De illegale straatgevechten in Miami zijn hard en bloederig

Regisseur Billy Corben raakte geïnteresseerd in de brute straatvechtwereld van Miami toen hij er in 2008 een artikel over las in de Miami New Times. Corben is een voormalig VICE-auteur en de man achter Cocaine Cowboys en Square Grouper. Hij raakte zo in de ban van de mensen en de subcultuur van de ondergrondse vechtcompetities, onder leiding van Dhafir "Dada 5000" Harris, dat hij de vechters anderhalf jaar filmde en er de film Dawg Fight over maakte.

De sepiakleurige beelden van amateurvechters die het uitvechten in buitenwijk West Perrine zijn ongeëvenaard heftig. De beelden hebben een veel hogere resolutie, luider volume, en zijn veel bloediger dan alle populaire youtubefilmpjes van dezelfde evenementen. Het is soms moeilijk om te blijven kijken, zo intens is het.

De film is bedoeld voor mensen die het leuk vinden om naar harde vechtactie te kijken (er worden genoeg gasten compleet buitenwesten geslagen en meer dan voldoende polsen gebroken), maar de film gaat ook verder dan dat, doordat er gefocust wordt op families die uiteengerukt zijn door geweld. Corben wilde een verhaal vertellen dat over meer ging dan alleen het fenomeen zelf. De film gaat over vechters die professionals worden, maar ook over vechters die niet kunnen ontsnappen aan de cirkel van geweld waarin ze zijn geboren.

Dawg Fight is te zien op de website van Corben. Ik sprak Billy Corben en Dada 5000 over deze gestoorde wereld van illegale gevechten en natuurlijk over de film.

VICE: Hoi, Billy. Heeft Dada nog gevechten georganiseerd nadat je film Dawg Fight af was?
Billy Corben: De film betekende het eind van de georganiseerde achtertuingevechten. Daar ben ik niet trots op, maar omdat heel veel andere mensen onze film hebben gezien, hebben we enigszins bijgedragen aan de teloorgang van deze illegale wereld. Dat was niet onze bedoeling, maar het is wel zo. Nadat we klaar waren met filmen organiseerde Dada hier en daar nog een evenement, maar niet meer zo vaak als vroeger. Vorig jaar kreeg Dada een officieel verbod opgelegd voor zijn activiteiten, dus hij stond voor een lastige keuze: teruggaan naar het ondergrondse circuit en het geheim houden, of legaal te gaan. Hoe dan ook, in juni houdt hij weer een evenement. Het klinkt gestoord, maar ze hebben een manier gevonden om door te gaan met de achtertuingevechten op de manier waarop het altijd ging en het tegelijkertijd legaal te maken, door vechters training te geven en een continu aanwezige EHBO-post.

Vond je het zelf eigenlijk leuk om naar de gevechten te kijken?
Ik was wel iets meer met het verhaal bezig dan dat ik alleen maar naar een soort menselijke hanengevechten stond te kijken. Ik bekeek het natuurlijk vooral vanuit een filmisch en dramatisch oogpunt. Ik was geïnteresseerd in de verhalen en vechters. Dat was moeilijk want het is echt fucking hard en agressief allemaal. Ik kan me een dag herinneren waarop we een blotevuistengevecht aan het filmen waren en iemand gruwelijk zijn pols brak. Uit het niets verscheen er toen een hulpverlener. Ik wist niet wie hij was of wat hij daar deed; ik dacht dat hij misschien een pornoster was, op weg naar huis na een BangBros-opname. Dat soort taferelen komen voor in Miami. Maar goed, volgens mij was het gewoon een toeschouwer die toevallig hulpverlener was, want ik heb hem daarna nooit meer gezien.

Het heeft iets heel raars om die mensen elkaar zo als beesten te lijf te zien gaan, nadat Dada ze heeft gewogen op de weegschaal van zijn moeder. Iedereen daar neemt de risico's van al dat geweld op de koop toe, omdat ze denken dat dit hun enige hoop op een beter leven is. Dat heeft iets ontzettend tragisch.

Is Dada een goedwillend mens, of is hij er vooral op uit om de vechters uit te buiten?
Ergens daartussenin. Hij heeft geen cent aan die gevechten verdiend, maar ik denk niet dat hij daar nou zo trots op was. Het was zijn moeder die dat openbaar maakte, dat hij er niks aan had verdiend. Hij heeft nooit een cent van de vechters afgepakt. Ik denk dus wel echt dat er een enorme goedheid in hem zit. Er zijn genoeg kansen geweest waarin hij anderen had kunnen uitbuiten, maar dat heeft hij nooit gedaan.

Waarom gebeuren dit soort dingen juist in Miami denk je?
Van de hele VS zijn de inkomensverschillen in Miami het op één na hoogst van de hele VS, net als het aantal voedselbonnen waarmee mensen aan hun eten komen. Het Miami van vandaag is het Amerika van morgen. Als je wil weten welke uitdagingen en problemen Florida gaat ondervinden moet je naar Miami kijken: immigratie, drugs, medische fraude, stijging van het zeeniveau, inkomensverschillen, woningfraude. Dit is hoe de donkere toekomst van de VS er misschien ooit uit gaat zien.

Ik heb ook met Dada 5000 gepraat, de op B.A. lijkende leider van de achtertuingevechten in Miami en de hoofdpersoon in Dawg Fight. Hij is nu bezig met het opzetten van een tocht met een cruiseschip, waarop vechters het met elkaar uitvechten in een diamantvormige kooi. Hij drong erop aan dat ik zijn telefoonnummer in het artikel zou zetten zodat fans hem kunnen bellen.

VICE: Wat vond je van de film?
Dada 5000: Het laat een andere kant van Miami zien; de kant waar niemand over praat – de duistere kant. Het is echt, rauw en authentiek. Er zijn bepaalde dingen waar mensen zich niet mee zullen identificeren omdat ze een totaal ander leven leiden. Ze begrijpen er niks van en denken dat het niks voorstelt. Toch is het belangrijk. Ik heb liever dat deze gasten in mijn achtertuin proberen een eerlijke cent te verdienen dan dat ze je opwachten en neersteken. Respect voor Billy Corben. Hij moest voor dit project niet in het hol van de leeuw kruipen, maar in de buik van de leeuw.

Denk je dat de vechters worden uitgebuit door mensen die het leuk vinden om ze te zien vechten?
Ik zal niet zeggen dat er geen racisme is of vooroordelen zijn. Maar kijk, die gasten weten waarom ze daar zijn. Ze zien het als een uitweg. Ze zien de camera's en denken: "Als ik hier echt goed in ben en iemand ziet mijn talent, dan zal er uiteindelijk iemand komen die me een kans geeft."

Wat zou de lokale overheid moeten doen om de levens van mensen in West Perrine te verbeteren?
Geef deze mensen een systeem om zich in op te kunnen werken. Stel programma's samen om deze gasten te helpen onafhankelijk te zijn. Werk samen met werkgevers in de regio, die deze mensen een baan willen geven. Ze willen heel graag werken maar ze hebben nog niet eens middelbare schooldiploma's. Als we de werkloosheid verminderen zal dat voor iedereen positief zijn en uiteindelijk ook weer meer geld opleveren voor de hele gemeenschap hier.

Je bent promotor, scheidsrechter, manager en booker. Ben je nooit bang dat die dingen met elkaar in de knel komen?
Nee, niet echt. Het is juist een gave toch, om al die dingen tegelijk te kunnen doen? Als ik niet zo liep te schreeuwen zou het niet zo spannend zijn als dat het nu is. Ik loop als een idioot rond te springen, maar dat is wat die gasten nodig hebben. Het haalt toch iets in ze naar boven.