Voetbalfans vertellen ons hoe ze per ongeluk legendarische momenten misten

In de tijd dat het duurt om twee pinten achterover te slaan, was het allemaal voorbij. Zoals je wel weet duurt twee pinten drinken niet zo heel lang. Twee pinten volstaan voor een praatje na het werk, voor een gesprekje over koetjes en kalfjes met vrienden, voor een sociaal intermezzo, voor een korte ontmoeting, voor een moment van twijfel op een avond die neigt naar je zetel met Netflix en een croque-monsieur, maar ook kan kantelen richting nog zes rondjes bier en een bezoekje aan de lokale kebabzaak.

Hoe dan ook, in de tijd dat die twee pintjes dus werden gedronken had Duitsland al vijf keer gescoord tegen Brazilië in wat een van de meest iconische wedstrijden ooit op het WK zou worden. Het eindigde op 7-1, David Luiz beleefde een geweldige afgang en de camera's zwenkten naar de ondertussen legendarische oudere, besnorde Braziliaan die in tranen vasthield aan een zelfgemaakte replica van de begeerde trofee. Ik herinner me er weinig van, want in de tijd dat ik iets dronk en een babbeltje deed, was alle spanning uit de match verdwenen. Wat voor velen de ultieme vernedering was van de grootste voetbalnatie op hun eigen feestje, was voor mij een plotse uitslag - fucking hell - gevolgd door een terugkeer naar een heerlijke pint.

Nu het WK in de tweede ronde zit, is de kans groot dat je al minstens een legendarisch moment hebt gemist - omwille van zowel sublieme als compleet belachelijke redenen. - en je dat jezelf kwalijk neemt. In een poging ons collectieve schuldgevoel daarover te verlichten, presenteren we hier de redenen waarom andere supporters belangrijke sportmomenten hebben gemist, zoals anoniem aan ons verteld door collega-idioten.

"Mijn broer miste de hele wedstrijd van Tottenham omdat hij opgesloten zat op het toilet, nadat hij realiseerde hoe allergisch hij was voor schaaldieren."

"Ik was 13 jaar oud toen het wonder van Liverpool - AC Milaan plaatsvond. Tijdens de pauze dook ik moe en depri mijn bed in. De volgende ochtend vroeg ik mijn vader naar de eindstand en hij antwoordde nonchalant dat Liverpool had gewonnen. Ik voelde me zo klote."

"Mijn neef is groot Wimbledon-fan en miste David Beckham’s goal van aan de middellijn in ‘96, omdat hij te druk was met het lezen van het programma van die dag. Hij zat nog geen tien rijen verwijderd van het speelveld toen de bal erin vloog."

"Ik miste de omhaal van Gareth Bale tijdens de laatste Champions League-finale tussen Liverpool en Real Madrid. Ik stond letterlijk met mijn rug naar de TV gedraaid, omdat ik te druk bezig was met Bale’s idiote gezicht na te doen."

WATCH: Who Are the Football Lads Alliance?

"In 2005 miste ik de Champions League-finale, omdat ik een gruwelijk slecht indie bandje live wou zien genaamd The Bravery."

"Ik miste het winnende doelpunt van Italië tegen Duitsland in de halve-finale van het WK van 2006, omdat ik in een houdgreep zat."

"Ik miste de 2-1 overwinning van Arsenal tegen Barcelona in 2011. Mijn Duitse uitwisselingsstudent kwam toen net langs en eigenlijk had ik hem willen achterlaten in een café in de buurt van het stadion. Mijn moeder wilde dit echter niet."

"De goal van Frank Lampard tijdens het WK van 2010 heb ik gemist Mijn lief had mij meegesleurd op een picknick en daardoor miste ik de eerste helft. Ik was net 17 geworden en was al lang blij dat ik een lief had. Daar moet ik wel aan toevoegen, mijn toenmalige lief."

"Tijdens Brazilië - Duitsland op het WK in 2014 bracht ik even een bezoek aan het toilet. Toen ik terugkwam had ik zo'n 12 goals gemist. Twaalf!"

"Ik miste de goal van Mario Mandzukic tegen Real Madrid vorig jaar in de Champions League, omdat ik wachtte op mijn pizza."

"De goal die Michael Owen maakte tegen Argentinië in Frankrijk in ‘98 miste ik, omdat ik zelf een potje voetbal aan het spelen was in het park. Mijn maten wilden naar huis om de match te kijken. Ik niet, en probeerde hen te overhalen om te blijven, maar ik gaf uiteindelijk op. We kwammen thuis toen Owen net had gescoord."

"Ik miste de finale van het WK 2006, omdat ik naar een baseballwedstrijd op een zeer laag niveau ging kijken. Niet een klasse onder de Major League, maar echt een klasse of vier à vijf lager. Er gebeurde niets in de hele wedstrijd en het enige dat ik me herinner is dat ik Zinedine Zidane zijn kopstoot op een van de schermen in het gebouw zag."

"Ik miste Super Saturday van de Olympische Spelen in Londen, omdat ik dronken en compleet van de wereld in een park lag. In Londen."

"Tijdens een van de wedstrijden van het WK 2006 viel ik in slaap, omdat we de hele nacht ervoor uit waren geweest en het de volgende dag weer op een zuipen hadden gezet. Mexico speelde en zo spannend was het toch niet. Toen deden we hetzelfde de nacht voor de finale. Ik zat in een kamer met zeven mensen en alleen mijn broer en ik waren wakker om Frankrijk met penalty's te zien verliezen.”

"Omdat ik stomdronken was van een kroegentocht, was ik er gedurende 20 minuten van overtuigd dat Raheem Sterling had gescoord tegen Italië tijdens Engelands eerste wedstrijd op het WK van 2014. Ik denk dus dat ik het legendarische moment heb gemist, omdat het niet echt is gebeurd."

This article originally appeared on VICE UK.