Twintig uur in een stripclub in New York

In het licht van de vroege namiddag ziet Show Palace er vrij onschuldig uit. De stripclub in Queens is rustig – een paar uur voordat de nacht en de drukte beginnen. Ik ontmoet de manager van de club, Mike Diaz, die een strak grijs pak draagt. Hij duwt het metalen rolluik omhoog. Mike zou zo in een oude film over New York kunnen spelen – hij is voortdurend aan het schelden, geintjes aan het maken en aan het mompelen. Hij is het soort man dat altijd een beetje boos lijkt, maar wel op een charmante manier.

Sinds de zomer van 2012, toen de club haar deuren opende, regelt hij alles wat er in Show Palace gebeurt. Het zou aanvankelijk niet veel meer worden dan een gemiddelde New Yorkse tietenbar, maar de striptent kreeg geen alcoholvergunning, als resultaat van een stadsbrede poging om stripclubs minder winstgevend te maken. Rond die tijd moesten veel clubs in rosse buurten hun deuren sluiten omdat ze hun vergunningen verloren, evenals de inkomsten van hun drankomzet.

Het lukte Show Palace om te overleven zonder drank te schenken, en maakte van de nood zelfs een deugd: door geen alcohol te verkopen valt de stripclub niet onder de regelgeving die normaal gesproken voor stripclubs geldt, vanwege mazen in de lokale wetgeving. De club heeft nog steeds een rechtszaak lopen om een drankvergunning te krijgen, maar in de tussentijd kunnen de meisjes volledig naakt shows geven waarbij lichamelijk contact plaatsvindt, voor iedere klant van 18 jaar of ouder. (Normaal gesproken mogen de meisjes in New Yorkse stripclubs alleen topless gaan, en moeten klanten 21 jaar of ouder zijn.) Ook is Show Palace de enige stripclub in de stad die tot diep in de nacht, of eigenlijk ochtend, nog open is. Op vrijdag is de tent geopend van vier uur 's middags tot acht uur 's ochtends. Dit is een verslag van die uren.

Show Palace bestaat uit meerdere verdiepingen. Hoewel de begane grond – met alle palen, cabines, podia, en non-alcoholische bar – de meeste aandacht krijgt, vindt de meeste actie buiten openingstijden op andere plekken plaats.

Ik volg Mike naar beneden om wat technische zaken te regelen in de grauwe, betonnen kelder. Daarna gaan we de trap op naar zijn kantoor op de hoogste verdieping, dat maagdelijk wit is geverfd. Vanaf hier regelt hij alles met zijn computer, terwijl hij via cameraatjes kijkt naar de strippers die binnenkomen en zich uitkleden in de kleedkamer.

Aan de muur van zijn kantoor hangt een ingelijst krantenknipsel over Belle Knox, de beruchte pornoster van Duke University. "De allereerste keer dat ze danste was hier," zegt hij. "Ze had geen idee hoe het moest, ik moest haar letterlijk het podium optillen en laten zien hoe je moet bewegen."

Show Palace heeft wel vaker grote namen als Belle Knox. "Omdat we geen alcohol schenken moeten we extra ons best doen," zegt hij. "We bedenken allerlei manieren om de club te promoten." De grootste trekpleister van vanavond is Jessica Bangkok, een rondborstige 34-jarige Aziatische pornoster. Haar video's zijn meer dan honderd miljoen keer bekeken op xvideos.com. Jessica heeft meer dan tweehonderd duizend volgers op Twitter, waar ze zichzelf in haar bio beschrijft als: "Een echte spermaslurper!!! Er is geen kwakkie die ik niet doorslik."

Na een paar administratieve dingetjes te hebben gefixed ga ik met Mike naar beneden. Technisch gezien is de club open, maar het is nog doodstil. Een danseres met de naam Dior staat op het podium rond de paal te dansen, op het nummer Touch Myself van Divinyls. Ze stript langzaam voor de enige klant in de tent. Ze krult zichzelf om de paal heen en gaat op de grond liggen om met haar reet te schudden terwijl hij geld tussen haar billen steekt.

We gaan backstage naar de kleedkamers, waar steeds meer meisjes binnenstromen. De danseressen mogen beginnen wanneer ze willen, maar de meesten proberen binnen te zijn voor de avondspits, die rond negen uur 's avonds begint en tot ergens in de volgende ochtend duurt.

In de kleedkamer worden de danseressen in strings en hoge hakken gehesen. Ze staan halfnaakt voor de spiegels, praten met elkaar en doen make-up op. Er hangt weinig seks in de lucht. Een van de danseressen staat in de hoek en voelt aan haar buik. Ze zegt tegen Mike dat ze zich ziek voelt.

"Ga schijten," zegt hij.

Mike knuffelt elk meisje dat hij tegenkomt. Hij pakt ze bij hun pols, kust ze op de wang, plaagt ze, complimenteert ze en beledigt ze bij wijze van grapje. Eén meisje raakt zo gefrustreerd dat ze "ughh" zegt en wegloopt. De manier waarop Mike naar haar kijkt terwijl ze wegloopt verraadt zijn compassie met zijn meisjes.

"Ik heb deze meiden hoog in het vaandel staan," zegt hij terwijl de kleedkamer uitlopen. "Ik behandel ze met respect en daarom behandelen zij de klant met respect. Sommige stripclubs lijken meer op een bordeel, waar de meisjes doen alsof ze je niet willen. Dat gebeurt hier niet."

Langzaam maar zeker komen er meer klanten binnen. Veel van hen zijn jong en in hun eentje. Ze zijn hier om te ontsnappen aan de confronterende realiteit van het volwassen leven. Ook zijn er oudere mannen met trouwringen om hun vingers, die hier komen om even een leuke tijd te hebben voordat ze weer richting huis gaan, naar hun teleurgestelde vrouw en Studio Sport.

Sommigen bekijken het menu, dat vol staat met merkwaardige drankjes als Fre Merlot, Fre Chardonnay, en Fre Champagne. Allemaal nepdrank. Goedkoop is het niet: een fles alcoholvrije champagne kost honderd dollar. Er is ook een keuken. Ik bestel een bord pasta met zeedieren, bij een ober die geen broek aan heeft.

Dior komt terug op het podium voor het primetimepubliek. Nu er zo veel mensen zijn heeft ze geen enkele rem meer. Rihanna's Throw It Up pompt uit de speakers terwijl ze omhoog en omlaag over de paal glijdt als een soort megageile acrobaat.

Ik loop naar haar toe en haal wat briefgeld uit mijn zak. Als ze dichterbij komt gooi ik het over haar heen, zoals ik in een hoop hiphopvideo's heb gezien. Haar glimlach wordt breder bij ieder briefje dat ik naar haar toe gooi. Binnen een paar seconden ben ik een paar honderd dollar lichter.

Dan pakt ze mijn hand en leidt ze me naar een donker hoekje in de club. Ze gaat op mijn schoot zitten en beweegt als een soort Olympische turnster, die mijn knieën gebruikt om te balanceren. Terwijl ze over me heen kronkelt vertelt ze me dat ze pas twintig is en al sinds de middelbare school als danseres bij Show Palace werkt. Als ons lied is afgelopen geef ik haar 25 dollar voor de lapdance en nog eens 25 dollar fooi.

Naast de lapdances biedt Show Palace boven ook privékamers, waar klanten meer van hun tijd en geld kunnen besteden aan een danseres. Ik volg Mike een kamer in met twee vrouwen – Nikki en Amber – die hij uit de kleedkamer heeft gehaald.

Mike en ik gaan zitten en de vrouwen beginnen ons te schuren. Mike en Amber lachen om de situatie. "Dit is ongemakkelijk," zegt Mike. "Ik ken haar zo goed, het is net alsof ik een lapdance van mijn zus krijg."

Ik word gekoppeld aan Nikki, die grapjes maakt en haar vingers door mijn haren haalt. Ze vertelt me verhalen over mannen die zich minder beschaafd gedragen. "Ik keek achterom en dacht: shit, die gast heeft een derde been!" Ze vertelt ook over een danseres van een andere club, die vanavond binnen was en geld van andere danseressen op het podium probeerde te stelen. Iedereen is daar behoorlijk kwaad over.

Het is tijd om de pornoster van de avond op te halen: Jessica Bangkok. We verlaten de club en stappen in Mike's zwarte auto. Het is geen extreem dure auto, wel zijn de stoelen van leer.

Tijdens de rit luistert Mike naar zijn favoriete podcast, The Joe Rogan Experience. Hij vertelt over zijn plannen om Mia Khalifa – één van de populairste modellen van PornHub – in zijn club te laten optreden. Volgens Mike is de Libanese actrice, die regelmatig een hoofddoek draagt in seksscènes, doodsbang dat haar familie haar iets aandoet.

Het hotel waar Jessica verblijft is maar vijf minuten rijden. Wanneer we aankomen staat ze onder de kroonluchter van de hotellobby op ons te wachten, met de portier aan haar zijde. Ze heeft een zwarte jas aan die haar beroemde vormen verhult.

Wanneer we weer bij de club zijn lopen we de trap op en hangen we wat rond in Mike's kantoor. Jessica praat over haar plannen om door New York te wandelen en de toeristische trekpleisters te bekijken. Ik ga terug naar de begane grond zodat ze zich kan voorbereiden op haar show.

De dj stopt de muziek en Mike pakt de microfoon. "Dames en heren," zegt hij, terwijl hij met z'n armen door de lucht zwaait, "het moment waar jullie allemaal op hebben gewacht is hier. Jessica Bangkok is hier, helemaal uit Californië! Zijn jullie er klaar voor om haar naakt te zien?" Het publiek juicht.

Jessica komt het podium op in een brandweervrouwenpak. New York State of Mind pompt uit de speakers. Ze trekt haar string uit en douwt die in het gezicht van een man die vooraan zit. Als ze hem wegtrekt valt de man achterover. Ze drukt het gezicht van een andere man tegen haar tieten en laat het daar even zitten, voordat ze hem weer wegduwt. Jessica geeft alle mannen een vleugje van hun fantasieën en vervolgens, als ze haar al hun geld hebben gegeven, duwt ze ze weer weg.

Na haar show is ze bereid om me een lapdance te geven. We lopen de trap op, naar een van de privékamertjes. "Ben je er klaar voor?" vraagt ze, voordat ze me op een bank neersmijt en op me gaat zitten. Ze propt haar tieten in m'n gezicht en legt m'n hand op haar reet. Zo houdt ze me vijf minuten lang bezig.

Ik loop samen met Jessica de trap af. Beneden wacht een handjevol mannen om met haar op de foto te gaan. Ze vertellen haar enthousiast hoe ze hun "leven heeft veranderd" en zeggen dat ze haar "grootste fan" zijn. Jessica glimlacht en geeft ze één voor één een knuffel. Ze omhelzen haar net iets te enthousiast terug. Naderhand blijven ze net iets te lang hangen, en proberen ze een manier te vinden om het gesprek voort te zetten. Ze kunnen zich nauwelijks beheersen om op haar te springen. Als een van de mannen een laatste foto maakt, pakt ze zijn hand en legt die op haar tieten, die ze een beetje schudt. Zijn ogen worden zo groot als die van een goudvis. Hij omhelst haar nog één keer, wederom net iets te hard.

Zoals Mike al voorspelde is dit het moment waarop de echte stoere jongens binnenkomen. Er komen mannen binnen met bontjassen, kleren met luipaardprint en kekke sneakers. De muziek verandert in trap en hiphop. De meisjes worden ook een beetje wilder.

De meeste vrouwen strippen niet eens meer – ze lopen gewoon poedelnaakt rond. Ze zitten bij mannen op schoot en twerken zich een slag in de rondte. Op het podium wordt er vooral seks gesimuleerd – de meisjes berijden het podium en steken hun neus tussen de billen van andere danseressen.

Nikki geeft me nog een lapdance, deze keer in een privé-kamertje achterin. Ik vraag haar wat ze het liefst doet tijdens de lapdances. "Ik hou van haar," zegt ze, terwijl ze met het mijne speelt. "Je hebt mooi haar." Ze vertelt over haar leven. Ze zat op tennis tijdens haar studie. Ze woont nu in the Bronx, maar is opgegroeid op het platteland, wat haar accent verklaart.

We hebben het over de muziek die gedraaid wordt. Ik vertel dat ik alleen Gucci Mane zou draaien als ik de dj was. "Gucci is de man!" zegt ze lachend. "Ik vind je leuk, je bent grappig." Het nummer is voorbij, maar ze blijft tegen me aan dansen. Ze zet haar been op tafel en schuurt tegen me aan. "Je moet nog eens komen," zegt ze. Haar vriendin loopt langs. "Dit is m'n nieuwe vriendje," zegt Nikki. "Ik hou niet van Aziaten, maar jij bent kapot sexy," zegt haar vriendin.

Ik weet dat ze met me dollen – ze zijn allebei vijf jaar ouder dan ik en ze flirtten met me zoals de oudere buurmeisjes dat vroeger deden. Toch voel ik me op een bepaalde manier gevleid.

Sluitingstijd. De lichten gaan aan, waardoor de ravage zichtbaar wordt. Er staan lege waterpijpen op tafel en overal liggen glazen en flessen. Ondanks de lichtshow, naakte vrouwen en mannen met een hoop geld is het net als elk ander feestje.

We zien de strippers uit de kleedkamer lopen in dikke donkere jassen en laarzen. Hun lichamen zijn weer verhuld en de dikke lagen make-up zijn eraf gepoetst. Je zou zo niet eens zien dat het strippers zijn. Sommige gasten blijven wat rondhangen en proberen nog wat aan te pappen. Een man pakt zijn telefoon en probeert een nummer te regelen. De stripper lacht naar hem. Zo werkt het niet.

Dan komt de schoonmaakploeg. Mike, die zelf Puerto Ricaans is, roept "Hola, amigos!" en nog wat andere Spaanse dingen die ik niet versta.

De halfnaakte serveerster die ik eerder zag, ziet me opeens zitten. "Ben jij er nog?!" roept ze. Ik stel haar dezelfde vraag en ze schudt met haar hoofd. De vermoeidheid is aan haar af te zien. Na een twintig uur lange werkdienst zit ze niet te wachten op gebbetjes.

Mike zit achter zijn bureau en sluit de club af. Nikki en een paar andere danseressen hangen rond in zijn kantoor terwijl hij hun geld telt. Ze hebben allemaal dikke stapels biljetten in hun handen.

Mike legt het systeem uit. De danseressen hoeven niets af te staan als ze vroeg beginnen, als ze laat komen moeten ze 140 dollar afstaan. Verder mogen ze alle biljetten uit hun lichamelijke openingen en gleuven zelf houden.

We gaan naar beneden met Nikki en een paar andere strippers, die wachten om opgehaald te worden. Ik probeer nog wat met Nikki te praten, maar zonder de lapdance struikel ik over mijn woorden. De dames roddelen wat na over de klanten die ze wel en niet leuk vonden, voordat ze naar hun levens buiten Show Palace worden gebracht.

De strippers zijn al snel vertrokken en de club ziet er weer uit alsof er nooit iets gebeurd is. Ik ga terug naar Mike's kantoor en blijf bij hem tot hij zelf vertrekt. Vriendelijk als hij is biedt hij aan om me naar huis te brengen.

In de verte zien we een grote brand en de hele lucht is vol met rookwolken. (Het bleek om een warenhuis in Brooklyn te gaan.)

"Sinds 9/11 is dit het heftigste wat ik heb gezien," vertelt Mike. "Ik woonde toen in Manhattan. Het was net een film. Ik zette de tv aan en zag precies op dat moment het tweede vliegtuig in het gebouw storten. Toen wist ik dat we aangevallen werden. Ik ging de straat op en kocht snel een Amerikaanse vlag. De politie had het gebied afgezet, en toen zagen we de eerste toren instorten. Ik begon te huilen en ging naar huis. Het was gebeurd."

We praten nog wat meer, maar ik ben er eigenlijk te moe voor. Voordat ik uit de auto stap ziet hij me in mijn ogen wrijven. "Moe?" vraagt hij. "Nu weet je hoe ik me voel! Een stripclub runnen is net alsof je zestig constant ongestelde vriendinnen hebt, die je ook nog eens nooit mag neuken."