Relaties zijn vaker succesvol wanneer maar één persoon de hele tijd online is

Je hebt het vast wel eens gezien: een beeldschoon meisje dat veelbetekenend poseert met een kleurrijke cocktail, of zich demonstratief koestert in de laatste stralen van de avondzon. Nog een variatie op dit thema is het meisje dat zich onder een tak kersenbloesem drapeert, zodat het gefilterde licht perfect op haar gezicht valt. Ondertussen zit gehurkt naast haar, met zijn hoofd zo laag dat het bijna tegen de stoeptegels schraapt, het vriendje met haar iPhone-camera. Klik, klik, klik, hij neemt foto's vanuit verschillende hoeken, want hij volgt braaf haar aanwijzingen. Hij heeft geen flauw idee waar de foto's terecht zullen komen, maar het kan hem ook niet schelen. Want hij is offline, zij is online. Ze zijn het perfecte stel.

Je kent ze wel, het stel waar de ene partner een offline leven leidt en de ander 24 uur per dag vastgeplakt zit op Insta of een ander social media platform. Dit is heeft niets met gender te maken, het offline/online stel is genderneutraal. Cruciaal is ook dat de offline partner niet offline ging omdat hij “om psychische redenen van social media af moest”. Nee, de offline partner is gewoon van nature offline, op de manier waarop sommige mensen roodharig of polyamoreus zijn. Ze denken nog steeds dat TikTok er alleen is voor de danstrends en je krijgt een lege blik als je een grap maakt over een meme op Twitter. Als je dan onhandig door de voorbeelden op je scherm bladert om de meme uit te leggen, antwoorden ze met iets als: “Ah”. Jullie spreken twee verschillende talen.

Maar net zoals tops en bottoms en doms en subs, leeft het offline/online stel in symbiose met elkaar. De online partner kan de offline partner virale video's laten zien of uitleggen waarom hun baas steeds uit het niets “vibe-shift” zegt. Ondertussen kan de offline partner de online partner eraan herinneren dat er een wereld is, met bomen en vogels en heerlijke, niet gefotografeerde maaltijden om van te genieten. Ze zijn elkaars brug tussen twee werelden, waarbij geen van beiden de ander veroordeelt. 

Als je erop begint te letten, zie je opeens overal online/offline stelletjes. Phebe May, 29 jaar, een digitaal ontwerper en art director, heeft zo’n relatie. Ze is “altijd al verbonden geweest met het internet” en heeft, in haar eigen woorden, “een wereld van online communicatie met andere creatievelingen gecreëerd”. Haar vriend daarentegen “werkt in de bouw en heeft geen smartphone – hij is ouderwets en gelooft in het nemen van fotos op een camera en hij wil het leven organisch ervaren”.

Phebe denkt dat hun verhouding beter werkt dan wanneer ze allebei de hele tijd online zouden zijn. “Ik heb liever een partner die offline is, zodat we kunnen genieten van authentieke ‘quality time’. Ik wil geen sociale druk voelen dat we samen moeten posten en ik wil niet dat mensen rondneuzen in mijn privéleven,” zegt ze. “Het maakt ons verschillend en het geeft me een reden om eventjes de stekker uit het internet te trekken.”

Harry Hitchins, 26 jaar, is regisseur en scenarioschrijver. Hij zegt dat hij “zo online is als maar kan. Ik ben ongetwijfeld door velen ge-mute vanwege mijn onophoudelijke posts. Maar ik vind het heerlijk om online te zijn; ik behoor tot die gemeenschap en dat voelt echt speciaal.” Zijn partner daarentegen “heeft er geen belang bij zich zo aan de wereld te presenteren... het kan hun gewoon niet schelen!”

Hoewel Harry niet per se voordelen merkt, vindt hij het offline-zijn van zijn partner wel aantrekkelijk. “Ik zou liegen als ik zou zeggen dat het onaantrekkelijk is dat mijn partner geen behoefte voelt om online super aanwezig te zijn,” zegt hij. “Mijn partner is tevreden met wat er voor hen staat, in plaats van meer te zoeken via het scherm.”

Uit gesprekken met online/offline stelletjes komt één thema steeds weer naar voren: het idee dat online zijn leuk of nuttig kan zijn voor individuen, bijvoorbeeld voor werk, maar dat het schadelijk is voor relaties. Iemand kan zich bijvoorbeeld onder druk gezet voelen om foto’s van z’n partner online te posten of om andere mensen toe te laten in z’n privéleven. Hierdoor ontstaat paranoia die losgeweekt is van de realiteit. Er ontstaat meer aanleiding voor spanningen of conflicten. Wanneer een persoon offline is, bestaan  veel van deze problemen niet.

“We voelen geen druk om online reclame te maken voor onze relatie,” legt Mena Sachdev, 26 jaar, uit. Hen is muzikant en brengt veel tijd door op TikTok en Instagram en hun “FaceTimed vrienden vrijwel constant”. Hun partner gebruikt hun telefoon alleen af en toe om artikelen te lezen of e-mails te checken.

Als je niet monogaam bent, zijn er specifieke uitdagingen. Het kan ingewikkeld zijn om meerdere partners op social media te hebben. “We zijn onlangs overgestapt van monogaam naar polyamoreus,” voegt Mena toe. “Dus het was ook prettig dat social media geen grote factor bleek te zijn in de dynamiek van onze relatie.”

Om echt te begrijpen hoe de online/offline-relatie werkt, hoef je alleen maar even te kijken naar een relatie tussen twee mensen die allebei heel erg online zijn. Effy Smith, 21 jaar, vroeg ons haar achternaam te veranderen om de identiteit van haar ex te beschermen. Zij zegt dat ze “absoluut veel druk voelde om altijd op mijn telefoon te zijn en elk bericht te beantwoorden dat hij me op welk platform dan ook stuurde”.

Dit was noch goed voor Effy persoonlijk, noch voor haar relatie. “Het was vermoeiend,” herinnert ze zich. “Ik had het gevoel dat onze persoonlijkheden werden bepaald door het internet en memes. Op een gegeven moment voelde het zelfs onnatuurlijk om gewoon te gaan zitten om over onze gevoelens te praten. Zelden hadden we een gesprek waarin geen internetterminologie voorkwam.”

De relatie eindigde, en Effy is nu met iemand die precies het tegenovergestelde is. Tegenwoordig zijn ze geen van beiden “erg online”. Ze duiken er allebei in en uit. “Het heeft me geholpen mijn (internet-)verslaving te overwinnen,” zegt ze. “Nu ik maximaal twee uur per dag online ben, zie ik hoe het me letterlijk op elk niveau heeft aangetast.”

Callisto Adams, een relatiedeskundige en coach, zegt dat social media meestal onzekerheden voedt (daar is het voor ontworpen!). Dit doet zich voelen in relaties. “Als een van de partners niet op social media zit, is er een gevoel van opluchting,” zegt ze.

Lee Wilson, is eveneens een relatie-expert en coach. Als één partner niet altijd op social media zit, zegt hij, is het stel meer geneigd om uit te gaan en iets leuks te doen. Je zit dan niet alleen maar non-stop op TikTok. “Als de andere partner niet wordt afgeleid door zijn telefoon, kan er een intimiteitsopbouwende activiteit plaatsvinden, zoals een gesprek, seks of een ander gedeeld moment,” zegt hij.

Maar, als je allebei chronisch online bent, is het de moeite waard om je grenzen aan te geven op dezelfde manier als je dat IRL zou doen. “Het is belangrijk voor romantische partners om een gesprek te voeren en uit te zoeken wat kwetsend en wat oké is,” zegt Adams. Hij geeft een voorbeeld: “Je kunt bijvoorbeeld aangeven dat je het onprettig vindt als je partner foto's van onbekende mensen leuk vindt”.

De wereld zit vol tegenstrijdige boodschappen als het gaat om hoe we onze tijd moeten besteden. Er wordt van ons verwacht dat we op de hoogte blijven van actuele gebeurtenissen en trends – die door de razendsnelle social media om de paar uur veranderen. Het wordt zowel schadelijk als gênant gevonden om veel tijd te besteden aan eindeloos posten waardoor je niet echt met beide benen in de echte wereld staat.

Het is natuurlijk onmogelijk om allebei te doen. Je kunt niet tegelijkertijd aan en uit staan voor het internet – tenzij je met z'n tweeën bent.