Laten we het nog even over de koninklijke dab hebben

De belangrijkste dingen in het leven gebeuren op de momenten waarop je ze niet verwacht. Je vliezen breken terwijl je aan de keukentafel een pak stroopwafels zit te eten, je oma sterft tijdens een aquajogsessie, en de koning dabt tijdens een stadswandeling in Oldenzaal.

Terwijl jij gisteren verveeld achter je bureau zat te bedenken wat je dit weekend allemaal voor gekke shit gaat doen, bracht Willem-Alexander samen met Máxima een bezoek aan Twente. Een beetje onder het volk zijn. Dat soort dingen doet hij wel vaker, maar de wandeling van gisteren was anders dan alle andere wandelingen die ooit door koningen of koninginnen zijn gemaakt. Zijne Majesteit, Koning der Nederlanden, Prins van Oranje-Nassau, Jonkheer van Amsberg Willem-Alexander nam namelijk alvast een voorschot op zíjn crazy party weekend, door het toegestroomde publiek te trakteren op een royale dab. Niet alleen liet Willem-Alexander zijn handjes wapperen om er even een intense daberoni uit te gooien, het werd ook nog opgenomen op video, zodat we dit historische koninklijke moment voor altijd kunnen terugzien.

Er borrelen een paar prangende vragen op bij het bekijken van de video. De eerste, en belangrijkste vraag is:

Het antwoord op deze vraag zou kunnen liggen in het feit dat Willem-Alexander naast koning, jonkheer, markies, graaf, burggraaf en baron, ook gewoon een vader is. En vaders, zeker vaders van kinderen die naar de middelbare school gaan, hebben op de een of andere manier altijd de neiging om een coole vader te willen zijn. Aangezien de dab, die zijn oorsprong naar verluidt vindt in de trapscene van Atlanta, de laatste tijd onder kinderen van middelbareschoolleeftijd ongeveer even populair is als energydrink en AXE-deodorant, kan ik me best voorstellen dat Amalia op een dag dabbend door het paleis liep.

Dit moet Willem-Alexander geïnspireerd hebben om mee te doen met de nieuwste hype onder zijn jonge onderdanen. De kans is groot dat een van de kinderen in het publiek buiten beeld het voortouw heeft genomen in de dab-actie. Het is een soort spel geworden om te dabben op belangrijke momenten, en het moment dat de koning met zijn gevolg op bezoek komt is voor Oldenzaal best belangrijk. Misschien heeft de koning het internationale gebaar voor SWAG herkend, en deze lokroep in een soort dierlijke reflex beantwoord.

Wat alleen wel opvalt, is dat deze koninklijke dab redelijk soepel uit de koninklijke armen komt. Dit heeft hij vaker gedaan. Zou het dan toch zo zijn dat dit een zorgvuldig geplande actie is, en dat de koning gisterochtend voordat hij richting het Twentse land reisde, thuis in Wassenaar voor de spiegel een paar keer heeft staan oefenen, totdat hij de jolige armbeweging onder de knie had?

Misschien moeten we de theorie dat de koning hier in een reflex heeft gehandeld dus wel overboord gooien. Zou het niet kunnen dat de koning de dab hier gebruikt om zijn band met jonge burgers te verstevigen? Het wat oudere deel van zijn onderdanen is de laatste tijd nogal aan het morren over de koning – vooral omdat ze het er niet mee eens zijn dat de koning en zijn gezin voor het maken van wandelingen door provinciesteden miljoenen euro's per jaar krijgen – dus het is misschien geen slechte gedachte om tijdens die wandelingetjes de nieuwe generatie aan zich te binden, en de dab daarvoor in de strijd te gooien. Die kinderen maakt dat van die miljoenen euro's belastinggeld die naar het koningshuis gaan toch niets uit, kinderen betalen namelijk geen belasting. Zou dit soms een uitgekiende strategie zijn geweest, om zo met één armzwaai de toekomst van het koningshuis te redden? De kinderen die gisteren in Oldenzaal getuige waren van deze historische dab, zullen over veertig jaar Amalia voorbij zien rijden in de gouden koets, elkaar aanstoten en zeggen: "Haar vader hebben wij nog zien dabben!"

Uit persoonlijke overweging zou ik zeggen: ja, natuurlijk is het oké dat de koning dabbend door het leven gaat. Voortaan zou de dab de nationale groet moeten zijn op Koningsdag, wat mij betreft voeren we de dab in als nationale dans voor tijdens het volkslied. Maar er zijn meer factoren die hier een rol spelen.

Aan de andere kant: weet je nog, die ene keer dat je vader probeerde mee te praten met jou en je vriendjes, en opeens het woord "chillen" gebruikte? Weet je nog dat je daar een beetje buikpijn van kreeg? Met dat gevoel keer duizend moeten de prinsesjes vandaag naar school. Hun vader heeft ter overstaan van de hele natie de 'coole vader' lopen uithangen. Iets ergers kan je een meisje van twaalf niet aandoen.

Maar behalve vader is Willem-Alexander natuurlijk ook koning, en een dabbende koning voelt toch een beetje als je wiskundeleraar die op een schoolfeest besloot wat twistmoves eruit te gooien. Maar dan dus een schoolfeest met zeventien miljoen onderdanen. Bovendien is hij als staatshoofd in de rest van de wereld het uithangbord van Nederland. De laatste keer dat een staatshoofd een mal armgebaar als signature move omarmde liep het niet zo goed af met zijn land. Daar weten de vader en opa van Willem-Alexander alles van.

Dat de koning best in is voor wat 'gekkigheid' bewees hij vorig jaar al

De koning hoeft geen verantwoordelijkheid af te leggen voor zijn woorden en daden. Dat staat in de grondwet. Zo komt het bijvoorbeeld dat gisteren, precies op het moment dat de koning zijn dabspieren aanspande, in de Tweede Kamer een debat aan de gang was over de financiën van het koningshuis. Krijgen de koning en zijn familie niet veel te veel geld? De koning vindt natuurlijk van niet, maar dat standpunt hoeft hij dus niet zelf te komen verdedigen. Daar is de minister-president voor. Die draagt namelijk de verantwoordelijkheid voor de koning. En dus ook de verantwoordelijkheid voor deze koninklijke dab.

De dab van de koning is dus misschien wel een dappere poging om de harten van de jeugd te winnen, maar het is maar de vraag of dat werkt. De dab is een gebaar van het volk, en als er iets is dat de koning moet vermijden, is het dat het volk denkt dat de koning één van hen is. De enige reden die er is om te vergoelijken dat de koning in een paleis woont en miljoenen euro's zakgeld uit de belastingpot krijgt, is door vast te houden aan het idee dat hij verheven is boven het volk. Als diezelfde koning vervolgens al dabbend over straat gaat, kan het volk zomaar het idee krijgen dat de koning ook maar gewoon een man is, een man die er af en toe een volks dabje uitgooit. Als het volk zich te veel gaat vereenzelvigen met de koning, gaan die burgers zich afvragen waarom die man in een paleis woont en mantels van hermelijn draagt, terwijl zij het met een spijkerbroek van C&A en een rijtjeshuis in Oldenzaal moeten doen. En als je niet gelooft dat de koning inderdaad boven het volk staat, is dat best een legitieme vraag.

Niet zoveel. De dab was namelijk allang dood.