Advies van doorgewinterde gebruikers over trippen op LSD

LSD gebruiken kan een geweldige, verhelderende ervaring zijn, of juist diep traumatiserend. Het effect dat LSD op haar gebruikers heeft, hangt erg af van factoren zoals omgeving, mentale staat en humeur. Omdat de resultaten per persoon zo verschillen, vroeg ik me af of er ook constanten zijn. Zijn er bepaalde elementen van de ervaring die je pas gaat begrijpen nadat je het in verschillende gemoedstoestanden hebt gebruikt?

Om daarachter te komen, heb ik contact opgenomen met drie doorgewinterde Deense LSD-gebruikers om te leren hoe, door het nemen van de drug in verschillende fases van je leven, je kijk op de wereld kan veranderen.

VICE: Hoi Peter, hoe was je eerste trip?
Peter: Waarschijnlijk niet zo anders als hoe de meeste hun eerste ervaring met LSD beleven. Het was een beetje alsof je een nieuwe bril opzet. Fysieke objecten beginnen van vorm en grootte te veranderen en je begint anders over dingen na te denken. Het is moeilijk om aan iemand uit te leggen die het nog nooit heeft gebruikt.

Hoe heeft LSD je leven beïnvloed?
Ik vertel mensen altijd dat LSD je een tijdelijke gestoordheid laat ervaren. Je kan het een beetje vergelijken met hoe het reukvermogen van een hond werkt. Honden hebben een heel sterk reukvermogen. Mensen hebben dat niet. Als je het reukvermogen van een hond vergelijkt met de grootte van een voetbalveld, dan is dat van een mens ongeveer zo groot als een postzegel. Als je er zo naar kijkt dan is het onmogelijk om je voor te stellen hoe honden het leven ervaren aan de hand van geur. LSD is ook een beetje zo. Het laat je een glimp van de wereld zien die veel groter is dan jij.

Ik denk dat je door LSD in gaat zien dat de realiteit niet altijd is wat het lijkt. Tegelijkertijd is het belangrijk om te onthouden dat het gewone, alledaagse leven zwaar is, en LSD je problemen niet gaat oplossen.

Wat zou je een jong persoon willen vertellen die overweegt met psychedelische drugs te experimenteren?
Mijn advies is nogal simpel: gebruik geen drugs om je eigen problemen te ontvluchten. Als je erover nadenkt om het te gaan doen, doe het dan alleen omdat je blije en goede ervaringen wil versterken. Ik zie het als een stimulans — drank, drugs, roken, seks — kan het leven leuker maken, maar je moet ze alleen gebruiken als je gelukkig bent zonder ze. Als je in de situatie terechtkomt waarin je niet meer kunt genieten van het leven zonder drugs, moet je hulp zoeken.

Holger had zijn eerste trip toen hij 17 jaar oud was op Thylejren, ook wel bekend als het Deense Woodstock.

VICE: Jouw eerste LSD-trip was op een festival?
Holger: Ja, ik was 17 en ik was met een paar vrienden op Thylejren, dat was toen een hippie commune op het schiereiland Jutland. We wisten dat we voorzichtig moesten zijn, maar de omstandigheden leken perfect, dus we hebben het een paar keer geprobeerd.

Kun je je specifieke trips herinneren die je door het leven heen hebt gehad?
Zeker, er zijn er twee die ik nooit zal vergeten. Ik was een keer door een bos aan het lopen en ik zag boven me allemaal bomen. Ik merkte iets op aan de manier waarop de wind door de bladeren ruiste — het voelde gewoon zo bekend. Ik kwam er al snel achter dat het me deed denken aan de manier waarop ik als kind vanuit de kinderwagen naar de wereld keek. Dat opende wat interessante dingen in mijn hoofd. Het andere moment dat ik nooit zal vergeten was toen het leek alsof de tijd stopte met bestaan. Alles wat overbleef was een soort beweging door ruimte. Het is moeilijk te omschrijven. Die ervaring heeft mijn interesse gewekt in natuurkunde, astronomie en kosmologie, dat bestudeer ik ook sindsdien.

Zou je zeggen dat psychedelische drugs een grote rol in je leven hebben gespeeld?
Ja. Toen ik jonger was, woonde ik met een vriend in een klein appartement in Christianshavn in Kopenhagen en we hadden onszelf ervan overtuigd dat we wetenschappelijke onderzoeken deden naar de effecten van LSD. We hoopten dat we door onze kleine experimenten onszelf beter zouden begrijpen en we beter voorbereid zouden zijn op wat er verder nog in ons leven zou gaan gebeuren.

Die ervaring maakte me een zorgelozer en spontaner persoon. Voordat ik het LSD gebruikte, zag ik mezelf als een slim en degelijk persoon die klaar was om de wereld te bestormen. Maar LSD laat je inzien dat je bewustzijn enorm gelimiteerd is. We kijken op een erg bijziende manier naar de wereld. Onze ego’s zitten onze waarnemingen van de werkelijkheid in de weg. Door LSD verdwijnen al deze filters.

Als je wat wijsheid zou kunnen schenken aan je 17-jarige zelf, wat zou je dan zeggen?
Dat je er op je zeventiende nog te jong voor bent. Je moet zeker van je zaak zijn voordat je ermee begint. En je moet het alleen doen als je omringd bent door mensen waarbij je je comfortabel voelt, want dingen kunnen dramatisch veranderen zodra je begint te trippen. Veel mensen denken dat LSD nemen alleen maar gaat om op de bank liggen en naar cartoons kijken, maar het is precies het tegenovergestelde. Het kan je op fundamentele niveaus veranderen. Je wordt namelijk gedwongen op een compleet andere manier naar de werkelijkheid te kijken.

Adam, die graag anoniem wilde blijven, is een voormalig lid van de oude Jongerenhuis-beweging in Kopenhagen. Dat is een beruchte commune voor jongeren die zichzelf zagen als de eerste groep Deense punkers. Hij gebruikt LSD sinds de jaren tachtig.

VICE: Welke rol heeft LSD in jouw leven gespeeld?
Adam: LSD voelde altijd alsof ik het laatste puzzelstukje in mijn hoofd legde. Toen ik opgroeide, kon ik nooit lang stilzitten. Ik kon me niet langer dan twintig seconden op iets concentreren en ik wist niet echt hoe ik met andere mensen moest omgaan. Ik werd van de ene naar de andere school gestuurd. De dokters zeiden dat ik hyperactief was. In die tijd wisten de meeste mensen nog niet wat ADHD was. Toen ik begon met het experimenteren met LSD, voelde het plotseling alsof alles op zijn plaats viel. Ik leerde hoe ik mijn aandacht moest vasthouden en hoe ik moest communiceren met anderen.

Hoe was de eerste keer?
Dat was in de jaren tachtig. Een paar van mijn vrienden woonden in een oude boerderij buiten de stad met een groep mensen die ik niet echt kende. Op een dag nodigde iemand met wie ik naar school ging me uit om daar te chillen. Toen maakte ik kennis met LSD. De ervaring was in eerste instantie niet geweldig omdat ik alleen maar kon denken aan alle horrorverhalen die ik hoorde — mensen die van daken afspringen omdat ze dachten dat ze konden vliegen. Dat zat altijd in mijn achterhoofd, dus ik kon me niet echt laten gaan, maar uiteindelijk deed ik dat wel.

Ik geloof niet dat LSD een negatieve invloed heeft op je geestelijke gezondheid. Maar het kan zeker wel onderdrukte problemen naar boven brengen. Het opent namelijk de poorten naar je emoties. Je kunt ze niet meer dichtdoen — zelfs niet als je echt wil. Mensen waarschuwen je altijd voor bad trips, maar naar mijn mening kun je van die trips ook echt iets over jezelf leren.

Welk advies zou je aan jongeren geven die willen experimenteren met LSD?
Je moet LSD nooit regelmatig gebruiken. Er zijn periodes geweest waarin ik het vaak gebruikte, maar ook lange periodes waarin ik het helemaal niet gebruikte. Als je het voor de eerste keer doet, moet je zorgen dat je buiten bent, omringd door de natuur. Ik heb veel vrienden die zichzelf naar de klote hebben geholpen door LSD, dus als je last hebt van mentale stoornissen, doe het niet. Daar heeft LSD haar reputatie aan te danken. Er is een meedogenloze eerlijkheid, waar weinig mensen ooit mee te maken hebben gehad.