Belgische clubeigenaars en organisatoren delen hun eisen aan de politiek

Krijg elke week onze beste verhalen en fotoreeksen: abonneer je op onze newsletter.

Sluitingen, boetes en problemen met buurtbewoners: het Belgische nachtleven heeft het de laatste tijd niet gemakkelijk. Met de verkiezingen in zicht vroegen we daarom een aantal belangrijke spelers uit de Belgische clubscene - clubeigenaars, organisatoren en artiesten - wat zij graag zouden zien veranderen.

“Ik hoop dat Belgische politici gaan inzien dat nachtclubs belangrijke plekken zijn voor artistieke expressie en sociale verbinding. Het zijn één van de weinige plekken waar mensen nog even kunnen loskomen van hun dagelijkse routine en onze door stress aangedreven maatschappij.

Enkel wanneer het beleid de economische en socio-culturele waarde van het nachtleven erkent, zullen ze organisatoren en clubs de ondersteuning kunnen bieden die zij verdienen. Dan is het namelijk logisch dat enkele klachten wegens overlast of een paar drugsfeiten niet opwegen tegen de grote meerwaarde die het nachtleven iedere week biedt aan haar feestgangers en de stad.

Ik hoop ook dat het nightlifedebat niet steeds weer wordt gereduceerd tot een drugsdebat, maar er moeten wel eindelijk eens lessen worden getrokken uit het verleden. Zo lijkt het bij de overheid maar niet door te dringen dat een 'war on drugs' absoluut geen oplossing is - net zoals clubs sluiten dat ook niet is."

“Ik verwacht van het beleid dat ze het nachtleven erkennen en waarderen in plaats van het enkel als een probleem te zien. Een actief nachtleven hoort gewoon bij een dynamische stad, daarom moet er ook gezorgd worden dat er plekken zijn in die stad waar mensen kunnen gaan feesten. Het zou dus zinvol zijn dat het bestuur actief investeert in infrastructuur voor feestlocaties, zodat we ook in de toekomst events binnen de stadsgrenzen kunnen blijven organiseren.

Verder is de klaagcultuur [door bv. buren] bijzonder machtig geworden, waardoor je als promotor vaak machteloos met de rug tegen de muur gezet wordt. Ik hoop vooral op meer ontmoetingen tussen de mensen van het beleid en die van het nachtleven, zodat we beter en op een positieve manier kunnen samenwerken.”

"Ik zou het graag eerst over ruimtes willen hebben. Ik vind het jammer dat je vaak eerst politiek kleur moet bekennen of de juiste mensen moet kennen om publieke evenementen te kunnen houden. Waarom kunnen wij geen culturele ruimtes openen die beheerd worden door de gemeenschap of OCMWs? België heeft meer culturele ontmoetingsruimtes nodig. De tijdelijke initiatieven die nu bestaan zijn interessant, maar niet genoeg gericht op de nacht. Bovendien zou er ook geld moeten worden vrijgemaakt voor de geluidsisolatie van feestlocaties. En we moeten ervoor zorgen dat feestlocaties toegankelijk zijn voor mensen met een beperking.

Uiteindelijk wil ik vooral dat politici inzien hoe belangrijk het nachtleven voor Brussel is, maar dat ze de organisatoren wel de vrijheid laten om gewoon hun ding te kunnen doen.

Daarvoor zou het handig zijn om een structuur te hebben dat de mensen van de sector samenbrengt: een soort comité met mensen van verschillende leeftijden, sociale achtergronden en geslachten. Het openbaar vervoer zou vaker mogen rijden tussen donderdag en zondag. Het zou ook goed zijn als er een soort gemeenschapswacht zou komen die ‘s nachts een oogje in het zeil houdt op straat. En ten slotte: dat de politie de mensen die zich inzetten voor het nachtleven helpt, en niet tegenwerkt.”

“België heeft een zeer levendige en diverse muziek- en nightlifescene. Er heerst veel collegialiteit, maar jammer genoeg is wat er aan de overkant van de taalgrens gebeurt nog te vaak onbekend of onbemind terrein. Er zijn veel organisatoren en creatief talent, maar er is een tekort aan plekken die bruikbaar zijn voor nightlife, ook al is er veel leegstand.

Ik hoop dat mensen in het beleid meer beginnen te beseffen dat steden ook 's nachts leven en niet enkel overdag. De vele positieve kanten van het nachtleven kunnen benadrukt worden via initiatieven zoals nachtelijk openbaar vervoer tussen grote steden, zorgen voor een positieve dialoog tussen buurtbewoners en organisatoren en verzekeren dat feestvierders en mensen die 's nachts werken zich veilig en welkom voelen. Een maatschappij die haar nightlife scene koestert is een maatschappij die diversiteit, creativiteit en emancipatie omarmt.”

"Het wordt hoog tijd dat het belang van nightlife erkend wordt. Regeringen moeten stoppen mensen tegen te werken die de moeite doen om leuke avonden te organiseren. Er moet een open en eerlijke communicatie op gang komen tussen alle betrokken partijen. Volgens mij zou het budget dat momenteel voor repressie gebruikt wordt, eerder naar preventie en harm reduction moeten gaan: zo zetten we concrete stappen naar een milieu waarin iedereen veilig en verantwoordelijk kan feesten.”

“Voor ons is het belangrijkste dat het nachtleven erkend wordt als een volwaardig deel van de culturele sector, net zoals concertzalen als de AB of le Botanique, of festivals zoals Couleur Café of Dour. Ik denk dat de meeste organisatoren graag nog grotere evenementen zouden willen organiseren, met een extra sociale dimensie - als ze daarvoor ondersteund zouden worden.

Als we meer financiële en politieke steun krijgen, zal de nightlifesector zowel economisch als professioneel flink groeien. Dat geeft ons ook de kans om nieuwe talenten te kweken, die op hun beurt ambassadeurs van ons land kunnen worden in het buitenland, en België zo nog aantrekkelijker maken voor liefhebbers van het nachtleven en elektronische muziek.

De politiek moet beseffen dat elektronische muziek ondertussen een wereldwijd fenomeen is geworden. Voor de meeste mensen tussen 18 en 45 is het een dagelijkse of wekelijkse gewoonte, zeker wanneer ze uitgaan met hun vrienden.”

“Als organisatoren in Brussel zouden we graag gemakkelijker toegang krijgen tot middelgrote locaties. Gay Haze is een project dat tussen de 200 en 400 mensen bijeenbrengt, een cijfer dat kan verdriedubbelen bij grotere events zoals die met onze vrienden van Spek.

We hebben regelmatig ook organisatorische problemen omdat we rekening moeten houden met overheidsregels die verschillen van stadsdeel tot stadsdeel. Een harmonisering van deze regels over heel Brussel zou ons werk vergemakkelijken.

Andere belangrijke kosten zijn die aan auteursrechtenorganisaties zoals Sabam en de billijke vergoeding. Ze eisen bijdragen van enkele honderden euro's, maar het is moeilijk om te begrijpen hoe dat geld onze artiesten ondersteunt. We zijn voor het principe van auteursrecht, maar het moet transparant gebeuren.

De beveiligingsbedrijven zijn ook redelijk duur. We worden vaak verplicht om ze in te huren, maar ze zorgen niet altijd voor een betere beveiliging. We hebben al security gehad die zomaar tegen ons publiek tekeer ging. Ook op dat vlak is er dus nog ruimte voor verbetering, door de security bijvoorbeeld een opleiding aan te bieden die gericht is op preventie en hen de belangrijkste principes van gelijkheid op vlak van gender en geaardheid uitlegt en leert toepassen.”

"Met onze vzw 24h Brussels willen we mensen meer doen nadenken over hoe onze stad ‘s nachts bestuurd wordt. We zijn met dit project begonnen omdat het ons opviel dat er nog heel wat fout ging in het Brussesel nachtbeleid. Momenteel is de stad vooral gemaakt voor de dag, terwijl er vierentwintig uur per dag mensen wakker zijn en actief zijn in de stad.

Een van de belangrijkste vernieuwingen die er volgens ons na de verkiezingen zou moeten komen, is de oprichting van een echt "nachtmanagement" voor Brussel. Dat zou de nacht op een zo breed mogelijke manier benaderen: het feestaspect, maar ook het economische, culturele, sociale en ecologische. Zo krijgen we een beter zicht op hoe de stad ‘s nachts werkt.

Dit nachtmanagement zou ook zorgen voor dialoog tussen alle betrokkenen eneen centraal contactpunt zijn voor organisatoren. Het zou ook de plek zijn waar verschillende overheden samenkomen om na te denken en te beslissen over concrete maatregelen die het Brusselse nachtleven voor iedereen kunnen verbeteren."

“Door het gebrek aan controle en personeel bij de politie, moeten wij vaak situaties afhandelen die onze pet te boven gaan. We zouden dus graag kunnen rekenen op meer steun van en samenwerking met de staat en de politie.

We willen ook nog eens benadrukken hoe belangrijk het is om regelmatig in dialoog te gaan met de overheid over de problemen die het nachtleven kent, zodat we die samen beter kunnen aanpakken en kunnen zorgen voor meer veiligheid en preventie. Denk aan dingen zoals het lastigvallen van vrouwen, discriminatie tegen LHTB+-er’s, zakkenrollers, drugsdealers, enzovoort."

Volg VICE België razendsnel op Instagram en Twitter.