Kunstfoto’s van de geheime vechtclub voor kleine mensen

Elke twee weken maakt schrijver/kunstenaar Jan Hoek een lijstje van de kunstwerken die zijn kunstenaarshart sneller lieten kloppen. Deze week laat hij je kennis maken met het fotografische wonderkind uit Nairobi dat de meest fascinerende verhalen van Kenia tot leven weet te wekken.

Ik ben op dit moment in Nairobi en ik denk dat ik een nieuwe lievelingsfotograaf heb. Zijn naam is Osborn Macharia (30 jaar) en als je op straat enkel mensen zag lopen als in zijn foto's dan zou ik nooit meer iets anders doen dan met open mond op een terrasje zitten en intens gelukkig naar iedereen kijken.

Ik ontmoet Osborn in zijn studio, waar ook allemaal assistenten rondlopen en druk op laptops aan het werk zijn. Hij vertelt me het goede nieuws dat er in mei een show in Foam in Amsterdam gepland staat, dus dan kan ook iedereen die niet in Nairobi is net zo'n fan worden als ik.

Bij dezen een overzicht van zijn vijf series die op mij het meeste indruk maakte.

Ergens in een verlaten pakhuis in Nairobi is een geheime vechtclub die Mengo heet. In de meest duistere uren van de nacht komen hier de best getrainde en meest meedogenloze vechters bijeen, met als enige doel elkaar flink af te matten. Binnenkomen is alleen mogelijk op uitnodiging, en het betekent bovendien dat je mee moet vechten. Op zich dat is natuurlijk hoe we alle geheime vechtclubs kennen, maar deze is club is toch een beetje anders: alleen mensen van een extreem klein formaat zijn hier welkom om te vechten.

Mocht je ook maar iets geloofd hebben van het hierboven geschrevene, de waarheid is helaas dat alle verhalen van Osborn fictie zijn. Ik was namelijk ook dolgraag één van de kleine vechters van deze club geworden!

Het idee is ontstaan in samenwerking met de vereniging voor kleine mensen in Kenia. Daar vertelden ze Osborne dat ze vaak op straat worden uitgelachen, en dat ze daarom graag op een manier gefotografeerd wilden worden zodat niemand daarna ooit nog met een klein iemand durft te sollen.

Bekijk de hele serie hier.

Deze oudere heren waren vroeger hiphopartiesten, maar verdienen nu hun geld met het 's nachts bewaken van gebouwen. Overdag pakken ze hun oude stijl weer op en coachen ze jong talent in de sloppenwijken van Kariobangi, en leren ze hen alle wijze levenslessen die je als beginnend hiphopartiest moet weten.

Voor alle series die Osborn maakt zijn er ook nog twee andere namen die absoluut vermeld moeten worden. Kevin Abbra is de vaste stylist van Osborn en daarnaast is er ook een speciaal iemand die wereldwonderen kan verrichten met haar en Richard Kinya heet.

Bekijk de hele serie hier.

Dit is de allernieuwste serie van Osborn. Hij heeft deze serie gemaakt omdat zijn moeder al heel lang werkt voor een organisatie die strijdt tegen vrouwenbesnijdenis, en vrouwen die dat beroep uitoefenen helpt met het vinden van een nieuw beroep. Toen Osborn besloot deze reeks te maken, vertelde zijn moeder dat ze al heel lang hoopte dat hij hier ooit iets mee zou doen, maar het nooit had durven vragen. (Het lijkt mij een goed idee als alle voormalige vrouwenbesnijders in de haute couture gaan werken, aangezien ze immers al goed weten hoe ze moeten knippen en naaien.)

Bekijk de hele serie hier.

Om deze te snappen moet je iets weten van de geschiedenis van Kenia. Het land is lange tijd een kolonie geweest van de Britten, die er aanvankelijk kwamen om koffie te verbouwen, maar al snel op tirannieke wijze het hele land overnamen. Her en der waren er wel kleine protesten tegen deze bezetting, maar die werden door de Britten systematisch en gewelddadig de kop in gedrukt.

De Mau Mau is de eerste guerrillabeweging die met geweld de strijd aanging tegen de Britten. Hiervoor gebruikten ze vaak zelfgemaakte wapens, een gegeven dat Osborne inspireerde om aan dat arsenaal ook zelfgemaakte optische hulpstukken toe te voegen. Rechts op de foto zie je bijvoorbeeld een pijp met kijker, waarbij de strijder als een soort mol van onder de grond de vijand in de gaten kan houden.
De serie is ontstaan omdat Osborn nog steeds ziet dat in veel geschiedenisboeken de Mau Mau-strijders worden neergezet als de bad guys, terwijl dankzij hen de bezettingsstrijd serieus begon en het land uiteindelijk is bevrijd.

De Mau Mau-beweging stond erom bekend dat ook vrouwen een belangrijke rol speelden in de strijd. Zo waren het vaak de vrouwen die gingen spioneren en zo belangrijke informatie wisten te achterhalen.

In deze serie laat hij zien hoe verschillende vrouwelijke leidersfiguren hun haar gebruikten voor het winnen van de strijd. Het kapsel op de foto links is, voor degenen die weten hoe je het moet lezen, namelijk ook te gebruiken als landkaart, waarop te zien is waar de vijand zich bevindt. De vrouw rechts gebruikte haar rietenhoed-kapsel om voedsel in te bewaren en naar alle verschillende Mau Mau-strijders te transporteren.

Bekijk de hele serie hier.

-

Het werk van Osborn is te zien in Foam tijdens de expo Foam X African Artists' Foundation van 19 mei tot 16 juli in een tentoonstelling over Afro Futurisme.