Het Vlaamse TOYKYO maakt artwork voor een hoop hiphopartiesten

Muziek is niet alleen om te luisteren, het moet ook gezien worden. Gentenaren Mathieu van Damme en Joeri Steegen van ontwerpersstudio TOYKYO weten dat als geen ander; al sinds 2006 maken ze artwork voor muzikanten. Ze zijn bijvoorbeeld verantwoordelijk voor albumcovers van Ares, Ronnie Flex, Tourist LeMC en Lange Frans. Elk design krijgt een eigen identiteit. Ook maken ze sculpturen (check deze samenwerking met Parra) en werken ze in de wereld van de fashion. Ik belde Joeri op om te vragen hoe het ervoor staat met de zaken.

Noisey: Ha Joeri, waaraan herken je een echte TOYKYO eigenlijk?
Joeri Steegen: Eerst associeerden mensen ons vaak met nogal kleurrijke designs. Het zou kunnen dat mensen mijn hand erin terugzien, omdat het een bepaalde sfeer heeft, maar het is niet per se de bedoeling dat ze ons herkennen. We staan in functie van de artiest.

Hoe kwamen jullie in contact met Top Notch?
Dat kwam door een mixtape die specifiek gericht was op de Belgische markt. Er stonden ook wel Nederlandse artiesten op, maar hij was aan elkaar gemixt door Lefto en gehost door de Belgische MC NAG. We werden via Eigen Makelij (een hiphoplabel uit Vlaanderen, red.) benaderd om het artwork daarvoor te doen, en die samenwerking liep goed. Het klikte met Kees, hij was ook geïnteresseerd in wat wij deden naast ons grafisch werk.

Luisteren jullie zelf veel hiphop?
We maken zelf geen muziek, maar luisteren wel veel hiphop en andere genres. Wat ik de laatste tijd veel luister is Eat Pray Thug van Heems, de ex-Das Racist artiest. Ook draai ik vaak Yung Nnelg en de SMIB crew in het algemeen – ik vind het momenteel de meest verfrissende sound uit Nederland. En verder vind ik Hoodboi en de rest van de Athletixx crew dope. Mijn guilty pleasure is trouwens Tinashe.

Wat gebeurt er als er een nieuwe rapper voor de deur staat, hoe beginnen jullie?
Dat hangt echt van de artiest af. Met sommige muzikanten werken we alleen via de mail, bij anderen merk je dat het beter is om persoonlijk contact te hebben. Iedere artiest wil weer iets anders in zijn presentatie.

Mogen jullie doen wat je wil?
Soms heb je vrij spel, maar ik denk dat veel grafisch vormgevers, waaronder wij, graag werken binnen bepaalde afspraken. Soms duurt het proces wat langer: bij SBMG (Sawtu Boys Money Gang) bijvoorbeeld waren er meer ontwerprondes nodig tot we op het juiste spoor zaten. Skype-sessies zijn dan heel handig om de vibe die ze voor ogen hebben te kunnen vertalen in het artwork.

Ooit een moeizame ervaring gehad?
Enkele jaren geleden werd ik via Nokia benaderd om voor Erykah Badu een logo te ontwikkelen. Ik werd helemaal naar Finland gevlogen om er daar aan te werken; er werden veel voorstellen gedaan, maar jammer ketste het op het laatste moment af. Maar dat is ook part of the job.

Is er een artiest die zich graag bemoeit met het ontwerp?
Gers Pardoel is altijd heel nauw betrokken bij het proces, hij heeft meestal al uitgedachte ideeën over wat hij graag wil. Dat werken we dan samen uit. We zitten dan samen voor de computer in een soort zij-aan-zij-workshop. Persoonlijk contact is hierbij essentieel, maar dat gebeurt zelden. Niet elke artiest gaat er zo mee om.

Zijn jullie altijd fan van de artiesten waar jullie voor ontwerpen?
We zijn breed geïnteresseerd in muziek, maar dat wil niet zeggen dat ik elke artiest waar ik iets voor maak veel luister. Dat hoeft ook niet. Soms is het juist een uitdaging om iets te maken voor iets wat je niet zo ligt. Het kan ook zijn dat ik het in eerste instantie iets minder cool vind, maar na het horen van zijn verhaal zoiets heb van: ja, hij is toch wel real en zijn muziek staat voor wie hij is.

Wanneer is een artwork geslaagd?
Als het een meerwaarde kan bieden aan de luisterervaring. Dus als we bijvoorbeeld kijken naar het artwork van die laatste van Snoop Dogg, Bush. Dat artwork vind ik heel goed gedaan. Het is niet per se wat we verwachten van Snoop, het geeft een bepaalde old school feel en toch blijft het fresh. Daarmee til je de muziek naar een hoger niveau.

Hoe reageren artiesten als ze hun artwork voor het eerst zien?
Haha, dat is heel dubbel. Sommige zijn heel enthousiast, bij anderen moet het soms nog groeien. Maar als ze het in de winkel zien liggen, worden ze meestal heel enthousiast.

Wanneer voel jij het meest waardering?
Als je artwork getatoeëerd wordt, dat is een aantal keer gebeurd. Een mooi compliment.

Jullie doen artwork voor zowel Nederlandse als Belgische rappers. Heeft een Vlaamse rapper andere eisen dan een Hollandse MC?
Dat hangt meer af van het soort artiest en niet zozeer van zijn nationaliteit. Een commercieel artiest moet een breed publiek aanspreken, een niche-artiest krijgt vaak iets meer vrijheid. Heel veel mensen in de hiphop streven de sterke branding van de Wu-Tang Clan na: ze willen zich als brand profileren door middel van een sterk, iconisch logo dat overal terugkomt: van het album naar merchandise tot grote banners op het podium. Iets herkenbaars.

Zijn er vormgevers waar jullie tegen opkijken?
Haha, die lijst is enorm lang. Vorig weekend waren we bij het Beyonderground festival in Hasselt. Een van de aanwezigen daar was de Nederlandse illustrator Hedof, zijn werk vind ik heel cool. En ook Will Sweeney was er, een illustrator uit Londen. Het zijn artiesten met een specifieke en unieke stijl.

Voor welke artiest zouden jullie nog heel graag artwork willen maken?
We zouden graag de grenzen van Nederland en België overschrijden en werken voor internationale artiesten. Maar als we zo een project doen moet het vooral om de creatieve meerwaarde gaan. Als we daar vrijheid in krijgen en een extra dimensie kunnen geven aan zijn muziek, dan lijkt me een artiest als Gucci Mane cool om te doen.

Volg TOYKYO op www.toykyo.be of Instagram