Cara Pils is nu een luxe bier in Costa Rica en dat is niet meer dan logisch

VICE houdt van bier. Lees hier meer verhalen over bier.

In België is Cara Pils goedkoop prepuberaal bier waarmee kersverse studenten gedoopt worden en lastige dronkaards mee in de bus te vinden zijn, maar het is ook gewoon het lievelingsbier van iedereen die kiest voor kwantiteit boven kwaliteit. Het brouwen van Cara duurt ook maar twee weken – terwijl het normaal twee maanden duurt om een drinkbaar bier te produceren. Cara is dus een goedkoop geproduceerd goedkoop bier. Goed voor de portemonnee, niet zo goed voor de lever. Aan de andere kant van de Atlantische Oceaan, in Costa Rica om precies te zijn, wordt Cara ondertussen dan ook gezien als een luxe bier.

De cheapste pils van ons land wordt in Costa Rica eufemistisch omschreven als ‘Premium Belgian Pils’. Achter dit succes schuilt de Brusselse distributeur Nico Mortier, en zijn bedrijf Imbelco. In De Standaard geeft hij toe dat hij heel verrast was door de gemiddelde prijs van het bier in Costa Rica: ongeveer 1,4 euro, wat toch vrij duur is als je weet dat het gemiddelde salaris er ongeveer 700 euro bedraagt. Nico wou de Costa Ricanen een beter alternatief bieden, en begon daarom vijf jaar geleden om Cara te importeren. Het Colruyt-bier is er nu voor 80 cent verkrijgbaar in bijna 250 verkooppunten. Veel goedkoper dan de concurrerende Costa Ricaanse biermerken dus, maar nog steeds meer dan twee keer zo duur als in België. De prijs zal wel een rol spelen, maar blijkbaar wordt ook de onmiskenbare Cara-smaak in Centraal-Amerika zeer gewaardeerd.

Dit exotische succes is misschien niet zo'n verrassing als men ons wil laten geloven. Ondanks zijn twijfelachtige reputatie, weet Cara Pils namelijk ook in België al jarenlang de kelen, levers én harten van heel wat liefhebbers te veroveren. Door zijn lage prijs, maar stiekem misschien ook wel door zijn smaak. Toen Colruyt in 2015 aankondigde dat van plan was om Cara Pils om te dopen tot ‘Everyday Pils’, werden er met gemak meer dan 3.000 handtekeningen verzameld om die plannen tegen te houden. De Facebookpagina ‘Tegen de naamsverandering van Cara Pils’ heeft ook vandaag nog meer dan 10.000 likes. De officiële aankondiging van Colruyt die daarna volgde, hield een groot deel van de mensen in spanning: “Een dikke merci voor jullie massale reacties. Echt, we zijn aangenaam verrast door jullie bezorgdheid over je vertrouwde Cara Pils. Daarom staat het ondertussen als een paal boven water: we behouden gewoon onze naam. Cara Pils blijft Cara Pils, beloofd!"

Vervolgens riep Colruyt de Caraliefhebbers op om een nieuwe design voor het 33-cent blikje bier te kiezen, op een website die voor die gelegenheid werd gecreëerd. Op 5 maart 2015 werd het nieuwe blikje, dat 11.168 stemmen had gekregen, onthuld. Om maar te zeggen: Cara Pils heeft duidelijk ook de harten van ons Belgen veroverd.

En toen er in mei 2017 een tekort aan Cara Pils werd aangekondigd, spreidde de paniek zich al snel naar elke campus en ver daarbuiten. In een Colruyt-winkel in Brugge leidde het gebrek aan Cara Pils al op de eerste dag van het tekort tot spanningen. Door een hittegolf was de voorraad simpelweg op, wat de bierdorstige heethoofden tegen elkaar ophitste.

Gelukkig werden de supermarkten vlak voor de start van het festivalseizoen weer aangevuld, tot grote vreugde van wie graag geen reet uitgeeft aan z’n bier. En mogelijks ook tot vreugde van de festivalganger die tijdens Pukkelpop 2010 viral ging met een filmpje waarin hij met een hamer op een Cara blikje sloeg, en op de beschuldiging dat dit “wel een verspilling van bier is” reageerde met de nu befaamde kreet "’Tis Cara, trut!”.

Er zijn ook experts die het succes van Cara verder legitimeren. Toen de Brusselse wijnschool Inter Wine & Dine (IWD) in april 2018 haar rangschikking van de beste pils publiceerde, stond Cara Pils maar liefst op de vijfde plaats. Achter Légia, Bavik Excel, Polarius en Maes; maar vóór grote namen als Carlsberg, Vedett, Stella Artois of Jupiler, dat op een pijnlijke twaalfde plaats belandde. Die kostbare plek in de Top 5 weerlegt meteen de kritiek die Cara Pils het vaakst over zich heen krijgt: dat het slecht zou smaken.

Belangrijke kanttekening hierbij: de rangschikking baseert zich op het oordeel van vijftien deskundigen die deelnamen aan een blinde smaakproef. Die jury bestond uit “non-experten, die de verwachtingen van de doorsnee burger beter weerspiegelen". Aangezien de IWD zich op de ULB-campus in Brussel bevindt, bestaat de kans dat deze ‘non-experts’ bijzonder getraind waren in het drinken van Cara en daardoor dus een resistentie hebben opgebouwd voor de al dan niet afgrijselijke smaak ervan.

Maar of het nu gaat om zijn prijs of, in goede of slechte zin, zijn smaak, Cara heeft ook in België al lang een legendaire status bereikt, wat nog maar eens bewezen wordt door het feit dat er ondertussen T-shirts, stickers en – uiteraard – officiële wallpapers van het Colruyt-bier bestaan. Bij zoveel verheerlijking is het eigenlijk niet meer dan normaal dat er een lid van de Cara-gemeenschap besloot om zijn lievelingsdrankje mee te nemen naar zijn exotische woonplaats, en het daar ook gewoon razend populair is.

Cara Pils won de harten van de Costa Ricanen uiteindelijk met juist dezelfde argumenten als in België, enkel moest er in ons land ook nog een slechte reputatie overwonnen worden. Dat is waarschijnlijk niet genoeg om de twijfelaars onder ons te overtuigen om dit goedkope gerstenat achterover te beginnen gieten, maar dat boeit ons Caradrinkers verder ook niet.

Krijg elke zaterdag een overzicht van onze beste verhalen: schrijf je nu in voor onze newsletter.

Volg VICE België ook op Instagram: