Ik probeerde bondage bij een Gentse bdsm-studentenclub

VICE duikt volop in het studentenleven, en alles wat daarbij komt kijken — van smartdrugs en soa's tot TD's en studiestress. Ontdek het allemaal in de VICE Student Guide.

De oude industriële machines in de Turbinezaal van de Universiteit Gent roepen een dystopisch beeld op. Langzaam druppelen studenten binnen voor de workshop 'Bondage voor gevorderden'. Dit is de perfecte setting om te genieten van strak in touwen te worden gewikkeld. Normaal gezien mocht ik door mijn gebrek aan ervaring niet meedoen, maar het bestuur van bdsm-studentenclub Kajira stelde me voor rope bunny te spelen: het proefkonijn van de instructeur.

Bestuurslid Lau* (24) vertelt me dat er nood is aan een bdsm-studentenclub. "Er bestaat zo’n taboe rond, waardoor geïnteresseerde jongeren niet de kans krijgen om in een veilige omgeving bij te leren. Wij geven hen die mogelijkheid." De andere leden van Kajira bevestigen dat. "Ze denken dat we allemaal gemene mensen zijn," verzucht Ben* (25). "En dat alles draait om seks en elkaar pijn doen." Aerios* (29) knikt: "Mensen begrijpen niet dat de mensen die geslagen worden vaak zelf vragende partij zijn. Ik heb bdsm leren kennen door een vriendin die graag wilde dat ik haar sloeg."

Naast bondageworkshops organiseert Kajira ook praatavonden, potlucks [etentjes waar iedereen een andere gerechtje meebrengt, red.] en knutselavonden. Bij die laatste leren budgetbewuste deelnemers zelf bdsm-tools maken, zoals een afranselzweep gemaakt uit de binnenband van een fiets. Het gaat hen niet om bondagefeestjes, maar nieuwsgierigen informeren. "Onze leden zijn gigantisch divers," vertelt Kjodo* (25). "Er zijn mannen, vrouwen, mensen die hetero zijn, mensen die LGBT+ zijn, … En qua studierichtingen van IT over psychologie tot de sociale sector." Aangezien Kajira de enige bdsm-studentenclub in België is, komen er ook deelnemers uit andere steden naar hun activiteiten. "Kortrijk, Leuven, Antwerpen, de hogescholen hier in Gent, Erasmussers: iedereen is welkom." Er zijn wel een aantal regels om aan activiteiten te mogen deelnemen: "Als niet-student ben je welkom van 18 tot 26 jaar," aldus Lau. "Als je wel student bent staat er in principe geen leeftijd op, maar we willen niet dat 40-jarigen naar hier komen om een partner te vinden. Kajira is geen datingsite." Daarnaast hanteren ze nog een gouden regel: "Privacy is heel belangrijk. Door het taboe op bdsm kunnen mensen echt in de problemen geraken met hun studies of op hun latere werk als het bekend geraakt dat ze bij Kajira gezeten hebben."

Aan het begin van de workshop wordt de groep opgesplitst: "Wie hier is voor functionele bondage links, voor esthetische bondage rechts." Ik sluit me aan bij de esthetische groep, waar ik vastgebonden zal worden door lesgever Jos* (31), die de knepen van het vak - pun intended - leerde bij een Japanse sensei. Hij stelt me meteen gerust: "Als je wilt stoppen of als een bepaalde beweging of knoop je oncomfortabel maakt, mag je me dat op eender welk moment zeggen." Mijn vestje moet uit, de andere kleren blijven aan. "Tenzij je zelf meer uit wilt doen," lacht Jos.

Tussen het binden door vertelt hij me over rope space, een soort trance die rope bunny’s vaak ondervinden. Hij toont me Instagramfoto's van complexe vormen van bondage. "Je hebt ook een stroming die werkt rond torture bondage. Dat gaat vrij ver, soms worden mensen zelfs met prikkeldraad gebonden." Ik ben misschien niet meteen een kandidaat voor torture bondage, maar met mijn bovenlichaam gewikkeld in drie touwen van acht meter voel ik me best ontspannen. Ik kan niets bewegen en die drukkende controle heeft iets bevrijdend. Na een drukke werkdag zou ik zo in slaap kunnen vallen in dit touwenharnas. Halverwege knijpt Jos plots in mijn handen, waarop ik spontaan terug knijp. "Da’s een goed teken," zegt hij, "ik knijp altijd in de handen van een bunny: zelfs als ze in rope space zitten, zullen ze automatisch terug knijpen. Zo niet zit er iets gekneld en moeten we stoppen."

Kristen* (24) en Tom* (30) zijn een van de duo’s die de knopen nadoen die op mij voorgedaan worden. Ze kennen elkaar al bijna een jaar online, maar ontmoeten elkaar vanavond voor het eerst in het echt. "Ik had dringend een bunny nodig, omdat een vriendin van me had afgezegd. En hij bood zich aan," vertelt Kirsten. Ze leerden elkaar kennen via FetLife [de Facebook van de bdsm-, kinky- en fetisjcommunity, red.] en hebben alle twee zo’n zes jaar bondage-ervaring.

Kristen kwam zes jaar geleden voor het eerst naar Kajira toen ze een jongen uit het bestuur leerde kennen. "Ik was super into bdsm, maar kende het enkel van porno. Bij Kajira ontdekte ik dat er een hele community bestond van mensen met dezelfde interesses als ik." Net als voor de meeste anderen hier, weet bijna niemand in haar omgeving waar ze mee bezig is. "Ik kom uit een heel christelijke familie," vertelt Kristen, "aan hen zou ik het nooit kunnen vertellen. Mijn zus weet het wel en mijn papa ontdekte het ooit toevallig, toen ik hem een bericht stuurde van mijn tweede Facebook-account. Zijn motto is "don’t ask, don’t tell”: hij wil dat ik veilig ben, maar hoeft verder niets te weten."

Tom leerde bdsm kennen na een wereldreis. "Ik ging naar fetisjfeestjes, waar ik onder de indruk was van het wederzijdse respect dat daar veel groter was dan op andere feestjes." Kristen knikt: "Ze zeggen vaak dat bdsm-relaties gezonder zijn dan gewone relaties, omdat alles draait rond wederzijds respect en communicatie." Bdsm was voor Kristen ook een manier om trauma’s van slechte vriendjes te verwerken. "Zelfs al ben je een slavin, dan nog word je met respect behandeld."

Alle bondages van de gevorderde workshop worden geleidelijk gelost, maar Jos wilt me nog een speciale knoop laten zien. Bij die laatste ronde begint mijn rechterarm te tintelen: hij is bleker dan de linkse en toont hier en daar oranje vlekjes. "Oei, dan zit er iets toch strakker dan gedacht," zegt Jos, voor hij me snel losmaakt. Eenmaal bevrijd glijd ik mijn handen over de touwindrukken die op mijn blote armen staan en ik voel me best stoer. "Lekker sexy," glimlacht een van de andere deelnemers als ze naar de lijnen op mijn armen kijkt.

Tijdens het laatste deel van de avond volgt er een beginnersworkshop voor een jonger publiek. De lesgever gaat van start met een overzicht van het materiaal dat je als rigger nodig hebt als je iemand wilt binden. Er worden vijf soorten touw besproken en uitgedeeld, maar ook tape voor blinddoeken en speciale messen om indien nodig iemand snel te bevrijden. De tape wordt meteen gedemonstreerd, vanwege "handig om te gebruiken bij ontvoeringsfantasieën."

Met zo’n dertig mensen beginnen we in groepjes van twee elkaars polsen te binden of knopen te maken om iemand aan het bed vast te maken. "Bloed is goed," benadrukt de lesgever als geheugensteuntje van een belangrijke regel. "Nooit binden op gewrichten of spieren, of zenuwen afknellen. Als je tintelingen begint te krijgen, wil dat zeggen dat er geen bloeddoorstroming meer is. En dan kan het fout gaan." Ik wrijf even over mijn nog wat pijnlijke rechterarm.

"Ik heb vijf slachtoffers nodig," zegt de lesgever wanneer het einde nadert. "Ik wil gerust een slachtoffer zijn," lacht een deelnemer naast me, waarna hij zich met vier anderen op stoelen in het midden van de zaal zet. "Oefen nu maar alle knopen die jullie vandaag geleerd hebben." Er wordt volop gebonden en hier en daar verschijnt een glimlach op de gezichten van de slachtoffers.

Ook Kristen en Tom doen nog mee. Kristen vertelt dat ze zelf intussen workshops en evenementen organiseert voor jongeren en mensen die nieuw zijn in de bdsm-scène, maar dan in praktiserende vorm. Zo zet ze de community verder die ze zes jaar geleden bij Kajira vond. "Veel geïnteresseerde jongeren hebben niet veel geld en weten niet waar ze bdsm op een veilige manier kunnen leren kennen. Een keer per maand neem ik bijvoorbeeld een groep jongeren mee naar een speciaal feestje, waar ze anders niet alleen naartoe zouden gaan. Het brengt zoekende jongeren de samenhorigheid waarnaar ze op zoek zijn."

Er is altijd nog meer te ontdekken, ook voor Kristen en Tom. "Ik wil onder andere knife play proberen," vertelt Kristen enthousiast. Dat is een vorm van bdsm waarbij een mes sensueel over het lichaam gaat, om met angst te spelen. Om de ervaring nog intenser te maken kunnen er ook sneden gemaakt worden. Tom glimlacht en vertelt dat hij voor alles open staat: "Elke dag is een nieuwe dag."

*Om de privacy van de betrokkenen te beschermen, zijn deze namen verzonnen. Uitzondering: Lau, Aerios en Kjodo zijn de officiële alter ego's van de bestuursleden van Kajira.

Wil je elke zaterdag een overzicht van onze beste verhalen toegestuurd krijgen? Schrijf je dan nu in voor onze newsletter.

Volg VICE België razendsnel op Instagram, Twitter en Facebook.