De Wachan-corridor in Noordoost-Afghanistan ligt geïsoleerd van de rest van het land, en heeft daarom geen last van de problemen en conflicten die Afghanistan verder teisteren. Denk aan het Gallische dorp van Asterix middenin het Romeinse Rijk, maar dan echt, en zonder druïden en toverdrankjes. Dit 340 kilometer lange stuk land, gelegen tussen Pakistan, China en Tajikistan, staat bij de inwoners bekend als Bam-e Dunya, of het dak van de wereld, vanwege de spectaculaire samenkomst van de gebergtes Hindoekoesj, Karakoram en Pamir.
Vrouwen worden als gelijkwaardig beschouwd, de boerka is nergens te bekennen en de Taliban hebben hier nooit voet aan de grond gekregen. Maar, ook al is het er relatief veilig dankzij de afgelegen locatie: er heerst chronische armoede in de regio. Het leven van de bewoners is zwaar. Ze leven al duizenden jaren in joerten, terwijl ze eten proberen te verbouwen in de droge aarde. Ze hoeden kuddes schapen, geiten en yaks. Nomadische Wahki-boeren delen het land vredig met de allerlaatste Kyrgyzen-ruiters.
Celia Topping is een documentairefotograaf wier werk je hier kunt zien. Haar foto’s van de Wachan-corridor worden tentoongesteld in The Gowlett in Londen, van 17 november tot aan de kerst.
Advertentie
