Wat is de kunstzinnigste foto die je op je telefoon hebt staan?

De meeste telefoons staan vol selfies. Als je door de fotofeed van de gemiddelde smartphone scrolt, kom je een eindeloze reeks zelfportretten tegen – op de bank, in de trein, voor de spiegel in de badkamer – afgewisseld met af en toe een groepsfoto, een zonsondergang op het strand, een paar tieten en een close-up van een rare moedervlek. Toch vroegen we ons af of er tussen al die dertien-in-een-dozijn-kiekjes geen verborgen pareltjes zitten; of er tussen al die standaardfoto's niet ergens een paar mooie plaatjes met een kunstzinnig randje te vinden zijn.

Om daarachter te komen, gingen we naar de opening van Unseen Photo Festival in Amsterdam, en vroegen we bezoekers om ons de meest arty foto te laten zien die ze op hun telefoon hebben staan.

VICE: Hoi, Frederike. Vertel eens over je foto.
Frederike: Ik was met vrienden naar Duitsland, in het Ruhrgebied. We zijn daar ook naar een lichtmuseum gegaan. Daar was een donkere kamer waar een waterval stroomde, en een jongen stak zijn hand in het water. Precies op dat moment maakte ik deze foto. Het is eigenlijk een mislukte foto omdat hij onscherp is en je niet alles evengoed ziet, maar dat maakt hem des te mooier.

En wat zegt deze foto over het leven?
Steek vooral je hand in het water, want het is lekker verkoelend, vooral tijdens het warme weer.

Stel je voor dat deze foto wordt opgehangen bij een tentoonstelling. Hoe zou je het kunstwerk dan noemen?
Mevrouw.

Waarom 'Mevrouw'?
Tijdens het weekend waarin deze foto is genomen, heb ik met mijn vrienden heel vaak het woord "mevrouw" geroepen. De hand is niet van een mevrouw, maar ik vind het wel een mooie titel voor de foto.

VICE: Hoi, Nathan. Wat is het verhaal achter deze foto?
Nathan: Dit is mijn schoonvader die tijdens een verhuizing de matras van mijn vriendin in een busje stopt. Ik vind 'm vooral interessant vanwege alle vlakken in de foto. Het is daarnaast ook mooi symmetrisch. Er komen vragen in je op als je naar de foto kijkt: wat doet de man, gaat die matras wel in de auto passen?

Welke titel zou je de foto geven?
Daar moet ik even over nadenken. Misschien "De Worsteling". Het is wel een beetje een cliché – maar het is ook moeilijk om zo ter plekke een titel te bedenken, en daarnaast vind ik eigenlijk niet dat foto's titels moeten hebben. Maar anders misschien "Uitslapen"?

VICE: Hé Maarten, wat zien we hier?
Maarten: Op deze foto zie je Richard. Richard is mijn grote liefde. Ik heb hem leren kennen in maart van dit jaar en was op slag verliefd. Daarom heb ik hem gekocht en hele mooie avonturen met hem beleefd. Richard is een Volvo V70. Wat het mooie is aan Richard is dat we zo met elkaar verbonden zijn en zoveel hebben meegemaakt. Hij heeft me ook weleens in de problemen gebracht – boetes en zo – maar daar gaan we het niet over hebben. Hij heet Richard omdat er in de serie Probleemwijken een man – niet Kees Kanker Kachel maar die andere vent – de hele tijd aan het hoesten is en "Richard" roept. Niemand weet wie Richard is, maar ik heb mijn auto wel naar hem vernoemd.

Aha. En wat vind je zo mooi aan deze foto?
Er staat een Rus op de foto, we hebben allemaal heel mooi geposeerd en er zijn heel veel Zweedse vlaggetjes te vinden in de foto. Je moet er langer naar kijken, en dan zie je ze. Er valt altijd wel iets nieuws aan te ontdekken en dat is mooi.

En wat zegt deze foto over het leven?
Dat je het leven niet al te serieus moet nemen.

VICE: Wanneer is deze foto gemaakt?
Steven: Deze foto is op 27 augustus in Rotterdam gemaakt. Ik was met mijn vriend bij een preview van Misbhv. Daar zaten we bij een hotel aan de Maas. Toen ben ik een stukje gaan lopen en zag ik dit opeens. Toen heb ik er snel een foto van gemaakt.

Heb je nog gevraagd wat ze aan het doen waren?
Nee, ik was even snel een rondje aan het lopen en een sigaretje aan het roken. Ik had de foto gemaakt terwijl ik er langsliep.

Wat vind je zo kunstzinnig aan deze foto?
Het grappige eraan is dat het in scène gezet lijkt, maar het is documentair. Ik vind de compositie mooi en het heeft iets geheimzinnigs… ik weet niet of ik de hele foto moet analyseren.

Hoe zou je dit werk noemen?
"Be from Luv".

VICE: Hoi. Waar kijken we naar?
Robbert: Een foto van de zon die achter de vleugel van een vliegtuig verdwijnt. Deze is afgelopen zomer genomen toen ik terugvloog vanuit Stockholm, waar ik mijn zus had opgezocht.

Wat vind je zo mooi aan deze foto?
Het verbaasde me hoe dynamisch het licht was voor een iPhone-foto. Ik vind het mooi hoe het blauw van de lucht overgaat in de warme gele kleur van de zon. De vleugel geeft het contrast aan. De details van de vleugel zelf zijn ook nog duidelijk, wat ik interessant vind omdat de foto's van een mobiel meestal niet zo scherp zijn. Maar nu is niks binnen de foto out of focus.

Als deze foto bij een tentoonstelling aan de muur zou hangen, hoe zou-ie dan heten?
"Zweef".

VICE: Hoe is deze foto tot stand gekomen?
Angel: Ik had met wat vriendinnen een afterparty van de introductieweek van onze school. We hadden er aardig wat filmpjes en foto's aan overgehouden, en die gingen we bekijken met een beamer die we van school hadden geleend. Ik wist al van tevoren dat als je het licht van een beamer vanuit een goede hoek fotografeert, je een regenboogeffect krijgt. Ik vind de schaduwen en de verschillende golven en banen van de compositie mooi.

Je had de foto precies op het goede moment genomen?
Ja, ik was aan het experimenteren, maar ik wist wel dat ik een regenboogeffect zou creëren.

Hoe zou je het werk noemen?
"Een digitale pot goud".

VICE: Wanneer is deze foto genomen?
Maria: In augustus in Japan. Ik was met vrienden voor mijn afstudeerreis in de stad Nara. Nara is beroemd omdat herten daar heilig zijn verklaard. Daarom leven ze vrij en lopen ze rond in de stad. Hier zie je een kamer binnen een heilige tempel. De lampen zijn gewijd aan de herten. Misschien zie je het niet op deze foto, maar in de lampen zijn herten te zien.

Wat vind je het leukste aan deze foto?
Het contrast tussen het licht en de schaduw. Het doet me namelijk denken aan het moment dat ik de kamer instapte. Buiten was het zonnig en daar was het pikdonker. Als je daar binnen staat, heb je het gevoel dat de lampen nooit ophouden, en deze foto geeft dezelfde indruk.

Het Unseen Photo Festival duurt nog tot en met 25 september. Ga naar de website van Unseen voor meer info over het programma en de tentoonstellingen.