FYI.

This story is over 5 years old.

daklozen

Hoe twee dakloze mannen een huis in Berlijn vonden via eBay

“We hebben dit niet gedaan om beroemd te worden. We wilden gewoon een plek hebben om te wonen.”
Dirk. Alle foto’s door de auteur

Afgelopen november plaatsten Dirk en Stephan, twee dakloze vrienden uit Berlijn, een advertentie op eBay waarin ze zeiden op zoek te zijn naar een “huisbaas met een hart” om ze te helpen van de straat af te komen. “We zijn twee aardige, gevoelige, dakloze mannen die hun leven weer op de rails willen krijgen,” stond in de oproep. “We zijn allebei begin vijftig, gebruiken geen drugs en we zijn geen alcoholisten.”

Advertentie

Huur betalen was geen probleem voor ze. Ze hebben verschillende parttime baantjes — ze werken als bierkoerier, helpen mensen met de boodschappen en brengen huisdieren naar de dierenarts. “Elke maand verdienen we tussen de 1800 en 2000 euro,” vertelt Dirk. “Dat is genoeg om een appartement te huren.”

Maar huisbazen in Berlijn weigerden de twee een appartement te verhuren omdat ze geen geld op de bank hebben. Ze hebben geen bewijs van inkomen en kunnen zo niet bewijzen dat ze niet diep in de schulden zitten. Ook konden ze de grote borg niet betalen die de meeste huisbazen in de stad vragen.

Nadat hun zoektocht naar een appartement bekend werd bij het grote publiek, heeft Dirk urenlang telefoontjes beantwoord van televisiekanalen die hen in tv-shows wilden hebben, maar het tweetal heeft alle aanbiedingen naast zich neergelegd. Ze wilden niet dat soort aandacht — ze wilden gewoon een appartement.

Nadat de advertentie een maand online stond, hebben ze eindelijk een aanbieding gekregen. Ik sprak met Dirk over hun zoektocht, hun nieuwe huis en waarom ze de kans om beroemd te worden hebben geweigerd.

Dirks bord, waarop staat, “Dakloos, Duits, Geen uitkering / Huwelijk, Adoptie, Donatie — Kies nu!

VICE: Hoi Dirk! Hoe zijn jullie uiteindelijk aan een appartement gekomen?
Dirk: Een Italiaanse zakenman nam contact met ons op. Hij had onze oproep gezien en had een appartement beschikbaar om te verhuren. Ik geloofde het niet, totdat we vorige week echt het contract hadden getekend. Het is ook een contract voor onbepaalde tijd, wat echt ongelooflijk is.

Advertentie

Het appartement bevindt zich in een oud gebouw en het heeft twee kamers, een keuken en een badkamer. Ik betaal in totaal 630 euro per maand. Dan heb ik alles erop en eraan. Het is in de wijk Moabit, in het centrum van Berlijn — echt een toplocatie.

Weet je waarom hij het appartement aan jullie heeft verhuurd?
Hij vertelde ons dat hij honderden aanbiedingen kreeg toen hij het appartement te huur zette. Maar hij is erg gelovig en zijn gevoel — of God — zei dat hij iets langer moest wachten voordat hij een keuze zou maken aan wie hij het zou verhuren.

Een paar dagen later zag hij onze advertentie en stuurde me meteen een bericht. Ik legde hem uit dat we geen bewijs van inkomen hadden en geen kredietbeoordeling, maar hij zei dat het prima was en dat hij ons een kans zou geven. We kwamen erachter dat hij twintig jaar geleden uit zijn huis was geschopt door zijn ex en dat hij een week dakloos was geweest — hij kon zich dus verplaatsen in onze situatie.


Bekijk ook: 5 vragen die je altijd al wilde stellen aan twee anarchisten


Zijn jullie door veel mensen benaderd nadat jullie oproep zo veel gedeeld werd?
We zijn door heel veel journalisten benaderd, en een ongelooflijk aantal mensen heeft ons op Facebook spullen aangeboden, zoals meubilair. Daarnaast hebben we bijna 2000 euro binnengehaald via een crowdfundingcampagne, zodat we een borg zouden kunnen betalen.

We hebben nog wel een wasmachine nodig. Kun je dat in het artikel zetten? Zo eentje met de klep aan de bovenkant.

Jullie hebben ook baantjes aangeboden gekregen, toch?
Het beantwoorden van al die aanbiedingen heeft de afgelopen twee weken bijna al onze tijd opgenomen, maar we zijn gewoon doorgegaan met onze parttime baantjes. Ik hoop in de toekomst mijn eigen online winkel te beginnen.

Ben je ook door mensen herkend?
Mijn vrienden wisten dat het verhaal de ronde deed, maar ik ben er gelukkig niet door vreemden over aangesproken. Niemand heeft ons herkend van de foto bij de oproep. Ik zou niet beroemd willen zijn. Dat is ook een van de redenen dat we niet op tv wilden komen. Zelfs toen ze ons geld boden — tot wel vijfhonderd euro per programma — hebben we geweigerd, want we hebben dit niet gedaan voor de roem. We wilden gewoon een plek vinden om te wonen. Ik zou niet op zaterdagochtend op tv willen komen om vervolgens ’s nachts weer op de straat te moeten slapen. Iedereen zou me dan uitlachen.