Advertentie
Ruud Schepers: Het is ordinair om op die manier inbreuk te maken op iemands privacy. Ik krijg zelfs dreigberichten uit het hele land van mensen die mij en Robbie door elkaar halen. Ik wil niet in één zin genoemd worden met de jongen die zelf de aandacht zocht en zich liet betalen om een verborgen camera om te hangen. Oké, misschien had Onno die geile praat niet moeten uitslaan, maar wie doet dat niet in een privégesprek? Dingen die je zegt in een privégesprek moeten niet op straat worden gegooid.Toen we je mailden voor dit interview mailde je terug dat je er nooit voor gekozen hebt om een jaar lang doelwit te zijn van grappen over toyboys en schandknaapjes. Kun je uitleggen wat je bedoelt met die zin?
Op het moment dat ik die band kreeg met Onno, was het gewoon persoonlijk – we hadden een klik samen. En ik geef nog steeds veel om hem. Maar in de media werd gedaan alsof het alleen maar op lust was gebaseerd en had het een ordinaire lading. We hadden gewoon een relatie, dus dat klopte niet. Het enorme leeftijdsverschil was voor veel mensen wel een schok. Ik was jong en onbekend dus mensen dachten dat ik het voor het geld deed, ofzo.
Advertentie
Ja, ik denk van wel. Dat is in Maastricht wel een drempel, nog wel meer dan als het ergens anders was gebeurd, denk ik. Inmiddels ben ik wel gewend aan het woord 'toyboy', maar zo voelde ik me helemaal niet. Maar als ik soms in de kroeg kom zeggen mensen: "Oh, jij bent die golddigger." Dat is minder prettig.Je persoonlijke leven was opeens publiek bezit. Hoe was dat?
Mijn leven werd ineens een soort circus. Mensen dachten er van alles over en de media ook, en je hebt er totaal geen controle op. In het begin dacht ik het zelf wel op te lossen, maar dat kan helemaal niet. Het aspect van mij als persoon was minder belangrijk dan alle marketing en communicatie eromheen. Het draaide helemaal niet meer om het oorspronkelijke probleem.Hoe ben je daar dan toch mee omgegaan?
Ik heb in de eerste week helemaal niets gezegd, na lang overwegen en overleg met Onno. Ik kreeg opeens te maken met allerlei verschillende communicatieteams. Die van de gemeente Maastricht, en toen ik uiteindelijk toch besloot om iets te zeggen ook die van Shownieuws. Ik kreeg ook privé van zowel Onno als Albert een woordvoerder, communicatiedeskundige en een advocaat aangeboden, maar daar had ik helemaal geen behoefte aan.Met wie kon je er dan wel over praten?
Onno was eigenlijk de enige. Mijn familie lag op dat moment ook overhoop – die wisten ook niet wat ze overkwam. Er speelden zoveel belangen tegelijkertijd, en het werd me heel snel duidelijk dat mijn belang daar niet in meetelde.
Advertentie
Op dat moment had ik een paar opties: ik kon kiezen voor een geschreven statement, een live-interview of een vooraf opgenomen interview. Ik vond televisie geschikt omdat ik dan duidelijk mijn eigen verhaal kon doen zoals ik dat zelf wilde vertellen. Patty Brard kon bovendien wel sensatie trekken zodat zoveel mogelijk mensen mijn kant van het verhaal zouden horen. Dat vond ik wel belangrijk.Dus je zoekt de sensatie ook wel op?
Ik had aan dit hele jaar veel meer geld kunnen verdienen dan ik gedaan heb. Ik krijg nog steeds aanbiedingen voor betaalde interviews, en of ik facebookgesprekken en chats naar buiten wil brengen voor geld. Dat doe ik nooit.Je bent nu bezig aan een boek, je zegt dat je uit een ondernemersgezin komt. Dan maak je toch vast wel een beetje gebruik van de situatie?
Ik haal de leuke en positieve dingen er voor mezelf wel uit. Grazia benaderde me laatst voor een supervette fotoshoot. In het begin zei ik nee, want ik wilde het niet weer opzoeken. Maar na een tijdje dacht ik: "hoe vet is dat eigenlijk?" Dat is iets wat je nooit meer meemaakt en wat ik toch wel een keer zou willen zien. Mijn boek is wat vertraagd. Omdat Onno nu een juridische procedure is begonnen tegen de jongen die hem voor Pownews filmde, moet ik eerst even kijken of alles wel goed zit met mijn boek.Wat vind je ervan dat Onno Hoes na dit tweede incident nu stopt als burgemeester?
Ik vind het echt zonde voor Maastricht. Hij tilde de stad naar een ander niveau. Maastricht heeft heel lang een dorps karakter gehad en Onno heeft juist geprobeerd om veel zaken wat commerciëler te bekijken. Je merkt dat de stad daardoor veel meer is gaan leven. Dus dat hij opstapt is echt een gemis voor de stad.