De schuld afschuiven is onze nieuwste nationale hobby

Het is altijd de schuld van een ander. Wat precies de schuld is van een ander maakt niet uit, het is sowieso niet jouw schuld. Jij hebt het niet gedaan, onthoud dat. Heeft je voetbalclub verloren? Dat ligt aan de scheids. Heb je tijdens een quiz op tv op de verkeerde knop gedrukt en daardoor minder geld gewonnen dan je had gehoopt? Dat komt door die stomme quiz. Is je friet niet zo hoog geëindigd in de jaarlijkse frietwedstrijd? Dat is de schuld van de jury.

Vraag het maar aan de uitbaters van snackbar de Pomp in Eindhoven. Dit is wat hen overkwam: het Algemeen Dagblad test ieder jaar de friet in een stuk of honderdvijftig frietkoten in het hele land, en brengt vervolgens een lijst uit met de smultaria, snackhoeken en frituurschuren waar je volgens hen moet zijn voor de allerbeste patat. Snackbar de Pomp stond vorig jaar achtste op de lijst, maar moet het dit jaar doen met een zestiende plaats. Dat is niet onverdienstelijk, maar de frietenbakkers van de Pomp vonden het niet goed genoeg.

De beste mensen van de Brabantse snackbar zijn boos omdat het AD het in zijn vette kop haalde om niet twee, maar drie keer langs te komen om de kwaliteit van de friet te testen. En daar hadden ze bij De Pomp niet op gerekend. De derde keer waren de aardappelen van het lekkerste ras net op, waardoor de waardering van de friet lager uitviel dan gehoopt. Als ze bij De Pomp hadden geweten dat de friettesters nog een derde keer langs zouden komen, dan hadden ze wel wat van de lekkerste aardappelen achtergehouden voor de patatproevers, schrijft het Eindhovens Dagblad.

Het is niet de schuld van snackbar de Pomp dat ze op de derde testdag inferieure friet verkochten. Het is de schuld van de krant. Nu staat snackbar de Pomp op nummer zestien in de lijst van beste frietzaken. Terwijl het helemaal niet hun schuld is dat ze die derde keer geen lekkere friet hadden! Want zij konden toch ook niet weten dat hun friet precies op die dag lekker moest zijn? Snackbar de Pomp hoort gewoon in de top 5, vraag maar aan de eigenaar van snackbar de Pomp. Maar de krant zegt: "Het is niet onze schuld, hadden jullie maar betere frieten moeten bakken."

Het is natuurlijk prachtig als je zaak tot de beste van het land wordt gerekend, dat trekt extra klanten en dat betekent extra geld, dat je weer kunt gebruiken om te investeren in je zaak waardoor die nog beter wordt (je kunt dat extraatje ook doneren aan Artsen Zonder Grenzen of er een krukje van kopen waarvan je beter gaat poepen, dat moet je zelf weten).

Omdat elkaar eindeloos de schuld in de schoenen schuiven niemand verder helpt stapte de frietbakkers naar het instituut dat in het leven is geroepen om te bepalen wiens schuld het nou écht is, de eindbaas van de schuldvraag: de rechtbank. En zo komt het dat een rechter in Amsterdam zich gisteren boog over de vraag wiens schuld het nou eigenlijk is dat snackbar de Pomp niet in de top 5 van de friettest staat.

De rechter zei: "Ik weet het niet. Hiervoor moet je bij een andere rechter zijn." Binnenkort gaat een tweede rechter dus bepalen wiens schuld het is. Zoals de rechter eerder moest bepalen wiens schuld het was dat een vrouw zich helemaal kut voelde omdat ze de loterij niet had gewonnen (omdat ze niet meedeed aan de loterij). Volgens haar lag dat aan de loterij, maar de rechter vond van niet. De rechter moest ook bepalen wiens schuld het was dat een meneer op een verkeerde knop had gedrukt tijdens een spelletje op tv, waardoor hij een paar ton misliep. Volgens de meneer lag dat aan het spelletje, maar weer gaf de rechter hem geen gelijk. In het laatste seizoen van Idols stond een jongen totaal voor lul omdat hij heel slecht een lied zong. Volgens de jongen was het de schuld van Idols dat hij zo voor paal stond – de rechter dacht daar anders over.

De kans is groot dat het ook zo zal gaan met de Eindhovense frietbakkers. Goede kans dat de rechter zegt: "Het is jullie eigen schuld." De frituristen zullen het daar niet mee eens zijn. Ze zullen mokkend boven het frituurvet hangen, terwijl ze de rechter de schuld geven van de stomme uitspraak.

De grootste schade die de patattenbakkers van de Pomp oplopen is niet de misgelopen klandizie vanwege de lage plek in de frietlijst, maar de reputatieschade die ze lopen omdat ze laten zien dat ze ongelofelijk slechte verliezers zijn. Maar die reputatieschade is natuurlijk ook niet hun schuld. Misschien klagen ze morgen mij aan. Of misschien slepen ze jou voor de rechter, omdat je nog steeds geen friet bij ze bent komen eten.