Buitenlandse studenten vertellen wat ze het vreemdst vonden aan België

VICE duikt volop in het studentenleven, en alles wat daarbij komt kijken — van smartdrugs en soa's tot TD's en studiestress. Lees meer in de VICE Student Guide.

Je staat er misschien niet bij stil, maar België is echt een walhalla voor studenten. Ons land staat dankzij zijn frieten, chocolade, wafels en - uiteraard - bier bekend om het goede leven. De KU Leuven, de UCL en de UGent prijken al jarenlang in de Top 200 van beste universiteiten ter wereld. Daar komt nog eens bovenop dat het inschrijvingsgeld hier eerder laag is. Het is dus niet gek dat jaarlijks duizenden studenten naar België afzakken om te studeren, een aantal dat jaar na jaar toeneemt.

Omdat niets zo leuk is als buitenlanders aan het woord laten over ons prachtige land, sprak ik met een aantal buitenlandse studenten over hun nieuwe studentenstad, de verschillen met hun thuisland en eigenaardige Belgische gewoonten.

VICE: Hey Patrick, jij komt van wel erg ver.
Patrick: Ja, ik studeer hier al een jaar aan de circusschool. Daarvoor woonde ik in China en Israël om te trainen. De circusschool van Brussel is een van de beste ter wereld, maar ik wist eigenlijk niets over België. Behalve dan dat er drie talen gesproken worden en dat het bier heel goed is. Vroeger was ik niet echt een bierdrinker, maar ik begin het nu te waarderen. Vooral het fruitbier dan.

Je hebt het naar je zin in Brussel. Is er iets dat je raar vindt aan Belgen?
Ik heb een theorie dat Belgen een of andere vreemde obsessie met pis hebben. Jullie nationaal symbool is Manneken Pis, de stad staat vol met urinoirs en iedereen is constant op straat aan het pissen. De Belgen waar ik seks mee heb gehad, vragen opvallend vaak of ze op me mogen plassen. Dat is toch iets raars.

Is de gay scene bij jou thuis anders in Brussel?
Ja, ik vind het hier veel meer vriendschappelijk dan in Australië. Dat merk je vooral aan de feestjes. Er is altijd een rokersruimte of een chillruimte aanwezig waar je rustig kan praten en nieuwe mensen kan leren kennen. In Australië is het veel wilder: flitsende lichten, zwetende lichamen, luide muziek. De kans is groot dat je met iemand naar huis gaat, maar langdurige vriendschappen ga je er niet sluiten. Ik mis wel een echte gay club in Brussel. Je hebt de gay street [Lombardstraat en Kolenmarkt, red.] en Chez Maman, maar dat zijn maar kleine cafés die altijd propvol zitten. Er zijn ook feestjes zoals Los Ninos, Gay Haze of CatClub, maar er zou een club moeten zijn waar het altijd gay night is.

VICE: Hoi Deniz. Hoe ben je in Antwerpen terechtgekomen?
Deniz: Twee jaar geleden deed ik hier Erasmus. Ik ben toen verliefd geworden op de stad en wilde graag terugkomen. Nu volg ik hier de Master Business Economics. Ik wist eigenlijk bijna niets over België, behalve dat er goede chocolade en wafels zijn. Wat ook zo is! Maar ik dacht bijvoorbeeld dat er overal Frans gesproken werd, dus dat was even schrikken toen ik in een Vlaamse stad terecht kwam.

Welke verschillen merk je met Turkije?
Op persoonlijk vlak valt het me op dat ik vaker uitga. In Turkije woonde ik nog bij mijn ouders, waardoor ik altijd moest verantwoorden waar ik naartoe ging. In Antwerpen moet ik dat dus niet, en is alles veel gemakkelijker te bereiken. Ik kan bijvoorbeeld gewoon te voet naar Red & Blue of Club Vaag gaan. Ik voel me meer op mijn gemak in Antwerpen, omdat ik hier niet aangeraakt of gevolgd wordt door enge mannen.

Wat is het gekste dat je hier meegemaakt hebt?
Sowieso de studentendoop. Geen idee waar die traditie van jullie vandaan komt, maar die is echt niet normaal. Toch heb ik me bij de studentenvereniging Kinesia laten dopen. We moesten de hele tijd springen, zingen en de raarste dingen eten. Maar het ergste was de lookshampoo. Maanden nadien rook mijn haar nog altijd naar look als het regende. En het regent hier vaak. Ik zou me niet opnieuw laten dopen, maar ik ben wel blij dat ik het gedaan heb. Het schept een band met de andere studenten.

VICE: Dag Mátyás, wat brengt jou naar Leuven?
Mátyás: De universiteit, die is hier veel beter dan in Boedapest. Ik volg de Master Artificial Intelligence. Ik vind Leuven een hele fijne stad. Het is best klein, maar omdat er zoveel studenten zijn en er altijd wel iets te doen is, lijkt het veel groter. Al blijft de natuur altijd dichtbij. Mijn lessen gaan bijvoorbeeld door op Campus Arenberg, dat zich helemaal in het groen bevindt. Dat vind ik fantastisch.

Heb je soms heimwee?
Niet echt. Natuurlijk mis ik mijn vrienden en familie wel, maar ik verveelde me in Boedapest. Ik ging er altijd naar dezelfde feestjes. Hier is nog veel te ontdekken. Ik luister graag naar techno en liquid drum & bass. Leuven is op dat vlak niet zo indrukwekkend, maar er zijn wel goede feestjes in de Social Club. Laatst was ik op het openingsfeest van STUKcafé. Ze hadden daar een machine neergezet die pingpongballetjes tegen een houten muur afvuurde. Door het ritme werd het muziek. Dat vond ik heel cool.

Wat is je favoriete plek in België?
Het dak van het MAS in Antwerpen. In de zomer heb ik een grote fietstocht met vrienden gemaakt en dat was onze eindbestemming. We hadden een hele fijne dag gehad en zaten daar toen samen uit te blazen terwijl we naar de zonsondergang keken.

VICE: Dag Gisele, hoe lang ben je al in België?
Gisele: Intussen al een jaar. Ik was op zoek naar betaalbare universiteiten in het buitenland en de KU Leuven was de eerste universiteit die me heeft toegelaten. Ik had dus maar een beperkte kennis over België. Toen ik vertrok, zei mijn neef nog: “Geniet van de wafels!” Ik vond dat maar een rare uitspraak, maar nu snap ik waarom: er zijn echt overal wafels.

Hoe was je eerste indruk?
Hier heb je overal straatnamen en huisnummers, terwijl dat in Tanzania enkel in de rijke buurten bestaat. Daar moet je beschrijven waar je woont aan de hand van opvallende huizen. De huizen in Tanzania hebben allemaal grote hekken en tralies voor de ramen. Ik vond het gek dat ik hier gewoon meteen een huis kon binnenwandelen.

Wat mis je aan Tanzania?
Belgen zijn heel gereserveerd, terwijl in Tanzania mensen vaker met je beginnen praten. Ik mis de small talk vooral wel. Ook de muziek bij het uitgaan was thuis beter. Daar had je veel hiphop en Afrikaanse muziek, hier is het altijd dezelfde commerciële rommel. Onlangs ben ik wel naar Dyoukes geweest, een feestje in de You, waar ze veel hiphop en latino draaiden. Dat was heel leuk. Geweldig ook dat je na het uitgaan gewoon een kebab kan eten, want de kebabzaken zijn altijd open.

VICE: Hey Åsa, wat brengt je naar Gent?
Åsa: Ik had mijn studie Chemie in Londen afgerond en wilde aan een doctoraat beginnen. Het project van de Kulak [de campus van de KU Leuven in Kortrijk, red.] sprak me aan. We gaan plastic van plantaardig materiaal maken. Vorig jaar woonde ik in Kortrijk, maar ik voelde me daar alleen. Via een cohousinggroep op Facebook leerde ik Theo kennen en verhuisde ik naar Gent.

Heb je al veel nieuwe dingen geprobeerd in België?
Ja, ik ben bijvoorbeeld met drag begonnen. Theo was thuis veel met make-up bezig en postte zijn foto’s online, maar gaf nog geen performances. We verkleedden ons vaak en maakten dan grapjes over welke liedjes we zouden performen. Tot een vriend van Theo stage deed in In De Ruimte en ons echt kon laten optreden.

Wat vind je van het uitgaansleven?
De Vooruit is een van mijn favoriete zalen. Daar zijn er altijd goede optredens, maar het is ook fijn om er iets te gaan drinken. Vooral de zomer in Gent is geweldig. Dan heb je veel pop-up bars, zoals Bar Bricolage of DOK. Alles is hier veel later open. In Engeland of Zweden sluit het meestal rond een uur of drie, hier is dat eerder zes. De Gentse Feesten zijn daar het hoogtepunt van. Ik vond het geweldig om tot acht uur ‘s ochtends met mijn vrienden op de Vlasmarkt te feesten en de zon te zien opkomen, daarna een Irish coffee te drinken en de hele dag uit te slapen.

VICE: Dag Rui, jij bent nog niet zo lang in België.
Rui: Dat is waar. Ik ben een maand geleden toegekomen. Daar heb ik hard voor moeten werken. Ik ben nu 27, maar ben al van mijn zeventiende aan het werk om mijn studies en onderdak te betalen. Nu werk ik niet meer. Dit voelt bijna aan als vakantie!

Heb je Gent al kunnen ontdekken?
Ja, ik heb gisteren verschillende cafés op de Overpoort bezocht. De namen herinner ik me echter niet meer. Ik vind het gezellig om met vrienden aan de Graslei te zitten, pintjes te drinken en samen te chillen. Mijn favoriet café is voorlopig de Trollenkelder aan Sint-Jacob, omdat je er rustig kan praten.

Welke verschillen merk je tussen Belgen en Portugezen?
Belgen zijn heel afstandelijk. Bij het uitgaan blijven ze in hun eigen ruimte. Dat was wennen, ik ben het gewend om mensen aan te raken. Dronken Belgen zijn ook agressiever dan dronken Portugezen. Onlangs was ik op een feestje met vrienden. Er strompelde iemand naar ons groepje die zijn zinnen op een van mijn vriendinnen had gezet. Hij bleef herhalen: “Ik wil dit meisje, ik wil dit meisje.” We hebben hem uiteindelijk moeten wegsturen.

Wil je elke zaterdag een overzicht van onze beste verhalen toegestuurd krijgen? Schrijf je dan nu in voor onze newsletter.

Volg VICE België razendsnel op Instagram, Twitter en Facebook.