De vreselijkste dingen die jullie tussen de lakens te horen kregen

Of het nu met een one-night stand, een fuckbuddy of je partner binnen een relatie is, voor veel mensen is en blijft seks een intiem en kwetsbaar moment. Naakt en alleen, in de greep van onze hormonen. We weten niet altijd wat we moeten doen of zeggen... en meestal zijn dit de momenten waarop je het best gewoon je mond kunt houden.

We vroegen ons af wat de ergste dingen zijn die jullie tijdens de seks al te horen kregen. De antwoorden hebben ons ijskoude rillingen bezorgd.

Hij was mijn (eerste echte) vriendje, we waren jarenlang samen. Hij zei wel vaker dit soort dingen tegen mij. Die opmerkingen speelden een rol in de ontwikkeling van mijn anorexia. Het meest gestoorde aan al die opmerkingen - afgezien van het feit dat het openlijke pedofilie is - is dat ik ze als een compliment opvatte. Hij had me volledig in zijn macht, ik was gewoon blij dat hij mij zag staan. Ik wilde zo graag dat hij van me hield, ik wilde het perfecte meisje voor hem zijn.

Onze relatie was op verschillende manieren toxisch. Op een dag zei hij dat hij het heerlijk vond dat ik nog niet veel seksuele ervaring had, omdat hij me dan "naar zijn hand kon zetten". Hoewel ik echt in shock was van die opmerking, durfde ik niks te zeggen. Ik was bang om hem te verliezen.

Vijftien jaar later begon ik pas te beseffen welke invloed deze relatie op de rest van mijn leven heeft gehad, zelfs nadat we uit elkaar waren. Hij heeft mijn zelfvertrouwen volledig vernietigd, ik stond alleen nog in teken van hem. Hij heeft mijn seksualiteit voor een lange tijd bepaald: ik was gefocust op wat er van mij verwacht werd, namelijk hem behagen. Ik moest constant zijn fantasie cultiveren.

Het heeft me veel tijd gekost om dit helemaal los te kunnen laten - die gast, zijn gewoontes en zijn woorden… Ik denk er nog regelmatig aan. Intussen is hij getrouwd en heeft hij twee kinderen. Hij doet zijn eigen ding, waarschijnlijk zonder te beseffen dat hij mij dit heeft aangedaan, zonder gevolgen of trauma’s met zich mee te dragen. Soms denk ik erover na om hem een e-mail te sturen en alles te vertellen - ik moet wel. Ik kan dit niet meer alleen dragen.

Ik was ongeveer een maand aan het daten met deze vrouw en het werd net iets of wat serieus. 

We kwamen super goed overeen en hadden een aangenaam en gezond seksleven, op dat vlak waren er geen klachten. Op een avond waren we bezig en alles ging goed, tot ze plots vol overtuiging met haar vlakke hand in mijn gezicht sloeg. 

Ik was totaal in shock, ik weet niet meer of het aan de mep lag of aan de uitspraak… Ik had nooit vermeld dat ik “pijn leuk vond”, zij ging daar gewoon van uit en deed iets totaal ongevraagd, wat best heftig was. Uiteindelijk heb ik niet echt iets gezegd. We hadden een hele zachte, constructieve en liefdevolle relatie en ik durfde de balans niet te verstoren. Ik heb mezelf overtuigd dat het een moment van gekte was, maar een paar dagen later probeerde ze het opnieuw: toen heb ik het uitgemaakt. Het was duidelijk het begin van een nieuwe gewoonte en dat zag ik niet zitten - zeker omdat ik nooit toestemming of zelfs maar een hint had gegeven dat ik dit wou introduceren in ons seksleven.

Een paar jaar later had ik een gelijkaardige ervaring: ik was met iemand aan het kussen en plots begon ze aan een korstje op mijn neus te krabben. Die actie ging gepaard met dezelfde uitspraak. We hadden het ooit al eens over pijn en plezier gehad en ik had toen gezegd dat het soms een fijne lijn is tussen de twee: krabben tijdens de seks vond ik wel leuk, dat soort dingen. Pijntjes. Maar dit had ik niet verwacht. Ze bleef krabben tot het korstje los kwam, ik begon te bloeden en was volledig in shock… Maar ze was ook heel sexy, dus ik moet toegeven dat ik echt in de war was. Ik wou mezelf de ruimte geven om te experimenteren en mijn grenzen te verleggen. Misschien wilde ik haar er ook van overtuigen dat ik een bad boy was.

Als je jong bent, is het volgens mij een soort overgangsfase en dat is helemaal oké, maar toestemming is gewoon belangrijk. Ik ben geboren in de jaren ‘80 en soms denk ik aan de generatie die nu opgroeit in een wereld waarin je heel makkelijk toegang kunt krijgen tot hardcore porno, waarin mensen soms heel extreme dingen doen met elkaar, zonder dat er enige vorm van consent te zien is. Zij hebben het volgens mij nog moeilijker om hun grenzen te stellen.

Een ex van mij was altijd muisstil tijdens de seks. Ik vond dat de ergste downer ooit, ik wist nooit of ze het leuk vond, of ze meer wilde, of ze iets anders wou,... Sommige mensen zijn heel rustig, maar zij was gewoon volledig stil. Ze zei niets, ze kreunde niet, ze lachte niet. Moeilijk om er iets over te zeggen, want wat wil je dan eigenlijk? Ze kon zichzelf ook niet forceren, we waren gewoon incompatibel op dat vlak. Ik probeerde het constructief aan te kaarten, maar ze nam het uiteraard heel persoonlijk op… Wat ik volledig begrijp. Uiteindelijk verdienen we het allebei om iemand te vinden waar we ons goed bij voelen.

Vorig jaar was ik tijdens de zomer aan het daten met een iets jongere (oké, veel jongere) kerel. We zagen elkaar twee of drie keer per week, aten een hapje, dronken een fles wijn en eindigden samen in bed. De seks was echt cool, heel open: we keken samen naar porno, bespraken onze fantasieën en onze eerdere ervaringen, we deden rollenspellen... Door het leeftijdsverschil had ik meer ervaring dan hij, maar daar had ik niet echt een probleem mee. We hadden niet veel gemeenschappelijk buiten het bed, maar tussen de lakens konden we ongelofelijk goed communiceren. 

Dat dacht ik tenminste, tot hij me op een dag, middenin de actie, vroeg of ik zeker wist dat ik niet “in de kont genomen” wou worden. Niet lang daarvoor hadden we het over sodomie gehad, ik had gezegd dat ik het al een paar keer geprobeerd had en mezelf in het verleden behoorlijk gepusht had, maar dat ik het niet meer wilde doen omdat gewoon niet mijn ding was. Hij leek teleurgesteld, maar respecteerde mijn keuze. Die avond begreep ik dat hij, sinds dat gesprek, een soort frustratie had ontwikkeld: het was een van de enige dingen die ik hem "weigerde" en hij had zichzelf ervan overtuigd dat hij mij op andere gedachten kon brengen. Dat het met hem anders zou zijn. Dat ik nee zei, maar ja dacht - dat, eigenlijk.

Die kerel dacht dat hij super transgressief en sexy was, maar in het echte leven is het volledig gestoord om zoiets tegen iemand te zeggen. Misschien wilde hij zich laten gelden, de dominante man spelen om het verschil in leeftijd en ervaring te compenseren…

Ik antwoordde toen heel stellig: "Ik heb al nee gezegd. Mijn antwoord blijft nee. Ik hoef niet overtuigd te worden.” Een week later heb ik een punt gezet achter onze ontmoetingen. Ik had geen vertrouwen meer in hem. Het heeft onze seks echt verpest.

Een paar jaar geleden was ik op een festival. Ik kwam er een meisje tegen die onmiddellijk en heel direct zei dat ze mij aantrekkelijk vond. Ik was zelf nogal beschonken en vond de aandacht leuk, zij was namelijk ook best knap. We praatten nog een kwartiertje en toen vroeg ze of ik geen zin had om met haar mee naar huis te gaan. Ik dacht “yolo, dit is leuk, ik doe het gewoon”.

Toen we daar toekwamen, was het al laat. We praten nog een kwartiertje over een glas water en ze vertelde dat ze net was verhuisd en dus nog niet veel mensen kende. Ik vond haar echt charmant en interessant, haar zelfvertrouwen was aantrekkelijk.

Hoe dan ook - we begonnen er redelijk snel aan. Terwijl ik mijn best aan het doen was, mompelde ze plots iets onverstaanbaar. Ik wilde het niet awkward maken maar kon ook niet gewoon stil blijven, dus ik zei: “huh?” en kreeg “alsjeblieft, harder, papa!” terug. Instant ongemak, ik kon niet meer doordoen. Daarna zijn we gewoon gaan slapen. De volgende dag hebben we om de een of andere reden wél nummers uitgewisseld, en een paar dagen later zijn we een koffietje gaan drinken. Geen van ons heeft het toen onder woorden gebracht, we hebben elkaar daarna ook nooit meer gezien.

Ik weet dat sommige mensen daar goed op gaan - zij in ieder geval wel - maar ik geef er gewoon heel letterlijke connotaties aan. Als in, incest. Ik zie mezelf ook totaal niet als vaderfiguur, al is het maar in bed. Los daarvan vind ik het vrij heftig voor een eerste ontmoeting, het voelde gewoon geforceerd. En het ergste van al: die vernederlandsing! “Daddy” had ik misschien nog kunnen plaatsen, maar “papa”? 

Oké, ik beken... Ik heb dit zelf gezegd tijdens de seks. Ik studeerde toen in Londen en had deze kerel gevonden via Grindr. Ik nodigde hem uit bij mij thuis en de bedoeling was vanaf het begin duidelijk, we wisten waarom we daar waren. De aantrekkingskracht was vooral fysiek, aangezien we elkaar amper kenden. Ik vond hem erg knap.  Knapper dan mezelf. Dat maakte me ongemakkelijk:  terwijl de kleren van onze lichamen gleden, ontdekte ik zijn gespierde figuur, gebeeldhouwd als een antiek standbeeld. De hele tijd dacht ik: "Wat moet hij wel niet van mij denken?” Ik was 22, leefde op diepvriespizza's, vond mezelf lelijk en zat niet goed in mijn vel.

Op een gegeven moment - in het heetst van de strijd - pakte hij me vast bij mijn heupen. Ik dacht maar aan één ding: mijn bultjes. Hij had zijn vinger letterlijk op mijn grootste complex gelegd. Plotseling, op een moment dat lekker en heet had moeten zijn, voelde ik zo veel angst opkomen. De enige uitweg die ik kon bedenken was om de klootzak uit te hangen. Hij was enorm geschrokken en ging ervandoor, niet zonder mij op mijn extreme onbeleefdheid te wijzen. Ik was gefascineerd door de kilte waarmee ik had gehandeld, maar ik was zelf ook in shock: ik zou mezelf nooit tot zoiets in staat hebben geacht. Het heeft me echt getraumatiseerd, veel meer dan wat ik zelf ooit te horen heb gekregen. 

Volg VICE België en VICE Nederland ook op Instagram.