Deze man verbleef een week tussen de lijken om ze te fotograferen
Matthew Rolston, 'Vanitas' © MRPI

FYI.

This story is over 5 years old.

Fotos

Deze man verbleef een week tussen de lijken om ze te fotograferen

Er liggen meer dan achtduizend mummies tegen de muren van de eeuwenoude, spookachtige Kapucijner Catacomben op Sicilië.

In 1597 hadden de Kapucijner broeders van Palermo, op Sicilië, een probleem: de grafkelders waar ze hun doden in begroeven, raakten overvol. Om meer ruimte te maken, bouwden de broeders een enorm ondergronds kerkhof door eeuwenoude grotten uit te graven. Toen het tijd werd om de lijken naar een nieuwe rustplaats te verhuizen, kwamen de broeders tot een bijzondere ontdekking. 45 lijken bleken op een natuurlijke manier gemummificeerd, en hun gezichten waren nog steeds herkenbaar. Het was een wonder, volgens de monniken, en de Kapucijner Catacomben van Palermo werden uitgeroepen tot een heilige plek. Nu is de graftombe gevuld met elegant geklede lijken van achtduizend Sicilianen – een aantal broeders, maar vooral veel rijke burgers – die tussen de zestiende en begin twintigste eeuw zijn overleden. Door de eeuwen heen zijn de catacomben bezocht door dichters en kunstenaars zoals Lord Byron, Otto Dix, Francis Bacon, Peter Hujar en Richard Avedon, en deze glorieuze lijken hebben veel kunst geïnspireerd. Nu heeft de Amerikaanse fotograaf Matthew Rolston – bekend van zijn glamourfoto’s van sterren als Beyoncé, Janet Jackson, Mary J. Blige, en TLC – zijn lens gericht op de lang overleden bewoners van de Kapucijnse graftombe. Zijn nieuwe fotoserie heet Vanitas: The Palermo Portraits

Advertentie

VICE sprak met Rolston om hem te vragen hoe het is om in het holst van de nacht lijken te fotograferen in een graftombe.

Matthew Rolston. Untitled, #Pa1061-1554, Palermo, Italie, 2013, uit de serie “Vanitas” © MRPI

VICE: Hoe raakte je geïnteresseerd in de griezelvallei -theorie van de Japanse professor in robotica Masachiro Mori, en wat heeft die te maken met dit werk?
Matthew Rolston: Ik kwam toevallig bij de griezelvallei terecht. Ik ben geïnteresseerd in verbeeldingen van representatie van de mens. Natuurlijk komt dat doordat ik me altijd met portretten heb beziggehouden; ik bekijk het vanuit een andere hoek.

Mijn eerste eigen project, Talking Heads, was een serie portretten van een zeldzame collectie buikspreekpoppen en een verkenning van de manieren waarop we onze levenskracht projecteren op representaties van de mens. Het is iets wat we doen zonder dat we het door hebben. Als we naar een standbeeld van Jezus kijken, of naar een Boeddhabeeld [of naar een foto van een filmster], hangen we instinctief een menselijk leven aan. Ik fotografeerde poppen zoals ik mensen fotografeer. Ik zocht naar het moment dat ik de verbinding zou voelen die ik normaal ook voel met een levend wezen.

Met het Vanitas-project wilde ik nog een stap verder gaan. Vanitas is een serie portretten van Christelijke mummies in een de beroemde Kapucijner graftombe in Palermo, Sicilië. Wat ik eraan wilde toevoegen was het besef van onze sterfelijkheid – Ernest Becker noemde het “angst voor de dood” – en hoe dat besef de menselijke ervaring kan vormen, vaak op een tragische manier.

Advertentie

Matthew Rolston. Untitled, #Pa748-105, Palermo, Italië, 2013, uit de serie “Vanitas” © MRPI

Filosofieën, mythologieën en religies proberen, al zo lang de mens bestaat, de mysteries van leven en dood te verklaren. We bouwen muren tussen onszelf en anderen, en mensen proberen elkaar uit de weg te ruimen om geloofssystemen die ons beschermen tegen de angst voor de dood te verdedigen. Het is een vorm van ontkenning – niemand weet echt waar we vandaan komen en waar we naartoe gaan.

Het bewustzijn van onze sterfelijkheid is een menselijke kwaal, maar tegelijk is het een mooi onderdeel van het leven op aarde. Ik wilde dit graag aankaarten, omdat het nu lijkt alsof de evolutie van de mens ertoe leidt dat we ons ontdoen van ons lichaam zoals we het kennen. Je zou kunnen zeggen dat Vanitas een klaagzang is van het einde van menselijk leven in zijn huidige vorm.

Talking Heads gaat over de zielen en de zielloze. Vanitas gaat over leven en dood, het groteske en het schitterende, de oneindigheid en het stof.

Matthew Rolston. Untitled, #Pa487-1318, Palermo, Italië, 2013, uit de serie “Vanitas” © MRPI

Hoe tonen de Kapucijner Catacomben onze angst voor de dood?
De eerste broeders van de Kapucijner Orde van Palermo werden ongeveer vijfhonderd jaar geleden begraven in de ondergrondse graftombe van de kerk. De lichamen konden niet geconserveerd worden, dus was het gebruikelijk om alle organen eruit te halen en het lijk vervolgens een jaar lang te laten drogen op een steenplak. Daarna werd het gevuld met stro en begraven. Na een jaar kwamen de broeders terug in de graftombe, en zagen dat de lijken bijna niet waren ontbonden. Voor hen was dit een wonder.

Advertentie

Zij geloofden dat deze graftombe de overleden broeders dichter bij de verlossing had gebracht. In hun ogen stond je hier vooraan in de rij voor de poorten van de hemel. Voor mij was dit iets tragisch en iets moois – de gedachte dat je verheven bent boven de normale sterfelijkheid, of dat nou is door Hollywoodfilms te maken, te fotograferen of door begraven te worden in een heilig graf. Toen ik daar aankwam, begon ik te huilen. Ik realiseerde me dat deze mensen net zo bang waren voor de dood als wij vandaag allemaal zijn.

Wat maakte het, logistiek gezien, moeilijk om deze foto’s te maken?
Het was een lang proces. De sessies duurden de hele nacht, van zes uur ’s avonds tot drie uur ’s ochtends. Ik sliep overdag in een donkere kamer, en stond op als de avond viel om naar het graf te gaan [Lacht]. Ik had toestemming nodig om daar een week lang te mogen zijn, ik nam een team van zes mensen mee, plus een vrachtwagen vol apparatuur. Van Milaan reisden we via de snelweg naar Genua, en toen met de ferry naar Palermo. Wat een productie.

Ik wilde honderd figuren fotograferen, maar dat bleek moeilijk. Het werden er zeventig, en uiteindelijk hebben vijftig het gehaald tot de eindversie. De positie van sommige lijken maakte het moeilijk om ze goed te verlichten, en om de camera goed neer te zetten.

Matthew Rolston. Untitled, #Pa458-1071, Palermo, Italië, 2013, uit de serie “Vanitas” © MRPI

Matthew Rolston. Untitled, #Pa314-583, Palermo, Italië, 2013, uit de serie “Vanitas” © MRPI

Matthew Rolston. Untitled, #Pa486-1305, Palermo, Italië, 2013, uit de serie “Vanitas” © MRPI

Matthew Rolston. Untitled, #Pa834-460, Palermo, Italië, 2013, uit de serie “Vanitas” © MRPI

Matthew Rolston. Untitled, #Pa492-1345, Palermo, Italië, 2013, uit de serie “Vanitas” © MRPI