen.

Verslaafden in China krijgen geen revalidatie of therapie aangeboden. In plaats daarvan worden ze beschouwd als staatsvijanden – het lot waartoe ook Jingjing veroordeeld is tot ze uit detentie wordt vrijgelaten.

OPMERKING: De thumbnail-afbeelding werd kort nadat de auteur hem kreeg verwijderd, dus verifiëring is niet mogelijk. Jingjing is niet degene op de foto.