Tien dingen die je altijd al wilde vragen aan een Dierenrechtenactivist

Casper Hilt is een 35-jarige maatschappelijk werker en dierenrechtenactivist uit de Deense hoofdstad Kopenhagen.Hij is oprichter van de groep Fremtiden er Vegansk (de toekomst is vega) en een actief lid van dierenrechtenorganisaties Anonymous for the Voiceless, Go Vegan en Direct Action Everywhere.

Casper spendeert zijn tijd aan het organiseren van protesten en campagnes. Dat doet hij om de mensen in Denemarken te informeren over hoe het de dieren in de geïndustrialiseerde landbouw vergaat. “Dieren voelen dingen net als jij en ik en ze lijden over de hele wereld elke dag, zonder enige reden”, vertelt hij. Mensen bestempelen mij als een extremist of een fanatiekeling. Het is of dat of ze noemen me schijnheilig. Het enige verschil tussen mij en die mensen is eigenlijk dat ik toegeef dat dieren lijden en dat dat enkel is omdat wij zin hebben in een stuk vlees. Dat is wat ik mensen aan het verstand probeer te krijgen.

Ik sprak Casper over de gelijkheid van een dierlijk en menselijk leven, of je bevooroordeeld kunt zijn tegen een kip en of het nou zo slecht is om huisdieren te houden.

VICE: Wat vind je van dieren die geslacht worden nadat ze een goed leven hebben gehad?
Casper Hilt: Draai die zin eens om. Als iemand in de bloei van zijn leven wordt vermoord is het automatische antwoord daarop ook niet, “Ach het is maar goed dat-ie gestorven is nu hij nog jong en gelukkig was.”

Dus jij denkt dat het leven van een dier even belangrijk is als dat van een mens?
Eerlijk gezegd is hier geen makkelijk antwoord op te geven – je moet met een heleboel dingen rekening houden. Is het leven van een slecht persoon meer waard dan dat van je hond? Als je het simpel stelt is een mensenleven niet meer waard dan een dierenleven. Maar uiteindelijk is het toch veel ingewikkelder dan dat.

Als je er maar één kon kiezen, wiens leven zou je redden: dat van een kip of een baby?
Die vraag kan ik onmogelijk beantwoorden. Ik gok dat mijn hart ervoor zou kiezen om de baby te redden, omdat het ook een mens is, net als ik. Maar ik zou er alles aan doen om beide levens te redden. En als ik ze niet alletwee kon redden zou ik het mezelf dat voor de rest van mijn leven kwalijk nemen.

Zijn er mensen die je niet zou redden als er een dierlijk leven tegenover staat?
Het is nogal een surreëel scenario, maar oké. Stel: je neemt een dier, maakt niet uit wat, een twee jaar jonge beer bijvoorbeeld, en een veroordeelde seriemoordenaar. In die hypothetische situatie zou ik niet alleen kijken naar wie ze zijn maar ook naar wat ze hebben gedaan. Als ik ervan uit zou gaan dat de beer nooit iemand kwaad zou doen, zou ik hem waarschijnlijk redden. Maar de beslissing zou me blijven achtervolgen.

In je campagnes praat je veel over speciesisme [een term die verwijst naar het discrimineren tussen wezens op basis van hun soort] . Ben ik als carnivoor een speciesist?
Speciesisme betekent dat je er akkoord mee gaat dat andere wezens slechter worden behandeld, simpelweg omdat ze tot een andere soort behoren. Dat is exact waar ik tegen strijd. Het is de dominante cultuur en ideologie, en de reden dat je enerzijds je hond beschermt en liefhebt en anderzijds er niet moeilijk over doet om een varken te eten dat een gruwelijke dood gestorven is. Als je daar logisch over nadenkt slaat het nergens op. Je deelt dieren in in klassen. Het is dezelfde foute logica als bij bij seksisme en racisme, hoewel ik er van overtuigd ben dat het speciesisme al van daarvoor afstamt.

Dus ja, je bent een speciesist. Maar het is waarschijnlijk geen bewuste keuze geweest van jouw kant. We zijn allemaal opgevoed in een samenleving die de mishandeling van sommige dieren goedkeurt.

In het verleden vergeleek je het eten van vlees met de Holocaust. Waarom?
Ik maak zelden die vergelijking en ik wil heel duidelijk stellen dat ik daarmee op geen enkele manier de Joodse bevolking met dieren vergelijk. Dat zou ik nooit doen. Maar ik heb wel een vergelijking gemaakt tussen de misdaden ten opzichte van de Joodse bevolking tijdens de Tweede Wereldoorlog en de manier waarop varkens nu worden behandeld. Ik denk dat die afgrijselijke behandeling op elkaar lijkt. Ik zie als enig verschil dat de slachtoffers er anders uitzien en een verschillend bewustzijn hebben.

Zou je dan niet veel meer moeten ondernemen, als je ervan uitgaat dat het produceren van varkensvlees een vorm van genocide is?
Dat vraag ik mezelf elke dag af. Als activist is het gemakkelijk om je te laten vangen in het web van onzekerheid, waarin je jezelf blijft afvragen of je wel genoeg doet voor de zaak. Eén veganistisch persoon kan de wereld niet veranderen, maar ik ben een van de velen en we blijven elke dag groeien in aantal. Uiteindelijk zullen we de wereld veranderen.

Wat is jouw mening over het hebben van huisdieren?
Ik denk dat het oké is als je het dier redt van een gruwelijk lot. Maar ik ben wel van mening dat een ander individu kopen als gezelschap niet beter is dan dieren te kopen voor doeleinden als vermaak of om op te eten. Ik denk dat het prima is om een hond uit het asiel te halen, maar niet van een fokker. Als iemand een dier fokt is dat niet in het belang van het dier.

Dus een hamster in een kooi houden is hetzelfde als een kind opsluiten in een kelder?
Het ongenuanceerde antwoord daarop is “ja.” Ik denk dat de ervaring hetzelfde is, want beide zorgen voor emotionele stress, angst en verdriet. Maar mensen hebben het cognitieve vermogen om hoop en vrijheid te verlangen. En voor zover we weten hebben dieren dat niet. Ik durf te stellen dat het opsluiten van dieren nog erger is, want ze hebben het idee dat het nooit ophoudt. Denk er eens over na, zou je liever opgesloten zitten met of zonder de hoop dat je ooit nog vrij zult zijn?

Heb je ooit een dier vermoord?
Ik ging vaak vissen toen ik klein was. In die tijd geloofde ik dat vissen gewoon een leuke hobby was. Maar ik haatte de geur en de smaak van vis, dus ik heb nooit gegeten van de vissen die we vingen. Later, als tiener, realiseerde ik me hoe gestoord vissen was, dus hield ik er mee op. Ik voel me er slecht over dat ik dieren heb vermoord en opgegeten in mijn leven, maar ik voel me nog slechter over alle melk, kaas, en eieren die ik geconsumeerd heb toen ik als vegetariër door het leven ging. Ik zou nog liever een varken zijn met een kort leven dan een melkkoe die jarenlang uitgebuit wordt. Maar ja, ik voel me berouwvol en dat is ook de reden dat ik tegenwoordig zo hard werk als activist. Ik voel me enorm schuldig als ik denk aan alle onschuldige dieren aan wiens uitbuiting en moord ik heb bijgedragen, en dat allemaal voor mijn smaakpapillen