cafebaas-Kid-Van-Thienen-eigenaar-kid's-rhythm-n-blues-kaffee-grote-markt-antwerpen

FYI.

This story is over 5 years old.

Eten

De cafébaas die de Antwerpse stamkroeg van Iron Maiden runt en 250 kilometer rent

“Als je traint voor een woestijnmarathon drink je je best niet elke dag een stuk in je kloten. Maar ik ben ook niet heiliger dan de paus, hé.”
Frederik Van den Bril
Antwerp, BE
Anneke D’Hollander
Antwerp, BE

Welkom bij ‘LAST CALL', een rubriek waarin we bij doorgewinterde barmannen en -vrouwen aan de toog hangen om wat van hun levenswijsheid op te doen. Van hoe je over een gebroken hart heen komt tot welke drankjes je niet moet bestellen als je niet uitgelachen wil worden.

Aan de toog van het legendarische Kid’s Rhythm ‘N’ Blues Kaffee zit genoeg volk, maar verder is het een rustige maandagavond. Ik vraag de fel getatoeëerde barman waar eigenaar Kid Van Thienen uithangt. “Dat weet ik niet, jongen, ik ben zijn babysit niet”, antwoordt hij. Enkele minuten later komt Kid binnengestruind. “Ze hebben hier juist alle kerstverlichting weggehaald’, zegt hij. “Het is hier precies een donker rovershol.” Dat rovershol aan de Grote Markt in Antwerpen is al jaren een trekpleister voor iedereen die houdt van blues, rock-’n-roll en al het betere gitaarwerk. Kid baat het café al 23 jaar uit, 14 jaar geleden stopte hij met roken en begon hij marathons te lopen. Vorig weekend nog organiseerde hij zijn jaarlijkse nieuwjaarsrun. “Dat is de loop van de goede voornemens. Het idee daarvoor is ontstaan tijdens een marathon. De meeste goede ideeën komen bij mij tijdens het lopen.”

Advertentie

Ik schoof aan bij de fitte cafébaas om hem te spreken over Harleys in Herenthout, lopen in de woestijn en zijn bekroonde snor.

"Toen ik vijfentwintig was, sloeg ik met gemak zeven dakpannen aan diggelen. Daarna stopte ik met sport, focuste ik me op zakendoen en rookte ik twee pakjes per dag."

VICE: Hey Kid, was je altijd al zo’n sportief type?
Kid: Ja, ik heb heel lang karate gedaan. Toen ik vijfentwintig was, sloeg ik met gemak zo’n zeven dakpannen aan diggelen. Daarna ben ik gestopt met sport, en focuste ik me op zakendoen. In die tijd rookte ik twee pakjes per dag. Maar op een bepaald moment dacht ik: ik moet mezelf terugvinden. Dat heb ik gedaan door marathons te gaan lopen.

Heb je tips voor mensen die - nu het nieuwe jaar begonnen is - willen stoppen met roken?
Het boek Stoppen met roken van Allen Carr. Ik ben het beginnen lezen zodat het precies uit was op 1 januari 2005. Toen ben ik gestopt en heb ik me meteen een doel gesteld: de marathon van New York, de schoonste ter wereld. Tien maanden later was het zover en ondertussen heb ik die al tien keer gelopen.

marathon-des-sables-kids-rhythm-n-blues-kaffee-grote-markt-antwerpen

De sportieve wall of fame van cafébaas Kid.

Was het een jongensdroom om een café open te doen?
Ik heb altijd gezegd dat ik nooit een café zou opendoen. Ondertussen ben ik al 32 jaar cafébaas. Het horecaleven is mij met de paplepel ingegeven. Mijn ouders werkten in een grote dancing, een baancafé zoals dat indertijd heette, met een camping en weet-ik-nog-wat-allemaal. Daar ben ik grootgebracht.

Advertentie

"Mocht ik nu opnieuw kunnen beginnen, ik zou in Chicago of New York een zaak open doen."

Waarom heb je dan toch zelf een café geopend?
Dat was eigenlijk per ongeluk. In my hometown Herenthout stond een spiksplinternieuw café over te nemen dat niemand moest hebben. Daar heb ik dan Kid's Kroegske opengedaan in 1986. Dat sloeg in als een bom. Het was ook populair bij de motards, want ik ben zelf een Harleyrijder. Voor het café stond de straat elke dag vol moto’s. Van het een kwam het ander en zo ben ik nog altijd cafébaas. Ik besloot wel naar Antwerpen te komen, omdat ik zaken wilde doen en dingen wilde organiseren. Dat gaat beter in een grote stad dan in een klein dorpje. Mocht ik nu opnieuw kunnen beginnen, ik zou in Chicago of New York een zaak open doen.

Heb je net als vele cafébazen een bierbuik?
Gelukkig ben ik eigenlijk geen verstokte bierdrinker. Ik sta op mijn best als ik negentig kilo weeg. Ik ben dan ook een struise beer van een meter negentig. Als ik er vijf kilo wil afkrijgen voor bijvoorbeeld de Marathon des Sables [een zesdaagse ultraloop in Marokko van ongeveer 254 km, red.], dan moet ik daar echt moeite voor doen. Je metabolisme verandert ook wanneer je ouder wordt. Ik moet nu nog maar naar een pak frieten kijken en ik kom twee kilo bij.

"Ik moet nu nog maar naar een pak frieten kijken en ik kom twee kilo bij."

Drink je ook als je zoveel sport?
Ik heb net nog een paar wijntjes gedronken. Waarom ook niet? Als je traint voor een woestijnmarathon drink je je best niet elke dag een stuk in je kloten. Maar ik ben ook niet heiliger dan de paus, hé.

Advertentie
rock-n-roll-cafe-kids-rhythm-n-blues-kaffee-grote-markt-antwerpen

Waaraan denk je als je zo’n extreme wedstrijd als de Marathon des Sables loopt?
Aan vanalles. Je komt jezelf dan tegen, hoor. Je hebt er wel voor getraind, maar je weet niet wat je daar te wachten staat. Op een temperatuur van 52° kun je niet trainen. Op zand lopen kun je niet trainen. De bergen die daar zijn, daar kan je niet op trainen.

"Ik kruip liever over de finish dan dat ik in de bezemwagen ga zitten. En op de Marathon des Sables is dat geen wagen, maar twee dromedarissen."

Zijn er momenten dat je denkt aan opgeven?
Haha, nooit. Ik ben een harde, hoor. Ik ben al met serieuze kwetsuren toch blijven doorlopen. Ik kruip liever over de finish dan dat ik in de bezemwagen ga zitten. Trouwens, op de Marathon des Sables is dat geen wagen, maar twee dromedarissen.

Na zo’n marathon drink je toch een overwinningspintje?
Dat gebeurt wel eens. In Chicago of New York drink ik meestal een Sam Adams. Maar het is altijd hetzelfde: iedereen roept op voorhand dat we na de marathon pinten gaan pakken. Ja, ja, dat zal wel. Als je gedoucht hebt en op restaurant een pintje drinkt, dan val je bijna in slaap. Er komt nooit veel van. En in de woestijn krijg je trouwens ook geen bier.

Hoe reageren je stamgasten op je sportieve prestaties?
Als ze aan de toog zitten, zien ze sowieso de foto’s op de muur, dus ze kunnen er in geval niet naast kijken. Zo is al veel volk hier geïnspireerd geraakt om mee te lopen. Zeker zo’n Marathon de Sables spreekt tot de verbeelding en veel mensen zeggen dan: “Godverdomme, als die Kid dat kan, dan moet ik dat ook kunnen.” Ken je dat? Er zijn er echter al heel veel aan begonnen die ook rap weer opgeven. Ik heb zelfs al klanten meegenomen, maar er zijn er weinig die slagen.

Advertentie
wall-of-fame-muzikanten-kids-rhythm-n-blues-kaffee-grote-markt-antwerpen

De muzikale wall of fame van de Kid's.

Wie is je meest bijzondere klant?
De speciaalste dat ik hier ooit gehad heb is Bruce Dickinson van Iron Maiden. Die zaten hier een paar jaar op rij drie weken lang elke dag, omdat ze in het Hilton verbleven. Ze repeteerden in Antwerpen en van hieruit gingen ze naar Parijs om een plaat op te nemen. Als ze in Antwerpen zijn, dan is de Kid’s de vaste stek van Iron Maiden. Wanneer mensen horen dat ze hier zitten, stroomt het café natuurlijk vol.

"Wij zijn geen hipstercafé, maar als je een band als SONS programmeert, komen die automatisch. Dan zie je ineens van die mannen met een broek die veel te kort is."

Heb je veel van die beroemde klanten?
Ze zijn hier allemaal gepasseerd. Cirque du Soleil, Eels, Joe Bonamassa, … om er een paar te noemen. Die laatste speelde zijn eerste Antwerpse gig ooit in de Kid’s. Nu speelt die voor een vol Sportpaleis. Dat soort muzikanten gaat ook niet naar een technokeet, hé. Die komen vanzelf hier terecht.

Jouw snor is ook een lokale beroemdheid.
In 2004 heeft de Antwerpse Snorrenclub mij verkozen tot Snor van het jaar. Dat was heel tof. De voorzitter, de Ronny, is nog altijd een van mijn beste vrienden. Op ‘Linker Oevert’, de marathon die ik elke oktober zelf organiseer, reikt de Antwerpse snorrenclub de medailles uit. Dat is natuurlijk folklore.

koppel-en-biljarttafel-in-kids-rhythm-n-blues-kaffee-grote-markt-antwerpen

Wat heeft dit beroep je geleerd?
Je bent nooit klaar. Ik was misschien beter ambtenaar geworden, dan was ik tenminste elke dag om vier uur gedaan met werken. Hier moet je continu bezig blijven. Je moet proberen te vernieuwen zonder te veel te veranderen. Je moet up-to-date blijven met wat er gebeurt op muzikaal vlak en u daarvoor openstellen. In de Kid’s komen ook veel hipsters, hé. Je ziet dan ineens van die mannen met een broek die veel te kort is. Wij zijn geen hipstercafé, maar als je een band programmeert als SONS [die vorig jaar de Nieuwe Lichting van Studio Brussel won, red.], dan komen die automatisch. Je moet een beetje bij de pinken blijven, maar even goed trouw blijven aan wie je bent. Je hoort nu bijvoorbeeld bluesmuzikant Robert Gray, dat gaat niet veranderen.

Advertentie

"Ik kom uit een echt carnavalsdorp, en ik was daar net op tijd weg."

Van welke beslissing in je leven heb je het meeste spijt?
Ik heb geen spijt van welke beslissing dan ook. Je kunt achteraf wel denken: shit, ik heb verkeerd geïnvesteerd of shit, ik ben met de verkeerde vrouw getrouwd, maar in de tijd dat je ermee aan ‘t vrijen was, dacht je daar niet zo over. Pech gehad hé, punt. Ik pak niet gemakkelijk verkeerde beslissingen.

Weet je, ik kom uit een echt carnavalsdorp. Ik was daar net op tijd weg, want anders was ik Prins Carnaval geworden. En dat blijf je voor de rest van uw leven.

En de beste beslissing?
Haha, marathons beginnen lopen.

Wil je elke week de beste verhalen van VICE België? Schrijf je in voor onze newsletter.

Volg VICE België razendsnel op Instagram.

kids-rhythm-n-blues-kaffee-grote-markt-antwerpen