Hoe het voelt om een vibrerende seksmachine van 2000 euro te berijden

Dat appte ik naar mijn huisgenoot terwijl ik op werk was, omdat ik me zorgen begon te maken dat The Cowgirl: A Premium Sex Machine op de een of andere manier kwijt zou raken met de post. Met mij samenwonen heeft zo zijn voordelen, zoals een oneindige voorraad snoep, maar ook wat eigenaardigheden, zoals enorme seksspeeltjes die ineens zonder enige waarschuwing worden bezorgd. De vibrator was, zo bleek, gelukkig goed aangekomen. Ik kon niet wachten om naar huis te gaan en deze nieuwe uitvinding van 2000 euro uit te proberen en een handsfree, piemel- en tongvrij orgasme te bereiken.

Ik ontdekte het apparaat van 11 kilo in het New York Museum of Sex, waar het tentoongesteld werd in een expositie over een ietwat wrede geschiedenis van berijdbare seksspeeltjes, die decennia lang al voor vrouwen worden ontworpen, door mannen. De Cowgirl – glad en, zoals ik eerder zei, enorm groot – werd ontworpen door sekstherapeut Alicia Sinclair, die slim inspeelde op de heersende trend waarin mensen hun seksspeeltjes niet langer beschaamd verstoppen in een rommelige la, naast condooms en zakken snoep.

“Over het algemeen accepteren mensen seksspeeltjes steeds meer,” vertelt Sinclair. “Ik denk dan ook dat mensen meer gaan investeren in grote seksspeeltjes, of het nou in dit model is, seksmeubilair, of grotere vibrators. Vooral mensen die op een punt zijn in hun seksuele ontwikkeling waarop ze zich afvragen, ‘Wat valt er nog meer om te ontdekken? Wat is de volgende stap?’

Vibrators kunnen onbeschaamde eyecatchers zijn; luxeus en met een flink prijskaartje. Een groot verschil met de vibrator die kan doorgaan voor een lippenstift of ring. Dit model zet je op je bank of bed en kun je berijden, op een van de pulserende piemelvormige opzetstukken die je naar wens kunt aanpassen. Het ziet eruit als een flink stevig zadel, waar je een dildo of vibrator zet. En het ding maakt veel geluid.

“Het voelt alsof er de afgelopen 35 jaar niks nieuws is uitgekomen op het gebied van berijdbare seksspeeltjes,” vertelt Sinclair. (Ze verwijst naar de komst van The Sybian, die ik nooit heb gebruikt en waar ik dus ook niet over kan oordelen, een ontwerp van Dave Lampertin uit 1983.)

“Dit is de ultieme vibrator. Ik wilde ‘m eruit laten zien als iets wat ik in mijn eigen slaapkamer zou neerzetten, en zelf zou gebruiken. De opzetstukken moesten er leuk uitzien, en het moest interactief zijn. Je kunt er vanaf een afstand mee spelen.”

Je kunt de Cowgirl op drie manieren besturen: via een afstandsbediening, die je inplugt en vasthoudt terwijl je erop rijdt, via de bijbehorende app, of via FeelMe, een site waarmee je apparaten van een afstand kunt besturen – handig als je geliefde aan de andere kant van het land woont en je toch een soort van seks wil hebben. (Sinclair zegt dat de afstandsbedieningfunctie heel populair is in de webcam-community.)

Ik stelde het uitproberen van de Cowgirl een week uit nadat hij was aangekomen, om twee redenen: 1) het heet een seksmachine, en dat maakt me nogal bang; 2) de zeer uitgebreide gebruiksaanwijzing en vele onderdelen – snoeren, schroeven en piemelvormige opzetstukken – leken me veel te ingewikkeld. Maar toen, op een zondagavond, na een paar glazen whiskey en een aantal tweets, was ik klaar voor de uitdaging. En gelukkig bleken de instructies heel duidelijk, zelfs voor iemand als ik, die het voor elkaar weet te krijgen om een doos muesli zo open te maken dat-ie nooit meer dicht kan.

De enige optie die overbleef was… erop gaan zitten. De Cowgirl wordt geleverd met twee opzetstukken – de Wild West Silicone, een groot piemelvormig uitsteeksel dat zorgt voor een realistischere sekservaring voor een vrouw die naar hetero neigt, zoals ik. Met de afstandsbediening en de app kun je de vibratie afstellen, en de snelheid waarmee hij rondjes draait (hij draait rondjes!). De andere optie, de Rawhide Silicone, is een kleine bobbel waarop je comfortabel kan schuren en stoten, als penetratie met de deze Cowgirl niet helemaal je ding is.

Ik besloot te beginnen met de meest extreme – die met pik –, omdat ik daar het bangst voor was. Ik deed er glijmiddel op en sprong op het ding, en streek neer boven de dildo. Ik zette ‘m aan, op medium, en moest direct overschakelen naar de laagste stand, aangezien het heel intens was en heel veel lawaai maakte. Ik denk dat de fabrikant ervan uitging dat mensen die zoveel geld neer kunnen tellen voor dit apparaat, ook een huis voor zichzelf kunnen betalen. Maar whatever, ik denk dat mijn huisgenoten blij voor me zouden zijn als ze het vrachtwagen-achtige gevroem uit mijn kamer zouden horen komen, wat zeker weten niet te missen was.

Ik kwam in de stemming, en probeerde rustig de wildewestendildo uit. Het was… ongemakkelijk. Met een zelfde soort dildo maar dan voor in je hand is het veel makkelijker om ‘m naar binnen te brengen op een tempo dat jij chill vindt, omdat je de dildo dan zelf vast hebt. Maar met je hele lichaam en de zwaartekracht boven een neppenis hangen, maakt het nogal moeilijk om dit voor elkaar te krijgen (je kan er niet in een knal bovenop gaan zitten. Of misschien ook wel? Ik in ieder geval niet).

Ik vond het een tikkie lastig om mijn balans te behouden en mijn gewicht te verdelen – als ik helemaal zou ontspannen, werden de bewegingen te intens, dus ik moest mezelf een beetje licht maken en omhoog houden. Uiteindelijk ging ik van de dildo af en maakte gebruik van het vibrerende Rawhide-opzetstuk, wat ik heel lekker vond. De hele machine kan 180 kilo aan lichaamsgewicht aan, en is heel comfortabel; het materiaal waarvan-ie gemaakt is voelt heel lekker tegen je huid. En toen ik eenmaal precies de juiste houding had gevonden om op het vibrerende gedeelte te zitten, was het echt geweldig.

Het Rawhide-deel was helemaal in mijn straatje, de vibrerende bobbel was veel gemakkelijker voor mij om te bedienen en om met mijn hele gewicht voor te gaan, zonder dat het te intens werd. Ik varieerde wat in de ritme-instellingen – en ging voor de BUZZzzzzBUZZZ zzzz BUZZZZzzzzzz stand –, maakte het mezelf gemakkelijk met steeds meer en meer vibraties, en ja, het werkte zoals het zou moeten.

Zou ik er 2000 euro voor neerleggen? Waarschijnlijk niet, maar ik zou niet eens 5 euro extra betalen voor sushi waar ik niet ziek van word. Zou een rijk persoon dit apparaat moeten kopen? Honderd procent. Vooral als je ook nog eens in een echt huis woont waar je dit soort dingen kunt opbergen. En hoe erg Sinclair ook probeert om ‘m te verkopen als eyecatcher, ik denk dat de Cowgirl eigenlijk gewoon onder een bed of in een kast hoort. Niet tentoongesteld op een koffietafel.