Ravers over waarom zij steeds vaker kiezen voor psychedelica in de club

“Waarom probeer je niet een beetje acid?” vroeg mijn goede vriendin Olha. We zouden naar een rave gaan in een pakhuis in Londen, en ik had haar net verteld dat ik niet zo lekker in mijn vel zat en niets wilde nemen waar ik brak van zou worden. Ze bood me ongeveer een vierde van een papieren zegel lsd aan (een zegel lsd bevat gemiddeld rond de 100 mcg).

Al vrij snel werd ik opgewekt, vrolijk en praterig. Eenmaal op de rave ervoer ik de lichten en het geluid intenser, maar van hallucineren was zeker geen sprake. Ik voelde een glimlach op mijn gezicht die ik niet kon onderdrukken. Maar was ik wel echt vrolijk? Ik werd me ervan bewust dat ik de oncontroleerbare gevoelens die door de lsd naar boven kwamen probeerde weg te lachen. Twee jaar corona, twee jaar werken aan mezelf en een verbroken relatie vielen me zwaar. In een zaal vol met ravers voelde ik me plotseling eenzaam. Dat was niet wat ik wilde voelen op de dansvloer, maar ik besloot het er maar te laten zijn. Na een paar uur klikte er iets en kreeg ik het inzicht dat ik helemaal niet eenzaam was, omdat ik altijd mezelf had. De week erop had ik geen kater, integendeel: ik had iets verwerkt en me in tijden niet zo goed gevoeld. Deze manier van uitgaan voelde als een openbaring.

Inmiddels ben ik in het afgelopen half jaar in clubs binnen de elektronische muziekscene regelmatig mensen tegengekomen die andere drugs vervangen door psychedelica – een fenomeen dat ook wel ‘California sober’ wordt genoemd. Wat beweegt mensen ertoe om dit te doen? 

Volgens Ton Nabben, criminoloog en drugsonderzoeker aan de HVA, is er inderdaad een groeiende interesse naar psychedelica binnen het Nederlandse clubcircuit. “Dat komt vooral doordat er al een paar jaar meer intellectuele belangstelling is voor psychedelica in het algemeen. Middelen zijn bekender geworden onder het publiek en er wordt veel gediscussieerd over de therapeutische toepassingen in boeken en lezingen. Ten tweede is de drempel lager geworden om het in een club te nemen. Vroeger waren mensen daar vanwege het trip-effect voorzichtig mee. Maar nu zijn ze met psychedelica aan het experimenteren in micro- en in gemiddelde (meso-)doseringen, waardoor ze hebben geleerd ermee om te gaan in andere settings. In deze doseringen kan het namelijk ook gecombineerd worden met andere middelen.”

Volgens Nabben heeft het toegenomen psychedelica-gebruik deels te maken met een hang naar wat nieuws. “Gebruikers kennen inmiddels de pieken en golven van XTC. Maar de ervaring die je opdoet met psychedelica kan veel rijker zijn. Het doet van alles met je zintuigen en zorgt in een sociale setting als een club voor nieuwe contactmomenten.” Maar het zegt volgens de drugsonderzoeker ook iets over de onzekere tijden waarin we zitten. “Er komen veel dingen op ons af. Psychedelica kunnen ook een manier zijn om antwoorden te krijgen op vragen die je hebt, om dingen in je eigen omgeving beter te begrijpen of om verbanden te zien tussen allerlei dingen die er gaande zijn op een meer abstract denkniveau.’’

Isabel (29) komt uit Amsterdam, werkt voor stichting Nachtburgemeester Amsterdam en is UX-designer. Voor haar zijn nieuwe inzichten en ervaringen opdoen een belangrijke reden om vaker te gaan stappen op lsd. “Wanneer ik uitga gebruik ik regelmatig een kwart tot een halve zegel. Het zorgt ervoor dat ik vrolijk word, ik leef meer in het moment, ik beleef muziek en licht intenser, en ik heb er waardevolle gesprekken op. Dat is voor mij heel anders dan wanneer ik xtc gebruik. Daar word ik vaak teruggetrokken van. De week erop heb ik meestal geen fysieke of mentale kater en soms voel ik me zelfs heel goed. Dat is fijn, omdat ik graag veel uitga.”

Nick (28) uit Amsterdam is dj en werkt in de muziekindustrie. Sinds een jaar gebruikt hij tijdens het uitgaan vaak paddo’s of paddodruppels in de club. “Toen ik twaalf was scheidden mijn ouders, er was veel spanning thuis en mijn uitweg vond ik op die leeftijd al met draaien bij Thunderdome. Daar werd veel alcohol en drugs gebruikt en dat gedrag begon ik op een gegeven moment te kopiëren. Omdat ik nog jong was, was dit eerst alcohol. Later kwamen er ook middelen als coke bij, wat mentaal nogal zijn weerslag had. Dat ging zo door tot mijn vierentwintigste. Toen ben ik in therapie gegaan.” Naast zijn reguliere therapie nam Nick deel aan ayahuasca-ceremonies als manier om “naar de oorsprong” van het probleem te gaan. Ook begon hij met het microdosen van psychedelica en besloot hij deze middelen op een gegeven moment  te gebruiken tijdens clubavonden. “Uitgaan moet voor mij geen vorm van escapisme meer worden. Mijn hele leven bevindt zich in het nachtleven: het is mijn werk, mijn uitlaatklep en de plek waar ik mijn vrienden ontmoet. Psychedelica helpt me vooral om in contact te komen en te blijven met mezelf. Het helpt me om mijn leven in balans te houden en mezelf niet te verliezen in het nachtleven.”

Ruby* (25) woont in Amsterdam, is maker in de creatieve industrie en studeert momenteel af aan de kunstacademie. Al meer dan zes jaar gebruikt ze diverse psychedelica als 2CB, lsd, DMT, truffels & rapé tijdens het uitgaan. Ze merkt dat ze daardoor beter kan ontspannen tijdens het uitgaan dan bij het gebruik van andere drugs. “De afgelopen drie jaar gebruik ik vooral truffels. Het helpt me om meer uit mijn hoofd te komen en meer te voelen. Ik voel me kalm, tevreden. Ik heb meer compassie voor mezelf en andere mensen. In de club ben ik wel eens geneigd om in emotie te schieten als ik bijvoorbeeld lang moet wachten voor de wc’s, of als ik in een gesprek beland met iemand die energie zuigt. Met truffels kun je dit makkelijk naast je neerleggen.’’ 

Voor Ruby heeft het gebruik van deze verschillende middelen ook een diepere betekenis. “Ik gebruik psychedelica voor plezier, maar ook voor heling. Voordat ik ga clubben neem ik een kort moment voor mezelf om na te gaan hoe ik me voel en wat ik uit de avond wil halen. Waarom wil ik gaan? Maak ik me ergens zorgen om? Hoe bont wil ik het gaan maken? Wat wil ik ‘opzoeken’ of juist vermijden? Ik stel me open voor het ontvangen van antwoorden of bevestigingen. Het gaat dus om voelen, mijn behoeftes en verlangen erkennen en kritisch zijn.” Ruby zegt dat het uitgaan op psychedelica haar inzichten geeft over haar eigen copingmechanismen, en dat ze bijvoorbeeld minder geneigd is om te roken. “Ik heb het idee dat de dansvloer en de synergie met de muziek op zichzelf de potentie om zulke inzichten te ‘vangen’ versterkt. Je moet met jezelf leren omgaan, met jezelf in relatie tot bekenden maar ook tot vreemden. Door de bewustwording die het me geeft kan ik ervoor kiezen om dingen op dat moment anders te doen dan normaal.” 

Voor mensen als Ruby is de dansvloer dus niet alleen een plek om te ontsnappen, maar ook om jezelf tegen te komen en een beter mens te worden. De laatste jaren werd er in de media veel gesproken over “agenda-hedonisten” (of in de woorden van de politie: de yogasnuivers), die op zorgvuldig geplande momenten in hun leven gecontroleerd uit de bocht vliegen in de club. Onlangs nog schreef journalist Tom Grosfeld een boek over dit fenomeen, waarin hij beschrijft hoe niet alleen ons werkzame bestaan maar ook onze privé-levens zo efficiënt, doelmatig en productief mogelijk worden ingericht. Zijn de ‘California sober’-gebruikers binnen de productiviteit gerichte samenleving waarin we zitten dan niet de volgende beweging naar een ervaring waar je iets uit moet halen: het nachtleven als iets om zo efficiënt mogelijk te beleven? 

“Natuurlijk vind ik het af en toe ook fijn om lekker uit mijn panty te gaan,” zegt Ruby, “maar dat kan op verschillende manieren. Soms combineer ik lsd nog wel eens, dan neem ik na zes uur nog wel eens een klein beetje xtc of mdma erbij en dan ga ik ook uit mijn dak. Tegelijkertijd moet ik ook wel bewuster uitgaan. Ik heb een druk leven en truffels zijn vaak een goede optie, want ik krijg er geen dip of kater van en het brengt me heel veel.”

Ook voor Isabel is dat een reden. “Als je twee of drie keer per maand uitgaat en vijf dagen per week werkt is het mentaal en fysiek niet houdbaar om andere middelen te gebruiken, dan moet je kijken naar andere opties. De afwisseling met psychedelica zorgt ervoor dat uitgaan leuk en gevarieerd blijft en in combinatie met werk blijft het houdbaar.”

“In ieder geval is het niet zo dat ik denk: ik wil naar de klote gaan, maar laat ik dat wel op een bewuste manier doen zodat ik me er goed om kan voelen,” zegt Nick. “Paddo’s geven mij een beter gevoel dan andere drugs en ik heb er geen kater door. Het is een heel andere ervaring, maar die ervaring is ook heel leuk. Ik geloof er heilig in dat psychedelica meer medicijnen zijn dan drugs, het ligt er alleen aan hoe je ze gebruikt. Ze worden al millennia lang gebruikt door inheemse volkeren bij ceremonies. Daar dansten ze om kampvuren, wij dansen op raves en in clubs. Eigenlijk zijn dat ook een soort rituelen, alleen gebruiken wij ze voor meer hedonistische en escapistische doeleinden, terwijl ze ook gebruikt kunnen worden voor diepe inzichten en daarmee persoonlijke groei.”

Hoogleraar Nabben benadrukt naast de mogelijk positieve ervaringen die je erdoor kunt beleven ook het gevaar van psychedelica. “Het blijft een psychedelicum waardoor de wereld op zijn kop kan gaan staan. Zo zie je wel eens in het nieuws dat iemand een psychose krijgt en er ernstige ongevallen gebeuren. Dat kan dus gebeuren. Het kan zijn dat je te hoog doseert en in paniek raakt. Maar op de schaal van schadelijkheid zijn ze minder schadelijk vergeleken met middelen als coke en alcohol.” Ruby, die ook wel eens een negatieve ervaring heeft gehad met lsd, noemt dit soort momenten een beproeving. “Achteraf besef je dan wel dat het een trip is waar je ook wat van leert. Alles wat je ziet of voelt, dat zit namelijk in jou. Dus sommige dingen kunnen als eng ervaren worden, terwijl het juist iets diepers weergeeft. Wat ik hieruit leerde is dat psychedelica je een spiegel voorhoudt.” Nick benoemt een ander nadelig effect van psychedelica in de club. “Als ik op een feest ben en het begint uit te werken, dan wil ik ook wel echt naar huis,” zegt Nick. “Je wordt sneller moe in vergelijking met andere middelen.”

Goed om te weten: psychedelica kunnen gevaarlijk zijn in hogere dosis en voor mensen die gevoelig zijn voor psychose. De ervaringen als hierboven beschreven zijn slechts ervaringen van een handvol mensen. Gebruik nooit alleen. Niet ieder lichaam is hetzelfde en drugs werken voor iedereen anders. Laat je drugs daarom altijd testen om je dosering te bepalen en neem geen voorbeeld aan de ervaringen en doseringen hierboven.

*Ruby is een alias, ze wilde omwille van haar privacy alleen anoniem geïnterviewd worden. Haar echte naam is bekend bij de redactie.