Waarom het fantastisch is om biseksueel te zijn

Bi+-mensen (dat wil zeggen, iedereen die op meer dan één gender valt) zijn niet zo zichtbaar – het is niet voor niets wordt er ieder jaar bi visibility day wordt gevierd. Voor veel mensen bestaat de wereld uit homo of hetero en is biseksualiteit hooguit een soort experimentele fase. Ook in de Wet Gelijke Behandeling wordt nog steeds alleen over homo- en heterogeaardheid gesproken, alsof daartussen helemaal niets bestaat.

En als je dan al iets over biseksuelen hoort, is de aanleiding meestal ellendig: bi+-mensen worden vaker slachtoffer van seksueel geweld, zijn vaker dan gemiddeld depressief en biseksuele vrouwen doen vaker dan anderen een zelfmoordpoging. 

Dat is zonde, want daardoor zouden we bijna vergeten dat biseksueel zijn vooral ook gigantisch leuk is. Ik sprak met vijf mensen, allemaal bi+, over alle manieren waarop hun biseksualiteit hun leven verrijkt 

Bi+ zijn heeft mij meer verschillende kleuren en nuances van mijn zijn laten ontdekken. Dit label geeft me de vrijheid om connecties aan te gaan met iedereen, ongeacht genderidentiteit of -expressie. Ik hoef geen stukjes van mezelf te onderdrukken of kleiner te maken omdat het niet in een label zou passen. Ik zou nooit meer anders willen.

Op 23 september, bi visibility day, geef ik een improvisatie theaterworkshop aan bi mensen, want ik ben theatermaker. Toevallig ben ik de dag daarvoor jarig, dus het vieren van mijn verjaardag en mijn seksualiteit valt vaak samen. Ik krijg ontzettend veel ondersteuning, alle ruimte om mezelf te zijn en liefde van mijn lief, vrienden en nabije omgeving.

Biseksualiteit verrijkt mijn leven omdat mijn dateleven nooit saai is. Ik heb wel een voorkeur voor vrouwen en non-binaire mensen, maar ik weet eigenlijk nooit met wie ik nu weer thuis zal komen. Als ik kijk naar de mensen die ik heb gedate zijn dat heel erg verschillende mensen. Ik kan in iedereen wel iets leuks zien. Toen ik mijn bi+-vrienden vond werd ik heel erg gelukkig. In mijn vorige vriendengroep was ik altijd de enige die bi was en nu ik meer bi mensen om me heen heb vind ik herkenning in de dateverhalen van mijn vrienden, maken we samen grapjes en begrijpen we elkaar veel beter. Sinds ik openlijk bi+ ben er er veel over post en praat, krijg ik vaak reacties van mensen die me vertellen dat ze daar echt wat aan hebben. Het is superfijn dat er steeds meer bi+-representatie komt.

Biseksualiteit is a blessing and a curse. Ik vind het best moeilijk om te daten, want ik ben niet alleen bi, maar ook autistisch en non-binair. Soms voel ik me erg aangetrokken tot iemand, maar niet op een seksuele manier. Dat hebben veel autistische mensen, maar neurotypische mensen uit de gemeenschap begrijpen dat niet zo goed. Daarom heb ik een soort gemeenschap binnen een gemeenschap: veel neurodivergente vrienden die ook queer zijn. We vinden het fijn om samen te zijn maar dan wel iets aparts te doen, voor onszelf. Dat is heerlijk.

Bi zijn laat mij anders kijken naar platonische, romantische en seksuele relaties, waardoor ik meer vrijheden en diepere connecties ervaar.

Biseksualiteit heeft ervoor gezorgd dat ik bewuster over mijn levenskeuzes nadenk. Omdat ik qua seksualiteit buiten het heteronormatieve hokje val, ben ik ook alle andere hokjes langsgegaan met de vraag: wil ik dit? Wil ik wel kinderen? Wil ik trouwen? Of met een partner samenwonen? Zo kwam ik erachter dat ik dat minder graag wil dan ik vroeger dacht. Bi+ zijn gaat voor mij over veel meer dan “met wie ik seks heb”. Het is een complete vrijheid in wie ik ben en wat ik doe en deze vrijheid maakt mij gelukkig.

Wat queer zijn mij heeft gebracht is buiten de lijntjes durven te kleuren. Het mooie aan niet voldoen aan de norm is dat er een wereld opengaat waarin je zelf gaat bepalen wat de norm is. En door die vrijheid kan je dichterbij jezelf staan. Natuurlijk zijn er momenten dat je niet jezelf durft te zijn, of mensen waarbij dat niet zo makkelijk kan. Maar de plekken en mensen die dat wel toestaan zijn dan ook extra magisch. Ik voel dat de connecties die ik aanga dieper zijn en dat ik meer ruimte durf in te nemen. Ik heb meer die mentaliteit van: als je me niet leuk vindt, is dat jouw probleem.

Met mijn verjaardag vorig jaar besefte ik hoeveel geluk ik heb met de queer community om mij heen. Ik mocht gebruik maken van het huis van iemand (mijn eigen huis was erg klein en niet geschikt), de dresscode schreef voor om schaars gekleed te gaan. Al mijn vrienden verschenen helemaal opgedoft, allemaal op hun eigen manier, en iedereen complimenteerde elkaar. Ik realiseerde me dat we allemaal onszelf kunnen zijn met elkaar, we vieren elkaar in al ons zijn.

Vanaf Bi Visibility Day reist de expositie Ik ben bi+zonder van de Rainbow Academy door het land, met foto’s van Tengbeh Kamara. De reizende tentoonstelling is te zien in Goes, Utrecht en Leiden.