Dit artikel werd oorspronkelijk gepubliceerd op 27 juli 2016.Het grootste festival in de Achterhoek heeft weinig op met grote headliners, foodtrucks of het ontdekken van nieuwe bandjes – op Zwarte Cross draait het namelijk om een drie dagen durende motorcross. In verschillende categorieën betreden veelal vreemde voertuigen de crossbaan: een wagen die je vraagt om döner te worden, verschillende wagens met toiletpapierkanonnen, en Pussy Riot in een roze tank. Mensen die meedoen aan dit onderdeel van de cross hebben een aanzienlijk deel van hun vrije tijd doorgebracht met het papiermacheeën van een wagen die door zand kan ploegen en een 'goede' grap vertelt. En dan zijn er de professionele crossers: zij rijden daadwerkelijk voor de eer en de snelheid het parcours. Het klassement telt nu (nog) niet mee voor het landelijk klassement, en dus is de prijs een Zwarte Cross-trofee: 'de Gouden Helm'. Er zijn verschillende categorieën waar ook internationale crossers aan meedoen, er is een Calimero-klasse voor kinderen en een klasse die 'Heels on Wheels' heet.
Advertentie
Op de site van Zwarte Cross wordt deze laatste als volgt geïntroduceerd: ' Zoals bij elke handeling die door een vrouw wordt uitgevoerd, staat de volgende vraag centraal als inspiratie voor deze klasse. "Leuk, maar wat moeten we in godsnaam aan??"' Je snapt, vrouwen tellen nog niet echt mee in motorcrossland in de Achterhoek. Iemand die zich daar weinig van aantrekt is de zestienjarige Lara de Kruif uit Welsum. Zij reed op uitnodiging mee in de 'jonge branie'-klasse, met 125cc.
Je herkent haar niet, maar dit is Lara in actie – foto gemaakt door Martijn Koolmees
De deelnemers aan de cross bewonen een camping die het rennerskwartier heet: het is een oerwoud aan wagens en tenten, en als wij aan komen lopen hangen de mensen in het plastic tuinmeubilair alsof ze er al een goed potje feest op hebben zitten. Zo niet de professionele crossers: die staan op een apart veldje iets verderop, met enorme glimmende campers en opvallend veel opblaaszwembadjes. Hier heeft niemand een kater.Achterop het veld vinden we Lara, die net twee minuten geleden terug is gekomen van haar rit in de 125cc-klasse, haar derde race dit weekend. Het ging goed, Lara werd twintigste. "Je wordt wel moe van 25 minuten lang met 60 kilometer per uur over bulten springen op een zanderig parcours met hobbels en kuilen," vertelt Lara terwijl ze op adem komt.
Lara die net een halfuur lang door zand en kuilen heeft geploeterd
Naast haar staat de motor waar ze op reed: een KTM 125cc. Vader en moeder De Kruif gaan altijd mee met hun zestienjarige dochter, en zijn nu bezig om alle spullen en de motor weer in de trailer te laden. "De camper is speciaal gekocht voor Laraatje," vertelt vader Marco, "ieder weekend een wedstrijd, dus je hebt spullen nodig." Op donderdag kwamen ze aan op de Cross, vrijdag werd er gereden voor de startpositie, zaterdag en zondag reed Lara de wedstrijd.
Advertentie
Nick Leerkes, Lara's coach, vertelt dat de cross-categorieën zijn ingedeeld op leeftijd: "125cc staat voor de cilinderinhoud van de motor en correspondeert met leeftijdscategorie 13 tot 17 jaar. Als meisje mag je best meedoen, als je maar snel genoeg rijdt. De meeste meisjes zijn dat niet, maar Lara wel, die is niet bang en laat zich niet voorbij rijden". Dit jaar maakte ze haar debuut op de Grand Prix Valkenswaard – het Wereldkampioenschap dames. Op NK's en EK's rijdt ze zowel in de damesklasse, als tussen de jongens."
Vader Marco en moeder Erica ruimen doe boel weer op
Terwijl het nieuwste De Kruif-familielid, puppy Milo van zeven weken, het zweet van haar been likt, vertelt Lara hoe ze als achtjarige begon met motorcross. "Mijn moeder wilde altijd crossen, maar mocht het vroeger nooit. Toen heeft ze mij maar op zo'n ding gezet." Dat is nu acht jaar geleden, en sinds vorig jaar traint ze dagelijks: hardlopen, fietsen en krachttraining, en drie keer per week met haar vader op de motor. Dit jaar kan ze Nederlands Kampioen worden. Hoe? "Gewoon, door elk weekend een wedstrijd te rijden en te winnen." Prima instelling, maar niet zonder gevaar. Lara: "Af en toe lazer je van je motor, zo heb ik een keer m'n sleutelbeen gebroken." Coach Nick vult aan: "Botbreuken zijn nog tot daaraantoe, maar met een blessure mis je wedstrijden en dus mogelijkheden om Nederlands Kampioen te worden."De moeder van Lara, Erica, vindt het soms wel spannend maar glundert vooral van trots. Voor de Zwarte Cross word je gevraagd, en dus is het een eer om hier te mogen rijden. Vandaag was er even paniek vanwege een vergeten ritueel: "Voor iedere wedstrijd geeft Lara mij haar ring. Ik draag 'm tijdens de wedstrijd om mijn pink; sieraden mogen natuurlijk niet om tijdens een wedstrijd, het kan je zomaar een vinger kosten, maar vandaag vergat Lara de ring af te geven. Maar misschien ging het daarom wel zo goed."
Lara: een vrouw die crosst
Ik vraag Lara of de jongens onder de indruk zijn van haar, als vrouwelijke crosser. "Ja, niemand wil voorbij worden gereden door een meisje, maar andersom is dat niet anders. Ik laat me ook niet voorbij rijden door die gasten." Dat ging vandaag nog niet helemaal zoals ze had gepland, maar ze is blij met haar twintigste plek. Aan aandacht overigens geen gebrek, maar Lara heeft geen tijd voor flirts: "Ik ben veel te druk met zorgen dat ze me niet voorbij rijden." Volgend jaar wordt als alles goed gaat het WK gereden en trekt de Kruif-karavaan langs wedstrijden in Frankrijk, Zweden en Tsjechië (Indonesië was 'een vliegtuig te ver'). Om wereldkampioen te worden – want met minder neemt Lara de Kruif geen genoegen.-Vrouwen praten misschien veel, maar we horen ze te weinig. Daarom is Broadly Nederland er. Like onze pagina.