30 lat w kanałach

Zobacz unikalne zdjęcia z tuneli i kanałów pod miastami Australii i Europy

tekst Mariam Koslay, zdjęcia Doug, tłum. Jan Bogdaniuk

21.9.16

Założyciele Klanu Jaskiniowego (od lewej) Doug, Sloth i Woody w Melbourne, 1988 rok

Artykuł pierwotnie ukazał się na VICE Australia

Doug kupił aparat Polaroida w 1987 roku, mniej więcej rok po tym, jak razem z Woodym i Slothem założyli Klan Jaskiniowy (Cave Clan) 26 stycznia 1986 roku. To, co zaczęło się od trzech nastolatków z Melbourne, którzy lubili łazić po kanałach, wkrótce przerodziło się w największą zwartą grupę miejskich odkrywców w całej Australii. Doug na swoich zdjęciach uchwycił wszystko – imprezy, wygłupy i podziemne przygody – w ciągu 30 lat istnienia Klanu.

Reklama

Wraz z rozgłosem na temat Klanu Jaskiniowego zaczęły krążyć niestworzone historie. „Ludzie mówili, że gnieździmy się pod ziemią, gromadzimy zaopatrzenie i przygotowujemy się na atomowy holokaust" – mówi Doug. „Albo, że możemy podejść pod twój dom i wyskoczyć z twojego klopa. Akurat tę plotkę zaczęliśmy my sami…"

Mosh i Gilligan na pierwszej uroczystości Clannies, 1989 rok

Dziś, 30 lat od założenia Klanu Jaskiniowego, Doug otwiera swoje archiwa. Jego zdjęcia nie przedstawiają „szemranych charakterów", jak często opisywały ich media. To po prostu grupa dzieciaków spragnionych przygody. „Miałem całe pudła ze starymi zdjęciami Klanu Jaskiniowego. Stały w garażu i zbierały kurz" – wyjaśnia Doug. „Więc pomyślałem, że zamiast zostawić je tam, by zgniły i w końcu odeszły w zapomnienie, odkopię je i pokażę ludziom. Może ktoś będzie chciał je obejrzeć?".

Fotografie ukazują, jak Klan odkrywał kanały i tunele w Australii i nie tylko, w tym również katakumby pod Paryżem. Pośród nich można też znaleźć obrazki z Clannies – dorocznej ceremonii rozdania nagród Klanu Jaskiniowego. „Za pierwszym razem było nas 17, ale w tym roku obchodziliśmy 30 rocznicę i przyszło ponad 300 osób" – mówi Doug. „Kilkanaście spoza Australii, około 35 z innych stanów i 150-200 członków i przyjaciół".

Zdarzały się też mroczne chwile. Doug wspomina 15-letniego fana Klanu, który zginął w kanale burzowym niedaleko pola golfowego w Northcote podczas letniej nawałnicy. „Kojarzyliśmy go. Brian zdobył nawet mój numer, co bardzo rzadko się zdarzało – chyba tylko jemu jednemu dałem swój telefon" – mówi Doug. „Zadzwonił do mnie wcześniej tego dnia i powiedział, że chce dołączyć do Klanu. Zapytałem go, ile ma lat. Odpowiedział, że 15. »Jesteś za młody, ziomek« – powiedziałem i na tym się skończyło… Tego samego dnia Briana zabiła burza".

Reklama

Kanał Big Bastard w Melbourne

Matka Briana zadzwoniła po burzy do Douga. „Błagała i zawodziła, ale nie płakała. Miała ciężki szkocki akcent. Pytała, czy Brian mógł jakkolwiek się wydostać albo doczołgać w bezpieczne miejsce – ale ja wiedziałem, że nie" – wspomina Doug. Matka Briana powiedziała, że był wielkim fanem Klanu Jaskiniowego. Chciał do niego dołączyć, jak tylko skończy 18 lat, własnoręcznie podrabiał nawet klanowe koszulki.

Taki szacunek dla Klanu Jaskiniowego nie jest niczym niezwykłym. Co kilka miesięcy jakiś nowy dziennikarz podejmuje temat Klanu i w prasie pojawia się kolejny „sensacyjny" artykuł. Doug aż za dobrze zdaje sobie sprawę, że jego grupa fascynuje ludzi. „Gdy miałem 16 lat nawet przez myśl mi nie przyszło, że Klan Jaskiniowy stanie się tym, czym jest teraz" – mówi nam Doug. „Jak najbardziej uważam, że Klan był czymś niezwykłym – chodziło o coś więcej niż tylko o mnie, Woody'ego i Slotha – to było wspólne dzieło, bez jakiegoś jednego twórcy".

„Pierwszy raz to mówię, ale jestem dumny z Klanu. Mam nadzieję, że przez resztę mojego życia będzie mi dostarczał powodów do dumy".