Sportschooltrainers vertellen over hun 10 grootste ergernissen

Dus jij houdt van de sportschool? Je houdt van je spinning-klasje op woensdag, je heft graag gewichten op vrijdag en je bent gelukkig met de hele #fitfam die je hebt leren kennen? Je geniet ervan dat je na vijf maanden regelmatig sporten eindelijk grapjes met je trainer kunt maken? Gefeliciteerd, je bent een van die mensen geworden die je haatte toen je vijf maanden geleden voor het eerst een lesje nam. Helemaal goed, toch?

Nee dus. De realiteit is dat je trainer je haat en bidt dat de dag komt dat je niet meer zo ontzettend irritant bent. Je weet nog steeds niets van de sportschool en alle dingen die je niet moet doen. Maar wees niet bang: ik vroeg wat fitnessprofessionals naar de vervelendste dingen die jij in de sportschool doet, zodat je er direct mee kunt stoppen.

Te laat komen
Meestal zijn het nieuwe mensen die te laat zijn. Als mijn spinning-klas om 10 uur ’s ochtends begint, komen zij stipt om 10 uur aan. Maar ‘op tijd’ is in de sportschool te laat. Je moet altijd tien tot vijftien minuten van tevoren aankomen om je klaar te maken – vooral bij een spinning-les.

Als ze er eindelijk zijn, weten ze niet wat ze moeten doen. Daardoor wordt hun ervaring verpest en worden alle anderen afgeleid. Een andere ergernis: mensen die écht te laat komen [na de warming-up mogen trainers geen mensen meer binnenlaten wegens het risico op letsel] en die dan boos worden en dat op de trainer afreageren.

Denken dat je het beter weet
Er is altijd iemand met een gigantisch ego, die denkt dat hij het beter weet en die zijn eigen ding wil doen. Niet omdat hij bijvoorbeeld bepaalde oefeningen niet kan doen vanwege blessures, maar omdat hij gewoon echt geen instructies wil opvolgen. Het is echt heel erg afleidend. Ik zie het vooral in mijn lessen die een competitief element hebben – als mensen vastbesloten zijn om ten koste van alles te winnen. Wat heeft dat nou voor zin? Waarom verspil je je geld? Als je in je eentje naar de sportschool wil, doe dat dan.

Het in je eentje doen
Als personal trainer hoor ik vaak dat mensen tegen me zeggen: “Ik ga het even een tijdje alleen doen. Kijken hoe het gaat, en dan kom ik weer bij je terug.” Dat is een van de grootste fouten die je kunt maken. Als je je een personal trainer kan veroorloven, gebruik die dan ook. Als je alles in je eentje gaat uitzoeken, leer je slechte fouten aan. Personal trainers zijn er juist om je één-op-één-begeleiding te geven, je techniek te controleren en een persoonlijk sportregime voor je op te stellen. Het komt vaak voor dat mensen bij me komen voor een eerste consult, vervolgens 12 weken in hun eentje gaan sporten en dan geblesseerd raken. Zorg dat je eerst alles bij mij onder de knie krijgt, voordat je alleen op pad gaat.

Geen verantwoordelijkheid nemen
Als cliënten een fitnessprofessional benaderen, denken ze soms dat als jij met een toverstokje zwaait hun lichaam verandert in wat ze willen. Maar zo werkt het gewoon niet. Zowel in mijn één-op-één-sessies als bij mijn online cliënten word ik geconfronteerd met mensen die zelf geen verantwoordelijkheid willen nemen. Ze willen ofwel niet gezond eten en drinken, of ze sporten gewoon niet genoeg.

Dat is begrijpelijk, want er is ook nog een leven naast de sportschool. Maar vaak willen mensen dan niet eerlijk zijn tegenover zichzelf, en geven ze in plaats daarvan de schuld aan de trainer. Ik denk dat het voor mensen erg moeilijk is om naar zichzelf te kijken en toe te geven dat ze het anders hadden kunnen doen.

Weigeren je in te spannen
Dit komt vaak voor in groepslessen. Mensen komen naar een sessie toe omdat ze gepusht willen worden, maar doen dan vervolgens geen moeite. Je hoeft jezelf niet helemaal uit te putten, maar doe wel wat er van je verwacht wordt – anders verspil je je eigen tijd, en de mijne. Ik heb weleens klassen gehad waarin mensen gewoonweg weigerden om een bepaalde oefening te doen. Ik snap wel dat het intimiderend kan zijn, maar iedereen is ergens begonnen. Het minste dat je kunt doen is het gewoon proberen. Ik ben er om je te begeleiden en je te helpen om het goed te doen.

Wonderen verwachten
Sommige mensen verwachten dat ze van de ene op de andere dag het gewenste resultaat zien, maar alles vereist geduld en doorzettingsvermogen. Ik heb cliënten die tegen me zeggen: “Ik doe dit nu al een maand, maar nog steeds heb ik m’n doel niet bereikt.” Vertrouw gewoon op het proces.

Niet luisteren
Mensen. Luisteren. Niet. Ik maak het vaak mee als ik een les geef met een gewichten. Dan geef ik bijvoorbeeld mensen instructies om een deadlift te doen: de stang van je dijen naar je knieën duwen, en dan weer omhoog tillen. Maar het is ongelooflijk hoeveel verschillende uitvoeringen je in een klas van dertig mensen ziet. Zelfs als ik iemand aankijk – wat ik probeer niet te doen, omdat ik het niet leuk vind om iemand als voorbeeld voor de groep te nemen – en ik tegen diegene zeg dat hij A moet doen, kan ik je garanderen dat hij B doet.

Niet vertellen over blessures
Aan het begin van elke les vraag ik iedereen of ze blessures of iets anders hebben waar ik van op de hoogte moet zijn. Maar veel mensen zeggen niets en beginnen hun eigen ding te doen. Ik weet dan niet of ze gewoon onbeleefd of onwetend zijn. Vaak denken mensen om de een of andere reden niet dat je tegen hen praat. Onlangs wilde een vrouw de halterbank niet gebruiken, toen ik haar dat had gevraagd. Ik zette mijn microfoon uit en vroeg of alles goed met haar ging. Ze zei tegen me dat haar osteopaat tegen haar had gezegd dat ze geen halterbanken mocht gebruiken – wat helemaal prima is! Maar waarom laat je me dat niet gewoon weten als ik erom vraag

Je verontschuldigen
Het is een beetje vervelend – maar vooral gewoon sneu – als mensen hun mannetje niet staan. Als mensen niet sterk genoeg zijn of een bepaalde beweging lukt niet, zeggen mensen vaak sorry omdat ze niet alles perfect hebben gedaan. Maar dat hoeft niet! Het is echt oké. Het gaat er juist om dat je ruimte hebt om fouten te maken – dat is letterlijk waar ik je mee probeer te helpen.

Sms’en
Mensen sms’en tijdens mijn lessen. Soms is dat prima – je weet nooit wat er in hun leven gaande is. Misschien maakt iemand wel iets vreselijks mee en moet diegene constant zijn telefoon in de gaten houden. Maar als het om werk of een sociaal ding gaat, leg dan gewoon je telefoon voor drie kwartier in je kluisje en kijk er niet naar om. Het is storend voor andere mensen en de trainers als het licht van je telefoon in een donkere studio schijnt. Het is gewoon een teken van respect als je je telefoon even weglegt.

Dit artikel verscheen oorspronkelijk op VICE UK