Alle zeemonsterporno ter wereld bestaat dankzij één mysterieuze man

Er bestaat een obscure stroming in de porno waar een man verkleed als zeemonster slijmerige seks heeft met angstige vrouwen.

Er zijn meer dan honderd filmpjes van deze fetisj te vinden op verschillende websites, opgenomen door verschillende productiemaatschappijen. Maar in elke video wordt hetzelfde kostuum gebruikt. Dat kostuum werd gemaakt door Zagone Studios uit de Amerikaanse staat Illinois. De video’s worden niet gemaakt door traditionele pornobedrijven, maar maken deel uit van een industrie die filmpjes maken in opdracht van privépersonen. Veel van dit soort seksfilmpjes gaan over voeten, nepincest, op elkaars gezicht zitten, dominante vrouwen en andere, meer herkenbare fetisjen. Maar wat het zeemonsterthema uniek maakt, is dat het volledige oeuvre gemaakt is in opdracht van één persoon.

“Er is maar één gast. Een Duitser,” zegt Guda*, mede-eigenaar van Bitch Slap Studios. Guda vertelde me dat deze mysterieuze man er “god weet hoeveel geld aan uit heeft gegeven” om waarschijnlijk alle bestaande zeemonsterpornofilmpjes te laten produceren.

Ik kan je niet met zekerheid zeggen dat hij echt de enige persoon is die verantwoordelijk is voor zeemonsterporno, maar wat ik wel weet is dat hij verantwoordelijk is voor het overgrote deel ervan. Het is ook moeilijk om te zeggen hoeveel filmpjes deze fan heeft besteld, omdat sommige op maat gemaakt filmpjes nooit openbaar zijn gemaakt en andere filmpjes moeilijk te vinden zijn. Cory Chase van Cory Chase Customs zegt dat hij twee dozijn films heeft gemaakt voor deze fan in de afgelopen paar jaar. Guda, die ook als producent, regisseur en acteur werkt, heeft vijf dozijn filmpjes gemaakt voor de fan sinds 2009. Guda vertelde me ook dat een van zijn collega’s, die ooit zijn eigen studio had en nu bij Bitch Slap Studios werkt, nog veel langer voor de fan werkt. Maar Guda kon me niet precies vertellen hoeveel jaar dat was, of hoeveel films er zijn gemaakt.

Voor bedragen variërend van honderd tot wel vijftienduizend euro kun je op maat gemaakte porno bestellen. Je geeft zo’n bedrijf je wensen door en betaalt vooraf om de kosten te dekken. In dit geval stuurt de mysterieuze fan een producent als Guda een script waarin staat dat hij een monster wil zien neuken, en dat hij graag het pak van Zagone Studios wil zien.

Ik stuurde Zagone een e-mail, om te vragen of ze zich ervan bewust zijn dat een van hun kostuums onderdeel is geworden van een pornogenre. Iemand van het sales- en marketingteam reageerde: “We wisten niet dan ons Zeemonster Kostuum werd gebruikt in pornografische films. We hopen dat de acteurs het pak comfortabel en makkelijk in het gebruik vinden en dat het publiek kan genieten van de artistieke schoonheid van het kostuum.”

Ik wilde graag met de mysterieuze Duitse man praten om erachter te komen wat hij zo leuk vindt aan zeemonsters, dus ik vroeg een aantal studio’s die films voor hem maakten om mijn verzoek voor een interview door te sturen. Jammer genoeg, maar ook begrijpelijk, wilde de man liever niet praten over zijn interesse in zeemonsters. Helaas had ook geen van de producenten die ik sprak hem die vraag ooit gesteld. Hij stuurt ze alleen een bericht, het pak (als de studio nog geen zeemonsterpak heeft) en, indien nodig, een e-mail met uitleg.

Bitch Slap Studios stuurde me zo’n e-mail door. Er staan instructies in die hij bijvoegde toen hij onlangs een film van twee uur bestelde. “Ik wil gewoon missionaris zien. Geen opsmuk. Gewoon vanuit veel verschillende hoeken in dat standje. Wat ik wil zien is: of het hele meisje en het monster, of een deel van het meisje en een beetje monster, maar nooit vooral het monster en maar een beetje van het meisje.” Hij zegt er altijd bij dat hij wil dat het meisje tijdens de hele shoot naakt is. Hij wil ook zoveel mogelijk van het bovenlijf zien, en hij wil altijd haar gezicht kunnen zien. Droogneuken is in principe prima. Als er een pik in beeld moet, dan het liefst een voorbind-monsterpik zoals deze. Het belangrijkste voor hem lijkt te zijn dat hij kan zien hoe het meisje reageert op het monster.

Het eindresultaat verschilt uiteindelijk per studio, vooral in hun interpretatie van het monster. In filmpjes als The Horny Monster from Beyond (2014) van Peachy Keen Films – een studio waarvan ik ongeveer drie dozijn monsterfilmpjes vond via hun distributiekanalen – is het monster nogal campy. Hij zwaait met zijn armen en schreeuwt “nya, nya!” Guda pakt het serieuzer aan, met een grommend, eng monster in de films Sea Monster Got Me (2017) of Out of the Abyss (2017). Chase, die vaak zelf de rol van het monster speelt, gebruikt een gifgroene voorbinddildo in Alli Rae in Swamp Monster vs the Beauty (2014) en Melanie Hicks in the Swamp Monster Attacks (2016). De studio Chris’ Corner gebruikt gewoon een mannelijke acteur met zijn roze, mensenpik bungelend uit zijn zwarte broek die hij draagt onder het monstershirt in A Monster Rape (2016). Dit is ook de enige video die ik kon vinden van Chris’ Corner, omdat hun archief niet makkelijk doorzoekbaar is. In de video’s van Chase is altijd penetratie met een dildo te zien, maar Guda en de anderen houden het vaak tot nep- en droogneuken.

De fan lijkt niet zo van camp te houden, zo blijkt uit een briefje met instructies: “Het moet op horror lijken. Het monster moet niet lollig doen.” Hij legt verder uit dat het monster moet brullen en sissen. De actrice is “doodsbang, dus ze moet huilen, smeken, worstelen, etc. Ze walgt en dat is te zien, maar ze laat het monster zijn gang gaan uit angst. Haar angst moet duidelijk te zien zijn… Het monster wordt opgewonden van haar angst!”

We weten niet wat de man achter het zeemonstergenre precies drijft. Maar elke producent die ik interviewde over monsterfetisjes – er zijn er meer, vampiers bijvoorbeeld – had het vermoeden dat de wensen van deze klanten voortkomen uit iets wat gebeurde nadat ze in hun jeugd een horrorfilm zagen. In het geval van deze fan, kan dat bijvoorbeeld een vrouw zijn geweest die wordt meegesleurd door een beest. Eerst is ze bang, maar dan valt ze toch voor de dierlijke kracht van het monster. Een beetje zoals in Dracula, King Kong of Creature from the Black Lagoon. Dat zou een vormende erotische ervaring kunnen zijn geweest. Dat klinkt wel logisch, omdat deze monsters en hun films vaak een seksuele lading hebben. Het erotiseren van zo’n beest kan ingebakken raken en later sterk opwindend worden.

Mark Griffiths, als expert op het gebied van de psychologie van seksuele fetisjen verbonden aan Nottingham Trent University, is het eens met uitleg. Hij vertelde dat “onderzoek naar de oorsprong van fetisjen suggereert dat het in de kindertijd begint en later geassocieerd wordt met iets seksueels met een object dat doorgaans niet als seksueel gezien wordt.”

Wat het ook is waar deze fan al die jaren door gedreven wordt, hij kan zijn filmpjes waarschijnlijk niet altijd blijven betalen. Chase zei dat de bestellingen zijn afgenomen de laatste jaren. Guda wijt het aan het feit dat sommige studio’s de prijzen omhoog hebben gegooid om verliezen door piraterij te dekken. “Hij bestelt alleen nog filmpjes als we een lokaal model hebben dat hij leuk vindt. Dan is het minder duur voor hem,” zei Guda. Dan hoeft-ie niet te betalen om een actrice in te laten vliegen vanuit Los Angeles of New York.

Het is maar de vraag of de studio’s deze fan en zijn klandizie werkelijk zullen missen. Iedereen die ik sprak die het kostuum heeft gedragen klaagt erover. Het is warm, je ziet niks als je het draagt en zelfs droogneuken is moeilijk. Bovendien moet je grommen en janken om een realistisch monster neer te zetten, terwijl je tegen iemand oprijdt. “We hadden een model dat het pak moest dragen dat er gewoon helemaal mee is gestopt,” herinnert Guda zich. “Ze haatte het leven als ze dat ding aan moest.”

Hoewel Chase zei dat monsterporno doorgaans goed verkoopt, voegt Guda eraan toe dat de markt voor filmpjes met zeemonsters beroerd is. Zijn beste film is in vijf jaar tijd nog geen honderd keer gedownload. Waarschijnlijk hebben wel meer mensen zijn filmpjes illegaal gezien. Alles bij elkaar levert het niet genoeg op om voor de cast en crew te betalen, wat meer is dan de productiekosten die de fan voor rekening neemt. Voor hem speelt het genre op z’n best quitte.

Het komt erop neer dat als deze ene klant ooit wegvalt, het volledige genre van zeemonsterporno wellicht opdroogt. Dat maakt het aan de ene kant een weinig betekenisvol genre. Aan de andere kant laat het wel zien hoe ontwrichtend het model van porno op bestelling kan zijn. Het enige wat je nodig hebt is een iemand met wat besteedbaar inkomen en een vrij specifieke fetisj. Als ze de tijd en moeite willen nemen, kunnen ze de markt overspoelen met content, zodat het voor nietsvermoedende kijkers lijkt alsof hun marginale fetisj een groot ding is.

“Ik vraag me weleens af wat de mensen die op maat gemaakte porno bestellen nou eigenlijk bezielt,” zegt Guda. “Ik kan een boel gekke hypothesen bedenken. Maar misschien is het beter om er niet te lang over na te denken en er maar gewoon in mee te gaan.”

*In de fetisjwereld gebruiken acteurs, producenten en regisseurs soms een alias. In die gevallen hebben we daar gebruik van gemaakt.