Η Δώρα Περιγράφει πώς Είναι να Εμβολιάζεις 75.000 Παιδιά σε Μία Από τις πιο Φτωχές Χώρες του Πλανήτη

Το VICE Greece δίνει βήμα σε ανθρωπιστικές οργανώσεις, οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων και άτομα, με τη δημιουργία της στήλης «Ρισπέκτ», στην οποία κάθε εβδομάδα δημοσιεύονται προσωπικές ιστορίες, άρθρα άποψης, φωτογραφίες, ρεπορτάζ ή άλλες υποθέσεις που ενδιαφέρουν την ελληνική κοινωνία. Στόχος μας είναι να ενημερώσουμε το κοινό και να ανοίξουμε διάλογο για ζητήματα με τα οποία καταπιάνονται και αξίζουν την προσοχή όλων.

Το συγκεκριμένο άρθρο των Γιατρών Χωρίς Σύνορα υπογράφει η Δώρα Χατζή, η οποία βρέθηκε ως υπεύθυνη προαγωγής υγείας για τρεις μήνες στην Κεντροαφρικανική Δημοκρατία για την καταπολέμηση της επιδημίας ιλαράς στη χώρα. Αυτή ήταν η τρίτη της αποστολή με τους Γιατρούς Χωρίς Σύνορα και μοιράζεται στιγμές, σκέψεις, δυσκολίες και χαμόγελα από αυτή την εμπειρία.

Ηχεί ακόμη στα αυτιά μου εκείνο το μακρόσυρτο "Merciiii" που απαντούσαν οι κάτοικοι της Κεντροαφρικανικής Δημοκρατίας κάθε φορά που τους λέγαμε "Bonjour". Ένα ευχαριστώ επειδή τους μιλήσαμε. Κάθε μέρα περνώντας με το αυτοκίνητο ή με τη μηχανή από τα χωριά της Κεντροαφρικανικής Δημοκρατίας, τους βλέπαμε να περπατούν στη μέση της ζούγκλας, να ξεπροβάλλουν μέσα από την πυκνή βλάστηση κουβαλώντας στην πλάτη τους είδη πρώτης ανάγκης. Και κάθε φορά αναρωτιόμουν πόσο χιλιόμετρα να έχουν περπατήσει σε μια χώρα χωρίς οδικό δίκτυο, χωρίς ρεύμα και με ακραίες ανισότητες.

Βρέθηκα για τρεις μήνες στην Κεντροαφρικανική Δημοκρατία σε αποστολή με τους Γιατρούς Χωρίς Σύνορα ως υπεύθυνη προαγωγής υγείας, με σκοπό να εμβολιάσουμε κατά της ιλαράς περίπου 75.000 παιδιά.

Από τον Δεκέμβριο του 2019, πολλές περιοχές της χώρας άρχισαν να εμφανίζουν κρούσματα ιλαράς. Η ομάδα των Γιατρών Χωρίς Σύνορα στο Μπανγκάσου πραγματοποίησε αξιολόγηση, ενώ παράλληλα το Υπουργείο Υγείας κήρυξε επιδημία ιλαράς σε όλη την χώρα. Οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα προετοιμάσαμε την εκστρατεία εμβολιασμού. Ο εμβολιασμός χωρίστηκε σε τρεις φάσεις. Στην αρχή θεωρήσαμε ότι σε δύο μήνες θα ολοκληρώναμε το μεγαλύτερο μέρος της εκστρατείας, αλλά τελικά χρειαστήκαμε τρεις, ενώ συνάδελφοι έμειναν στη χώρα για να καλύψουν τις τελευταίες ανάγκες. Εμβολιάσαμε γύρω στα 75.000 παιδιά και κατά τη διάρκεια του εμβολιασμού τούς δίναμε βιταμίνη Α και καταμετρούσαμε το επίπεδο υποσιτισμού τους.

H προετοιμασία δεν ήταν εύκολη: η τελευταία δημογραφική απογραφή που έγινε στη χώρα ήταν το 2003, οπότε έπρεπε να επισκεφτούμε όλες τις δομές και τα χωριά για να καταγράψουμε -όσο μπορούσαμε- τον πληθυσμό, να χαρτογραφήσουμε τις δύο περιφέρειες για τις οποίες ήμασταν υπεύθυνοι.

Σε μία χώρα χωρίς δρόμους έπρεπε να καλύψουμε μεγάλες χιλιομετρικές αποστάσεις, στη μέση του πουθενά, έπρεπε να βρούμε πού θα κοιμηθούμε το βράδυ, και χωρίς ρεύμα έπρεπε να διαχειριστούμε πολλές πρακτικές δυσκολίες. Τις ημέρες που εμβολιάζαμε έπρεπε να ξυπνάμε στις 4 το πρωί για να εκμεταλλευτούμε το φως. Σε όλα αυτά μπορείς να προσθέσεις και τα ακραία καιρικά φαινόμενα.

Η δική μου καθημερινότητα ήταν να επισκέπτομαι τις κοινότητες για να κατανοήσω τον τρόπο ζωής των ανθρώπων και να τον μοιραστώ με την ομάδα ώστε να προσαρμόσουμε την παρέμβασή μας με βάση αυτόν. Επιπλέον προσπάθησα να συμβάλλω στις υπηρεσίες που προσφέρουν οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα: ενημέρωση του πληθυσμού για την ασθένεια, ενημέρωση για τις δομές υγειονομικής περίθαλψης που υποστηρίζονται από εμάς και για τις δραστηριότητες εμβολιασμού κατά της ιλαράς, ενημέρωση του πληθυσμού για δωρεάν φροντίδα και πρόσβαση στις δομές μας, ενώ έκανα την εκπαίδευση της κοινότητας σχετικά με τα συμπτώματα και τις επιπλοκές της ασθένειας. Βασικός στόχος ήταν να την ευαισθητοποιήσω γύρω από την ανάγκη πρόληψης ώστε να αποφεύγονται επιδημίες που μαστίζουν για χρόνια την Κεντροαφρικανική Δημοκρατία.

Eπιβίωση στη Μόρια του COVID

Παρακολουθήστε όλα τα βίντεo του VICE, μέσω της νέας σελίδας VICE Video Greece στο Facebook.

Η ανάγκη μας να καταφέρουμε να εμποδίσουμε την εξάπλωση της επιδημίας σε μια χώρα με ελάχιστα μέσα όπου ανά πάσα στιγμή μπορεί να ξεσπάσουν διαμάχες μεταξύ του πληθυσμού, ήταν σίγουρα μια μεγάλη πρόκληση.

Δυσκολία αποτελούσε, επίσης, το να προσπαθείς να ενημερώνεις για το ποια θα πρέπει να είναι η προτεραιότητα των αναγκών: για παράδειγμα, μια μητέρα μόνη στο σπίτι με πολλά παιδιά θεωρεί πιο σημαντικό να στείλει τα παιδιά να καλλιεργήσουν τη γη από το να πάνε στο σχολείο ή να εμβολιαστούν. Παρόλα αυτά, και με τη βοήθεια του ντόπιου πληθυσμού όλες οι δυσκολίες μετατράπηκαν σε πάθος για δουλειά και αγάπη για τα παιδιά που, όπως λέγαμε, είναι το μέλλον της χώρας.

Αυτό που κράτησα από αυτή την αποστολή είναι η ευγνωμοσύνη των ανθρώπων που δούλεψα μαζί τους. Έγιναν πρώτα καλοί φίλοι κι έπειτα συνεργάτες και επωφελούμενοι. Η μεγαλύτερη ανταμοιβή μου ήταν το ότι η πλειοψηφία των παιδιών από 6 μηνών έως 15 ετών δεν θα νοσήσει από ιλαρά. Υπάρχουν ήδη αρκετά αλλά προβλήματα στη χώρα και το ότι περιορίζουμε κάποια από αυτά για εμένα είναι ικανοποίηση.

Ενημερωθείτε και υποστηρίξτε τη δράση των Γιατρών Χωρίς Σύνορα εδώ.

Περισσότερα από το VICE

Atomic Love: «Όσοι Έχουν Περάσει Από Τοξικές Σχέσεις θα Ταυτιστούν με τους Στίχους μας»

Nemo Nemo: Ένα Ημιυποβρύχιο Εξερευνά τον Βυθό της Χαλκιδικής

Κάποιοι Fan του Harry Potter Δεν Θέλουν πια τα Τατουάζ τους