Roffa Archive toont de rauwe schoonheid van het Rotterdamse nachtleven

Op het instagram-account Roffa Archive worden de hoogte- en dieptepunten van het Rotterdamse uitgaansleven zorgvuldig gedocumenteerd. Het account wordt gerund door drie studenten fotografie, die elke week naar de club gaan om analoge foto’s te maken van de meest opvallende personen en bijzondere momenten in de club (en soms de afterparty). Wij spraken de makers over zware maandagen, konten bestuderen en het vieren van de Rotterdamse nacht.

Roffa Archive wordt opgericht als Annemoon Kater, Franka van Houwelingen en Mara Hendriksen (alledrie 21) vanuit hun studie aan de Fotovakschool de opdracht krijgen om een langlopend maatschappelijk fotografieproject te bedenken. De drie tweedejaars studenten houden alle drie enorm van uitgaan. Ze willen graag iets terugdoen voor hun geliefde sector die hard geraakt is door de coronamaatregelen. Ook zijn clubs de afgelopen tijd vaak op een negatieve manier in het nieuws geweest door geruchten over needle spiking (waarvan overigens geen bewijs is). “We willen laten zien hoe belangrijk het nachtleven is voor heel veel mensen, inclusief onszelf”, vertelt Annemoon vanuit Franka’s studentenkamer in Kralingen, een wijk in Rotterdam-Oost. 

Het Rotterdamse nachtleven kent veel subgenres, soorten muziek en groepen mensen, observeert ze. Ze noemt een aantal voorbeelden: van gabbers en skaters tot kunststudenten en jongens met Cartier-brillen en flessen drank van 600 euro. “Wij willen dit allemaal samenbrengen.” Om dat te doen gaan ze als collectief te werk, want elk van de fotografen heeft een andere uitgaansvoorkeur. Zo gaat Mara veel naar technofeesten en houdt Franka van “van alles en nog wat”. Annemoon, die bijna alleen maar naar hiphopfeesten gaat, legt uit dat ze een eenzijdig perspectief wilden voorkomen. “We nemen elkaar en de kijker mee in onze werelden.” 

Soms komen ze ook op een totaal onverwachte plek terecht. "We gingen deze avond naar een hiphopevenement en via via hoorden we dat we naar een after konden. Dat stond al heel lang op ons lijstje, want ook huisfeesten zijn een groot onderdeel van het nachtleven. En toen kwamen we daar aan om half 7 ‘s ochtends, op een plek waar we niemand kenden en iedereen strak stond van de drugs. Wij kwamen uit een heel andere space en hadden alleen gedronken, terwijl daar ook mensen op de bank zaten die al drie dagen wakker waren. Uiteindelijk kwamen we toch met mensen aan de praat en kwamen twee jongens erachter dat ze dezelfde tatoeage hebben. Ze hadden direct een connectie met elkaar."

Uitgaan is een manier om nieuwe mensen te ontmoeten, jezelf vrij te voelen en even alles los te laten, besluiten de drie 21-jarigen. “Het nachtleven van Rotterdam biedt voor iedere persoon iets moois en daar zijn we trots op”, zegt Annemoon. Een van hun favoriete en typisch Rotterdamse plekken om foto’s te maken zijn de Now en Wow-feesten. “Deze foto is genomen bij Now en Wow in de Maassilo. Niets is hier te raar: je kunt er bij wijze van spreken naakt naartoe komen. Ze hebben altijd sicke acts en dit duo was er een van. Maar wat ze precies deden weten we eigenlijk niet. Ze zaten gewoon achter glas, misschien om een statement te maken.”

Franka vindt het lastig te zeggen of dit project ook zou werken in een andere stad, zoals Amsterdam of Utrecht. De drie fotografen zijn namelijk allemaal opgegroeid in Rotterdam en omstreken, en hebben andere steden nog niet zo uitgebreid verkend. Mara omschrijft het Rotterdamse uitgaansleven als rauw, en dat komt terug in hun werkwijze. Het drietal fotografeert analoog en legt “gewoon” vast wat er op hun pad komt, vertelt Mara. “Niets wordt van tevoren uitgedacht. Er is geen specifiek kleurenpalet, we weten niet wat ons te wachten staat. Als we een feest binnenkomen, gedragen we ons net als de rest van het publiek. Negentig procent van de tijd zijn we aan het feesten, doen we shotjes en dansen we naast de dj,” zegt Annemoon. En terwijl we aan het dansen zijn, zien we iets of iemand die interessant is, maken we een foto en gaan we weer verder naar waar we gebleven waren. Ik denk dat het ook voor de foto’s belangrijk is om de volledige beleving mee te krijgen.”

Franka merkt op dat ze het fotograferen echt leuker vindt als ze zelf gedronken heeft. “Dan ga ik rare vragen stellen aan mensen en daar komen vaak leuke antwoorden op en unieke beelden uit.” Ook voor de andere leden van het collectief geldt dat hun drankgebruik tot nieuwe artistieke inzichten leidt. “Mara heeft de kont van deze danser zo’n tien minuten bestudeerd om het juiste shot te krijgen”, vertelt Franka. Hierna werd het haar persoonlijke doel om meer konten te fotograferen. Deze specifieke kont is van een danser van performancecollectief House of God.”

De fotografen laten zich meevoeren door het ritme van de nacht. Ondanks dat ontstaan er nog steeds wel eens ongemakkelijke situaties. Ze laten een foto zien van een jongen met een gehavend hoofd. “Deze foto is genomen bij FERRY, één van de meest populaire gaybars van Rotterdam. We vroegen aan deze jongen of we een portret mochten maken, maar hij leek not amused, ook omdat hij Franka wees op het feit dat ze hetero is. Pas bij het ontwikkelen zagen we de boze blik en de krassen op zijn gezicht. Maar na afloop zei hij dat hij de foto supertof vond, dus uiteindelijk was iedereen blij. Wat er met zijn gezicht gebeurd was, weten we helaas nog steeds niet.”

Maar clubgangers zijn niet altijd in staat om zelf te beoordelen of hun gezicht er florissant genoeg bij staat voor het internet. Als ze flink aan de drank en de drugs zijn bijvoorbeeld. Het brengt ethische dilemma's met zich mee waar het drietal in het begin niet veel over nadacht.Totdat het een keer fout ging, vertelt Annemoon: “We hadden een foto gepost van twee mensen die aan het zoenen waren, waarna de jongen die daarop te zien was zelf aangaf dat hij het helemaal niet chill vond om zo op Instagram te staan.”

Daarom stappen ze nu altijd achteraf op mensen af om te vragen of ze het oké vinden dat ze op de foto staan en dat deze online komt. “We hebben ook wel eens gehad dat mensen gewoon veel te ver waren, dat posten we niet,” zegt Franka. “Sowieso halen we een foto er altijd af als iemand dat wil. Ik zou het ook niet leuk vinden als ik mezelf opeens feestend terug zou zien op social media, zonder dat ik er vanaf wist.” 

Nu het schoolproject is afgesloten, hebben de fotografiestudenten hun uitgaanslevens even op een lager pitje gezet om flink wat slaapuren in te halen. Tot twee weken geleden gingen ze namelijk elk weekend uit om te fotograferen en dus ook te feesten. Soms drie nachten achter elkaar. Maandagochtend was daarom niet hun favoriete moment van de week. “Dan hadden we het vak waarvoor we dit project deden en zaten we daar met de ergste kater ever”, vertelt Annemoon.

Maar de oprichters van Roffa Archive zijn er nog lang niet klaar mee. “We willen dat onze generatie later aan hun kinderen kan laten zien hoe het uitgaansleven eruitzag toen zij jong waren,” zegt Annemoon. Ze vertelt dat ze het jammer vindt dat ze zelf geen idee heeft hoe de feesten waar haar ouders vroeger naartoe gingen eruit zagen. “We maken een archief dat kan blijven bestaan, zowel op Instagram als met onze toekomstige fotoboeken en exposities.”

Alle beelden met dank aan Roffa Archive. Je kunt hun andere foto’s hier bekijken.