Een interview met de eikels die gemalen paracetemol verkochten als cocaïne op een festival

Vorig jaar, toen ik mezelf een weg probeerde te banen door de chaos van het Roskilde festival in Denemarken, liep ik twee jongens tegen het lijf die er zelfingenomen uitzagen, hard aan het feesten waren en heuptasjes vol cash droegen. Ik herkende een van de twee jongens als voormalige drugsdealer uit de Kopenhaagse uitgaansscene. Toen ik met ze aan de praat raakte ontdekte ik dat ze het succesvolle resultaat van een duivels plan aan het vieren waren. "Mensen hier zijn zo stom," zei hij.

Hasse en Danni* hadden zojuist vermalen paracetamol verkocht als cocaïne aan dronken en/of naïeve festivalgangers – die er tussen de 60 en 100 euro per gram voor betaalden. Deze oplichterij is even simpel als lelijk, en het is niet alsof Hasse en Danni deze truc hebben uitgevonden. Ik ontdekte dat het op Roskilde een soort ritueel is om terug te komen bij je vrienden en je tent met een zakje met iets wat hoogstwaarschijnlijk een mix is van waspoeder en een of ander medicijn uit de apotheek. Voor ieder dronken persoon die denkt dat een lijntje essentieel is om het lang vol te kunnen houden, staat er een eikel klaar om 'm te bedriegen.

Toch maakt dat hun handeltje niet minder verwerpelijk. Vlak voordat Roskilde dit jaar plaatsvond, nu twee weken geleden, sprak ik met Hasse en Danni over wat ze ertoe dreef zoiets gemeens te doen.

VICE: Waarom besloten jullie vorig jaar om dit te doen?
Hasse: Het was best wel een impulsieve beslissing. We wilde allebei naar Roskilde, maar we waren ook heel erg blut.
Danni: We kwamen erachter dat we wat extra geld konden verdienen door paracetamol te verkopen alsof het coke was. We kochten tien pakjes paracetamol bij de supermarkt, vermaalden het en stopte het in kleine zakjes.
Hasse: Zoveel paracetamol kopen was het eigenlijk het moeilijkste. We moesten een hoop vragen beantwoorden over wat we met dat spul gingen doen.

En toen, op het festival, liep je gewoon naar de mensen toe om ze vervolgens af te zetten?
Hasse: We hoefden niet veel te doen. We liepen gewoon rond – het is niet moeilijk om te zien of mensen al wat op hebben. Je vraagt gewoon "Hé hoe gaat-ie? Jij ziet eruit alsof je al aardig wat op hebt. Ben je alleen aan het drinken of wil je ook iets anders?" Of mensen vroegen aan ons of wij iets hadden – en al snel kwamen hun vrienden dan ook langs.

Dus de mensen namen gewoon de paracetamol aan die jullie aan het verkopen waren?
Danni: Sommige potentiële klanten wilden het spul eerst testen en wij lieten dat toe. Veel mensen weten dat je door een gevoelloze tong en gevoelloos tandvlees krijgt, maar dat kan ook gebeuren door het spul waarmee je het versnijdt. We draaiden dat om en zeiden: "Kijk, dit is niet versneden met allerlei rotzooi, daarom wordt je tandvlees niet gevoelloos. Wacht maar, dit is echt goed spul!" We hadden een aantal achterdochtige kopers hier en daar, maar dan is er altijd wel een vriend die staat te wachten en druk uitoefent en dingen zegt als: "Kom op, we zijn al een eeuwigheid op zoek naar drugs, neem het nou gewoon!"
Hasse: We hadden een deel van de paracetamol iets grover versneden, en dat prezen we aan als superhoge kwaliteit. We vroegen 500 Kronen (30 euro) voor het standaard spul en 900 Kronen (60 euro) voor dat 'exclusieve' spul. We verkochten meer van dat laatste. Mensen geloven alles, vooral op een festival als Roskilde, als je vriendelijk bent en met ze proost op een geweldige avond.

Hoeveel hebben jullie toen verdiend?
Danni: Uiteindelijk hebben we veel uitgegeven op het festival, maar we hebben ieder minstens 5000 Kronen (670 euro) verdiend, binnen twee uur.

Vinden jullie het niet schandelijk om mensen zo te bedriegen?
Hasse: Ja, moreel gezien wel, het was geen grijs gebied. Er valt niet omheen te draaien.
Danni: Maar is het dan beter om slechte coke te verkopen en het te versnijden met allerlei soorten gekke chemicaliën? Tuurlijk, wij hebben mensen opgelicht, maar we hebben ze geen vergif verkocht dat hun immuunsysteem zal vernietigen.

Dat is toch geen excuus?
Danni: Klopt. Maar ik ben er vrij zeker van dat slechte coke je een stuk slechter kan laten voelen dan vermalen paracetamol. We hebben vantevoren gegoogeld naar de gezondheidsrisico's van het snuiven van paracetamol, maar we konden niks vinden. Het wordt duidelijk niet aanbevolen, maar in deze hoeveelheden ga je er niet aan dood. Als het alternatief slechte coke is, dan weet ik wel wat het veiligste is.

Opmerking van de auteur: Ik heb contact gezocht met Dr. Kim Dahlhoff van Giftlinjen, de Deense hulplijn die mensen adviseert over giftige stoffen, die bevestigde dat er geen risico's verbonden zijn aan het snuiven van paracetamol in kleine hoeveelheden – behalve dan irritatie aan de slijmvliezen in de neus, maar dat is ook een risico bij echte cocaïne.

Maar dan nog.
Hasse: Ik weet het, het is niet cool. Maar het is ons allemaal weleens overkomen. En het is niet alsof we mensen besprongen en hun geld afpakten. We bemoeiden ons alleen met klanten. Over het algemeen zouden mensen zich meer bewust moeten zijn van wat ze kopen.
Dani: Ik denk dat we de mensen eigenlijk een waardevolle les hebben geleerd. Op een gegeven moment moet je gewoon streetsmart worden.

Hebben jullie ooit stilgestaan bij het feit dat wat jullie deden illegaal is?
Danni: Ja, maar we liepen niet rond met illegale middelen, dat is een zwaardere misdaad.

Waren jullie niet bang dat mensen wraak zouden proberen te nemen? Of geweld zouden gebruiken om hun geld terug te krijgen?
Hasse: Ik was een beetje bezorgd toen we verkochten aan een jongen met tattoo's in zijn gezicht – hij zag eruit als een motormuis. Hij kocht twee gram, en was heel aardig.
Danni: Mensen zijn in festivalmodus, ze denken niet te lang na over de beslissingen die ze nemen. En het feit dat we klanten het spul lieten proberen maakte ze meer bereid om te betalen. Maar een paar mensen weten wat er in hun systeem zit, slechts een paar seconden na het gebruiken. Het kan een tijdje duren voordat ze erachter komen dat ze belazerd zijn.
Hasse: En dan zijn wij allang verdwenen.

Zijn jullie van plan dit jaar hetzelfde te doen?
Danni: Ik denk het niet. Ik voel me er al slecht genoeg over, en ik ben op dit moment ook in afwachting van een rechtszaak vanwege iets anders, dat moet ik ook in gedachten houden. Hoewel het niet echt dealen is, betwijfel ik of het helpt voor mijn rechtszaak als ik betrapt word.
Hasse: Ik ben er nog niet helemaal uit, maar de kans bestaat wel dat ik het weer ga doen.

Opmerking van de auteur: Ik sprak Hasse na Roskilde van dit jaar en hij bevestigde dat hij opnieuw paracetamol als cocaïne heeft verkocht op het festivalterrein. Hij vertelde dat het dit keer moeilijker was, maar dat het hem opnieuw gelukt is om festivalgangers een hoop geld afhandig te maken.

* De namen Hasse en Dani zijn gefingeerd.