Grootse ontwikkelingen door de ogen van 's werelds beste fotografen

Magnum Photos en Aperture Foundation zijn inmiddels al oeroud, maar allebei zijn ze nog steeds de absolute autoriteit op het gebied van fotografie. Magnum, een fotografiebedrijf opgericht door een paar van de meest iconische fotografen ooit, wordt dit jaar zeventig. En Aperture, een non-profit kunstinstituut opgericht door een paar van de andere meest iconische fotografen ooit, vijfenzestig wordt.

Om hun verjaardagen te vieren, zijn ze gaan samenwerken. Ze organiseren een goedkope printsale, waarvoor ze fotografen vragen om foto's uit hun archieven te selecteren die bij het thema 'Great Journeys' passen. Dit zijn onze favorieten.

"Deze foto komt uit een portretserie die ik maakte voor Vogue over het tiende Afropunk Fest. Ik vind kroeshaar prachtig omdat het vervormd, geschoren, geknipt — eigenlijk alles — kan worden. Ik was dus op zoek naar mensen met dit haar en die daar trots op zijn. Met die foto's zal ik niet echt vragen beantwoorden, maar ik probeer wel ideeën en stereotypes uit te dagen. Verder is het aan het publiek om alles te duiden. Ik wil graag universeel zijn, dat is ook een aspect in mijn werk." - Awol Erizku

"De Amerikaanse overheid wilde John Lennon uit de VS verbannen vanwege zijn steun aan de vrijheidsbeweging tijdens de Vietnamoorlog. Ik stelde voor om een foto van hem te nemen bij het Vrijheidsbeeld om aan iedereen te laten zien dat de VS mensen juist zou moeten verwelkomen. Sinds zijn dood heeft deze foto een nieuwe betekenis gekregen. Mensen zien John Lennon tegenwoordig als symbool van persoonlijke vrijheid, net als het Vrijheidsbeeld." - Bob Gruen

"Grote reizen beginnen met een goede planning en fantasieën over het worden van een beter mens. Op een betere plek en met een betere toekomst. Ik begon zelf een grote reis toen ik de serie The Afronauts maakte. Ik herinner me nog steeds de duizeling die ik voelde toen ik voor het eerst uitlegde wat ik aan het doen was. In 1964 begon een groepje studenten — onder leiding van Edward Makuka Nkoloso, hun natuurkundeleraar — te trainen om de eerste Afrikaanse voetstappen op de maan te zetten. Zo begon dus het Zambiaanse Ruimtevaartprogramma. Wat er daarna gebeurde is eigenlijk minder relevant dan het feit dat ze het probeerden."

Deze foto komt uit de eerste shoot die ik deed voor The Afronauts, geïnspireerd op het Zambiaanse Ruimtevaartprogramma. Ik was in mijn thuisstad Alicante, een paar kilometers van het huis van mijn ouders — een plek die zowel Zambia als de maan had kunnen zijn. Ik wist niet echt wat ik aan het doen was, maar ik had een heel duidelijk beeld in mijn hoofd over hoe alles eruit moest komen te zien. Dat komt omdat ik in mijn hoofd al vaak naar Afrika en naar de maan ben gereisd." - Cristina De Middel

"Het nut van reizen is om fantasie met de realiteit te mengen. In plaats van jezelf voorstellen hoe dingen zouden zijn, kun je de dingen zien zoals ze zijn." - Samuel Johnson

"Ik kreeg een studiebeurs om een jaar in de VS te fotograferen. Ik besloot om in Arizona te wonen omdat het in veel opzichten het tegenovergestelde is van Wales, waar ik vandaan kom. Mensen waren heel vriendelijk en ik hield van de gedrevenheid en ambitie van de staat. Ik was enorm onder de indruk van de ruimte die je hebt in het gebied. Het bevatte dat gevoel van: 'komt dat zien', en: 'wat zou er morgen zijn?" — David Hurn

"De Million Man March vond plaats op 16 oktober 1995 in Washington D.C. op en rondom de National Mall. Afro-Amerikaanse mannen vanuit heel de VS kwamen daar bijeen om de problemen aan te kaarten die zich afspeelde in hun bedreigde gemeenschap. Ze kwamen met het vliegtuig, de bus, trein, auto en te voet. Het was een oproep aan de wereld. Er was actie nodig om van onze wereld een betere plek te maken. Ze kwamen bijeen om de negativiteit die ons uit elkaar drijft te verwerpen." - Eli Reed

"Ik kan me mijn reizen naar de oostkust van Groenland nog goed herinneren. Het waren de meest zorgeloze reizen uit mijn leven. Ik was pas 23 toen ik deze foto maakte. Het is een jongetje van zes die met een koprol van een dak afsprong. Hij landde in een berg sneeuw. Voor mij stond het niet alleen symbool voor de kracht en moed van de kinderen in dat dorp. Het had ook betekenis voor mij. Ik was verliefd geworden op een vrouw en besloot om daar te gaan wonen met haar familie. Ik werd door de Inuit getraind om jager en visser te worden. Ik was een nieuw leven begonnen, een sprong in het diepe. Dat gaf me hetzelfde gevoel als het beeld van het jongetje dat van het dak afsprong - Jacob Aue Sobol

"Toen in het begin van de jaren tachtig de donkere wolk van crack langzaam zijn vernietigende schaduw wierp over de VS, voelde ik de noodzaak om de straat op te gaan als bezorgde burger en documentairemaker. Er stierven een aantal jonge mensen die ik persoonlijk kende. Dat kwam door andere jonge mensen die ik ook kende. Het voelde als mijn plicht om de jeugd te waarschuwen voor de gevaren van crack, en om mijn camera te gebruiken als middel om alles te documenteren. Ik kwam erachter dat ik via fotografie een inkijkje kreeg in het leven van jongeren. Ik ging naar middelbare scholen en winkelcentra in New York om met jongeren te praten over deze groeiende crisis.

Tot mijn verbazing was bijna iedereen open om te praten en om na afloop een portret te laten schieten. Die foto's werden eigenlijk het bewijs van de ontelbare uitwisselingen die ik had. Heel veel nieuwe vriendschappen zijn ook ontstaan uit die ontmoetingen. Bij het maken van deze vaak geposeerde portretten wilde ik de energie van vriendschap en liefde vangen. Vandaag de dag zijn deze foto's een constante herinnering aan de tijd net voor de grote crack-epidemie die het leven van velen drastisch zou veranderen." - Jamal Shabazz

"Na de geboorte van mijn zoon Casper in 2004, begon ik een fotoserie die radicale afbeeldingen van het moederschap tegenover de geïdealiseerde ideeën van het moederschap in de VS zet. Het project is vernoemd naar het feministische werk Of Woman Born: Motherhood as Experience and Institution van Adrienne Rich. In het boek analyseert zij het patriarchale beeld van het moederschap en legt ze uit waarom het zo'n problematisch onderwerp is voor veel feministen. Rich zag nieuwe kansen voor zich waarin de seksuele waarde van 'tieten en billen' wordt vervangen door de baarmoeder en de clitoris. Vrouwen konden op die manier weer controle nemen over hun eigen lichamen."

Deze serie was mijn poging om die verandering te visualiseren — vrouwen en kinderen die samen paradijselijk door de publieke ruimtes van gedeelde landschappen dwalen. Ik maakte de foto's vooral voor mezelf toen ik net mijn kleine baby had omdat ik me niet kon vinden in de manier waarop moeders worden afgebeeld. Deze foto's hebben mijn ogen geopend om een nieuwe manier te vinden in het moeder-zijn." - Justine Kurland

"De titel van de serie waar deze foto onderdeel van uitmaakt, 'Of Mud and Lotus', verwijst naar het idee dat modder essentieel is voor de bloei van de lotus. Het gaat om transformatie, voortplanting en vruchtbaarheid. Ik ben erg geïnteresseerd in de heropleving van de feministische beweging, maar ik maak geen expliciet politieke werken. De serie gaat over vruchtbaarheid, en de mogelijkheid van de vrouw om leven te geven, en borstvoeding. Mijn foto's zijn persoonlijk en intuïtief. Ze mixen observatie en optreden. Ik ben vaak op reis, maar deze foto had overal gemaakt kunnen zijn." - Viviane Sassen