In de VICE-reeks reeks 'NIGHTS TO REMEMBER' kijken we terug naar de wilde nachten in legendarische Belgische clubs die helaas niet meer bestaan.Na bijna 30 jaar house tot de zon opkomt, duizenden euforische bezoekers en een hoeveelheid coke waarmee je een lijntje over de Kreeftskeerkring kunt trekken, houdt Café d’Anvers ermee op. Nu de eigenaar er van de stad Antwerpen geen megabordeel van mag maken, zijn de deuren in de vroege uurtjes van zondagochtend 28 april voorgoed dichtgegaan.
Advertentie
Wij gingen nog een laatste keertje naar de Antwerpse hoerenbuurt om mensen op de slotavond van CdA te vragen naar hun beste (of vreemdste) herinnering aan deze legendarische club.
Pieter (34)
VICE: Hey Pieter, hoe lang kom je hier al?
Pieter: Van mijn vijftiende.
Een vriend van me die hier resident dj was, is een keer flink van de trap gedonderd en stootte daarbij zijn hoofd. De buitenwippers dachten dat hij teveel had gedronken en zetten hem eruit, maar eigenlijk was hij knock-out gegaan door de klap. Bij de inkom is hij dan ook nog eens met zijn hoofd op de grond terechtgekomen, waardoor hij gewoon voor de voordeur is blijven liggen. Vervolgens heeft hij zijn broek onder gekakt, en omdat de politie dacht dat hij op straat aan het slapen was, namen ze hem mee. Blijkbaar hadden de flikken ook een dekentje in de combi liggen en mijn vriend vond het nodig om daar zijn gat mee af te vegen. Hij herinnerde zich niks meer van het verhaal, maar de flikken hebben het hem de volgende dag in geuren en kleuren verteld.Hoe voel je je erbij dat het de laatste avond is?
Ik vind het niet zo heel erg. Het is jammer, maar de laatste tijd gaat het steeds minder goed met deze keet. De muziek is ook erg veranderd. Dus voor mij is het geen ramp.
Pieter: Van mijn vijftiende.
Wat is je strafste herinnering aan Cafe d’Anvers?"Blijkbaar hadden de flikken ook een dekentje in de combi liggen en mijn vriend vond het nodig om daar zijn gat mee af te vegen."
Een vriend van me die hier resident dj was, is een keer flink van de trap gedonderd en stootte daarbij zijn hoofd. De buitenwippers dachten dat hij teveel had gedronken en zetten hem eruit, maar eigenlijk was hij knock-out gegaan door de klap. Bij de inkom is hij dan ook nog eens met zijn hoofd op de grond terechtgekomen, waardoor hij gewoon voor de voordeur is blijven liggen. Vervolgens heeft hij zijn broek onder gekakt, en omdat de politie dacht dat hij op straat aan het slapen was, namen ze hem mee. Blijkbaar hadden de flikken ook een dekentje in de combi liggen en mijn vriend vond het nodig om daar zijn gat mee af te vegen. Hij herinnerde zich niks meer van het verhaal, maar de flikken hebben het hem de volgende dag in geuren en kleuren verteld.Hoe voel je je erbij dat het de laatste avond is?
Ik vind het niet zo heel erg. Het is jammer, maar de laatste tijd gaat het steeds minder goed met deze keet. De muziek is ook erg veranderd. Dus voor mij is het geen ramp.
Advertentie
DJ Pirrès (36)
VICE: Hey Pirrès, hoelang kom je al in CdA?
Pirrès: Als bezoeker kom ik hier al sinds 1997, dus ik was er vroeg bij. En ik heb hier gedraaid van 2000 tot 2004.Wat vind je ervan dat de deuren sluiten?
Als jonge gast was het mijn droom om ooit te mogen draaien in Café d’Anvers en dat is het ook een hele tijd geweest. Maar vanaf 2005 is het naar mijn idee bergaf gegaan met de club. De muziek is steeds platter geworden. Ik denk dat ik het vroeger veel erger had gevonden als ze ermee zouden stoppen.
In 2000, net voor ik hier dj was, kwam ik al regelmatig over de vloer om bevriende dj’s te steunen. Tijdens een nachtje feesten stond ik in het midden van de dansvloer. Plots zag ik een vriend van achter de discobar teken doen dat ik onmiddellijk moest komen. Wat bleek? De dj van die avond, Isabel, was tijdens haar set flauwgevallen achter haar tafel. Er waren op dat moment 1500 mensen en de tent zat tjokvol. Mijn vriend tegen mij: “Gij draait toch plaatjes, hè? Kom, pak haar act maar over en begin maar te draaien.” Na dat optreden kwam er een Nederlands magazine naar me toe om te vragen wie ik was. De volgende dag stond ik met mijn kop in het blad, met de titel van resident dj ernaast. Dankzij die avond heb ik hier vier jaar lang om de twee weken gedraaid.
Pirrès: Als bezoeker kom ik hier al sinds 1997, dus ik was er vroeg bij. En ik heb hier gedraaid van 2000 tot 2004.Wat vind je ervan dat de deuren sluiten?
Als jonge gast was het mijn droom om ooit te mogen draaien in Café d’Anvers en dat is het ook een hele tijd geweest. Maar vanaf 2005 is het naar mijn idee bergaf gegaan met de club. De muziek is steeds platter geworden. Ik denk dat ik het vroeger veel erger had gevonden als ze ermee zouden stoppen.
Welk moment zal je nooit meer vergeten?"De dj van die avond was tijdens haar set flauwgevallen achter haar tafel. De tent zat tjokvol, en mijn vriend tegen mij: 'Gij draait toch plaatjes, hè? Kom, pak maar over.' "
In 2000, net voor ik hier dj was, kwam ik al regelmatig over de vloer om bevriende dj’s te steunen. Tijdens een nachtje feesten stond ik in het midden van de dansvloer. Plots zag ik een vriend van achter de discobar teken doen dat ik onmiddellijk moest komen. Wat bleek? De dj van die avond, Isabel, was tijdens haar set flauwgevallen achter haar tafel. Er waren op dat moment 1500 mensen en de tent zat tjokvol. Mijn vriend tegen mij: “Gij draait toch plaatjes, hè? Kom, pak haar act maar over en begin maar te draaien.” Na dat optreden kwam er een Nederlands magazine naar me toe om te vragen wie ik was. De volgende dag stond ik met mijn kop in het blad, met de titel van resident dj ernaast. Dankzij die avond heb ik hier vier jaar lang om de twee weken gedraaid.
Advertentie
Nadia (50)
VICE: Dag Nadia, hoelang kom jij al in Café d’Anvers?
Nadia: Al van het begin. Toen de discotheek open ging, kwam ik hier als 18-jarige feesten. Wat later werkte ik hier en op andere plaatsen als barmeisje.Waarom was dit ‘the place to be’?
Vroeger had je hier de maffia en de Albanezen in de buurt, maar het draaide rond georganiseerde misdaad. Je kon hier als jonge griet binnen en buiten lopen wanneer je wou, terwijl dat nu een heel ander verhaal is. De buurt is grimmiger, waardoor de sfeer in Café d’Anvers ook veranderd is. Nu zie je overal junkies die heroïne aan het spuiten zijn en dat geeft een volledige andere vibe.
Tijdens een avond ben ik hier met mijn hoofd in mijn handen op de wc in slaap gevallen. Ik vergeet nooit meer dat ik om 11 uur uit dat wc-hokje kwam en naar links keek en een vliegtuig midden in Café d’Anvers zag staan. Ik kon niet geloven wat ik zag en wandelde naar huis, waar mijn toenmalig lief op mij zat te wachten.Hij vroeg waar ik had gezeten en ik antwoordde dat ik op de wc in slaap was gevallen en een vliegtuig had gezien op het midden van de dansvloer. Hij dacht dat ik gek was geworden. Achteraf bleek dat ze voor de Paradise Party een vliegtuig in drie delen hadden binnengehaald en gemonteerd.
Nadia: Al van het begin. Toen de discotheek open ging, kwam ik hier als 18-jarige feesten. Wat later werkte ik hier en op andere plaatsen als barmeisje.Waarom was dit ‘the place to be’?
Vroeger had je hier de maffia en de Albanezen in de buurt, maar het draaide rond georganiseerde misdaad. Je kon hier als jonge griet binnen en buiten lopen wanneer je wou, terwijl dat nu een heel ander verhaal is. De buurt is grimmiger, waardoor de sfeer in Café d’Anvers ook veranderd is. Nu zie je overal junkies die heroïne aan het spuiten zijn en dat geeft een volledige andere vibe.
Wat heb je hier meegemaakt dat je nooit meer zal vergeten?"Ik vergeet nooit meer dat ik om 11 uur uit dat wc-hokje kwam en naar links keek en een vliegtuig midden in Café d’Anvers zag staan. Ik kon niet geloven wat ik zag."
Tijdens een avond ben ik hier met mijn hoofd in mijn handen op de wc in slaap gevallen. Ik vergeet nooit meer dat ik om 11 uur uit dat wc-hokje kwam en naar links keek en een vliegtuig midden in Café d’Anvers zag staan. Ik kon niet geloven wat ik zag en wandelde naar huis, waar mijn toenmalig lief op mij zat te wachten.Hij vroeg waar ik had gezeten en ik antwoordde dat ik op de wc in slaap was gevallen en een vliegtuig had gezien op het midden van de dansvloer. Hij dacht dat ik gek was geworden. Achteraf bleek dat ze voor de Paradise Party een vliegtuig in drie delen hadden binnengehaald en gemonteerd.
Advertentie
Endgie (57)
VICE: Hey Endgie, hoelang kom je hier al?
Endgie: Ik kom hier al 27 jaar. Ik ken zelfs de eerste eigenaar nog.
Michel De Windt, een van de voormalige eigenaars van Café d’Anvers was bevriend met een goede vriend van mij. Op een gegeven avond kregen die twee een discussie en in een woedebui heeft mijn vriend toen de gordijnen die juist achter de ingang hingen in brand gestoken. Ze waren er gelukkig wel op tijd bij om het vuur te blussen, maar die vriend van mij is wel geïnterneerd geweest.Gezien het de laatste avond hier is, waar ga je vanaf volgend weekend feesten?
Geen idee, maar ik ga nu de dansvloer op. Veel succes nog!
Endgie: Ik kom hier al 27 jaar. Ik ken zelfs de eerste eigenaar nog.
Wat blijft je voor de rest van je leven bij van deze club?"In een woedebui heeft mijn vriend toen de gordijnen die juist achter de ingang hingen in brand gestoken."
Michel De Windt, een van de voormalige eigenaars van Café d’Anvers was bevriend met een goede vriend van mij. Op een gegeven avond kregen die twee een discussie en in een woedebui heeft mijn vriend toen de gordijnen die juist achter de ingang hingen in brand gestoken. Ze waren er gelukkig wel op tijd bij om het vuur te blussen, maar die vriend van mij is wel geïnterneerd geweest.Gezien het de laatste avond hier is, waar ga je vanaf volgend weekend feesten?
Geen idee, maar ik ga nu de dansvloer op. Veel succes nog!
Thorsten (27)
VICE: Ha Thorsten: hoelang werk je al in deze club?
Thorsten: Ik werk hier al drie jaar elk weekend.
Ik heb hier al heel snel geleerd dat mensen echt beesten zijn. Drugs en drank veranderen mensen enorm en - toegegeven - dat vind ik geweldig om te zien. Zo stond ik hier eens achter de bar en toen ik even het hoekje omliep, botste ik recht op twee mannen die elkaar aan het pijpen waren in het openbaar. Het duo was volop bezig en alle bezoekers van Café d’Anvers kregen een gratis peepshow. Super ongemakkelijk, want ik moest die gasten wel gaan vertellen dat dat echt niet oké is en ze uit elkaar halen.
Thorsten: Ik werk hier al drie jaar elk weekend.
Wat is je beste herinnering aan Cafe d’Anvers?"Het duo was volop bezig en alle bezoekers van Café d’Anvers kregen een gratis peepshow."
Ik heb hier al heel snel geleerd dat mensen echt beesten zijn. Drugs en drank veranderen mensen enorm en - toegegeven - dat vind ik geweldig om te zien. Zo stond ik hier eens achter de bar en toen ik even het hoekje omliep, botste ik recht op twee mannen die elkaar aan het pijpen waren in het openbaar. Het duo was volop bezig en alle bezoekers van Café d’Anvers kregen een gratis peepshow. Super ongemakkelijk, want ik moest die gasten wel gaan vertellen dat dat echt niet oké is en ze uit elkaar halen.
Advertentie
Gerasso
VICE: Hey Gerasso, hoelang kom je al in Café d’Anvers?
Gerasso: Ik was 16 jaar toen ik hier voor het eerst kwam feesten.
Wat mij voor de rest van mijn leven zal bijblijven is de avond dat ik hier met Grace Jones samen heb staan feesten. Ik stond daar als 16-jarige, denkend dat ik heel wat in mijn mars had en best wat voorstelde in Antwerpen, en plots werd ik geconfronteerd met Miss Hollywood in't echt. Wanneer dat gebeurt is dat zo surrealistisch. Daar kan je met je hoofd niet bij.Ik heb hier ook een van mijn beste vriendinnen leren kennen, Nadia. Zij werkte achter de bar en had een heel positieve vibe. Wat ik nooit zal vergeten is dat zij de ballen had om mij eerlijk te vertellen dat ik moest stoppen met alle drugs waar ik mee bezig was. Naar mijn gevoel deed ik het prima, maar zij zag dingen die ik nog niet doorhad. Daaruit is een jarenlange vriendschap ontstaan.
Gerasso: Ik was 16 jaar toen ik hier voor het eerst kwam feesten.
Wat is je beste herinnering aan Café d’Anvers?"Wat mij voor de rest van mijn leven zal bijblijven is de avond dat ik hier met Grace Jones samen heb staan feesten."
Wat mij voor de rest van mijn leven zal bijblijven is de avond dat ik hier met Grace Jones samen heb staan feesten. Ik stond daar als 16-jarige, denkend dat ik heel wat in mijn mars had en best wat voorstelde in Antwerpen, en plots werd ik geconfronteerd met Miss Hollywood in't echt. Wanneer dat gebeurt is dat zo surrealistisch. Daar kan je met je hoofd niet bij.Ik heb hier ook een van mijn beste vriendinnen leren kennen, Nadia. Zij werkte achter de bar en had een heel positieve vibe. Wat ik nooit zal vergeten is dat zij de ballen had om mij eerlijk te vertellen dat ik moest stoppen met alle drugs waar ik mee bezig was. Naar mijn gevoel deed ik het prima, maar zij zag dingen die ik nog niet doorhad. Daaruit is een jarenlange vriendschap ontstaan.
DJ Mayaku (45)
VICE: Hoi Mayaku, hoelang kom je hier?
Mayaku: Als een van de eersten sinds 1993.Wat is je beste herinnering aan Café d’Anvers?
In 1999 had ik juist mijn eerste platen uitgebracht bij Wally’s Groove World, het label van DJ Koenie. Datzelfde jaar mocht ik voor het eerst draaien in Café d’Anvers. Een avond die ik nooit meer zal vergeten was toen ze me vroegen als voorprogramma van Bob Sinclar. Tijdens mijn set bouwde ik de muziek op en op klokslag middernacht dropte ik de climax. Iedereen stond met zijn handen in de lucht te joelen. Een onbeschrijfelijk gevoel gaat er dan door je heen, wanneer je dat voor je neus ziet gebeuren, door jouw muziek.
Ik vind dat heel erg, omdat Café d’Anvers de perfecte club is. Het heeft het meest perfecte decor, de beste ligging en een heel goed soundsystem. Helaas denk ik wel dat de muziekkeuze van de afgelopen jaren niet de juiste was voor een plaats zoals deze. Maar als je hier dan staat met de oude garde en je voelt die oude vibe terug, denk ik wel dat er nog een toekomst voor deze locatie in zit. Wie weet staat er iemand op dit moment al klaar om Café d’Anvers over te nemen.
Mayaku: Als een van de eersten sinds 1993.Wat is je beste herinnering aan Café d’Anvers?
In 1999 had ik juist mijn eerste platen uitgebracht bij Wally’s Groove World, het label van DJ Koenie. Datzelfde jaar mocht ik voor het eerst draaien in Café d’Anvers. Een avond die ik nooit meer zal vergeten was toen ze me vroegen als voorprogramma van Bob Sinclar. Tijdens mijn set bouwde ik de muziek op en op klokslag middernacht dropte ik de climax. Iedereen stond met zijn handen in de lucht te joelen. Een onbeschrijfelijk gevoel gaat er dan door je heen, wanneer je dat voor je neus ziet gebeuren, door jouw muziek.
Wat vind je van de sluiting?"Cafe d’Anvers is de perfecte club. Het heeft het meest perfecte decor, de beste ligging en een heel goed soundsystem."
Ik vind dat heel erg, omdat Café d’Anvers de perfecte club is. Het heeft het meest perfecte decor, de beste ligging en een heel goed soundsystem. Helaas denk ik wel dat de muziekkeuze van de afgelopen jaren niet de juiste was voor een plaats zoals deze. Maar als je hier dan staat met de oude garde en je voelt die oude vibe terug, denk ik wel dat er nog een toekomst voor deze locatie in zit. Wie weet staat er iemand op dit moment al klaar om Café d’Anvers over te nemen.
Volg VICE België ook op Instagram.