Zo zorg je ervoor dat je online troll in de gevangenis belandt

Veel mensen waren verbaasd toen Zane Alchin voor de rechtbank in Sydney onschuldig pleitte. De 25-jarige Australiër werd ervan beschuldigd dat hij op Facebook had gedreigd om Paloma Brierley Newton te verkrachten, en er waren screenshots van zijn reacties gemaakt. Toch blijkt dat het nog niet zo makkelijk is ervoor te zorgen dat je online troll achter tralies belandt.

Dit verhaal begint eigenlijk met Drake. In 2015 plaatste een facebookvriend van Alchin een screenshot van het tinderprofiel van een jonge vrouw op zijn tijdlijn. De vrouw op de foto – Olivia Melville – lacht. Ze heeft lang, donker haar en een neuspiercing. Twee vriendinnen poseren op de achtergrond. Onder haar foto staat een referentie naar het nummer Only van Drake: "Type to wanna suck you dry and then eat some lunch with you." Hall schreef bij het bericht: "Het verbaast me dat ze nog trek zou hebben in lunch."

Olivia Melville werd al vrij snel in het bericht van Hall getagd door een gemeenschappelijke vriend. Het was al de tweede keer dat iemand haar tinderprofiel op Facebook had geplaatst. "Olivia, waarom laat je je ouders je tinderprofiel niet zien?" vroeg Chris Hall. "Ze zullen vast heel trots op je zijn." "Waarom zou het hen wat kunnen schelen?" antwoordde ze. "Het is alleen maar een songtekst." Het bericht verspreidde zich razendsnel over Facebook, en Melville kreeg een digitale stortvloed van beledigingen en scheldwoorden over haar heen.

Melville deelde het bericht van Hall om aandacht te vestigen op de beledigingen en verwensingen die haar kant op geslingerd werden, en gemeenschappelijke vrienden begonnen al snel Hall, Alchin en anderen te taggen zodat ze konden reageren. "Chris Hall, de troepen zijn gearriveerd," zei Alchin in zijn eerste reactie. Het was op de facebookpagina van Melville dat Alchin stuitte op Paloma Brierley Newton, een 23-jarige vriendin van Olivia. Toen Paloma de facebookdiscussie indook kon ze niet vermoeden dat ze later Zane Alchin voor het gerecht zou slepen.

Paloma weet niet meer precies welke opmerking van Alchin het was die haar in eerste instantie echt kwaad maakte, maar zegt dat "het iets was van 'dus sletten klagen dat ze sletten zijn en worden dan boos als iemand ze een slet noemt?'" Ze besloot de confrontatie aan te gaan met Alchin en liet een reactie achter.

Daarna, zegt Brierley Newton, draaide de thread al snel uit op wat zij zag als expliciete bedreigingen met verkrachting: "Het beste aan een feminist verkrachten is dat zij weinig actie krijgen dus zijn ze honderd keer strakker…Ik zou je moeder neuken als ik haar zag."

"Ik had gewoon zoiets van: 'Weet je wat, fuck dit," zegt ze. "Ik was zo boos dat ik trilde. Elke keer als ik de youtubecomments onder wat dan ook lees dreigt er ergens wel weer iemand met verkrachting…laten we gewoon dreigen dat we haar gaan verkrachten want daar is ze natuurlijk bang voor." Die dag schreef Paloma een facebookpost over de gebeurtenis, en ging ze daarna rechtstreeks naar de politie. Ze zegt dat ze niet eens zeker wist of ze een officiële aanklacht kon indienen tegen Alchin, maar ze was er wel van overtuigd dat zijn bedreigingen niet legaal konden zijn.

Brierley Newton zegt dat toen ze met de screenshots van Alchins bedreigingen naar de politie ging, die haar niet serieus nam. Agenten zeiden dat de zaak te lastig zou zijn om te vervolgen. Ten eerste moesten ze een manier vinden om te bewijzen dat Alchin daadwerkelijk degene was die achter de computer zat en deze bedreigingen typte. Paloma ging woedend terug naar huis, waar ze ontdekte dat haar bericht meer dan vijfhonderd keer geliked was. De vrouwen die reacties hadden achtergelaten onder haar post hadden samen de groep Sexual Violence Won't Be Silenced opgericht en waren een petitie begonnen tegen Alchin.

Het zou niet nodig moeten zijn dat zestienduizend mensen eerst een online petitie moeten ondertekenen voordat de politie in actie komt. In Australië vallen online beledigingen en bedreigingen onder sectie 474.17 van het strafwetboek. "Iedereen zegt dat als er geen daadwerkelijke directe bedreiging is, zo van 'ik kom naar je huis en ga je verkrachten', dat het dan niet tegen de wet is. Maar dat is niet waar," zegt Brierley Newton. "De wet gaat over 'het gebruiken van een telecomdienst om lastig te vallen, te bedreigen, of te beledigen'."

Volgens professor David Rolph van de University of Sydney Law School, criminaliseert deze wet alle vormen van belediging en bedreiging via mobiele telefoons, Facebook, Twitter, etcetera. "Om tot een veroordeling te komen moeten slachtoffers het incident melden bij de politie. Als slachtoffers geen melding doen, dan kan de politie en justitie niets doen," legt hij uit. "Maar het geval moet wel ernstig zijn voordat er iemand wordt vervolgd – een eenmalige opmerking zal waarschijnlijk niet tot een rechtszaak leiden."

Wanneer gevallen van online bedreiging of belediging vervolgd worden, maken mensen zich vaak zorgen over de vrijheid van meningsuiting. Kan een wet genuanceerd genoeg zijn om het verschil tussen een grap en een bedreiging te zien? In 2012 werd de Britse Paul Chambers schuldig bevonden aan het overtreden van de zogenaamde communicatiewet en kreeg hij van de Engelse rechtbank een boete opgelegd van tweeduizend pond. Twee jaar eerder zat hij op het vliegveld te wachten op zijn vertraagde vlucht, en had hij getweet: "Kut! Robin Hood Airport is dicht. Je hebt een week om je zaken op orde te krijgen, anders blaas ik dit vliegveld op!" De autoriteiten zagen dit als een serieuze dreiging.

Dit soort zaken halen de voorpagina's, maar er zijn nog veel meer gevallen van online bedreiging, stalken en oplichting waarbij de wet tekortschiet. In het najaar van 2014 maakte de 22-jarige Billy Tamawiwy een nepprofiel op Facebook aan onder het vrouwelijk pseudoniem "Tayla Edwards". Onder deze naam stuurde hij een vriendschapsverzoek naar een puberjongen, en begon hij hem seksuele berichten te sturen.

Tamawiwy gebruikte dit profiel uiteindelijk om de jongen naar zijn appartement te lokken, waar hij hem verkrachtte, en zijn daad filmde met een telefoon. Tamawiwy probeerde zelfs om de jonge man later te chanteren met het filmpje zodat hij nog een keer seks met hem zou hebben, dreigde de video online te zetten, en stuurde de beelden uiteindelijk naar de jongere broer van zijn slachtoffer. Hij werd begin 2015 veroordeeld verkrachting, obsceniteit, en bedreiging via een telecomdienst.

Alchins zaak is anders dan de meeste gevallen van online bedreiging die tot een veroordeling hebben geleid in Australië. In tegenstelling tot de zaak tegen Tamawiwy speelde dit geval zich volledig af in het grijze gebied tussen onze online levens en onze dagelijks levens – Alchin heeft Brierley Newton nooit in het echt ontmoet of bedreigd. Als hij schuldig wordt bevonden, zou dat de eerste keer zijn dat zo'n zaak tot een veroordeling leidt in het land.

Zane Alchin kan tot drie jaar gevangenisstraf krijgen, maar Brierley Newton gelooft dat een taakstraf bij een opvanghuis voor vrouwen een effectievere straf zou zijn. Ze zegt dat sinds de zaak tegen Alchin in het nieuws is geweest, ze overspoeld wordt door online dreigementen van mensen die boos zijn dat ze naar de politie is gestapt. Maar ze krijgt ook berichtjes van tientallen vrouwen die dankbaar zijn dat de groep Sexual Violence Won't Be Silenced bewustzijn creëert over hun rechten op internet.

Zane Alchin moet op 1 maart weer voor de Australische rechtbank verschijnen.

Lees ook:

Deze vrouw sloopt al haar haters, nadat haar trio op internet belandde

De échte trolls zijn boos op de amateurtrolls die hun hobby verpesten