FYI.

This story is over 5 years old.

Drugs

Hoe stoppen met drank en drugs als twintiger je leven kan veranderen

Drie nachten per week compleet naar de gallemiezen gaan, is niet echt bevorderlijk voor je geestelijke gezondheid.

Foto door Fred Bonatto uit de serie 'Swansea is a paradise'

Donald Trump, de Brexit, de voortdurende vluchtelingencrisis en oorlog in Syrië, de opkomst van racisme en haatdelicten, de torenhoge huurprijzen, het aankomende hiphopalbum van Muse: er is dit jaar genoeg gebeurd dat je liever wil vergeten, en de gebruikelijkste manier om dat te doen is liters bier achterover te klokken, en de resterende doemgedachtes de mond te snoeren met je favoriete partydrug.

Advertentie

Maar zoals je stiekem ook wel weet, zijn drank en drugs niet altijd de beste manier om te dealen met je problemen. Dr. Sheri Jacobson, directeur van Harley Therapy, merkt op dat zowel drugs als alcohol maar een tijdelijk gevoel van euforie opleveren, en op de lange termijn juist een cyclus van dips en depressies kunnen veroorzaken.

"Alcohol is bijvoorbeeld een depressivum, en rommelt met de neurotransmitters in je brein — waaronder de transmitter die ervoor zorgt dat je je niet angstig voelt," zegt ze. Dus, hoewel een afzakkertje vaak gezien wordt als een uitstekende manier om even te ontspannen na een lange dag, kan het eigenlijk het tegenovergestelde effect hebben.

"Als je al bepaalde psychische problemen hebt, zoals angststoornissen of een bipolaire stoornis, zullen genotsmiddelen je toestand waarschijnlijk verslechteren, en niet verbeteren," zegt dr. Jacobson. "En als je een genetisch aanleg hebt voor psychische stoornissen, vergroten drugs en alcohol de kans dat je deze ontwikkelt."

Drugs- en alcoholmisbruik komt voor onder zowel mannen als vrouwen, maar het percentage overmatige alcoholdrinkers is hoger onder mannen. Ook werden er in 2015 meer mannen dan vrouwen opgenomen in het ziekenhuis met alcoholvergiftiging, en was ruim drie kwart van de mensen die naar de eerste hulp moesten na een ongeval met alcohol man. Depressie en angststoornissen komen veel voor bij mensen die een geschiedenis hebben van drugs- en alcoholmisbruik, en het Journal of Clinical Psychiatry geeft aan dat één op de drie volwassenen die een drugs- of alcoholprobleem hebben, ook kampen met depressie.

Advertentie

Vorige maand brachten de organisaties Mind en Rethink Mental Illness een onderzoek naar buiten waaruit bleek dat 54 procent van de mannelijke tieners die last hadden van psychische problemen, ervoor kozen om dit voor zichzelf te houden. Ondanks het feit dat er meer en meer beroemdheden een boekje opendoen over hun worstelingen met depressie of angststoornissen, en de campagnes vanuit de media die mannen aansporen te praten over wat ze dwarszit, houden de meesten hun mond als het gaat om mentale problemen.

Dit kunnen natuurlijk verschillende redenen voor zijn. Maar ik ken zelf wel een paar mannen wiens psychische problemen vertroebeld raakten door liters bier, lijnen coke, pillen en poeders, katers en comedowns. Mannen die hun problemen niet onder ogen konden zien totdat ze noodgedwongen een tijdje nuchter waren. En ik denk niet dat dit probleem zich beperkt tot mijn directe omgeving.

Bob in partymodus. Foto met dank aan Bob Foster

Bob Foster, 33 jaar, is nu 17 maanden nuchter. Voor hij die stap nam, begon z'n gemiddelde week met "enorme neerslachtigheid en bijna bang zijn om uit bed te komen op maandag. Ik had dan een kutdag waarin ik e-mails probeerde te ontwijken en in vergaderingen niet veel meer dan 'ja' of 'nee' zei, en dan ging ik 's avonds naar de sportschool en begon ik me weer wat beter te voelen dankzij al die endorfines die je krijgt van sporten. Op dinsdag voelde ik me dan iets beter, ging ik weer naar de sportschool, en voelde ik me bijna prima op woensdag. Dan ging ik weer naar de sportschool, en dan was ik de hele donderdag aan het wachten tot ik 's avonds naar de kroeg kon. Dan bleef ik tot een uur of 1 of 2 weg, dronk veel te veel en snoof een halve gram coke, voelde me de volgende dag op werk net een opgegraven lijk, en begon dan meteen weer te drinken na werk om van dat rotgevoel af te komen. Dan gebruikte ik nog meer coke, bleef weg tot een uur of 7 's ochtends, sliep de hele dag, en dan weer hetzelfde liedje op zaterdag, tenzij ik te moe was en mezelf gewoon de rest van het weekend op m'n kamer opsloot."

Advertentie

Ergens in deze jarenlange routine van werken-zuipen-snuiven, begon de geestelijke gezondheid van Bob achteruit te gaan. "Toen ik in de twintig was, verhoogde ik telkens de dosis van verschillende antidepressiva en medicatie tegen angstaanvallen, en vroeg ik me af waarom ze nooit werken," zegt hij. Het kwam niet in me op dat het drinken van een depressivum en het snuiven van shit die je paranoïde maakt, me misschien depressief en paranoïde maakten."

Dus hoe en waarom stopte hij? "Het was niet één eurekamoment; ik had een lange aanloop nodig," vertelt Bob. "Ik was als twintiger al een paar keer een maand of twee gestopt met alles, en wist dat ik me er beter door zou voelen. Ik zag veel mensen om mij heen verdergaan met hun leven — ze gingen trouwen en kregen kinderen — en het voelde me alsof ik als enige stil stond. Ik heb toen echt een soort afscheidsfeest gepland: op een metalfestival in de Midlands, waar ik over zou schrijven voor werk. Ik nam zes gram coke en een heleboel mdma mee — ik ging er helemaal voor. Mijn plan was om een comedown te krijgen die zo erg zou zijn, dat ik nooit meer drugs wilde gebruiken. Dat plan is geslaagd."

Die verpletterende comedown was het zetje dat hij nodig had, en daarna was het "een totale ommekeer binnen een paar maanden."

Foto door Sam Hiscox uit de serie 'Brighton is a paradise'

Voor Marcus Veda uit Londen, yogadocent en voormalig dj, ging de verschuiving van pas naar bed gaan als de zon opkomt naar opstaan bij zonsopgang wat minder abrupt. "Ik ging tien jaar lang naar de klote — ik deed alles en dronk alles, nam alles. Het was puur hedonisme," legt hij uit.

Advertentie

Net als bij Bob, kwamen de uitspattingen van Marcus in golven, en werd z'n knaldrang af en toe gedempt door het besef dat gezondheid ook best belangrijk is. "Als we op tour gingen, waren de weekenden altijd heftig, en dan deed ik altijd gezonde en goede dingen tussendoor. Ik hield van sporten, dus ik zorgde op die manier wel voor m'n lichaam; maar ik vond dat het een het andere niet hoefde uit te sluiten. En dat was ook een tijdje waar, tot ik me realiseerde dat ik net zo goed high kon worden van yoga en vechtsporten."

Toen Marcus geïnteresseerd raakte in yoga, begon hij zijn levensstijl te heroverwegen. "Vlak voordat ik stopte met drinken, vroeg ik me steeds vaker af: is dit het wel waard? Is dit überhaupt wel leuk? De volgende ochtend verpestte mijn kater de rest van mijn dag, en was er nooit genoeg tijd om te doen wat ik gepland had, en als ik elke keer als dat gebeurde een dag vrij nam en in bed bleef, leefde ik eigenlijk maar de helft van de week. Ik besloot uiteindelijk dat het dat gewoon niet waard was."

Tijdens zijn jaren als dj ervoer Marcus niet het soort depressie en angst waar Bob last van had. Toch zegt hij dat zijn kijk op het dagelijks leven erg veranderd is: "Zo toeleven naar het weekend, zoals veel mensen doen, maakt je bijna een soort robot op de automatische piloot die zich door de week heen sleurt. Nu is elke dag hetzelfde. Ik ben nooit down, ik zie niet meer op tegen de maandag, ik ben niet meer bang voor comedowns."

Advertentie

Ook voor Bob is er veel veranderd sinds hij gestopt is met zuipen en snuiven.

"Om te beginnen, zie ik er nu vijf jaar jonger uit, en ik viel meer dan tien kilo af in de eerste drie maanden," zegt hij. "En ik zag ook echt een verandering in de manier waarop mijn brein functioneert: ik ben echt mentaal dubbel zo snel en slim geworden. Ik werd ook een stuk volwassener: ik hoefde niet meer koste wat het kost naar de kroeg, werd georganiseerder; eigenlijk leefde ik gewoon niet meer als een tiener — geen slordige kamer meer, niet meer altijd te laat komen. Ik kreeg een betere band met mijn familie, het ging goed op werk, dat soort dingen. Ik had meer energie, meer geld, ik werd fitter, ik werd gelukkiger, en ik voelde me voor het eerst in mijn volwassen leven alsof ik tot rust was gekomen."

Natuurlijk is stoppen met drank en drugs niet altijd even makkelijk, en is er geen garantie dat het dezelfde wonderen zal verrichten voor je geestelijke gezondheid als bij Bob.

Verslavingen en gewoontes zijn moeilijk te doorbreken, zoals iedereen je kan vertellen die weleens geprobeerd heeft een maandje niet te drinken. Gelukkig is er voor elke verslaving wel een steungroep te vinden. Maar zoals dr. Sherri zegt: "Als je groepen intimiderend vindt, overweeg dan professionele één-op-één-hulp. Een verslavingsdeskundige kan je steun bieden in een omgeving waar je volledig jezelf kan zijn en precies kan zeggen wat je denkt en voelt — wat niet altijd iets is dat je kan doen bij vrienden en familie, hoe goed ze het ook bedoelen."

"Stop voor drie maanden en kijk hoe je je voelt," zegt Bob wanneer ik hem vraag welk advies hij aan mannen zou geven die leven zoals hij deed in zijn twintiger jaren. "Na drie maanden bereik je het punt waarop je echt kan zien hoe anders alles is geworden. Het is ook het moeilijkste punt om te bereiken, omdat het allemaal nog heel vers is, maar ik zweer je dat snapt wat ik bedoel als je die drie maanden hebt gehaald."