Microdosing LSD heeft de relatie met mijn vader gered en mijn depressie genezen

Misschien heb je weleens LSD geprobeerd op een festival, en begon je daarna met bomen te praten of wist je ineens hoe je de grootste mysteries van het leven op kon lossen. De 22-jarige David* heeft ook LSD gebruikt, maar dan om een net wat andere reden: de Brusselse videograaf en fotograaf nam een jaar lang een microdosis van deze drug om zijn depressie te overwinnen.

Dit was voor hem een manier om geleidelijk de zwarte sluier te verwijderen die over zijn dagelijks leven was gevallen. Hij nam ook weer contact op met zijn vader, met wie de band enigszins was verbroken.

Deze microdoses zijn niet zonder risico. Psycholoog Michel Gottschalk, gespecialiseerd in stemmingsstoornissen, angst en posttraumatische stressstoornissen, wijst erop dat er nog geen serieuze onderzoeken zijn gedaan naar LSD en het effect ervan op depressie: “Hypothetisch gezien is het mogelijk dat LSD helpt bij een drankverslaving en posttraumatische stressstoornis, maar er zijn nog geen echte onderzoeken gedaan naar depressie. Sommige wetenschappelijke experimenten tonen aan dat het mengen van LSD met zenuwcellen de vorming van nieuwe zenuwbanen bevordert, en daarom denkt men dat LSD de stemming beheerst. Maar nogmaals, dit is allemaal hypothetisch. De experimenten zijn onvoldoende succesvol.”

Zonder betrouwbare wetenschappelijke referentie om aan vast te houden, vertelde David ons over zijn persoonlijke ervaring.

“Ik ging naar Lissabon om mijn studie alleen af te maken. Ik kampte met een zware depressie, zo eentje die je het leven heel donker in laat zien en je constant slecht laat voelen. Een psycholoog had in het verleden al eens de diagnose depressie bij me vastgesteld, dus ik herkende de symptomen toen het terugkwam. Het probleem was dat ik niet wist hoe ik mijn toestand onder controle moest houden in een stad die ik niet kende, en nog belangrijker, waar ik niemand kende. Ik had mijn eerste depressie toen ik zestien was. Toen had ik niet de behoefte om medicijnen te nemen om mezelf te genezen, maar deze keer was het veel intensiever.

Ik leerde mensen kennen die regelmatig een microdosis LSD namen. Ik had in het verleden al eens over deze methode gehoord, maar alleen in documentaires of van horen zeggen. Om meer over het onderwerp te weten te komen, ben ik op Reddit gaan rondhangen. Anonieme gebruikers deelden daar hun ervaringen: een positieve gemoedstand, meer creativiteit, een gevoel van welbehagen. Kortom, alles wat ik miste.

Natuurlijk wist ik dat er risico’s verbonden waren aan microdosering. Sommige mensen schreven online dat LSD hun depressieverschijnselen juist verergerde. Ik las vooral dat het een soort van vicieuze cirkel van een beter gevoel was, en het heel heftig zou kunnen zijn wanneer die cirkel verbroken zou worden. LSD kan langdurige effecten hebben op de hersenen en de emotionele toestand. Het kan ook psychoses, paranoia en flashbacks veroorzaken. Ik wilde natuurlijk niet zomaar iets kopen van de eerste de beste dealer in de buurt, maar toen vond ik een website waar ik makkelijk LSD kon bestellen. Ik hoefde alleen maar mijn gegevens in te voeren en ongeveer tien euro verzendkosten te betalen, zonder dat ik naar het dark web hoefde te surfen.

Toen mijn bestelling was aangekomen, bereidde ik een microdosis voor volgens de instructies op de online fora. Om de LSD te consumeren deed ik 10 milliliter wodka in een glas en voegde ik 100 microgram LSD toe. Ik gebruikte wodka omdat alcohol de drug beschermt – in tegenstelling tot gedistilleerd of mineraalwater, dat LSD beschadigt door het chloor en de mineralen. Het lijkt misschien vreemd omdat het mengen van alcohol en drugs niet wordt aanbevolen, maar we hebben het over doseringen die zo klein zijn dat het onschadelijk is. Ik liet het mengsel 48 uur verdunnen en gebruikte een spuit van 1 millimeter om mijn verbruik te meten. De rest van het glas bewaarde ik in mijn koelkast.

Na twee weken bekeek ik het leven al op een positievere manier, voelde ik me bewuster van mijn omgeving en was ik kalmer. Toen koos ik ervoor om het aan mijn familie en vrienden te vertellen. Ik wilde er geen geheim van maken; ik wilde mijn ervaring delen omdat het een belangrijk onderdeel van mijn leven was. Vreemd genoeg reageerden mijn ouders nogal neutraal: noch bemoedigend, noch negatief. Ik denk dat ze dachten: oké apart, maar doe je ding maar.

Het meest drastische dat sindsdien in mijn dagelijks leven is veranderd, is dat de relatie met mijn vader sterk is verbeterd. Voordien was onze relatie ongemakkelijk en hadden we niet echt een band. Het voelde als twee vreemden die niet konden communiceren. Er waren veel taboes en onuitgesproken dingen waar we niet over konden praten. Ik heb nooit met hem gepraat over mijn leven, en hij nooit over het zijne. LSD heeft mijn frustraties en zelfs een aantal van mijn trauma’s met betrekking tot relaties gedeblokkeerd. Ik kon me eindelijk voor hem openstellen en we ontwikkelden een vader-zoonrelatie die gebaseerd is op vertrouwen en respect.

Sinds de microdosering heb ik kunnen vergeven, wat ik in het verleden nooit heb gedaan. En nog belangrijker, ik kan mezelf nu vergeven. Ik leefde met een wrok die ik niet kon uitwissen. Vandaag de dag ben ik veel beter in staat om mijn emoties over te brengen. Ook heb ik na elke microdosering notities gemaakt om mijn voortgang te volgen. Ik zie deze periode van mijn leven als een wetenschappelijk experiment waarin ik het proefkonijn was.

Naast de positieve kanten van dit verhaal, wil ik benadrukken dat niet alles rozengeur en maneschijn was. Dit medicijn is als een paard dat je moet temmen – je moet de mentale kracht hebben om te voorkomen dat de bijwerkingen de overhand krijgen. Ik heb ook wel zeer onaangename ervaringen gehad. Bijvoorbeeld toen mijn scriptiedeadline naderde en ik veel stress had, en ik probeerde te ontspannen door een microdosis te nemen. Dat was een grote fout, want mijn stress werd juist tien keer erger. Het was echt verschrikkelijk. Nu weet ik dat ik geen microdosis moet nemen op dagen dat ik erg ongerust ben. Eigenlijk hangt het af van je omgeving en je gemoedstand, want drugs zijn onvoorspelbaar.

Terwijl ik verder onderzoek deed naar de geschiedenis van LSD, kwam ik de studies van de Amerikaanse psycholoog en auteur James Fadiman tegen. In de jaren zestig van de vorige eeuw merkte Fadiman dat zeer kleine doses drugs zoals LSD een heel ander effect hebben. Het dieet dat hij voorschreef werd nauwlettend gevolgd door de mensen die aan microdosing doen: een dosis van 10 tot 15 microgram LSD om de drie dagen.

Kortom, microdosering zou je kunnen helpen om een positievere en creatievere gemoedstoestand te krijgen, omdat LSD vooral goed werkt voor het produceren van serotonine en dopamine – de hormonen die te maken hebben met stemmingen die van nature in ons lichaam aanwezig zijn. Maar nogmaals, het langetermijneffect van LSD is op ons lichaam niet 100 procent bewezen.

Ik ben me ervan bewust dat mijn ervaring zeer losbandig is, daarom praat ik er liever zorgvuldig over en benadruk ik dat het geen wonderbaarlijk product is. Als mensen me vragen of ik een microdosis aanbeveel, heb ik gemengde gevoelens. Ja, ik beveel het aan, omdat LSD kan bovenhalen en oplossen wat je allang vergeten bent. Maar ik beveel het ook niet aan, omdat deze stof ook gevaarlijk voor je lichaam kan zijn.

Nu ben ik terug in België en ik voel me dan wel beter, maar heb toch besloten om met therapie te beginnen. Ik heb al maanden geen LSD meer genomen en voelde dat ik weer melancholisch werd, dus mijn moeder raadde me aan om in therapie te gaan. Ik realiseer me dat, hoewel LSD me heeft geholpen, het nooit alles kan genezen. Hoewel ik veel geleerd heb van deze ervaring, zie ik praten, analyseren en jezelf ontdekken als de belangrijkste stappen in het genezingsproces.”

*Voornaam is gefingeerd om privacyredenen.

Disclaimer: VICE moedigt geen enkele vorm van druggebruik aan. De Druglijn geeft de nodige informatie over wetgeving en risico’s in verband met drugsgebruik.

Volg VICE België en VICE Nederland ook op Instagram.