Belgische Tinderaars vertellen over hun grensverleggende swipe-avonturen

Mis nooit meer iets van VICE: schrijf je in voor onze newsletter.

Mahmoud zat zich wat te vervelen in zijn Brusselse hostel. Het was de laatste avond van zijn citytrip met een paar vrienden. Omdat ze verder geen plannen hadden, besloot hij maar wat door Tinder te swipen, niet wetende dat hij die avond Mélissa zou ontmoeten en dat hij anderhalf jaar later met haar zou trouwen bij hem in Caïro. Net als zoveel andere relaties begon die van hen met een simpele swipe right.

Mélissa en Mahmoud chatten die avond wat, maar spraken niet af. Eenmaal terug in Egypte zette hij Tinder weer aan en zag hij weer dat meisje dat er zo anders uitzag dan Egyptische vrouwen. Iets in haar ogen raakte hem. Ze begonnen opnieuw te chatten en werden geleidelijk aan verliefd. Die zomer kwam Mélissa naar Egypte voor hun eerste date. Mahmoud stelde haar meteen aan zijn familie voor en eenmaal terug in België bracht Mélissa haar familie ook op de hoogte. Op 24 december 2017 trouwden Mélissa en Mahmoud in de Belgische ambassade in Caïro.

Dit digitale sprook je is niet uniek. Volgens een studie van Josué Ortega en Philipp Hergovich uit oktober 2017 ontstaan er door online dating, en Tinder in het bijzonder, steeds meer interculturele relaties. In de VS gaat het aantal gemengde huwelijken in stijgende lijn. Rond 1995, 2004 en 2014 laten de statistieken pieken zien, en laten dat nu net de jaren zijn dat grote datingplatformen werden geïntroduceerd. Natuurlijk zijn samenlevingen veel diverser geworden, maar volgens de onderzoekers volstaan die demografische veranderingen niet om de stijging in gemengde huwelijken te verklaren.

Tinder heeft wereldwijd zo’n 50 miljoen gebruikers en zorgt dagelijks voor 12 miljoen matches. Toen de app in 2012 werd gelanceerd, viel hij vooral op doordat de nadruk er op het uiterlijk werd gelegd, en niet op persoonlijkheid en compatibiliteit, zoals bij eerdere datingsites. “Tinder is heel inclusief”, vertelt Elisabeth Timmermans, postdoctoraal onderzoeker aan de Erasmus Universiteit Rotterdam. “De app is oppervlakkig: je ziet enkel een foto. Door die expliciete focus op uiterlijk in plaats van persoonlijkheid of achtergrond, kom je eerder buiten je bubbel en ga je niet altijd voor dezelfde soort like-minded mensen.”

Ellis (25) leerde D.W. (29) kennen tijdens de enige drie dagen dat ze ooit actief was op Tinder. Hij sprak haar aan met een mopje over Ellis Burger. Een week later hadden ze daar hun eerste date. Negen maanden verder zijn ze nog steeds gelukkig, binnenkort gaan ze samenwonen.

D.W. heeft een Burundese achtergrond en heeft naar eigen zeggen minder last van racisme als hij datet via Tinder: “Via Tinder weet je al meteen dat een meisje geen probleem heeft met je huidskleur. Ze weet waar ze aan begint als ze naar rechts swipet. Als je iemand in real life op café aanspreekt, weet je dat minder.”

Niet iedereen gelooft echter dat Tinder voor meer interculturele relaties zou zorgen. In zijn boek Dataclysm schrijft Christian Rudder, de oprichter van OkCupid, dat de meeste mensen wel zeggen dat ze geen raciale voorkeuren hebben, maar in de praktijk toch kiezen voor een partner met eenzelfde achtergrond. Ook Janelle Ward, assistent-professor aan de Erasmus Universiteit Rotterdam, die onderzoek doet naar online dating in Nederland, bevestigt dat mensen op Tinder toch vaak op zoek zijn naar iemand met vergelijkbare culturele bagage.

Timmermans herinnert er ook aan dat Tinder niet iedereen kan samenbrengen: “Na die initiële connectie op basis van uiterlijk treedt er alsnog een selectie op: hoogopgeleide mensen zullen bijvoorbeeld vaak voor mensen gaan die ook hoogopgeleid zijn.” Uit haar onderzoek komt ook naar voren dat mensen meestal beweren dat achtergrond niks uitmaakt, maar er dan toch bepaalde profielen uitfilteren. Zo gaven sommige vrouwen aan dat ze zelden Aziatische mannen naar rechts swipen.

D.W. zegt dat hij geen voorkeur voor een bepaalde achtergrond heeft, maar dat hij op Ellis is gevallen door haar uitstraling en natuurlijke schoonheid. Ellis is wat minder eenduidig in wat voor haar doorslaggevende argumenten zijn in haar partnerkeuzes: enerzijds vindt ze andere huidskleuren aantrekkelijk, anderzijds zegt ze dat ze er niet echt mee bezig is. Wat er voor haar echt toe doet, is dat iemand levensvreugde uitstraalt en goed kan dansen. Hun match werkte trouwens inspirerend: toen Ellis D.W. voor het eerst voorstelde aan haar vriendinnen, installeerden die dezelfde nacht nog allemaal Tinder.

“Romantic soul open to develop something worthwhile.” Zo stelt Jorden zich voor op Tinder. Hij is via de app al enkele keren op date geweest met mannen van verschillende achtergronden. “Die diversiteit is enorm verrijkend, maar dat maakt het ook moeilijk om iets op te bouwen met iemand: de helft van mijn matches woont hier niet, maar passeert gewoon.”

Jorden vindt dat Tinder de boel een stuk makkelijker maakt: “Je weet meteen welke oriëntatie iemand heeft.” Zonder Tinder zou het ook veel moeilijker zijn om dates te vinden. “Er zijn wel holebi-feestjes en -buurten, maar daar leer je niet meteen potentiële partners kennen.”

Volgens Timmermans is die diversiteit wel erg afhankelijk van waar je Tinder gebruikt. Zo gaf ze ooit een gastles in Utah, waar 90 procent van de bevolking Mormoons is, iets dat weerspiegeld werd in de app. Op veel profielen stond “If you’re not Mormon, swipe left.”

Jorden vertelt dat hij ook zonder Tinder wel intercultureel zou daten. Omdat Brussel een internationale ontmoetingsplek is en omdat hij door zijn werk en interesses veel verschillende mensen tegenkomt. “Ik zou me hoe dan ook niet afschermen voor diversiteit, je leert zoveel van mensen met een andere achtergrond.”

Hij vindt de fetisjering van bepaalde achtergronden wel problematisch: “Tinder zorgt ervoor dat veel mensen op zoek gaan naar een bepaald type zonder te beseffen dat iemand meer is dan zijn etnische profiel.”

Soms worden culturele en raciale verschillen juist versterkt door Tinder. Lisa Wade schrijft in haar boek American Hookup: The New Culture of Sex on Campus dat hook-upcultuur vooral onder blanke mensen een ding is. Dat komt volgens haar doordat vooral blanke mensen naar de universiteit gaan, die zich vaker de dure studies van het Amerikaanse hoger onderwijs kunnen veroorloven. In datzelfde boek stelt Wade vast dat Aziatische mannen en zwarte vrouwen minder aan hookups doen, omdat ze daar ook minder voor benaderd worden. Zo’n college campuses hebben we hier niet, maar volgens Timmermans is er een gelijkaardig patroon van casual sex in België, al is dat verschijnsel hier wijder verspreid bij laagopgeleiden dan bij hoogopgeleiden.

Veel deelnemers aan het Timmermans onderzoek zeiden dat ze niet snel met een vrouw met een hoofddoek zouden daten omdat “die er gewoon niet zijn op Tinder”. Voor moslims die hun weg niet vinden naar de app werd in 2015 Minder opgericht, Tinder voor moslims, intussen 250 000 leden sterk. Er zijn intussen ook speciale datingapps voor christenen en joden. Timmermans vertelt dat verschillende datingapps en -sites telkens een ander publiek aantrekken. Iets als The Inner Circle bijvoorbeeld, dat haar leden handmatig kiest, laat in de praktijk vooral blanke mannen toe.

Vergemakkelijkt Tinder interculturele relaties? “Zeker,” zegt D.W., “er zijn vaak mensen op doorreis door Brussel waar je mee matcht, ongeacht verschillende achtergronden. Ik had bijvoorbeeld eens een match met iemand uit Estland.” Ellis is het ermee eens: “Absoluut, je loopt een veel grotere kans om vanuit je zetel iemand van een heel andere achtergrond te leren kennen.”

Onderzoeker Janelle Ward nuanceert dan weer de impact van Tinder: “Ik zou zeggen dat datingapps het makkelijker maken voor mensen die al meer open-minded zijn om mensen te vinden die anders zijn dan zij, maar de app zelf zorgt niet voor meer openheid.” Jorden spreekt uit ervaring en treedt haar bij: “Interculturele relaties zijn hoe dan ook meer aan de orde, daar bedank ik Tinder niet voor. Maar het helpt wel: het is een belangrijk instrument geworden om connecties te leggen.”

Mélissa en Mahmoud vertellen dat ze elkaar nooit ontmoet zouden hebben zonder Tinder. “Ik had nooit gedacht dat ik iemand zou leren kennen of zelfs met iemand zou trouwen via Tinder”, zegt Mahmoud. Mélissa bevestigt dit: “De kans dat we elkaar ooit ontmoet hadden, was miniem. Ik was zonder Tinder waarschijnlijk nooit naar Egypte gekomen.”

Mélissa's familie was aanvankelijk niet zo blij met haar vertrek, maar ze hebben er nu vrede mee en zijn er zelfs closer door geworden. Voor Mahmoud was het een verrassing dat zijn familie zo begripvol was over zijn keuze om met iemand te trouwen die zo ver van hun wereld af staat. “Het was heel aangrijpend voor mij: ik heb afstand genomen van hun verwachtingen voor mij, maar ze zien hoe gelukkig ik ben en respecteren daarom mijn keuze.” Die keuze werkt zelfs inspirerend: “Mijn relatie met Mélissa is een eye-opener geweest voor mijn vrienden: zij weten nu dat grenzen er niet toe doen, en dat ze verliefd kunnen worden op wie ze maar willen.”

Volg VICE België razendsnel op Instagram.