We vroegen relatie-experts hoe je je partner moet vertellen dat je bent vreemdgegaan

Vreemdgaan is nooit slim om te doen. Je voelt je schuldig, je partner wordt er verdrietig van en je relatie is uiteindelijk gedoemd om te mislukken.

Maar hoe verschrikkelijk het ook lijkt om je partner te vertellen wat er is gebeurd - het nieuws zelf vertellen is altijd nog beter dan wanneer ze erachter komt via een vriend of vriendin, of een onbedoeld Snapchatbericht. Maar zijn sommige manieren om het te vertellen beter dan anderen, of is het eigenlijk altijd vreselijk?

We vroegen drie relatie-experts om hun mening.

Tomas Svitorka is een life coach en spreker, en woont in Londen.

Ik geloof dat eerlijkheid en integriteit belangrijke waarden zijn om naar te leven. Bovendien zijn dat de bouwstenen voor goede, stabiele en langdurige relaties.

Door vreemd te gaan breek je het vertrouwen van je partner. Je zal je schuldig voelen, en er zullen zelfs elementen van je overlevingsinstinct naar boven komen. Je zal het misschien voor jezelf willen houden, maar eerlijk zijn is beter. Wees tijdens het gesprek duidelijk, en krijg helder wat de uitkomst van het gesprek is. Of dat nou de beslissing is dat jullie samen blijven, of juist uit elkaar gaan.

Hoe je partner het slechte nieuws ontvangt en verwerkt heeft alles te maken met de mate van verantwoordelijkheid die je neemt voor je daden. Op het moment dat je je partner vertelt dat je bent vreemdgegaan, zou het gesprek moeten gaan over dat feit, en niet over andere aspecten van je relatie. Zie het als een losstaand incident en probeer te vermijden om andere factoren erbij te betrekken. Dingen erbij betrekken die de oorzaak zouden kunnen zijn lijken op dat moment slappe excuses. Als je ervoor kiest om bij elkaar te blijven, dan is het beter om dat deel van het gesprek - dat over de oorzaak gaat - later te voeren. Misschien tijdens relatietherapie. Als je ervoor kiest om de relatie te beëindigen, dan is de oorzaak niet meer belangrijk.

Kijk, eerlijk zijn gaat de pijn niet verzachten. De pijn gaat er zijn. Maar het maakt de boel wel een stuk helderder, waardoor het verwerkingsproces van degene die bedrogen is wat makkelijker gaat zijn.

Helen Mia Harris is een relatietherapeut, gespecialiseerd in liefdesverslaving en medeafhankelijkheid.

Ontrouw in een relatie kan een behoorlijke schok zijn voor een heleboel stellen. Je hele wereld en het fundament van de relatie stort in. De zekerheid, de veiligheid en het vertrouwen wordt compleet door de plee gespoeld, waardoor je veilige hechting ook niet meer zo veilig is. De impact van een verhouding betekent vaak het einde van de relatie. Het is meestal zo dat de bedrogen partner verrast wordt, en alleen achterblijft met een gebroken hart, gevoelens van jaloezie en verwarring.

Maar wat als jij degene bent die is vreemdgegaan en erover wil praten? Als mensen in staat zijn om erover te praten, en te zeggen dat ze zijn vreemdgegaan en iemand anders leuk vinden, dan is het hele idee dat het een geheim is - en zou moeten zijn - van tafel geveegd. Ik zou zelfs willen zeggen dat iemand vreemdgaat omdat twee mensen hun gevoel van wederzijdse waardering zijn verloren. Maar voor de bedrogen partner is dat vaak geen excuus, omdat ze overweldigd zijn door het emotionele trauma.

Misschien voelde het alsof ze samen alleen wonen. Het komt vaak voor dat iemand zijn of haar partner wil vertellen dat-ie is vreemdgegaan, omdat veel mensen zich schuldig voelen en het leven van een dubbelleven een van de moeilijkste dingen ooit kan zijn. Erover beginnen te praten kan een eind maken aan de leugens en geheimen. Er is geen "beste" manier om aan je partner te vertellen dat je bent vreemdgegaan, omdat er een kans bestaat dat je het vertrouwen kapot maakt dat je nodig hebt om een wederzijdse emotionele band te onderhouden.

Jo Hemmings is een gedrags- en mediapsycholoog en datingcoach.

Er zijn situaties waarin het beter is om niet te vertellen dat je bent vreemdgegaan. Als het een stomme, eenmalige actie was waar je je verschrikkelijk over voelt, bijvoorbeeld, heeft het geen productief doel – behalve je eigen schuldgevoel oplossen – om het te vertellen.

Maar laten we er vanuit gaan dat je hebt besloten het op te biechten. De belangrijkste stap, voordat je het vertelt, is om je eigen motieven om het te vertellen te begrijpen. Voel je je schuldig en ben je gewoon op zoek naar verlichting van dat schuldgevoel? Vind je dat je echt een misstap hebt gemaakt of in een lastige situatie terecht bent gekomen waarin je niet jezelf was? Wil je dat je partner je vergeeft? Wil je samen blijven? Of is dit een manier om de gevoelens van je partner te achterhalen, en je eigen gevoelens te bevestigen, met het oog op het beëindigen van de relatie? Misschien kan je zijn of haar reactie niet helemaal goed peilen, maar je moet weten wat je wíl dat de ander voelt.

Je moet ook wat antwoorden hebben op een breed scala aan vragen dat je kunt verwachten. "Ik weet het niet" is nooit een goed verweer.

Er vanuit gaande dat je partner nog niets vermoedt, of dat althans nog niet tegen je heeft gezegd, moet je het gesprek goed plannen. Begin er niet spontaan over, doe het niet vlak voordat jullie naar buiten gaan, als jullie al buiten zijn of als je gasten verwacht. Kies een moment waarop weinig druk staat, maar organiseer ook niets bijzonders, zoals een diner: zorg ervoor dat het zo normaal mogelijk voelt. Ga op de bank zitten met je partner en zeg rustig dat jullie moeten praten. Wees direct en vertel dat je bent vreemdgegaan. Als je je emotioneel voelt – wat goed zou kunnen – wees dan niet bang om die emoties te tonen.

Je kan zeggen dat je je er verschrikkelijk over voelt – verwacht geen sympathie – maar als je het eenmaal hebt opgebiecht, blijf dan niet teveel praten. Laat je partner reageren, en wees voorbereid op alles van geschreeuw, tot tranen, je partner die de kamer uitloopt of juist zegt dat jij moet oprotten, ongeloof, complete stilte of – omdat je relatie al niet lekker liep of omdat die ander je rare gedrag weet aan iets anders zoals een ernstige ziekte – opluchting.