‘Close to the sun’ is een fotoreeks over de angst voor het einde van de wereld, wat gezien de huidige omstandigheden best toepasselijk is. Joselito Verschaeve (23), masterstudent fotografie aan het KASK in Gent, liet zich voor dit werk inspireren door de mythe van Icarus, maar zag er ook gelijkenissen in met hoe het er vandaag in onze maatschappij aan toe gaat.Toch ging het hem met deze reeks niet enkel om angst: “Deze foto’s zijn tot stand gekomen door een combinatie van angst en fascinatie voor de dag dat alles stopt, dat het misloopt. Maar ook voor wat er daarna komt, hoe het verder moet.”
Advertentie
Wij spraken met hem over doemdenkers, tijdloosheid en een onverwachte pauw in de tuin van zijn grootvader.VICE: Dag Joselito, wat is juist de link is tussen deze foto's en de mythe van Icarus?
Joselito: Deze fotoreeks is een voorspelling van hoe onze koppige levensstijl uiteindelijk onze ondergang zal betekenen. De naam ‘Close to the Sun’ is een referentie naar Icarus die door overmoed te dicht bij de zon vloog, waardoor zijn vleugels smolten en hij in de zee belandde en verdronk. In die zin vind ik dat de mythe bij onze huidige maatschappij past.Hoe vertaalde je dat idee in je foto's?
De foto’s zijn tot stand gekomen door een combinatie van angst en fascinatie voor de dag dat alles stopt, dat het misloopt. Maar ook wat er daarna komt, hoe het verder moet. Al zorgt de huidige situatie ervoor dat de angst de fascinatie overheerst.Ik denk altijd in fotoboeken. Als ik aan een nieuw project begin, probeer ik eerst een beeld in mijn hoofd te hebben. Ik probeer het gevoel dat ik krijg van een bepaald onderwerp voor me te zien en op papier te zetten in een schets. Dan neem ik foto’s die ofwel perfect passen bij dat beeld en samen een verhaal vertellen, ofwel onderling net heel contrasterend zijn.
Joselito: Deze fotoreeks is een voorspelling van hoe onze koppige levensstijl uiteindelijk onze ondergang zal betekenen. De naam ‘Close to the Sun’ is een referentie naar Icarus die door overmoed te dicht bij de zon vloog, waardoor zijn vleugels smolten en hij in de zee belandde en verdronk. In die zin vind ik dat de mythe bij onze huidige maatschappij past.Hoe vertaalde je dat idee in je foto's?
De foto’s zijn tot stand gekomen door een combinatie van angst en fascinatie voor de dag dat alles stopt, dat het misloopt. Maar ook wat er daarna komt, hoe het verder moet. Al zorgt de huidige situatie ervoor dat de angst de fascinatie overheerst.Ik denk altijd in fotoboeken. Als ik aan een nieuw project begin, probeer ik eerst een beeld in mijn hoofd te hebben. Ik probeer het gevoel dat ik krijg van een bepaald onderwerp voor me te zien en op papier te zetten in een schets. Dan neem ik foto’s die ofwel perfect passen bij dat beeld en samen een verhaal vertellen, ofwel onderling net heel contrasterend zijn.
Welk beeld was het startpunt van deze reeks?
Ik ga niet zeggen met welk beeld ik begonnen ben, want dan zouden mensen de reeks anders kunnen interpreteren en dat wil ik niet. Het blijft een reeks die vrij staat van mijn mening. Iedereen kan zijn eigen verhaal maken bij het zien van deze foto's, en dus ook zelf beslissen welke beelden in dat verhaal passen, of net contrasterend zijn.
Ik ga niet zeggen met welk beeld ik begonnen ben, want dan zouden mensen de reeks anders kunnen interpreteren en dat wil ik niet. Het blijft een reeks die vrij staat van mijn mening. Iedereen kan zijn eigen verhaal maken bij het zien van deze foto's, en dus ook zelf beslissen welke beelden in dat verhaal passen, of net contrasterend zijn.
Advertentie
Ben je zelf bang voor het einde van de wereld?
Niet echt bang, maar wel wat teleurgesteld in mensen. Het klimaat is bijvoorbeeld een duidelijk signaal is dat het niet goed gaat, maar we doen er niets aan. Zo kan zo’n doemsdagscenario uiteindelijk onze eigen schuld worden.Ben je een doemdenker?
Nee, ik ben geen doemdenker. Maar ik ben wel heel gefascineerd door het idee dat er een doemsdag zal komen. Ik vraag me af wat onze reactie daarop zal zijn: hoe gaat het leven verder na zo’n gebeurtenis? Hoe bouwen we alles terug op? Komen er nieuwe inzichten of vervallen we gewoon weer in dezelfde fouten?
Nee. Maar deze crisis doet iedereen wel veel bewuster nadenken over onze menselijkheid, over de luxe die we hebben en hoe vanzelfsprekend dat allemaal is.Hoe ervaar jij deze crisis en de lockdown?
Met oplettendheid voor onze luxe. Veel van onze alledaagse extra's vallen weg, maar zelfs dan hebben we nog de luxe om thuis te zitten. Dat kan helaas niet iedereen zeggen, en ik denk dat mensen dat nu misschien eindelijk beginnen te beseffen.
Niet echt bang, maar wel wat teleurgesteld in mensen. Het klimaat is bijvoorbeeld een duidelijk signaal is dat het niet goed gaat, maar we doen er niets aan. Zo kan zo’n doemsdagscenario uiteindelijk onze eigen schuld worden.Ben je een doemdenker?
Nee, ik ben geen doemdenker. Maar ik ben wel heel gefascineerd door het idee dat er een doemsdag zal komen. Ik vraag me af wat onze reactie daarop zal zijn: hoe gaat het leven verder na zo’n gebeurtenis? Hoe bouwen we alles terug op? Komen er nieuwe inzichten of vervallen we gewoon weer in dezelfde fouten?
Denk je dat de coronacrisis een soort doemscenario is?
Nee. Maar deze crisis doet iedereen wel veel bewuster nadenken over onze menselijkheid, over de luxe die we hebben en hoe vanzelfsprekend dat allemaal is.Hoe ervaar jij deze crisis en de lockdown?
Met oplettendheid voor onze luxe. Veel van onze alledaagse extra's vallen weg, maar zelfs dan hebben we nog de luxe om thuis te zitten. Dat kan helaas niet iedereen zeggen, en ik denk dat mensen dat nu misschien eindelijk beginnen te beseffen.
Waarom koos je voor zwart-wit foto’s voor deze reeks?
Zwart-wit zorgt voor een zekere tijdloosheid. Zo blijft het onderwerp altijd relevant en actueel.Welke foto is jouw favoriet?
Het beeld van de pauw in de boom. Toen mijn grootvader stierf, landde er diezelfde maand een pauw in zijn tuin. Behalve de duidelijke symboliek daarvan, was ook heel zijn slaapkamer bekleed in behang met pauwen op. Die pauw zit nog steeds in zijn tuin en gaat regelmatig binnen in het huis. Dit fotoboek is dan ook een ode aan mijn grootvader.
Zwart-wit zorgt voor een zekere tijdloosheid. Zo blijft het onderwerp altijd relevant en actueel.Welke foto is jouw favoriet?
Het beeld van de pauw in de boom. Toen mijn grootvader stierf, landde er diezelfde maand een pauw in zijn tuin. Behalve de duidelijke symboliek daarvan, was ook heel zijn slaapkamer bekleed in behang met pauwen op. Die pauw zit nog steeds in zijn tuin en gaat regelmatig binnen in het huis. Dit fotoboek is dan ook een ode aan mijn grootvader.
Advertentie
Meer van Joselito vind je op zijn Instagram en website.Bekijk meer VICE fotoreeksen van Belgische fotografen. Ben je of ken je zelf een getalenteerde fotograaf? Stuur ons dan een mailtje: beinfo@vice.com
Krijg elke week een mail met onze 10 beste verhalen en fotoreeksen.Volg VICE België op Instagram, Facebook en Twitter voor meer originele verhalen over alles wat ertoe doet in de wereld.