Hoe het is om in een Amsterdamse seksshop te werken

FYI.

This story is over 5 years old.

Seks

Hoe het is om in een Amsterdamse seksshop te werken

Dildo’s verkopen aan lieve omaatjes, gezellig kletsen over fetisjen, en vrouwen uit Dubai die voor duizenden euro’s aan vibrators inslaan.

Anderhalf jaar geleden was ik op zoek naar een bijbaan, toen ik langs een seksshop in Amsterdam liep en zag dat ze mensen zochten. Het leek mij wel lachen om de hele dag buttplugs en zweepjes te verkopen, dus stapte ik direct naar binnen. De winkel waar seksspeeltjes worden verkocht zit op de begane grond, en er zit ook een seksbioscoop boven. Na een sollicitatiegesprek van vijf minuten waarin ze me eigenlijk alleen maar waarschuwden en vroegen of ik het wel écht wilde – omdat het er blijkbaar in de bioscoop soms heftig aan toe kon gaan – was ik aangenomen.

Advertentie

Het grootste deel van de tijd zit ik gewoon achter de kassa. De winkel is niet zo groot, dus je staat altijd alleen. Dankzij de centrale ligging komen er veel toeristen, en verder veel jonge, heteroseksuele stellen.

Sommige klanten zijn erg open. Ze komen nog wat schuchter de winkel binnen, maar zodra ze merken dat het een taboevrije zone is waar ze kunnen praten over alles wat ze op seksueel gebied bezighoudt, doen ze dat ook. Zo leer ik over allerlei verschillende fetisjen op mijn werk. Ik vind mezelf best avontuurlijk, maar sommige mensen doen dingen waar ik überhaupt nooit van bedacht had dat het ook nog een optie was op seksgebied. Footing, vore, dat soort gezellige dingen. En ik altijd maar knikken en doen alsof ik weet waar ik het over heb.

Een tijdje terug kwam er een vrouw van eind zeventig de winkel binnen. Ze keek erg verwilderd om zich heen, en begon allerlei dingen op te pakken en weer terug te zetten. Nu kan je in een seksshop niet zoals in een kledingwinkel gelijk op mensen afstappen en vragen of je ze ergens mee kan helpen. Je moet mensen vaak even aan de winkel laten wennen, zodat ze zich op hun gemak voelen. Na een tijdje benaderde ik de vrouw, en vertelde ze me dat ze op zoek was naar een dildo, maar absoluut geen vibrator. Ze had heel specifieke wensen. Hij moest huidkleurig zijn, blank. Ze gaf met haar handen aan hoe groot en dik hij precies moest zijn.

Terwijl we samen door het dildoschap zochten, vertelde ze dat haar man een jaar daarvoor was overleden en dat ze altijd een heel actief seksleven hadden. Sinds zijn overlijden voelde ze zich depressief, en de dokter had haar aangeraden om te proberen weer een orgasme te hebben. Daarom was ze op zoek naar een dildo die éxact dezelfde afmetingen had als de penis van haar overleden man. Het was echt de liefste vrouw ooit, en het was ook zo leuk om te zien dat je op zo'n leeftijd nog seksueel actief kan zijn.

Advertentie

Omzet-technisch zijn 'de Dubaiprinsesjes' mijn favoriete klanten. Ik krijg ze best wel vaak, rijke meisjes uit het Midden-Oosten. In de Verenigde Arabische Emiraten is het kennelijk verboden om seksspeeltjes te kopen of het land in te brengen. Die meisjes barsten vaak van het geld, en komen de winkel binnen op zoek naar de raarste, meest geabstraheerde producten – dingen in vreemde vormen die er niet uitzien als iets wat je zou kunnen gebruiken voor seks of masturbatie. Want hoe abstracter het eruitziet, hoe makkelijker ze het door de douane krijgen. Maar dat zijn dus de producten waar veel onderzoek in zit naar welke ergonomische vorm iets kan betekenen voor een clitoris of vagina, en die zitten vaak in het duurdere segment. Er zijn geen vibrators van tweehonderd of driehonderd euro die op een piemel lijken. Ze kopen vaak gelijk tien van die dingen, om ook al hun vriendinnen thuis weer content te houden.

Soms krijgen we producten binnen waarbij je je afvraagt wie de fuck die nou gebruikt. Laatst hadden we buttplugs die vijf kilo wegen of zo – je houdt gewoon geen kringspier meer over als je dat erin stopt. Een paar maanden geleden was er ook een vrouw die 'een Amsterdammertje' bestelde. Kennelijk zijn er siliconen varianten van de bekende straatpaaltjes die het centrum van Amsterdam sieren, en ze wilde weten of wij er eentje voor haar konden bemachtigen. Het was echt een vrouw waarvan je niet zou verwachten dat ze zo'n enorm ding in d'r vagina zou knallen. We hebben er toen gelijk twee besteld, maar nu hebben we al maandenlang een siliconen Amsterdammertje in onze etalage staan, want die tweede krijgen we niet verkocht.

Advertentie

Omdat we in het centrum zitten, hebben we ook veel voornamelijk op toeristen gerichte gag gifts, die je volgens mij ook gewoon bij de Expo kan kopen. Ik heb daar echt een schijthekel aan, want ik vind dat je een serieuze winkel moet zijn voor mensen die goede spullen willen, en daar op hun gemak naar kunnen zoeken zonder uitgelachen te worden door toeristen die alleen een dom cadeautje voor thuis willen.

Zo hadden we bijvoorbeeld een opblaaspop van Charlie Sheen, die in de winkel kwam nadat-ie zijn zoveelste breakdown had. Dat ding raakten we echt aan de straatstenen niet kwijt, dus ging-ie in de uitverkoop met 40 procent korting. Maar toen kwam op een gegeven moment uit dat Charlie Sheen hivpositief is. Ik heb mijn baas echt gesmeekt of dat ding uit de sale kon, omdat ik het behoorlijk pijnlijk vond om een pop van een hivpositieve man in de uitverkoop te hebben liggen. Uiteindelijk heb ik hem godzijdank zover gekregen.

Soms voelt het bijna alsof ik hier antropologisch werk verricht. Ik merk hoe fragiel masculiniteit is. Ik krijg bijvoorbeeld vaak van die groepen halfdronken Engelse jongens in de winkel die naar Amsterdam komen voor een vrijgezellenfeest. In het begin zijn ze allemaal heel hard aan het lachen om alles, maar daarna gaan ze heel zenuwachtig om zich heen kijken en zie je dat ze zich, nou ja, bedreigd voelen door stukken plastic – die een vrouw misschien beter kunnen bevredigen dan zijzelf en waarschijnlijk ook stuk groter zijn.

Maar ik zie ook hoe erg sommige mensen worstelen met schaamte. Er is een man die ongeveer elke twee weken komt, en die op mij overkomt als heteroseksueel. Hij komt altijd met een zonnebril op de winkel in, en doet zijn oordopjes geen moment af, zelfs niet als hij bij me aan het afrekenen is. Hij koopt elke keer een nieuwe dildo. Ik weet bijna zeker dat hij telkens weer een nieuwe koopt omdat hij na ze één gebruik gelijk weggooit, uit een soort van zelfhaat.

Er komt ook regelmatig een jongen van Marokkaanse komaf – volgens mij ook heteroseksueel – langs om een buttplug te kopen. En dan echt het kleinste ding dat er is. Volgens mij gooit-ie dat ding gewoon tijdens de seks met zijn vriendin stiekem in zijn kont.

Het is echt een miniplugje, gewoon een pink. Maar hij wil waarschijnlijk niet aan zijn vriendin vragen om er een vinger in te steken.

Al met al is werken bij een seksshop het perfecte bijbaantje voor mij: ik verdien er prima mee, praat de hele dag met allerlei soorten mensen over seks, en ik leer nog eens wat. Voorlopig blijf ik er dan ook wel werken, en waan ik me één keer per week vanachter de kassa een echte dildoantropoloog.