Foto’s van geheimzinnige seksfeesten in goedkope hotelkamers

FYI.

This story is over 5 years old.

Seks

Foto’s van geheimzinnige seksfeesten in goedkope hotelkamers

Joseph Finegan maakt foto's van seksfeesten die gehouden worden in de goedkopere hotels van Manchester.

Joseph Finegan wil graag dat iedereen weet dat hij gewoon een doodnormale man is die werkt in een nachtclub en in z'n vrije tijd foto's maakt. Die foto's zijn alleen toevallig van mannen die via Craigslist geheime seksfeestjes organiseren in de goedkopere hotels van Manchester.

Vorig jaar vroegen we Joe om een stukje te schrijven over de ervaringen die hij opdeed bij het maken van deze foto's, en recentelijk nam hij weer contact met ons op om te laten weten dat hij een boek ging publiceren van zijn werk. Het boek heet Do Not Disturb en is nu verkrijgbaar via zijn website.

Advertentie

Om te zien wat er in het laatste jaar allemaal veranderd is, belde ik hem even om bij te praten.

Alle foto's door Joseph Finegan

VICE: Hoi, Joseph. Je schreef vorig jaar een stuk over je project voor ons. Waarom heb je nu besloten er een boek van te maken.
Joseph Finegan: Ik denk dat als ik er geen boek van zou maken, ik het gewoon zou blijven doen – en er geen eindresultaat zou zijn. Dus ik dacht: als ik een boek maak, misschien kan ik dan stoppen – dan kan ik het afsluiten. Het is iets dat ik kan vasthouden en dan weten dat het klaar is; het is vastgelegd.

Dus je wil stoppen met het maken van zulke foto's?
Ik wil misschien een andere richting op. Het is grappig – ik had ditzelfde gesprek met een vriend, die zei dat dit voor mij misschien het einde is, maar voor veel andere mensen die nog niks van m'n werk hebben gezien, is dit boek pas het begin. Dus misschien moet ik nog even door gaan, omdat ik eigenlijk twee jaar bezig ben geweest om toegang te krijgen tot die gemeenschap – om binnen te komen bij een groep echte mensen. Het zou zonde zijn om dat nu allemaal weg te gooien.

Waar ga je nu foto's van maken?
Toen ik net begon, wilde ik dingen vastleggen die anderen niet zo snel fotograferen. Ik fotografeerde eerst camgirls, en daarna wilde ik aan de slag gaan met het fotograferen van swingers en mensen die seks hebben op cruiseplekken. Maar het is niet zo dat ik me alleen op seks richt. Misschien ga ik nu iets heel onschuldigs doen, foto's maken van bloemen ofzo. Maar om eerlijk te zijn wordt het waarschijnlijk wel weer iets met seks. Het is gewoon interessant om iets te laten zien dat men niet dagelijks ziet.

Advertentie

Wat ik me het meest afvroeg bij het zien van de foto's: is het lastig, of in ieder geval een beetje ongemakkelijk, om je rolletjes te laten ontwikkelen?
Ja, één keer ging ik m'n filmrolletje ophalen en zei de man iets van: "We kunnen dit niet ontwikkelen." Hij gaf het direct terug. Gelukkig is er een lieve oude vrouw die me nu al twee jaar helpt. Het is duidelijk dat ze dezelfde foto's ziet als ik, maar ze is er nog zo onschuldig over. Als ik ze kom ophalen, zegt ze iets van: "Ik heb die grappige foto's voor je!" Bijna niemand zou ze ontwikkelen, maar zij wel – ze is fantastisch.

Is je methode veranderd vergeleken met je begintijd?
Vroeger plaatste ik gewoon een bericht op Craigslist met de vraag of iemand zin had om op de foto te gaan, en dan ging ik naar hun huis – hoe gevaarlijk is dat? Ik doe het nu al twee jaar, maar toen ik begon was ik heel naïef. Ik wilde gewoon die ene fucking gekke shot. Maar toen begon ik naar hotels te gaan. Het is grappig, want een vriend van me werkte een korte tijd bij dat hotel, en het is zo gedateerd – het is alsof je teruggaat in de tijd. Er is ook veel prostitutie en er zijn al een paar zelfmoorden geweest, dus het is niet echt een leuke plek om te verblijven. Ik zou er niet overnachten aan het einde van m'n shoot, laten we het daarop houden.

Hoe is de vibe in zo'n kamer? Zijn de mannen niet huiverig vanwege jouw aanwezigheid?
Wat je nu in het boek ziet, is het resultaat van twee jaar lang vallen en opstaan. Je leert hoe je je moet gedragen in bepaalde situaties om de beste foto te krijgen. Het belangrijkste voor mij is oogcontact – als iemand naar je kijkt, springt het er echt uit. Maar om zo'n shot te krijgen; laten we zeggen dat het een uur duurt – je moet gewoon rustig achterover leunen en wachten tot ze in hun eigen wereldje zitten, en dan moet je instappen. Ik zweef voornamelijk rond door de kamer, wachtend op dat moment. Als je het goed wil doen, duurt het proces erg lang.

Advertentie

Gaat er ook weleens iets mis?
Het is wel een paar keer voorgekomen dat ik ergens was en al veel te snel door m'n rolletjes heen was, of dat m'n batterij halverwege leeg was, en dan moet ik maar gewoon blijven zitten en wachten totdat ze klaar zijn, letterlijk. En het is ook meerdere keren gebeurd dat ik een kamer boekte en niemand kwam opdagen, of dat er maar één iemand kwam opdagen – dat is misschien nog wel erger. Ze hebben dan iets van: "Eh, komen er nog anderen?" Of iemand komt opdagen en ik vraag hoe het met 'm gaat en dan rent-ie weg. Maar na een tijdje krijg je de vaste gasten. Er is één lieve man die me heel vaak mailt, en elke keer als-ie komt, koopt hij een kratje bier voor me. Heel aardig. Maar verder zijn er niet zoveel leuke herinneringen. Ik hou er geen vrienden aan over.

Denk je dat nu anders naar seks kijkt door de dingen die je hebt meegemaakt?
Nou ja, ik sta er zo ver vandaan – ik ben er nooit echt bij betrokken. Het gebeurt zo vaak dat een goede vriend vraagt: "Heb je weleens…." En dan zeg ik: "Nee!" Het is niet iets wat ik meeneem in m'n eigen leven. Maar misschien heeft het me wel veranderd in de jaren. Ik denk dat ik ongevoeliger ben geworden, omdat ik alles heb gezien. Maar ik denk niet dat ik dit doe om persoonlijke redenen – het is geen persoonlijke expressie ofzo. Je moet het meer zien als een document – iets waar ik keihard voor heb gewerkt – waarmee ik dingen laat zien die nog niet eerder zijn gezien.

Wat vinden mensen in jouw omgeving van je werk?
Ik weet nog dat ik het aan m'n ouders liet zien, die het niet echt begrepen – ze dachten gewoon dat het iets was wat alle jongeren tegenwoordig doen, denk ik. Ik snap ook wel dat het een beetje raar is. Zoals in dat stuk klinkt het alsof ik alleen maar rondreis om seksfeesten te fotograferen. Het was leuk geweest als er op het einde stond: "O trouwens, hij werkt in een nachtclub en heeft een paar vrienden."

We zullen het de mensen deze keer laten weten, Joseph.