Willem op de foto met twee Amerikaanse mannen. Willem bij het zwembad. Willem in de achtbaan, stiekem, achterin het wagentje.De foto's uit het vakantiealbum van Willem Popelier hebben twee dingen met elkaar gemeen. Eén: Willem staat er op. Twee: ze zijn niet door hem genomen.Toen hij in 2010 op vakantie ging naar Florida, liet hij zijn fototoestel namelijk lekker thuis. Niet omdat hij geen vakantiealbum wilde maken – integendeel – maar omdat hij besefte dat er genoeg andere mogelijkheden waren om zichzelf in beeld te krijgen. Het is het tijdperk van het scherm, realiseerde hij zich, de tijd waarin de beveiligingscamera’s je om de oren vliegen, en waarin telefoons zonder camera net zo antiek zijn als het woord 'maankalf.' Maan-watte? Daar ga je al.
Advertentie
En dus wurmde hij zichzelf op de foto’s van wildvreemde mensen, en zocht hij zichzelf terug op bewakingsbeelden. Het resultaat bundelde hij in de serie Visual Proof of My Existence, dat de komende maanden geëxposeerd wordt in de tentoonstelling Design my Privacy: The Crypto Design Exhibition in het Museum of the Image in Breda. “Aan de ene kant gaat dit project over het feit dat we steeds meer in de gaten worden gehouden, en worden vastgelegd zonder dat we het doorhebben,” vertelt Popelier. “Maar ik wil hiermee ook laten zien dat we dit vaak ook zélf willen – we willen visueel bewijs van het feit dat we ergens zijn geweest, door ons op allerlei verschillende manieren af te laten beelden.”
Beveiligingscamera bij het zwembad.
Popelier (33) is een Nederlandse kunstenaar die zich in zijn werk vooral bezighoudt met het thema 'beeld' – welke rol het speelt in de maatschappij, maar ook hoe we er zelf mee omgaan. Afgelopen zomer bracht hij nog de Do-It-Yourselfie Guide uit, een boek vol selfierichtlijnen gebaseerd op selfieclichés – ‘Meer mensen op de foto zorgen ervoor dat je selfie meer gedeeld wordt,’ luidt bijvoorbeeld één van zijn tips.Voor Visual Proof of My Existence liet Popelier zich vastleggen op uiteenlopende plekken – van de sportschool tot een openbaar zwembad. Ook liet hij zich portretteren door een straatkunstenaar, en stapte hij in een fotohokje van de Wall Mart.
Toeristenfoto in een Harley Davidson-winkel.
Soms stapte Popelier ook gewoon botweg in andermans foto. “Ik probeerde subtiel in het beeldkader te staan, zodat het niet teveel zou opvallen,” vertelt hij. “En daarna vroeg ik aan degene die de foto had gemaakt of hij 'm naar me wilde mailen. Veel mensen, vooral Amerikanen, verontschuldigden zich meteen – ze dachten dat ik het juist vervelend vond dat ze me per ongeluk hadden vastgelegd, en dat ik er daarom wat van zei.”
Advertentie
Visual Proof of My Existence vertelt op die manier twee verhalen. We worden onbewust vastgelegd, maar laten ons tegelijkertijd ook maar al te graag bewust vastleggen. Té bewust, misschien zelfs. “Ik vel geen waardeoordeel met dit project, ik probeer mensen vooral een spiegel voor te houden,” zegt Popelier. “We zijn huiverig, maar willen tegelijkertijd ook gezien worden. Dat vind ik een interessante paradox.”
Beveiligingscamera in de internetruimte.
'Space Mountain' actiefoto in Disney Land.
Webcam bij Winter Park.
Beveiligingscamera in de sportschool.
Visual Proof of My Existence wordt tot 24 januari vertoond op de tentoonstelling Design my Privacy: The Crypto Design Exhibition in het Museum of the Image in Breda.We zijn vanaf 1 december op zoek naar stagiairs. Mail je CV en motivatie naar leander.roet@vice.com.
Door je in te schrijven voor de VICE nieuwsbrief ga je ermee akkoord dat je elektronische communicatie van VICE ontvangt die soms advertenties of gesponsorde content kan bevatten.
