Veel mannen zien zichzelf graag als een lone wolf, een solitaire strijder, een individualistische alfaman die niets en niemand nodig heeft om zijn doelen te bereiken. De lone wolf op kantoor. De lone wolf op Tinder. De lone wolf die Fallout 4 speelt terwijl de pizzavlekken zich op zijn shirt vermenigvuldigen. Maar als je eenmaal geconfronteerd wordt met de saaie en nare zooi die het leven jouw kant op slingert, vraag je je toch af: is dit waarom de meeste wolven in roedels jagen?

Tijdens onze school- en studententijd zijn we heel sociale dieren. Maar wanneer de druk van het werkende leven zijn intrede doet, zien we onze oude vrienden steeds minder. Het wordt dan pas duidelijk hoe alleen we eigenlijk zijn.

Volgens een onderzoek dat The Movember Foundation deze maand publiceerde, heeft twaalf procent van Britse mannen van boven de achttien geen goede vriend waarmee ze serieuze levenskwesties mee zouden bespreken. Meer dan een kwart zegt minder dan eens per maand hun vrienden te spreken en negen procent kan zich niet meer herinneren wanneer ze voor het laatst contact hadden met hun vrienden. Ook in onderzoek van het Nationaal Kompas gaf bijna veertig procent van de Nederlandse mannen aan zich eenzaam te voelen.

Het verliezen van je vrienden kan serieuze problemen geven. Onderzoek van de Wereldsgezondheidsorganisatie wijst uit dat het gebrek aan goede vrienden op lange termijn van invloed is op de gezondheid van mannen. Zij hebben een verhoogde kans op depressie, angststoornissen en zelfmoord.

"Veel van de mannen die we hebben gesproken, hadden eigenlijk helemaal niet door hoe oppervlakking hun vriendschappen waren geworden, totdat ze geconfronteerd werden met een heftige gebeurtenis, zoals het overlijden van een dierbare, een gestrande relatie, een ontslag of de komst van een kind. Juist op die momenten heb je goede vrienden om je heen nodig," vertelt Sarah Coghlan, het hoofd van de Britse tak van Movember.

Maar wat gebeurt er dan waardoor onze vriendschappen verwateren wanneer we ouder worden? We vroegen zes mannen tussen de negentien en dertig hoe het met hun sociale leven gesteld is.

"Ik ben vrij vroeg van de middelbare school gegaan, en ben toen maar gaan werken. Met mijn relatie ging het toen bergafwaarts, en daar kon ik beter met mijn oude vrienden van de basisschool over praten dan met mijn vrienden van de middelbare school. Ik heb geluk: ik heb een vriendengroep van een stuk of zeven mensen. We kunnen ook heftige dingen met elkaar bespreken. Ik heb ook wel wat vrienden en kennissen via werk gemaakt, maar mijn oude schoolvrienden staan altijd voor me klaar, want we hebben veel met elkaar meegemaakt."

"Ik ben gelijk na de middelbare school aan het werk gegaan. Misschien zou ik meer vrienden hebben gehad als ik naar de universiteit was gegaan, maar volgens mij draait het studentenleven vooral om dronken worden en met drugs experimenteren, en dat doe ik allebei niet. Ik zou daar denk ik een buitenstaander zijn geweest, omdat ik niet drink en geen drugs gebruik. Ik heb nu zes of zeven vrienden, en ik woon ook met huisgenoten. Ik werk vier tot vijf dagen per week, maar als ik vrij ben probeer ik wel met vrienden af te spreken. Negentig procent van mijn vrienden gaat naar hardcoreconcerten, dus ik kom ze daar meestal wel tegen in de moshpit. Het grootste deel van mijn vrienden heb ik in de afgelopen drie jaar leren kennen. Toen ik zestien was, had ik helemaal geen vrienden. De belangrijkste reden dat dat veranderd is, is dat ik zelfverzekerder ben geworden en het minder moeilijk vind om met mensen te praten. Als tiener was ik slecht in communiceren; ik was te bang. Nu heb ik twee goede vrienden waar ik altijd bij terecht kan. Ik mocht een maand bij ze logeren toen ik op zoek was naar een nieuwe kamer, en ik heb weleens diepe gesprekken met ze gevoerd. Ze zijn meer een familie voor me dan mijn eigen familie."

"Ik heb deze zomer mijn masterdiploma gehaald. Op mijn opleiding maakte ik maar twee echte vrienden. Met andere medestudenten ga ik nog weleens wat drinken, maar ik deel er mijn diepste zieleroerselen niet mee. Nu ik werk, zie ik eigenlijk alleen maar mijn collega's. Best treurig.

Ik heb drie heel goede vrienden, en een paar kenissen die ik op WhatsApp spreek, maar eigenlijk nooit echt zie. Nu ik ouder word, besteed ik geen aandacht meer aan mensen waarmee het niet heel goed klikt. Als er echt iets aan de hand is, bespreek ik dat wel met mijn vriendin – tenzij het over haar gaat. Dat zou ik dan wel weer met een goede jeugdvriend kunnen bespreken."

"Ik heb niet veel vrienden en mijn beste vrienden zie ik eigenlijk niet zoveel. Ik zie ze voornamelijk tijdens vrijgezellenfeestjes of bruiloften, maar we kunnen wel altijd over alles praten. Als het moet, zijn we er voor elkaar. Ik merk wel dat het steeds moeilijker wordt om tijd voor elkaar vrij te maken. Daar heb ik het gewoon te druk voor door werk, sporten en het afspreken met mijn vriendin. En Het komt geregeld voor dat ik 's avonds nog een conference call heb. Nu ik werk, blijft er weinig tijd en energie over om dingen met mijn vrienden te doen. Best deprimerend."

"Ik heb een kleine groep vrienden die ik op de universiteit heb leren kennen waar ik nog steeds contact mee heb, ook al zijn een paar wel naar het buitenland verhuisd. Mijn beste vriend van de universiteit reisde een meisje achterna naar Nieuw-Zeeland, maar we spreken elkaar nog wel elke dag. Toen we nog studeerden hingen we vaak de hele dag met elkaar, vooral als we allemaal een kater hadden. Vlak nadat ik was afgestudeerd miste ik die momenten wel, maar ik heb er nu vrede mee. Als ik een serieus probleem heb, zijn er verschillende mensen waarmee ik over verschillende dingen kan praten. Een van mijn beste vrienden is op emotioneel vlak nogal onvolwassen, dus ik probeer met hem geen diepe gesprekken te voeren. Aan de andere kant is hij een van de grappigste mensen die ik ken, en kan ik in zijn gezelschap even aan m'n problemen ontsnappen."

"Halverwege de twintig ging ik elk weekend met mijn vrienden uit. Het leven leek één groot feest. Maar een paar jaar later begon daar verandering in te komen. Mensen waren meer bezig met hun carrière en hun toekomst. Niemand had tijd om gewoon leuke dingen te doen. Het zal wel aan de leeftijd liggen.

Ik heb nog maar een paar goede vrienden over, maar de serieuze dingen bespreek ik eigenlijk alleen met mijn vriendin. Ik zou best vaker met mijn vrienden willen afspreken, maar als ik het niet druk heb, hebben zij wél honderd dingen te doen. Het ligt gewoon aan tijdgebrek."

Lees ook:

De allesomvattende gids voor een gelukkig bestaan als vrijgezelle heteroman

De dingen die je leert als je net uit een lange relatie komt

Hoe is het om voor het eerst te gaan samenwonen?