Wanneer fotografen hun favoriete gerecht uitbeelden
Bananasplit, Daantje Bons.

FYI.

This story is over 5 years old.

Creators

Wanneer fotografen hun favoriete gerecht uitbeelden

“Een goede banana split is zo uitbundig mogelijk. Zo uitzinnig dat het bijna vies wordt.”

Dit artikel is aangepast. Een paar uur voor de opening van de tentoonstelling werd bekend dat deze is uitgesteld naar woensdag 12 september. "De vochtigheid van het onweer heeft ernstig op onze expoprints gewerkt," aldus de verklaring.

In Melkweg Expo in Amsterdam is komende week een zeer smaakvolle fototentoonstelling te zien. Of nou ja, smaken verschillen natuurlijk, maar de fotografen die eraan meedoen vinden het zelf in ieder geval vrij appetijtelijk. Ze kregen namelijk allemaal de opdracht om hun lievelingsgerecht uit te beelden, en het watertandende gevoel dat ze ervan krijgen.

Advertentie

Het mondde uit in foto’s waarop je vrij duidelijk ziet om welk gerecht het gaat – van een stilleven van poké bowl-ingrediënten tot een vrouw die een roze cupcake naar binnen werkt – maar ook in beelden waar je eigenlijk weinig uit op kunt maken. Zoals een zachte, grijze bontjas, of een zelfportret van een fotograaf die zichzelf in het zand heeft ingegraven en er voor de garnering wat dennentakjes overheen heeft gedrappeerd.

In de tentoonstelling, genaamd My Feeder is a Photographer, kun je niet alleen zien welke gerechten al die beelden moeten voorstellen, maar ook hoe je ze kunt klaarmaken. Iedere fotograaf is namelijk zo vriendelijk geweest om ook het recept erbij te vermelden. Om alvast een voorproefje te krijgen van deze gastronomische hoogstandjes, vroegen we vier deelnemers om het verhaal achter hun foto te vertellen.

Noël Loozen, Spoetnik

Spoetnik, Noël Loozen

Creators: Wat is er zo speciaal aan de berehap? Of ‘spoetnik’, zoals jullie ‘m in Limburg noemen?
Noël Loozen: Ik vind het een mooi verzonnen snack. Het is vrij simpel: gewoon een stokje met dan weer een stuk gehaktbal, dan weer een stuk ui. Dat heeft iets meditatiefs: gehaktbal, ui, gehaktbal, ui. Een soort mantra. Qua vormgeving vind ik ‘m ook tussen alle andere snacks uitspringen. Als je kijkt naar kroketten, frikandellen of kaassoufflés, dan zijn dat toch allemaal best saaie snackdesigns.

Wat maakt voor jou een goede spoetnik tot een goede spoetnik?
In Limburg doen we er altijd curry op, in tegenstelling tot de rest van het land, waar ze er satésaus overheen gooien. Daar snap ik niks van. Altijd als ik ergens een spoetnik bestel, dan moet ik dat er snel bij zeggen: “Stop, geen satésaus!” Verder moet een goede spoetnik lang genoeg in het vet hebben gelegen, zodat het er helemaal in druipt. De randjes van de ui moeten krokant en goudbruin zijn en een zelfgemaakte gehaktbal is natuurlijk het beste – soms krijg je van dat neppe frikandellenvlees.

Advertentie

Je foto ziet er vrij ruimteachtig uit. Is dat een verwijzing naar de Limburgse naam?
Klopt, Spoetnik was de eerste onbemande satelliet. Ik heb het vastgelegd in mijn eigen studio, met een kleurrijk sterrenstelsel als achtergrond. De spoetnik vliegt door de ruimte, maar tegelijkertijd hangt-ie ook aan een touwtje, alsof hij elk moment in de curry kan zakken.

Heb je de spoetnik opgegeten nadat je ‘m geschoten hebt?
Natuurlijk, haha.

Lonneke van der Palen, Moscow Mule

Moscow Mule, Lonneke van der Palen.

Creators: Jij hebt voor een cocktail gekozen. Waarom?
Lonneke van der Palen: Ik hou stiekem helemaal niet van koken. Wel van eten, maar niet van koken. Drinken doe ik al te graag, en de moscow mule staat momenteel bovenaan mijn lijstje. Toen ik voor deze tentoonstelling werd gevraagd, besloot ik dus maar voor een drankje te gaan.

Wat is het geheim van de moscow mule?
De combinatie van wodka en gingerbeer is op zichzelf al een fantastische uitvinding, daar hoeven geen geheime toevoegingen aan de pas te komen. Al maakt ijs het wel extra lekker.

En dat voelt voor jou alsof je een bontjas aan hebt getrokken?
Eigenlijk is het een vrij simpele vertaling geworden: een bontjas (wodka) en een meisje met rood haar (gingerbeer). De naam moscow mule roept bij mij rijkelijke, chique gevoelens op, maar geeft me tegelijkertijd ook hele koude rillingen. Kippenvel. Dat heb ik geprobeerd te vangen in dit beeld. Denk aan de Transsiberië Express, koude paleizen, Catharina de Grote en sneeuw. Heel veel sneeuw.

Advertentie

Zijn er ook dingen die je totaal niet lust, en hoe zou je die uitbeelden?
Toevallig kom ik net terug uit Marokko en daar ben ik erachter gekomen dat lamsvlees niet helemaal mijn ding is. Hoe ik dat zou visualiseren weet ik niet precies, al lijkt een rokende tajine op een vliegend tapijt me nu al een prachtig beeld.

Kevin Osepa, Antilliaanse tutu

Tutu, Kevin Osepa.

Creators: Ik zie niet echt een gerecht op je foto. Om welke gaat het precies?
Kevin Osepa: Antilliaanse tutu. Dat is een bijgerecht, een combinatie van polenta en bonen. Je eet het meestal met vis of geitenvlees, of gewoon met wat kaas eroverheen.

Hoe heb je de tutu het liefst?
Tutu is meestal redelijk hetzelfde, maar kleine aanpassingen zijn altijd mogelijk. Mijn moeder doet er vaak ook een beetje pompoen in. Het is belangrijk dat je de structuur van de bonen een beetje intact houdt. Verder moet het vooral veel zijn, zodat het lekker machtig is.

Is dat waarom je een soort after dinner dip hebt uitgebeeld?
Ja, dat gevoel dat je helemaal vol zit en het liefst gewoon wil slapen. Het is ook een gerecht dat me doet denken aan thuis: ik heb achttien jaar op Curaçao gewoond, en ben voor mijn studie naar Nederland verhuisd. Mijn moeder maakt altijd tutu als ik terugkom. Ik ben op loopafstand van het strand geboren, dus vandaar dat ik in het zand lig. Alsof ik zelf die tutu ben, en in aluminiumfolie ben ingewikkeld.

Zijn er ook dingen die je absoluut niet lekker vindt, en hoe zou je dat dan verbeelden?
Mais. Een hele maiskolf gaat op de een of andere manier nog wel, maar als het los in een gerecht zit, haal ik dat er altijd uit. Als ik dat in een beeld zou moeten vangen, dan zou het denk ik een foto zijn waarop je mij heel hard weg ziet rennen.

Advertentie

Daantje Bons, banana split

Bananasplit, Daantje Bons.

Creators: Hoe ziet de allerbeste banana split er volgens jou uit?
Daantje Bons: Zo uitbundig mogelijk. Niet zo’n klein schaaltje met een paar stukjes banaan, maar echt een groot dessert. Zo uitzinnig dat het bijna vies wordt.

Hoe kwam je hierop?
Toen ik van deze opdracht hoorde, had ik al snel het idee in mijn hoofd om iets in een kruis te fotograferen. En een banana split leek me dan wel toepasselijk. Ik bestel het niet heel vaak, maar af en toe gun ik het mezelf wel. Het is mijn grote guilty pleasure.

Wie zien we op de foto?
Ik lig daar zelf. Naast me had ik een laptop liggen, zodat ik kon zien wat er precies gebeurde. Om er een kleurrijk en heftig beeld van te maken kreeg ik hulp van foodstylist Alexandra Mitsiou. Ze heeft de chocolade goed laten druppelen, zodat het lekker vies werd.

Hoe zou je iets verbeelden dat écht vies is, zoals kleffe, doorgekookte groenten?
Ik zou het dan juist zo esthetisch mogelijk proberen vast te leggen. Dat je denkt: dát ziet er lekker uit! En dat je dan opeens ziet dat het eigenlijk heel vadsig en naar is. Of enorm vet, dat het er helemaal in is gedropen.

De tentoonstelling My Feeder is a Photographer is vanaf woensdag 12 t/m zondag 30 september te bezoeken in Melkweg Expo. Meer informatie vind je hier.