Een tour door het onderaardse LSD-paleis van Gordon Todd Skinner - Vice Magazine Foto's door David Feinberg en Santiago Stelley
Archieffoto's verleend door Krystle Cole Krystle in de silotunnel waar ze uren heeft doorgebracht, trippend op verschillende psychedelica. Het is niet makkelijk te vertellen wat er tussen 1 oktober en 4 november 2000 precies gebeurde in de raketsilo Wamego (in Kansas). De informatie die er is, is een kleverige brei van waarheden, halve waarheden, driekwart waarheden en regelrechte leugens. Als je dit alles bij elkaar schraapt, hou je niets zinnigs over. Er zijn enorm veel verschillende personen bij dit verhaal betrokken. De betreffende chemicaliën zijn obscuur en vaak niet getest. Wel is zeker, dat in 1997 een virtuoze organisch scheikundige genaamd Leonard Pickerd zijn krachten bundelde met Gordon Todd Skinner, de gefortuneerde erfgenaam van een springverenmaker. Samen zetten ze iets op dat later ‘s werelds productiefste LSD-laboratorium zou worden. Dit laboratorium produceerde volgens sommige bronnen 90% van de LSD die wereldwijd in omloop was—en daarnaast ook onbekende hoeveelheden MDMA, ALD-52, ergot-wijn en mogelijk ook LSZ… maar daar heb ik het later nog over.

Leonard Pickard wijkt af van de meeste andere clandestiene scheikundigen. Hij is een van de weinigen die aan de universiteit grote successen boekte. Hij studeerde aan Harvard, Purdue en de Universiteit van Californië, terwijl hij kilo’s MDA en LSD produceerde in een geheim laboratorium onder de hoede van de Brotherhood of Eternal Love. Hij was charismatisch, welgemanierd en had een goede lichaamshouding (hij staat erom bekend dat hij tegen slungels zei dat ze hun wervels verticaal moesten laten vallen als ‘een prachtige parelketting’). Er is een opvallende foto, waarop Leonard is te zien tijdens een wetenschappelijke conferentie in Sussex. Op de foto geniet hij kalmpjes van de geur van een roos. Zo was Leonard.

Gordon Todd Skinner (Todd voor vrienden) is een autodidactische scheikundige, wiens kwaliteiten niet helemaal vaststaan. Sterker nog, het staat ter discussie of hij überhaupt een scheikundige is. Er wordt gezegd dat hij 19 was toen hij zijn eerste mescaline-extract uit de peyote-cactus haalde. Op zijn 25ste werd hij vastgezet met het vooruitzicht van levenslang in een gevangenis in New Jersey, omdat hij twintig kilo marihuana vervoerde. Om de aanklachten ongedaan te maken, begon hij een lange en succesvolle carrière als informant voor de regering. In 1996 kocht hij een gesloopte Atlas E-raketsilo in Wamego (Kansas) en bouwde hij het om tot een onderaards, psychedelisch paleis.

Drie jaar later kocht hij een tweede silo om een LSD-superlaboratorium in onder te brengen. Dit laboratorium zou echter niet zo lang in gebruik zijn: in oktober 2000 trakteerde Todd agenten van de DEA (Drugs Enforcement Administration) op een rondleiding in het gebouw. Je kunt Todd natuurlijk een verklikker noemen, maar dat neemt niet weg dat hij een diepe en oprechte toewijding leek te koesteren voor het verspreiden van psychedelische drugs om de mensheid te helpen.

Ten slotte hebben we ook nog Krystle Cole, een voormalige goth-stripper uit Burlington (Kansas), die verliefd werd op Todd. Krystle werd ingewijd in Todds intieme kring van scheikundigen en dealers. Krystle ontmoette Todd in februari 2000. Ze deelden zes maanden van met LSD doorspekte gelukzaligheid in de silo, voordat alles uitliep op één grote chaos. In augustus 2000 vreesde Todd dat de overheid het LSD-laboratorium in de gaten hield. Daarop besloot hij alle mogelijke aanklachten voor te zijn en Leonard aan te geven. Stiekem nam hij gesprekken op en verzamelde hij belastende bewijzen. Dit leidde tot de arrestatie van Leonard en een nationale (en mogelijk wereldwijde) LSD-drooglegging die jaren heeft geduurd.

In oktober 2000 nam Todd officieel contact op met de DEA en verklaarde hij het volgende: “Ik geloof dat ik voor jullie ‘s werelds grootste LSD-samenzwering heb… en ik wil graag proberen iets te regelen.” Todd werd volledig vrijgesteld van rechtsvervolging en liep als een vrij man weg, terwijl Leonard tweemaal onvoorwaardelijk levenslang kreeg. In de nasleep van het proces reisden Todd en Krystle door Amerika, terwijl ze om te overleven kilo’s MDMA-kristallen dealden. In de loop van de tijd werd Todd in toenemende mate gewelddadig en paranoïde. In september 2003 werd hij gearresteerd en begon hij een langdurige juridische strijd, die eindigde in een veroordeling tot een levenslange gevangenisstraf vanwege mishandeling met een gevaarlijk wapen (een injectienaald) en vrijheidsberoving.

In de jaren na de arrestaties verwerkte Krystle haar ervaring in een serie boeken en YouTube-video’s. De populairste van de video’s bevat een uitgebreide beschrijving van een rectale DMT-toediening, genaamd ‘the shamanic colonic’. Zoiets schijnt nogal te branden.

Krystle is een van de zeer weinige mensen die betrokken was bij de LSD-onderneming en op dit moment niet in de gevangenis zit. Daarom vloog ik naar Kansas om haar te ontmoeten, wat vragen te stellen, en een bezoekje te brengen aan de legendarische raketsilo. Ondanks alles wat ze heeft meegemaakt, is Krystle één stralende brok entheogene energie. Toen ik haar oppikte om naar Wamego te rijden, droeg ze zo’n gebatikt T-shirt met daarop ‘☮’.

Ooit stond de silo symbool voor Todds ongeremde losbandigheid. De voornaamste raketruimte zat vol met Perzische tapijten van fijne kwaliteit en luxueuze leren banken. Todd had een stereo-installatie van 90.000 euro, die hij gebruikte om keihard naar Deep Forest en Sarah McLachlan te luisteren. De badkamer had een douche met drie koppen en een badkuip waar makkelijk zes mensen in konden. Krystle zei dat het erg leuk was. Na de inval werd de silo leeggehaald en werd alles van waarde verkocht. De ruimte werd vernield en achtergelaten. Het stroomde vol met water en uiteindelijk braken Todds handlangers in om een voorraad MDMA, LSD en DMT te stelen, die in de roze, marmeren muren was verstopt. Vandaag de dag is er weinig over van de oorspronkelijke silo. Het pand is nu in het bezit van een fanatieke liefhebber van militaire voertuigen, die de raketruimte gebruikt voor de opslag van zijn verzameling T34-sovjettanks uit de Tweede Wereldoorlog. Nadat we de silo verlieten ging ik met Krystle zitten voor een praatje.

Krystle en Hamilton chillen met een schotel gestoomde groenten bij Houlihan’s. 

VICE: Hoe ontmoetten jij en Gordon Todd Skinner elkaar, en hoe werden jullie verliefd?
Krystle Cole: Ik stripte in een tent genaamd Club Orleans. Todd bezocht geen stripclubs, maar zijn werknemers wel. Een van hen zag mijn act en zei tegen Todd: “Er is daar een meisje dat je echt moet zien.” Ik deed een interessante act—een bondage-act. Voor het Kansas-publiek sprong ik er wel echt uit. Ik was nogal goth omdat ik Kansas haatte. Ik speelde dan death metal-muziek en had zo’n ketting die ik om de paal heen wikkelde. Dan sloeg ik mezelf met de ketting. Ik wilde me afzetten tegen alles waar Kansas voor stond. Toen Todd binnenliep, gedroeg hij zich niet zoals de andere klanten. Hij wilde geen lapdance en dat soort dingen. Hij zat gewoon in de VIP-ruimte en gaf me handenvol geld. Uiteindelijk vroeg hij of ik wilde zien waar hij woonde. Bij striptenten wordt er altijd een gouden regel verkondigd: “Ga nooit met een klant mee naar huis; dan word je in stukken gehakt en verkracht.” Ik was dus zenuwachtig, maar ik zei: “Goed, ik ga met je mee.” Na uren rijden kwamen we aan bij gigantische metalen hekken met prikkeldraad langs de bovenkant. Hij had op zijn minst tien beveiligingscamera’s buiten hangen en ook van die bewegingsgevoelige schijnwerpers. Er waren geen andere gebouwen te bekennen. De deur naar de raketsilo was groot genoeg voor een vrachtwagen. Toen hij me binnenliet, flipte ik een beetje.

Waarom koos Todd ervoor om te wonen in een afgekeurde kernraketsilo en niet in, laten we zeggen, een huis?
Toen ik Leonard en Todd voor het eerste ontmoette, was hun verhaal dat ze excentrieke investeringsbankiers waren. Todd vertelde ook dat hij voorraden voedsel en machinegeweren aanlegde, om zich voor te bereiden op het jaar 2000—we ontmoetten elkaar net na de millenniumwisseling. Todd had in de silo alles wat je nodig hebt om de Apocalyps te overleven. Ze legden uit dat ze koffers met buitenlandse valuta rondzeulden omdat ze dachten dat het Amerikaanse financiële systeem op instorten stond. Ze smeten met geld, reden in Porsches, kochten Armani-kleding voor me en ik hoefde niet meer in de striptent te werken. Hier in Kansas word je niet zo opgevoed dat je bij mensen nauwkeurig gaat uitpluizen of ze tegen je liegen of niet, weet je wel?

Dus Todd zei dat hij een investeringsbankier annex survivalist was die zich voorbereidde op een financiële ineenstorting na de millenniumwisseling, maar hoe verklaarde hij dan die kilo’s MDMA?
Todd verborg het nogal. Toen ik hem net ontmoette, kreeg ik nooit iets te zien. Ik had zo goed als geen ervaring met drugs. Ik dronk alcohol en blowde, maar van MDMA had ik zelfs nog nooit gehoord. Hij zei: “Probeer het gewoon een keertje, je zult ervan genieten.” En tjongejonge, dat deed ik. Maar ik kreeg slechts een klein beetje te zien. Uiteindelijk begon ik te vermoeden dat er iets gaande was, maar ik wist niet precies wat. Iedereen was zo zenuwachtig. Als je aan de telefoon over drugs praatte, of drugsgerelateerde websites bezocht, streste iedereen hem hard. Pas later werden mij de grote drugsvoorraden getoond en kwam ik erachter dat ze naast een MDMA- ook een LSD-laboratorium hadden.

Een apparaat bestaande uit 182 batterijen, die Todd beweert gemaakt te hebben voor experimentele elektrochemische MDMA-synthese.

Wilde je, toen je erachter kwam dat Todd en Leonard betrokken waren bij LSD-productie, een einde maken aan je relatie met hen?
Toen ik erachter begon te komen, wilde ik dat niet; ik wilde juist nog meer betrokken raken! Ik wist niet precies wat er gaande was, totdat Leonard was gepakt. Ik zat heel erg aan de drugs en was pas 18. Ik was niet vooruitziend genoeg en had te weinig levenservaring om door te hebben wat er om me heen gebeurde. Het was gewoon, laten we gaan feesten. Ik dacht echt niet na over de gevolgen of de toekomst enzo

Welke stoffen synthetiseerde de groep en met welke stoffen werd geëxperimenteerd?
Todds specialisme waren tryptaminen. Hij maakte Mimosa hostilis-extracten maar kon ook synthetische DMT produceren. Hij was trots op alle verschillende chemicaliën die hij had. Als je close genoeg was met hem, kreeg je zijn gigantische ‘bibliotheek’ te zien met verschillende stoffen—honderden verschillende drugs. Dit was in 2000, voordat de meeste van deze stoffen online konden worden gekocht als onderzoekschemicaliën. Todd gaf iedereen wat en wij hadden allemaal zoiets van: “Give me!” Ik weet van de meeste dingen niet eens wat het waren. Ik zat destijds aan zoveel verschillende stoffen—het was alsof ik in leefde in een entheogeen klooster. Ik hoefde niet te werken. Ik hoefde me geen zorgen te maken over rekeningen die betaald moesten worden. Ik hoefde niets anders te doen dan psychedelische drugs innemen. Ik had de mogelijkheid om allerlei bijzondere dingen te gebruiken zoals ALD-52, ergot-wijn en ook totaal nieuwe dingen waarvan ik nog nooit had gehoord en ook nooit meer zou horen.

Wat voor nieuwe stoffen waren dat zoal?
Nou, ik kon hier eerder niet echt veel over loslaten, maar nu wel omdat de verjaringswet is verlopen. Er was een specifieke stof die nog nooit iemand had geprobeerd. Het was iets compleet nieuws en wat ik erdoor ervoer, gaat boven en voorbij alles wat ik kan beschrijven. Het was alsof je keek naar… alsof de realiteit tot een eenheid werd gesmeed… ik bedoel, het was de realiteit, maar meer als een soort laag over de realiteit heen. Het is moeilijk uit leggen, maar naderhand voelde het alsof mijn hersenen hadden geleerd dat er een neurologische knop was die ik gewoon aan kon zetten om in een andere staat te raken.

Wat was de naam van deze stof?
Todd gaf de meeste chemicaliën die hij maakte geen naam, maar dit was een nieuwe vorm van 5-MeO-αMT. Hij stuurde me vanuit de gevangenis een paar brieven waarin hij de samenstelling in codetaal beschreef; blijkbaar kon het worden gemaakt met elektrisch geladen Rhodium-folie in een aquarium van 75 liter1. Er waren veel nieuwe dingen, maar vooral deze was gestoord. Hij zei ook dat het een bijzonder gevoelige molecuul was, die vatbaar was voor afbraak. Toen hij dat betreffende ‘boek’ in een van zijn ‘bibliotheken’ opborg, moest het dan ook worden ‘gebonden’ met een ‘licht-afwerende boekomslag’. Er waren nog meer nieuwe stoffen. Leonard maakte een nieuwe soort LSD met de naam ‘diazedine’, maar ik weet ook niet precies wat dat was.

Ben je bekend met LSZ?2
Nee, maar ze noemden dit ‘diazedine’. Dat spul was ook te gek, maar niets baanbrekends. Leonard gaf het aan Todd in een flesje Everclear om te testen, en we doseerden een dopje per keer. Blijkbaar viel diazedine niet op grote schaal te maken, omdat de productiekosten te hoog waren en de opbrengsten te laag. Diazedine zorgde voor veel spanning tussen Todd en Leonard, want ze hadden er hoge verwachtingen van als alternatief voor LSD.

1 In Todds brieven vanuit de gevangenis beschrijft hij 5-Fluoro-αMT en 6-Fluoro- αMT. De eerste is te koop in kleine hoeveelheden. De laatste werd door Leonards groep gedistribueerd en wordt beschreven als een ‘beest’. Het zijn allebei actieve psychedelica, maar geen van beide drugs kan worden geproduceerd met de door Todd beschreven uitgangsstoffen en het aquarium met elektrisch geladen Rhodium-folie. LSZ behoort tot een heel kleine groep van serotonerge psychedelica die LSD wat betreft potentie voorbijstreven. Naast het feit dat ‘diazedine’ een afgeleid woord is van dimethylazetidine, is de eerste publicatie over de scheikundige samenstelling en farmacologie van LSZ afkomstig uit een laboratorium van de Purdue University, waar Leonard daarvoor had gestudeerd onder de vermaarde scheikundige David Nichols. Hoewel het stuk na Leonards arrestatie werd gepubliceerd, is het alsnog vrij aannemelijk dat hij wist van het verrichte onderzoek. Toen ik Dr. Nichols vroeg of hij dacht dat Pickard LSZ geproduceerd zou kunnen hebben, antwoordde hij: “Leonard wist van ons werk, daar ben ik zeker van.” Verhalen over de distributie van LSZ op vloeipapier (waarschijnlijk onder de naam ‘α’) hebben jaren de rondte gedaan, maar er zijn weinig bevestigde berichten van het bestaan ervan. Natuurlijk is de naam ‘diazedine’ nogal ambigu en kan het naar ongeveer alles verwijzen, maar ik durf er een kilo ‘benzotriazole-1-yl-oxy-tris-pyrrolidino-phosphonium hexafluorophosphate’ om te verwedden dat ‘LSZ’ en ‘diazedine’ één en hetzelfde zijn.

Gaten die zijn geboord door Todds handlangers om de ‘boeken’ in zijn ‘bibliotheek’ te kunnen bekijken. Populaire titels waren 500 gram MDMA, 100 gram DMT, 1 gram LSD, $10.000 Amerikaanse dollars, $10.000 Canadese dollars, en ƒ10.000 guldens.

Op welk moment werd Todd een informant voor de DEA en gaf hij Leonard aan?
In aanloop naar de arrestatie begon Todd me allerlei dingen over Leonard te vertellen: dat hij was betrokken bij heroïnehandel en de handel in Stinger-rakketten in Afghanistan, en dat hij iemand had laten vermoorden die hen de uitgangsstof voor LSD leverde. Ik weet niet of ik Todd nu geloof, maar destijds deed ik dat zeker wel. Ik was verschrikkelijk verliefd op hem, en ik nam alles wat hij zei aan voor waar. Nu kan ik terugkijken en inzien dat hij toen een enorme leugenaar was. Ik heb brieven uitgewisseld met Leonard.>

Hij lijkt me een welgemanierde en vriendelijke man.
Je moet beseffen dat hij in dezen niet zo onschuldig is. Ik bedoel, het is verschrikkelijk dat hij levenslang uitzit voor een geweldloze misdaad, die niet eens een misdaad is maar een dienst met een diepgaand positief effect op de mensheid, maar Leonard was ook geen engeltje. Veel mensen proberen hem neer te zetten als zo’n boeddhistische monnikachtige gozer die nooit een vlieg kwaad zou doen. Maar Todd en Leonard waren drugdealers op het hoogste niveau; geen van beiden was goed. Aan de andere kant denk ik niet dat Leonard een moordenaar was.

Leek Leonard je iemand die betrokken was bij de handel in heroïne?
Waarschijnlijk niet, maar hij leek me ook niet iemand die betrokken was bij de handel in LSD! Leonard was erg goed in het spelen van zijn rol. Ik heb hem niet één keer drugs zien nemen of zelfs over drugs horen praten. Het enige dat hij ooit tegen me zei was: “Je zou naar raves moeten gaan. Dat zul je leuk vinden.” Dat is het enige enigszins drugsgerelateerde dat hij me ooit heeft verteld vóór de arrestatie.

Todd staart peinzend in de verte terwijl hij een zere schouder masseert.

<Ik heb Todds rol nooit echt begrepen. Het is duidelijk dat Leonard een bepaalde functie had—hij is een hoogopgeleide organisch scheikundige, een student van Alexander Shulgin—maar waarom was Gordon Todd Skinner erbij betrokken? 
Nou, Todd vertelde me in de loop der jaren verschillende versies van het verhaal. Volgens de officiële rapporten was hij daar om geld wit te wassen en te zorgen voor andere financiële zaken. Aanvankelijk vertelde hij mij dat hij hoofd beveiliging was van The Brotherhood of Eternal Love, maar later, toen hij me meer begon te vertrouwen, legde hij uit dat hij ook een LSD-scheikundige was. Hij zei dat hij verantwoordelijk was voor de productie van ‘white fluff’-LSD, terwijl Leonard grote hoeveelheden ‘lavender’-LSD op de markt bracht.3 Voor zover ik kan redeneren, denk ik dat Leonard het grootste gedeelte van de LSD maakte. Todd maakte kleine hoeveelheden en Todd maakte ook de DMT.  Op een gegeven moment claimde Todd een HIV-vaccin te hebben ontdekt, waarvan hij gratis injecties aanbood aan al jullie buren, toch? 
Ja, hoe groter zijn leugens waren, hoe groter de kans was dat hij ermee weg kwam. Ik had zoveel MDMA lopen gebruiken, dat ik bang was dat ik hersenbeschadiging had, dus ging ik voor behandeling naar een alternatieve geneesheer. Die dokter schreef me verschillende vitamine-injecties voor. Toen Todd me daarmee zag lopen, wilde hij experimenteren met eigen vitamine-toedieningen, door psychedelische stoffen erdoorheen te mixen. Hij ging naar het kantoor van zo’n alternatieve geneesheer—moet je nagaan, daar zitten allerlei oude mensen die in dezelfde ruimte chelatietherapie ondergaan—en hij deed een DMT-oplossing in de injectiespuit. Hij stelde de toevoer zo in, dat hij nog meer begon te trippen en beperkte daarna de toevoer om bij te komen. Hij was helemaal high van de DMT. Zo zat hij gewoon een beetje met die oude mensen, terwijl hij zich urenlang uit zijn naad tripte en iedereen dacht dat hij chelatietherapie onderging. Maar hij kon het aan. Ik zou zoiets niet doen.  Ik ook niet…
Je kunt natuurlijk DMT roken en er dan klaar mee zijn, maar een urenlange DMT-trip met een naald in je ader vind ik niet zo aantrekkelijk klinken. Als je het vaak genoeg doet, kun je wel elke trip tot een fijne ervaring maken, ongeacht de omgeving. Toen Todd bijvoorbeeld gewelddadig werd, wist hij dat ik zou proberen te ontsnappen. Daarom begon hij in mijn huis allerlei vallen te zetten met verschillende psychedelica. Hij wilde dat andere mensen dachten dat ik gek werd, of misschien wilde hij dat ik aan mijn eigen geestelijke gezondheid ging twijfelen. Leonard vertelde me dat Todd mijn deurknoppen met psychedelica moet hebben ingesmeerd. Door die boobytraps tripte ik drie dagen achter elkaar, elke dag heviger dan de dag ervoor. Wat voor stof het ook was, het was het sterkste dat ik ooit heb genomen. Het is nogal ontmoedigend als je je dagelijkse zaakjes wilt regelen en je opeens op onverklaarbare wijze in een +++-trip4 wordt ondergedompeld. Ik werd ongelooflijk van mijn sokken geblazen. Toch was het op een bepaalde manier een goede ervaring. Ik herinnerde me dat het leven een kosmische giechel is op de ademgolf van het heelal. 3 ““White fluff’ en ‘lavender’ zijn termen om gradaties van LSD mee te onderscheiden, waarbij de eerste van een hoge zuiverheid is en de laatste van een gemiddelde tot lage zuiverheid. Deze namen verwijzen naar hoe het kristalachtige LSD eruitziet, maar hierbij moet worden opgemerkt dat dit drugsgebruikersjargon is en niet thuishoort in de officiële scheikundige analyse. Of Todd echt in staat was om ‘white fluff’ te maken is niet duidelijk. In zijn getuigeverklaring zei hij, ondanks het feit dat hij volledige immuniteit genoot, dat hij geen LSD kon maken. Ik heb me dan ook altijd afgevraagd of Todd gewoon zijn imago van de Alexander Shulgin-achtige vaderfiguur leuk vond en of zijn hele imago van scheikundige gewoon een goed uitgewerkte hoax was. Todd beschouwde Dennis McKenna als een vriend, dus vroeg ik McKenna hoe hij hier over dacht. Hij antwoorde: “Skinner stelde zich zo vaak voor als iets wat hij niet was. Voor zover ik weet, geldt dit ook voor ‘scheikundige’!” 4 Alexander Shulgin ontwikkelde een schaal met vijf sterren van +/- tot en met ++++, waarbij +++ staat voor: “Niet alleen zijn de chronologie en de aard van het effect van de drug vrij helder, maar het effect negeren is geen optie meer. De blootgestelde wordt volledig opgenomen in de ervaring, ten goede of ten slechte.””

Krystle draagt een gasmasker en een G-string eh… LSD-string.

Ik las dat Leonard ook werkte als informant van de DEA. Ik vind het ongelooflijk dat twee van ‘s werelds machtigste drugdealers tegelijkertijd en onafhankelijk van elkaar voor de DEA werkten, zonder het van elkaar te weten. Gaf Todd je de indruk dat de DEA nauw betrokken is bij de distributie van verboden drugs? 
Ja, absoluut. Hij zou het met precies die woorden zeggen. Aan de top van de piramide is er geen onderscheid tussen drugsdistributie en drugsbestrijding. 54% van de gevangenispopulatie is veroordeeld vanwege drugsgerelateerde overtredingen. De kosten van die gevangenen en het geld dat ze bij het rechtssysteem weghalen zijn enorm. Zonder scheikundigen om drugs te produceren, kan de DEA invallen en arrestaties niet bekostigen. Zolang ze mensen oppakken in de lagere regionen terwijl ze de productie aan de top in stand houden, kunnen ze het bureau blijven bekostigen. Zonder die scheikundigen zou de hele organisatie uit elkaar vallen.

Todd verkreeg juridische immuniteit voor vrijwel alle zaken waar die silo voor werd opgedoekt. Het lijkt erop dat zijn connecties binnen de regering zo sterk waren, dat hij vrijwel onoverwinnelijk was. Waar hij uiteindelijk voor werd gepakt, had niets te maken met LSD-distributie, maar met het martelen van jouw ex-vriendje, toch?
Ja, dat is waar. Ik denk dat zijn juridische onschendbaarheid hem gek begon te maken; hij dacht dat hij weg kon komen met moord. Hij heeft nu levenslang voor wat hij mijn ex-vriend Brad aandeed. Na het proces probeerde ik bij Todd weg te gaan, omdat hij psychologisch gezien uit elkaar viel. Hij wilde me terug en nam geen genoegen met ‘nee’ als antwoord. Todd trok me in zijn auto en hij wurgde me, terwijl hij dreigde om ons beiden van een brug af te rijden. Ik wist dat ik zou sterven als ik geen hulp zou halen. Eerst ging ik naar de plaatselijke politie en regelde zo een huisverbod, maar dat maakte Todd alleen maar bozer, dus ik had geen andere keuze dan naar de DEA te gaan. De DEA wist dat ik met Todd had gedate en dus waren ze bereid mij te ontmoeten. Ik liep samen met Brad het kantoor binnen en we biechtten alles op. Ik vertelde dat ik MDMA dealde, de locatie van een van Todds MDMA-laboratoriums, en over zijn misbruik en het gedwongen toedienen van drugs. Er bleken andere mensen te zijn die door Todd waren gedrogeerd en die ook naar de DEA waren gegaan. Ze hadden dus meer dan genoeg bewijs voor een rechtszaak. Ik zei tegen de agenten: “Het kan me niet schelen als ik een paar jaar naar de gevangenis moet omdat ik mezelf in criminele zaken heb gemengd; in ieder geval overkomt mij of andere mensen dan niets.” Het was het lastigste dat ik ooit heb moeten doen, maar ik had geen andere opties. Todd ging óf mij óf iemand anders vermoorden. Maar de agenten deden niets. Gelukkig belde Todd me twee dagen later op en hij vertelde me dat hij wist dat we bij de DEA waren geweest. Hij was woedend en daarom gijzelde hij mij  en Brad.

Wat gebeurde er tijdens de gijzeling?
Het begon toen Todd Brad een paar hosties aanbood met daarop een psilocybine-variant. Ik heb geen idee waarom Brad ermee instemde om die hosties op te eten. Daarna gaf Todd Brad een drug waarvan Todd zei dat het de effecten van de psychedelische hosties zou versterken. Het was een heel grote, witte pil en nadat Brad de pil innam, raakte hij twaalf uur lang buiten bewustzijn. Todd deed dat weleens bij mensen als hij ze niet bij een feestje wilde hebben; hij luisde ze erin met een pil waardoor ze buiten bewustzijn raakten. Hij was een soort farmacologische poppenspeler, die van iedereen de touwtjes in handen hield met behulp van verschillende chemicaliën. Daarna injecteerde hij Brad herhaaldelijk met psychedelische middelen, schopte hem tegen zijn penis, en hoorde hem uit over wat hij precies aan de DEA had verteld. 
Krystle en Hamilton zijn twee LSD-peultjes in een entheogeen schilletje.

Gebruikte hij de psychedelische middelen als een waarheidsserum?
Ja, althans, dat was zijn plan. Hij gaf Brad DMT-injecties, verhoorde hem, en martelde hem psychologisch. Todd zei: “We kunnen hem hier houden, we kunnen ervoor zorgen dat hij ons weer vertrouwt.” Waarop ik zei: “Nee, dat kan niet. Hij moet naar het ziekenhuis!” Hij injecteerde ook mij met wat volgens hem een verdovingsmiddel was. Ik was zo bang. Het was echt verschrikkelijk. Toen het voorbij was moest Brad naar het ziekenhuis om te herstellen van de schade die was toegebracht aan zijn penis, maar ik moest nog een hele maand bij Todd blijven. Hij drogeerde me, hij verkrachtte me, hij penetreerde me anaal. Hij deed vreselijke dingen met me.  Waar is Brad nu?
Dat weet ik niet. Ik heb sindsdien geen contact meer met hem. Hij raakte er langzaam van overtuigd dat ik een satanist was. Na een paar weken in het ziekenhuis zei hij dingen als: “Krystle hield satanistische seances bij mijn stervende lichaam.” Ik ga ervan uit dat hij mij haat en als hij ooit de kans krijgt om zijn kant van het verhaal te vertellen, zegt hij waarschijnlijk dat ik een satanaanbiddende duivelsvrouw was die vanaf dag 1 met Todd onder één hoedje speelde om hem vreselijke dingen aan te doen. Hield je ook echt satanistische seances bij zijn stervende lichaam? 
Nee, ik reanimeerde hem! Hij zat aan een enorme dosis psychedelica en verdovende middelen, dus zijn herinnering van die kwelling is ernstig vertekend. Hij balanceerde op het randje van de dood. Ik wilde de politie bellen, maar Todd had injectienaalden met een of andere drug en zei: “Als je de politie belt, geef ik hem deze spuit, en dan is hij allang dood voordat iemand hier komt.” Ik deed er alles aan om hem uit die situatie te krijgen, en daardoor is Brad nu nog steeds in leven.  Na al deze verhalen te hebben aangehoord over Todd als een sociopatische, op controle beluste megalomaan, vraag ik me af: waarom werd je zo verliefd op hem? 
Nou, in het begin was hij zo aardig. Hij leek mij de meest spirituele persoon die je ooit zou kunnen ontmoeten. Met hem trippen was anders dan met wie ik ooit heb getript. We ervoeren telepathie samen. We ervoeren God samen. Ik geloofde met heel mijn hart dat hij de spiritueelste en perfectste persoon ooit was, en ik werd helemaal verliefd op hem. Daarna was ik bereid om sommige slechte dingen over het hoofd te zien, die tijdens de eerste jaren plaatsvonden. Ik zei tegen mezelf dat onder al die waanzin een goed iemand schuilde. Nu ik erop terugkijk, manipuleerde hij me gewoon. Ik was een dom meisje. Ik heb een paar grote psychologische littekens overgehouden aan wat er is gebeurd. Daarom zit Todd nu levenslang uit—wat hij deed was niet goed. Dat is niet waar psychedelica voor bedoeld zouden moeten zijn. Dus schreef ik Lysergic om mensen te leren voorzichtig te zijn over met wie ze trippen, zodat mensen hopelijk niet dezelfde fouten maken als ik. Wat Todd betreft koos ik namelijk echt de verkeerde partner om mee te trippen.