Vanaf aanstaande woensdag is onze televisiezender VICELAND door heel Nederland en België te zien. Een van onze nieuwe shows op de zender is GAYCATION, een lhbt-reisprogramma dat gepresenteerd wordt door Ellen Page en haar beste vriend Ian Daniel. In de show reizen Ellen en Ian de halve wereld over om lhbt-gemeenschappen vast te leggen in onder andere Japan, Brazilië, Jamaica, Canada en de Verenigde Staten. Ik sprak met hen over hun ervaringen met het maken van de show.VICE: Hoi! Hoe lang kennen jullie elkaar?
Ellen Page: We kennen elkaar al acht jaar.Waarom was het zo belangrijk voor jullie om deze show te maken?
Ellen: Het idee kwam in eerste instantie bij me op omdat ik dol ben op reisprogramma's. Ik denk dat als je onderdeel bent van de lhbt-gemeenschap en gaat reizen, er bepaalde dingen zijn waar je rekening mee moet houden, zeker wanneer je naar plekken gaat waar lhbt'ers het niet makkelijk hebben. En ik wilde erachter komen wat het op verschillende plekken ter wereld betekent om gay te zijn, en wilde met de gemeenschap praten – en dan vooral met degenen die het kwetsbaarst zijn en misschien niet vaak de kans krijgen om over hun situatie te praten of hun stem te laten horen. Dat is wat belangrijk voelde voor mij.Was het zwaar om de show te filmen? Ik heb het hele seizoen in één ruk gekeken, en voelde me daarna behoorlijk afgemat. Er komt zoveel ellende voorbij. Was het moeilijk om dat van dichtbij mee te maken?
Ellen: Ja, natuurlijk. Ik bedoel, er waren ook situaties bij die tot de meest inspirerende momenten in m'n leven behoren. Zoals de eerste Pride in Jamaica, dat was echt een ongelofelijk moment om mee te maken, en ik was zo dankbaar dat ik daarbij mocht zijn. En natuurlijk zijn er ook momenten die ongelofelijk pijnlijk zijn, en dat is moeilijk om mee te maken. Ik denk dat het belangrijkste ding is dat we zoveel mensen op die plekken hebben ontmoet die echt de moedigste en mooiste mensen zijn die je ooit zal tegenkomen. Natuurlijk eist het ook z'n tol van ons, maar wij zijn niet degenen die met al die problemen moeten dealen.In de eerste aflevering van GAYCATION reizen Ellen en Ian naar Japan. Je kan de hele aflevering vanaf woensdag op VICELAND zien.Werd je verrast door de dingen die je zag? Of was het wat je verwachtte toen je begon aan deze show?
Ian Daniel: Uiteindelijk wil je een gebalanceerde show maken – je wil dat het grappig is, je wil dat het ontroerend is, je wil dat het inspirerend is, je wil dat het echt is, je wil dat het de waarheid is. Dus als je zo breed inzet, verwacht je ergens ook wel dat je mensen gaat zien die onderdrukt en gemarginaliseerd worden en mensen die een ontzettend moeilijk leven hebben. En je gaat ook mensen zien die volledig uit de kast zijn en trots zijn op hun identiteit, en activisten die de strijd voor gelijke rechten aangaan in hun land.Ik denk dat we ons van tevoren wel hadden ingesteld op dat spectrum van ervaringen, maar je kan je nooit echt voorbereiden op wat er in het moment gebeurt. Je bent er nooit echt op voorbereid om dakloze kinderen te ontmoeten in Jamaica en hun leefomstandigheden te zien en de littekens op hun lichaam en de kogels die nog steeds in hun lichaam zitten en de plastic zeilen waaronder ze wonen omdat hun houten hutje in de fik is gezet. Ik denk niet dat je jezelf ook echt kunt voorbereiden op zulke persoonlijke interacties. Dat gezegd hebbende, ik denk ook niet dat "zwaar" het juiste woord is. Voor ons is het een eer, snap je? Het is een beetje van: oké, ontzettend bedankt dat je ons toelaat in jouw leven, omdat je al gemarginaliseerd en kwetsbaar bent, en we zijn ons ervan bewust dat je nog kwetsbaarder bent wanneer je op camera komt en met ons afspreekt.De aflevering die zich in de VS afspeelt had ook een paar behoorlijk zware scènes. Er is in Amerika veel vooruitgang geboekt op het gebied van lhbt-rechten, maar tegelijkertijd stijgt het aantal haatmisdrijven in het land en worden transgenders erg gediscrimineerd. Waar denk je dat deze tegenstelling vandaan komt?
Ellen: Ik denk dat we een enorme mijlpaal hebben bereikt met de beslissing van het Hooggerechtshof over het homohuwelijk, en ik denk dat je een bepaald segment van de bevolking hebt dat het daar niet mee eens is. Zij doen wat ze kunnen om die vooruitgang tegen te gaan. Ian: Ik denk dat je het ook in perspectief moet zien – er is een groep mensen in dit land en in de wereld die weigert om mee te gaan met de tijd. Ze weigeren om te kijken naar het land als geheel en hoe mensen zich voelen. Ik zou zeggen dat juist de meerderheid zoiets heeft van: laten we meer open-minded zijn, laten we meer liefdevol zijn, laten we toleranter zijn. Ellen: En we hopen ook dat de show laat zien wat dat soort hatelijke retoriek over lhbt'ers teweeg kan brengen. Ik denk dat veel mensen homofobe opmerkingen horen, en het gewoon proberen te negeren, of alleen maar denken: dat is zo'n onzin. Ze halen er hun schouders over op, of het nou homofobie, transfobie, racisme of xenofobie is. Dat manifesteert zich in onze samenleving, en is echt vernietigend. Ian: Ja, en de grote hoeveelheid tijd en aandacht die wordt besteed aan dit soort bekrompen opvattingen in de Amerikaanse media is echt schadelijk. Het schaadt onze manier van denken. Het schaadt jonge mensen die het al moeilijk genoeg hebben in hun dorpen en andere minderheden die worstelen om zich thuis te voelen in Amerika. Ik bedoel, het heeft enorme gevolgen waar we ons niet echt van bewust zijn, en wij leunen gewoon achterover en doen niets en laten de media draaien op dit soort haat en angst. Ik denk dat het extreem gevaarlijk is. Ik hoop dat onze show een soort tegengewicht kan bieden.De eerste aflevering van GAYCATION, die zich afspeelt in Japan, is vanaf woensdag 1 maart te zien op VICELAND. Kijk voor meer informatie op viceland.com.
Advertentie
Ellen Page: We kennen elkaar al acht jaar.Waarom was het zo belangrijk voor jullie om deze show te maken?
Ellen: Het idee kwam in eerste instantie bij me op omdat ik dol ben op reisprogramma's. Ik denk dat als je onderdeel bent van de lhbt-gemeenschap en gaat reizen, er bepaalde dingen zijn waar je rekening mee moet houden, zeker wanneer je naar plekken gaat waar lhbt'ers het niet makkelijk hebben. En ik wilde erachter komen wat het op verschillende plekken ter wereld betekent om gay te zijn, en wilde met de gemeenschap praten – en dan vooral met degenen die het kwetsbaarst zijn en misschien niet vaak de kans krijgen om over hun situatie te praten of hun stem te laten horen. Dat is wat belangrijk voelde voor mij.Was het zwaar om de show te filmen? Ik heb het hele seizoen in één ruk gekeken, en voelde me daarna behoorlijk afgemat. Er komt zoveel ellende voorbij. Was het moeilijk om dat van dichtbij mee te maken?
Ellen: Ja, natuurlijk. Ik bedoel, er waren ook situaties bij die tot de meest inspirerende momenten in m'n leven behoren. Zoals de eerste Pride in Jamaica, dat was echt een ongelofelijk moment om mee te maken, en ik was zo dankbaar dat ik daarbij mocht zijn. En natuurlijk zijn er ook momenten die ongelofelijk pijnlijk zijn, en dat is moeilijk om mee te maken. Ik denk dat het belangrijkste ding is dat we zoveel mensen op die plekken hebben ontmoet die echt de moedigste en mooiste mensen zijn die je ooit zal tegenkomen. Natuurlijk eist het ook z'n tol van ons, maar wij zijn niet degenen die met al die problemen moeten dealen.
Advertentie
Ian Daniel: Uiteindelijk wil je een gebalanceerde show maken – je wil dat het grappig is, je wil dat het ontroerend is, je wil dat het inspirerend is, je wil dat het echt is, je wil dat het de waarheid is. Dus als je zo breed inzet, verwacht je ergens ook wel dat je mensen gaat zien die onderdrukt en gemarginaliseerd worden en mensen die een ontzettend moeilijk leven hebben. En je gaat ook mensen zien die volledig uit de kast zijn en trots zijn op hun identiteit, en activisten die de strijd voor gelijke rechten aangaan in hun land.Ik denk dat we ons van tevoren wel hadden ingesteld op dat spectrum van ervaringen, maar je kan je nooit echt voorbereiden op wat er in het moment gebeurt. Je bent er nooit echt op voorbereid om dakloze kinderen te ontmoeten in Jamaica en hun leefomstandigheden te zien en de littekens op hun lichaam en de kogels die nog steeds in hun lichaam zitten en de plastic zeilen waaronder ze wonen omdat hun houten hutje in de fik is gezet. Ik denk niet dat je jezelf ook echt kunt voorbereiden op zulke persoonlijke interacties. Dat gezegd hebbende, ik denk ook niet dat "zwaar" het juiste woord is. Voor ons is het een eer, snap je? Het is een beetje van: oké, ontzettend bedankt dat je ons toelaat in jouw leven, omdat je al gemarginaliseerd en kwetsbaar bent, en we zijn ons ervan bewust dat je nog kwetsbaarder bent wanneer je op camera komt en met ons afspreekt.De aflevering die zich in de VS afspeelt had ook een paar behoorlijk zware scènes. Er is in Amerika veel vooruitgang geboekt op het gebied van lhbt-rechten, maar tegelijkertijd stijgt het aantal haatmisdrijven in het land en worden transgenders erg gediscrimineerd. Waar denk je dat deze tegenstelling vandaan komt?
Ellen: Ik denk dat we een enorme mijlpaal hebben bereikt met de beslissing van het Hooggerechtshof over het homohuwelijk, en ik denk dat je een bepaald segment van de bevolking hebt dat het daar niet mee eens is. Zij doen wat ze kunnen om die vooruitgang tegen te gaan. Ian: Ik denk dat je het ook in perspectief moet zien – er is een groep mensen in dit land en in de wereld die weigert om mee te gaan met de tijd. Ze weigeren om te kijken naar het land als geheel en hoe mensen zich voelen. Ik zou zeggen dat juist de meerderheid zoiets heeft van: laten we meer open-minded zijn, laten we meer liefdevol zijn, laten we toleranter zijn. Ellen: En we hopen ook dat de show laat zien wat dat soort hatelijke retoriek over lhbt'ers teweeg kan brengen. Ik denk dat veel mensen homofobe opmerkingen horen, en het gewoon proberen te negeren, of alleen maar denken: dat is zo'n onzin. Ze halen er hun schouders over op, of het nou homofobie, transfobie, racisme of xenofobie is. Dat manifesteert zich in onze samenleving, en is echt vernietigend. Ian: Ja, en de grote hoeveelheid tijd en aandacht die wordt besteed aan dit soort bekrompen opvattingen in de Amerikaanse media is echt schadelijk. Het schaadt onze manier van denken. Het schaadt jonge mensen die het al moeilijk genoeg hebben in hun dorpen en andere minderheden die worstelen om zich thuis te voelen in Amerika. Ik bedoel, het heeft enorme gevolgen waar we ons niet echt van bewust zijn, en wij leunen gewoon achterover en doen niets en laten de media draaien op dit soort haat en angst. Ik denk dat het extreem gevaarlijk is. Ik hoop dat onze show een soort tegengewicht kan bieden.De eerste aflevering van GAYCATION, die zich afspeelt in Japan, is vanaf woensdag 1 maart te zien op VICELAND. Kijk voor meer informatie op viceland.com.