Het forum waarop kinderen het gestoorde gedrag van hun ouders delen

Toen de 22-jarige Owen [niet zijn echte naam, red.] zijn spullen inpakte om te verhuizen, stuitte hij in zijn kelder op een doos waar een beschadigde zwarte iPhone in zat. Hij moest meteen denken aan “een van de ergste avonden uit zijn leven”, zoals hij het zelf noemt.

Vijf jaar geleden was Owen thuis en stuurde hij een berichtje naar zijn vriendin. Zijn vader – een strenge man en een Jehova’s getuige – vroeg of hij zijn telefoon mocht zien. Omdat Owen bang was dat zijn vader erachter zou komen dat zijn vriendin geen Jehova’s getuige was, weigerde hij om zijn toegangscode te geven. Zijn vader pakte de telefoon af, liep naar buiten en sloeg erop met de botte kant van een bijl, waarna hij weer naar binnen ging en zijn zoon een klap in zijn gezicht gaf. “Mijn wereld stortte in,” herinnert Owen zich.

Het incident speelde zich af in 2012, en onlangs besloot Owen om zijn verhaal te delen op een subreddit met 757.000 leden: InsaneParents, een plek waar mensen naartoe gaan om te vertellen hoe streng, bizar en vervelend hun ouders wel niet zijn. In de omschrijving staat dat het een mix is tussen “het hartverscheurende en het hilarische”. Op de pagina zijn dagelijks nieuwe screenshots gezien van idioot ouderlijk gedrag – van antivaxxers die op Facebook tieren tot berichtjes waarin ouders hun kinderen met de dood bedreigen.

Owen weet niet meer hoe hij precies op Insane Parents terechtkwam, maar wel dat hij zich door de pagina “beter voelde” over zijn ervaringen als tiener. “Ik vond het prettig om te zien dat andere mensen soortgelijke of nog ergere dingen,hadden meegemaakt,” zegt hij.

Toen hij zijn oude telefoon weer terugvond, zette hij er een foto van op de pagina en kreeg hij al snel 84.000 upvotes. Owen kreeg zowel positieve als negatieve reacties (er waren mensen die dachten dat het nep was) en bood zelf nog zijn advies aan een andere Reddit-gebruiker, die in een vergelijkbare situatie zat. “Het is een van de betere subreddits,” zegt Owen. “Het kan erg opbeurend zijn en je helpen om met strenge ouders om te gaan.”

Insane Parents is een aparte plek, en zeker als je de populairste posts bekijkt, ook een grimmige. Zo valt er bijvoorbeeld te lezen hoe een twintigjarige wordt berispt omdat ze anticonceptie gebruikt, of hoe een moeder via beveiligingscamera’s haar kind in de gaten houdt om te zien of de afwas wel op tijd is gedaan. Soms komt er iets langs over fysieke mishandeling. Drie maanden geleden deelde een tiener nog een foto van zijn gehavende rug. Tussen al die tragische gevallen staan ook gewoon SpongeBob-memes en grappen over moeders op Facebook – en af en toe zelfs een verdwaald kattenplaatje.

Ondanks – of misschien juist dankzij – dit soort dingen heeft de subreddit voor veel mensen een therapeutische werking. Ook de achttienjarige Angel kon er zijn hart er goed luchten. “Ik was op zoek naar een plek waar mensen zich in me zouden herkennen,” zegt hij. Een paar maanden geleden postte hij voor het eerst iets op de pagina: screenshots van tekstberichtjes van zijn moeder, die hem vroeg om 600 dollar (541 euro). Nadat hij weigerde zei ze dat hij geen geld meer mocht uitgeven.

“De meeste mensen die zulke problemen met hun ouders hebben kunnen daar nergens mee terecht – ze hebben geen plek waar ze zich erover kunnen uiten,” zegt Angel. Hij zegt dat hij zich “een stuk slechter” zou hebben gevoeld als de subreddit er niet was geweest.

Angel houdt van zijn ouders, maar vindt wel dat ze te weinig naar hem luisteren. Hij gebruikt de pagina vooral om stoom af te blazen; niet iedereen heeft traumatische dingen meegemaakt.

De zestienjarige Harry* moest van zijn moeder drie pagina’s vol strafregels schrijven (“Ik zal mijn ouders respecteren, ik zal ze aankijken, ik zal vriendelijk communiceren”). “Dus toen dacht ik: dan kan ik het net zo goed op Reddit posten,” zegt hij. Zijn post kreeg 25.000 upvotes.

Sommige reacties die Harry kreeg vond hij nogal extreem: sommige mensen zeiden dat hij maar beter uit huis kon gaan. “Er zitten best wat radicale mensen op, om eerlijk te zijn,” zegt hij. “Dat zie je bij elke post wel. Ook bij dingen die eigenlijk gewoon een kleine straf zijn, zeggen mensen al snel: ‘O mijn god wat vreselijk, ik zou wat geld sparen en zodra je achttien bent op jezelf wonen en niet meer terugkijken.’ Het slaat vaak helemaal nergens op – bij mij althans.” Dit soort adviezen worden zo vaak gegeven dat de op acht na populairste post een meme van The Simpsons is, waarin de spot wordt gedreven met het idee dat iedereen gewoon zijn spullen kan pakken en doei zeggen tegen z’n ouders.

Sommige gebruikers – zoals Owen – worden er daarnaast van beschuldigd dat ze hun posts faken. Doordat de verhalen vooral worden verteld aan de hand van screenshots (meestal van gesprekken tussen ouders en kind), ontstaat er een vreemde dynamiek waarbij je aan de ene kant je ervaringen moet bewijzen, maar aan de andere kant je verhaal ook op een behapbare en tegelijkertijd schokkende manier wilt vertellen, zodat je veel upvotes krijgt.

De beheerders van de subreddit zeggen tegen me dat er zoveel screenshots zijn, omdat nou eenmaal veel communicatie tegenwoordig per berichtjes gaat. “En daarom komt het vaker voor dat je gestoord gedrag van je ouders kunt laten zien met een screenshot,” zeggen ze. “Het is het makkelijkste om te uploaden.”

Een 21-jarige, die vroeg of we haar in dit stuk de naam B.A. wilden geven, zegt dat ze extra screenshots heeft gedeeld met mensen die haar ervan beschuldigden dat haar posts nep waren. In december zette ze berichtjes van haar vader online, waarin hij eiste dat zij hem zou chauffeuren, ook al moest zij naar haar werk. Toen ze tegensputterde, antwoordde hij: “Het kan me geen reet schelen wat jij moet doen. Je zou mij morgen ergens heen moeten brengen. Je zou jezelf dood moeten schamen.”

B.A. zegt dat ze zich ongelooflijk gesteund voelt door de pagina, ondanks een paar negatieve berichten van trolls en het gevoel dat ze moet bewijzen dat haar screenshots niet nep zijn. De meeste mensen kunnen zich volgens haar vinden in haar gevoelens. “Ik voel me erg gehoord en gezien,” zegt ze. “Ik moet al mijn hele leven vrijwel in m’n eentje omgaan met dit gedrag. Ik heb moeite mezelf te vertrouwen en worstel ermee om mezelf niet als slecht persoon te zien. Ik zette de screenshots online, omdat ik wilde weten wat anderen erover zouden denken.” Ze zegt dat ze door alle steun een andere kijk op de zaak heeft gekregen.

“In de eerste instantie is onze pagina een plek voor steun,” zeggen de beheerders. Zij geloven dat de pagina een plek is waar tieners naartoe kunnen gaan om erachter te komen “dat de ervaringen waar zij mee te maken hebben niet normaal zijn.” In het verleden hebben de beheerders ook de Kinderbescherming gebeld, nadat ze een facebookbericht zagen waarin duidelijk werd dat een moeder haar kinderen bleekmiddel te drinken gaf om hen te genezen van autisme.

Dr. Dawn Branley-Bell, een cyberpsycholoog aan Northumbria University en expert in online communicatie en gedrag, zegt dat het voor de beheerders handig kan zijn om nuttige informatie in de beschrijving te zetten, zoals goede doelen en hulplijnen. Maar verder gelooft ze dat de pagina een goede plek is. “Over het algemeen denk ik niet dat het gebruik van deze online plek bijzonder gevaarlijk of negatief is. De voordelen van de steun en het gevoel van gemeenschap wegen veel zwaarder,” zegt ze.

Nadat het bericht van Owen over zijn vader en zijn telefoon zoveel upvotes kreeg, voelde hij zich in de eerste instantie “ongemakkelijk” over de situatie. Hij maakte zich zorgen dat hij “de controle had verloren”, omdat mensen zijn bericht gebruikten om een discussie over religie te voeren, in plaats van zich gewoon te focussen op het gedrag van zijn vader. Maar toch is hij over het algemeen tevreden over de pagina. “Jongeren zien wat anderen meemaken en komen erachter dat zij niet de enigen zijn. Ze kunnen er zelfs grappen over maken – ook al is de situatie nog zo serieus. Ze maken er het beste van door het met anderen te delen en er misschien met humor mee om te gaan,” zegt hij.

Owen is uit huis gegaan en probeert opnieuw een band met zijn vader op te bouwen. “Ik weet nog dat ik me toen heel slecht voelde en niet wist wat ik moest doen,” zegt hij over het incident. “Het was een van de ergste avonden van mijn leven, maar ik voel me nu goed en kan erop terugkijken. Het voelt gewoon zo goed om te beseffen dat mijn leven zo verbeterd is.”

Dit artikel verscheen oorspronkelijk bij VICE UK.